یازده پرنده‌ای که نمی‌توانند پرواز کنند

وقتی که در مورد پرندگان فکر می‌کنید چه چیزی به ذهن شما می‌آید؟ پرواز کردن، مگر نه؟ اما مادر طبیعت برای شگفت زده کردن ما با استثنائاتی در قوانین طبیعی، هیچ وقت باز نمی‌ایستد. در واقع تعدادی پرنده وجود دارند که روی زمین راه می‌روند و نمی‌توانند پرواز کنند. اینها نمونه‌ای از ایرو دینامیک ضعیف هستند و در واقع بدون معطلی باید گفت غذایی هستند که یک روز خورده می‌شوند. اکنون می‌خواهیم بدانیم که این پرندگان کدام‌ها هستند که نمی‌توانند پرواز کنند.
بیشتر پرندگانی که نمی‌توانند پرواز کنند در جزایر دور و مناطقی از نیوزیلند، استرالیا و آمریکای جنوبی یافت می‌شوند. شاید به خاطر این واقعیت که چون نمی‌توانند با پرواز کردن از دست شکارچیان فرار کنند باید در چنین مناطقی بمانند تا از دست شکارچیان در امان باشند.
چیزی که باعث شده است تا این پرندگان دور از انسان‌ها بمانند توانایی آنها برای پرواز است. حالا که آنها دور از ما افتاده‌اند چه باید بکنیم؟ دلایل اینکه چرا چنین موجوداتی در طول میلیون‌ها سال جزو پرندگانی بوده‌اند که نمی‌توانند پرواز کنند مختلف است. برخی از آنها حتی بالهای مناسبی دارند اما برای پرواز کردن بسیار سنگین هستند و برخی نیز در طول زمان به طور فیزیکی تغییر یافته‌اند تا با محیط اطراف خود بهتر ساز گار شوند.
در زیر لیستی از پرندگانی آورده شده است که نمی‌توانند پرواز کنند :
پنگوئن
نام علمی: Spheniscidae
مناطق زندگی: آنتارکتیکا، استرالیا، نیوزیلند، آفریقای جنوبی، آمریکای جنوبی
وزن: 2 تا 80 پوند
طول عمر: 6 تا 20 سال
وضعیت: تهدید آمیز نیست
پنگوئن‌ها پرندگانی هستند که نمی‌توانند پرواز کنند اما شناگرهای فوق العاده‌ای هستند به همین دلیل بیشتر وقت خود را در آب می‌گذرانند. از 18 گونه پنگوئن فقط 3 گونه به طور گسترده در آنتارکتیکا زندگی می‌کنند و بقیه در مکان‌های مختلف نیمه کره جنوبی پراکنده شده‌اند.
در طول میلیون‌ها سال سیر تکاملی بال‌های این پرندگان به باله شنا تبدیل شده‌اند که برای طی کردن مسافت در طول آب مناسب‌تر هستند. به این پرندگان در واقع حیوانات آبزی گفته می‌شود. سرعت آنها می‌تواند به 5 تا 6 مایل بر ساعت در آب برسد. پنگوئن‌ها در کلنی‌هایی زندگی می‌کنند که تعدادشان به صدها هزار پنگوئن می‌رسد. راه رفتن اردک مانند و متفاوت‌شان به جذابیت آنها اضافه می‌کند.
کاسوواری
نام علمی: Casuarius
مناطق زندگی: استرالیا، گینه نو
وزن: 100 تا 130 پوند
طول عمر: 40 تا 50 سال
وضعیت: در حال انقراض
کاساووری دومین پرنده بزرگ روی زمین است. کاساووری‌های بالغ می‌‌توانند تا 1.8 متر ارتفاع داشته باشند. این پرندگان یک چنگال روی انگشت وسطی خود از سه انگشت پای خود دارند که بسیار تیز است و می‌تواند تا 4 اینچ طول داشته باشد. بنابراین شما نمی‌خواهید که این پرندگان را اذیت کنید چون می‌توانند انسان‌ها را نیز بکشند.
در سال 2007 این پرنده در کتاب رکوردهای گینس به عنوان خطرناک‌ترین پرنده روی زمین ثبت شد. اما آنها معمولاً موجودات خجالتی هستند و جز در مواردی که تحریک شوند خطرناک نیستند. کاساووری به معنای ماشین‌هایی است که می‌توانند تا 30 مایل بر ساعت، سرعت داشته باشند. آنها معمولاً در علف زارها و جنگلها یافت می‌شوند.
اردک استیمر
نام علمی: Tachyeres
مناطق زندگی: آمریکای جنوبی
وزن: 7 تا 15 پوند
طول عمر: 15 تا 20 سال
وضعیت: کمی نگران کننده
این پرندگان از آمریکای جنوبی به این اسم، نام گذاری شده‌اند چون عادت به راه رفتن روی آب همراه با حرکت دادن بالهای خود دارند. این حرکت آنها شبیه چرخش قایقی است که با نیروی بخار یا پدال بخار کار می‌کند.
اردک‌های استیمر موجودات مهاجمی هستند و دعواهای فراوانی در گروه آنها رخ می‌دهد. به غیر از یک گونه از اردک استیمر، سه گونه دیگر از این پرنده نمی‌توانند پرواز کنند. اردک استیمر فیوجیان وزنی در حدود 9 تا 12 پوند دارد و گونه‌های دیگر وزن بدن‌شان می‌تواند به 20 پوند برسد.
قره قاز
نام علمی: Phalacrocorax harrisi
مناطق زندگی: اکوادور
وزن: 5.5 تا 11 پوند
طول عمر: 40 تا 50 سال
وضعیت: آسیب پذیر
قره قاز فقط در جزایر گالا پاگوس اکوادور یافت می‌شود. انگشتان پرده دار و پاهای محکم‌شان به آنها این امکان را می‌دهد که در آب‌های کم عمق دریا در جستجوی شکار سریع حرکت کنند.
این پرندگان در حدود 3 تا 3.5 فوت طول دارند و می‌توانند با اردک اشتباه گرفته شوند. آنها ترجیح می‌دهند که در آبهای کم عمق ساحلی، صخره‌های ساحلی، خلیج‌ها، صخره‌های نزدیک جزایر آتش فشانی و تنگه‌ها اقامت گزینند. آنها در کلنی‌هایی شامل 12 جفت زندگی می‌کنند.
شتر مرغ
نام علمی: Struthio camelus
مناطق زندگی: آفریقا
وزن: 140 تا 320 پوند
طول عمر: 40 تا 45 سال
وضعیت: کمی نگران کننده
شتر مرغ بزرگ‌ترین پرنده‌ای است که روی زمین زندگی می‌کند و به او پادشاه پرندگان گفته می‌شود. آنها در اواسط قرن بیستم از خاور میانه منقرض شدند و امروزه تنها فقط در آفریقا یافت می‌شوند.
به طور شگفت انگیز، وقتی که دایناسورها زنده بودند این پرندگان برای فرار از طعمه شدن به خوبی می‌توانستند پرواز کنند. اما بعد از انقراض دایناسورها، آنها به این توانایی دیگر نیازی نداشتند و برای آنها منافع بسیاری داشت تا روی زمین راه بروند و غذای خود را پیدا کنند. در نتیجه در طول میلیونها سال آنها توانایی پرواز خود را از دست دادند.
شتر مرغها می‌توانند تا 9 فوت ارتفاع داشته باشند و به سرعت بیشتر از 40 مایل بر ساعت برسند که سرعت‌شان خیلی بیشتر از سرعت سریع‌ترین انسان است. بنابراین نمی‌خواهید که با یکی از آنها شوخی کنید.
رئا
نام علمی: Rhea
مناطق زندگی: آمریکای جنوبی
وزن: 70 تا 90 پوند
طول عمر: 15 تا 20 سال
وضعیت: نزدیک به خطر انقراض
این پرندگان قهوه‌ای خاکستری بسیار شبیه شتر مرغها هستند و در واقع از خانواده‌ی شتر مرغ و امو هستند. همانند شتر مرغها، آنها میلیونها سال قبل دست از پرواز کشیدند تا با سر زمین‌های حیوانات، بهتر ساز گار شوند. دو گونه از این پرنده وجود دارد: یکی رئای بزرگ‌تر (آمریکایی) و دیگری رئای کوچکتر (مال داروین)
بسته به گونه‌های مختلف، اندازه‌ی این پرنده می‌تواند بین 35 تا 65 اینچ در ارتفاع با سر مختلف باشد. آنها ترجیح می‌دهند در علف زارها و درخت زارها اقامت گزینند و معمولاً ترجیح می‌دهند در مناطق باز گشت و گذار کنند.
تاکاهه
نام علمی: Porphyrio hochstetteri
مناطق زندگی: نیوزیلند
وزن: 4 تا 9 پوند
طول عمر: 14 تا 20 سال
وضعیت: در حال انقراض
این پرنده در حدود دهه‌ی 1800 تا اواسط قرن بیستم ناپدید شد اما دوباره در دهه‌ی 1940 کشف شد. این پرندگان نسبتاً کوچک هستند و ارتفاعی بین 1.5 تا 2 فوت دارند. این پرندگان نوک مجزایی به رنگ قرمز روشن دارند که برجسته است. تاکاهه‌های بالغ رنگ بنفش متمایل به آبی دارند و پشت‌شان سبز رنگ است. تاکاهه‌ها پرندگان نسبتاً پر سر و صدایی هستند اما هم زمان نسبتاً خجالتی نیز هستند. نر و ماده‌ها تقریباً اندازه‌ی یکسانی دارند.
وِکا
نام علمی: Gallirallus australis
مناطق زندگی: نیوزیلند
وزن: 3⁄4 تا 3.5 پوند
طول عمر: 10 تا 15 سال
وضعیت: آسیب پذیر
این نیوزیلندی‌های قهوه‌ای، کوچک هستند اما صدای بلندی دارند. اندازه‌ی آنها بین 18 تا 24 اینچ متفاوت است. نوک وکا نیز قهوه‌ای است و تقریباً سایه روشنی به رنگ قهوه‌ای متمایل به قرمز دارد. آنها دوست دارند در جنگلها، علف زارها و سواحل صخره‌ای اقامت گزینند. دلیل اینکه در جزایر دور نیوزیلند متمرکز شده‌اند کم بودن شکارچی‌ها آنجا است.
قبلاً این پرنده‌ها به عنوان منبع غذا، روغن، عطر و یا به خاطر پرهایشان برای استفاده در لباس شکار می‌شدند. طبیعت کنجکاو و شجاع آنها باعث می‌شود که به راحتی به دام بیفتند، در نتیجه زیاد شکار شده‌اند و در حال انقراض هستند.
اِمو
نام علمی: Dromaius novaehollandiae
مناطق زندگی: استرالیا
وزن: 40 تا 130پوند
طول عمر: 20 تا 25 سال
وضعیت: کمی نگران کننده
امو دومین پرنده بزرگ در دنیا است و سرعت آن در هنگام دویدن می‌تواند به 30 مایل بر ساعت برسد. ارتفاع آنها به 6 فوت می‌تواند برسد و به خاطر این بلند بودن‌شان گردن و پاهای نازکی دارند. این پرندگان قوی‌ترین پاها را در دنیا دارند و می‌توانند نرده‌ها و موانع دیگر را زیر پا بگذراند.
اموها پرنده‌های خجالتی هستند و نمی‌توانند پرواز کنند و عمدتاً در علف زارها و صحراهای استرالیا یافت می‌شوند. رنگ قهوه‌ای‌شان به راحتی آنها را در محیط استتار می‌کند. اما صدای خرخر یک امو، از چند مایل قبل شنیده می‌شود.
کیوی
نام علمی: Apteryx
مناطق زندگی: نیوزیلند
وزن: 3 تا 8 پوند
طول عمر: 10 تا 30 سال
وضعیت: آسیب پذیر
کیوی، پرنده ملی نیوزیلند، پرنده شبانه است که شامل 5 گونه است. این پرندگان خجالتی هستند و بینایی ضعیفی دارند در نتیجه شانس زنده ماندن آنها در جزایر دور از دسترس بهتر است.
علاوه بر این که این پرندگان نمی‌توانند پرواز کنند تفاوت دیگری که بین آنها با پرندگان دیگر وجود دارد این است که سوراخ بینی‌ آنها در رأس منقارشان قرار دارد در حالی که پرندگان دیگر در پایین منقار قرار دارد. "رووی" از جزایر جنوبی حتی تا 100 سال عمر دارد. بسته به گونه‌های مختلف، ارتفاع آنها بین 9 تا 18 اینچ متفاوت است.
دودو
نام علمی: Raphus cucullatus
مناطق زندگی: موریتیوس (قبلاً)
وزن: 25 تا 50 پوند
طول عمر: 20 تا 30 سال
وضعیت: منقرض
این یکی در این لیست برجسته است و پرنده‌ی مشهوری است اما متأسفانه از اواسط قرن هفدهم منقرض شده است. به احتمال زیاد، ناتوانی آنها در پرواز باعث شده است که آنها به صورت زیاد شکار شده و منقرض شوند.
اندازه‌ی این پرندگان همانند بوقلمون است و در جزایر موریتیوس زندگی می‌کردند. آنها بال‌های خاکستری – قهوه‌ای و پرهای با رنگهای روشن‌تر دارند. این پرندگان به هیچ وجه کوچک نیستند و معمولاً 2.5 تا 3.5 فوت بلندی دارند و منقار بلندی دارند که طعمه را به دام می‌اندازد. این پرندگان از خانواده‌ی کبوتران هستند اما به خاطر ناتوانی در پرواز به اندازه‌ی آنها قوی هیکل و تنومند نیستند.
یک پرنده دیگر از منطقه نیوزیلند، کاکاپو است که به جغد طوطی وار مشهور است. این پرنده نمی‌تواند پرواز کند و یک طوطی است اما قیافه‌ی آن شبیه جغد است. رنگ این پرنده، قهوه‌ای متمایل به سبز است و به عنوان سنگین‌ترین طوطی دنیا شناخته می‌شود. تعداد این پرنده از میلیون در چند قرن قبل به 100 تا 200 در عصر حاضر رسیده است.