نام 124 هزار پیامبر

در بحار الانوار روایاتی نقل شده است كه تعداد پیامبران را 124 هزار نفر ذكر كرده است . شماری از این روایات عبارت است از:
1 . حضرت رسول می‏فرماید: «خداوند 124 هزار پیامبر آفریده و من گرامی‏ترین آنان نزد خداوند هستم . . . و 124 هزار وصی آفریده كه علی (علیه السلام) گرامی‏ترین آن‏ها نزد خداوند و بهترین ایشان است .» (27)
2 . امام زین العابدین (علیه السلام) فرمود: «هر كس دوست دارد 124 هزار پیامبر با او مصافحه كنند، امام حسین (علیه السلام) رادر نیمه شعبان زیارت كند; چرا كه ارواح پیامبران از خداوند برای زیارت حضرتش اذن می‏گیرند و به آنان اجازه داده می‏شود و پنج نفر از ایشان اولوالعزم هستند» . (28)
3 . ابوذر (ره) از پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) سؤال كرد: پیامبران چند نفرند؟ حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «124 هزار پیامبر . . . .» (29)
4 . شیخ صدوق (ره) در كتاب اعتقادات می‏فرماید: «عقیده ما (شیعه امامیه) در تعداد انبیا این است كه آنان 124 هزار نفرند و هر كدامشان وصی‏ای دارند .» (30)
مرحوم علامه طباطبائی در تفسیر «المیزان‏» ، بعد از ذكر روایت ابوذر (ره) در تعداد انبیا، می‏فرماید: «قسمت اول این حدیث كه مشتمل بر تعداد پیامبران است، از مشهورات است كه شیعه و سنی در كتبشان نقل كرده‏اند . صدوق در «خصال‏» و «امالی‏» از حضرت رضا (علیه السلام) از پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) و از زید بن علی از اجدادش از امیرالمؤمنین (علیه السلام) و ابن قولویه در «كامل الزیارة‏» و سید در «اقبال‏» از امام سجاد (علیه السلام) و در «بصایر الدرجات‏» از امام‏باقر (علیه السلام) روایت كرده‏اند . (31)
از سوی دیگر انس بن مالك از پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) چنین روایت كرده است كه: «من به دنبال هشتاد هزار پیامبر مبعوث شده‏ام كه چهار هزار نفر آنان از بنی اسرائیل بودند» . برخی این روایت را چنان توجیه كرده‏اند كه روایت در صدد حصر تعداد پیامبران نیست و تنها بزرگان انبیا را ذكر فرموده است .
بنابراین، منشا شهرت چنین تعدادی روایات یاد شده است . در منابع موجود نام تعداد بسیار اندكی از پیامبران به چشم می‏خورد . شماری از علل این مساله عبارت است از:
1 . اكثر انبیا شریعت مستقل نداشتند و به شریعت پیامبر دیگر دعوت می‏كردند; مثل حضرت لوط در زمان حضرت ابراهیم . این پیامبران خودشان به طور مستقیم از خداوند وحی دریافت می‏كردند; ولی از سوی وی مامور به شریعت پیامبر دیگری بودند .
2 . بسیاری از انبیا معروف نبودند و براساس روایات، بر یك شهر یا روستا و یا یك خانواده مبعوث شدند .
اسامی پیامبرانی كه در قرآن آمده است، عبارتند از: آدم، نوح، ادریس، هود، صالح، ابراهیم، لوط، اسماعیل، یسع، ذوالكفل، الیاس، یونس، اسحاق، یعقوب، یوسف، شعیب، موسی، هارون، داوود، سلیمان، ایوب، زكریا، یحیی، اسماعیل صادق‏الوعد، عیسی و محمد (صلی الله علیه و آله و سلم). افزون بر این، در قرآن گاه به نام‏هایی برمی‏خوریم كه پیامبریشان محل بحث است; مانند ذی‏القرنین، عمران پدر مریم و عزیر .
برخی آیات نیز اوصاف پیامبری را ذكر كرده و نامش را نیاورده‏اند; مثل آیات 243 و 246 بقره كه به ترتیب در مورد حزقیل و اشموئیل است‏یا آیه 259 بقره كه در مورد ارمیا یا عزیر می‏باشد . همچنین آیه 65 كه در مورد خضر است; اگر چه پیامبری جناب خضر محل بحث است . (32)
در روایات نیز نام برخی انبیا آمده است: همچون اشعیا; حیقوق یا حبقوق، دانیال، جرجیس و حنظله و خالد . (33)
حكمت اعطای معجزه اقتضا می‏كند كه به همه پیامبران معجزه اعطا شود .