زندگی نامه نیل آرمسترانگ

نیل آرمسترانگ اولین انسانی است که روی ماه قدم گذاشت. با زندگی نامه‌‌اش بیشتر در مورد او بدانید.

نام: نیل آرمسترانگ
تولد: پنجم ماه آگوست سال 1930 در اوهیو
ملیت: آمریکایی
فرود بر ماه: بیستم ماه جولای سال 1969
زمانی که در ماه سپری شد: در حدود 2 ساعت
فوت: بیست و پنجم ماه آگوست سال 2012

"من معتقدم که هر انسانی تعداد ضربانهای قلب محدودی دارد. من نمی‌خواهم که هیچ کدام از آنها را تلف کنم. "

شاخص :

کودکی* جوانی* خانواده * شغل* مرگ
نیل آرمسترانگ یک فضا نورد با جرأت و لیاقت بود که برای مأموریت فرود بر ماه شایستگی داشت! او هم چنین یک خلبان آزمایشی و مهندس هوا فضا بود. برای یک دوره‌ی مختصر قبل از فضا نورد شدن، او به نیروی دریایی آمریکا خدمت می‌کرد. در دوران کودکی او دانش آموز زرنگی بود و به علوم علاقه داشت. او کششی نسبت به سیارات و ستارگان از سن خیلی پایین داشت. دنیا در حال ساختن یکی از بزرگ‌ترین فضا نوردان بود.

کودکی :

در پنجم ماه آگوست سال 1930 در شمال غربی اوهیو نزدیک واپاکونتا به دنیا آمد. نیل آلدن آرمسترانگ بزرگ شد تا اولین انسانی شود که روی ماه قدم گذاشت! او بزرگ‌ترین پسر والدینش یعنی استفن و ویولا انجل آرمسترانگ بود. پدر نیل به عنوان حساب رس برای اداره‌ی دولتی کار می‌کرد. او به خاطر کارش به کشورهای زیادی سفر کرد. خانواده‌اش نیز مجبور بود که همراه با او به مکان‌هایی چون جفرسون، هاوانا، سانداسکی و وارن بالا، نقل مکان کند. سرانجام، خانواده‌ی آرمسترانگ به واپاکونتا در ایالت اوهیو برگشتند و در آنجا ساکن شدند. در کودکی، نیل همراه با برادرانش به نام‌های دین و جون، کارهای روزانه‌ی خانه مثل تمیز کردن باغ از علف‌های هرز و یا کمک به شستن رخت‌ها را انجام می‌دادند.
در سن دو سالگی، نیل همراه با پدرش رفت تا مسابقات هوایی ملی کلولند را در سال 1932 ببیند. با دیدن هواپیماهایی که پرواز می‌کردند او عاشق پرواز شد. وقتی که کوچک بود، نیل از خواندن کتاب‌ها لذت می‌برد. هوش استثنایی‌ او در توانایی خواندنش به خوبی بچه‌های کلاس پنجم وقتی که کلاس اول بود، بدیهی و آشکار بود. او در علوم و ریاضی خوب بود. نجوم و ستاره شناسی او را علاقمند کرد. از طریق تلسکوپی که همسایه‌شان داشت، او عادت کرده بود که به ستارگان و به خصوص ماه خیره شود.
درست در سن شش سالگی، او هواپیما سواری را در تین گوس انجام داد. در سالهای بعدی، او هواپیماهای ماکتی زیادی ساخت و یک تونل بادی در زیر زمین خانه‌شان برای آزمایش آنها ایجاد کرد. او یادگیری آموزش‌های پرواز را وقتی که چهارده ساله بود شروع کرد و چیزی که عجیب بود این بود که این حتی قبل از دریافت گواهینامه‌ی رانندگی او بود؛ گواهینامه‌ی خلبانی او وقتی که او فقط 16 ساله بود صادر شد! او دانش آموز دبیرستان بلوم بود و مدرسه را در سال 1947 تمام کرد.

جوانی :

نیل آرمسترانگ برای کسب مدرک در رشته‌ی مهندسی هوا نوردی به دانشگاه پوردو رفت. در طول سالهایش در پوردو، نیل برای مدتی دور بود و به عنوان خلبان در جنگ کره خدمت می‌کرد. او به پوردو برگشت تا درس خود را تمام کند. نیل مدرک کارشناسی را در مهندسی هوا نوردی از دانشگاه پوردو در سال 1955 کسب کرد. بعد از زمان زیادی او مدرک کارشناسی ارشد خود را در مهندسی هوا فضا از کالیفرنیای جنوبی کسب کرد. در سالهای بعد، او دکتری‌های افتخاری را از تعدادی از دانشگاهها دریافت کرد. او شغلی از آزمایشگاه فشار پرواز لویس ناسا از کمیته‌ی توصیه ملی هوا نوردی در اوهیو را بر عهده گرفت. او به عنوان خلبان ناسا برای پرواز هواپیمای موشک – موتوری X-15 انتخاب شد. او یک بار با رسیدن به ارتفاع 207.500 فوتی و سرعت 3.989 مایل بر ساعت رکورد زد.

خانواده :

همسر اول او جانت شئارون هم کلاسی او در پوردو بود. آنها در سال 1956 با هم عقد کردند. این زوج، سه کودک به نام‌های آلان، کارن (که در سن کم فوت کرد) و مارک داشتند. آرمسترانگ کارول نایت را در سال 1992 در مسابقات گلف ملاقات کرد که دو سال بعد همسر او شد. او در سال 1994 از جانت جدا شد و در 12 ام ماه ژوئن همان سال با کارول ازدواج کرد.

شغل :

آرمسترانگ توسط ناسا دعوت شد اما تا سال 1962 طول نکشید که او تصمیم گرفت فضا نورد شود. او در ماه سپتامبر سال 1962 اولین فضا نورد غیر نظامی آمریکا شد. اولین قرارداد آرمسترانگ یک مأموریت هشت روزه با جمینی 5 به عنوان جانشینی برای خلبان گوردون کوپر بود. او بعداً به عنوان فرمانده خلبان مأموریت جمینی 8 انتخاب شد. او به طور موفقیت آمیز دو وسیله را در فضا تعمیر کرد. او کسی بود که این کار را برای اولین بار انجام داد. قبل از پیوستن به برنامه‌ی فضایی، آرمسترانگ به عنوان مهندس در ناسا درایدن کار می‌کرد. ترک ناسا درایدن و کمیته‌ی تحقیق پرواز و پیوستن به برنامه‌ی فضایی، تصمیم آسانی برای او نبود.

راهی به سوی ماه :

در ماه ژانویه سال 1969، او برای فرماندهی مأموریت فرود آپولو 11 بر روی ماه انتخاب شد. آرمسترانگ همراه با مایکل کولینز و ادوین آلدرین، مرکز فضایی کندی را در شانزدهم ماه ژانویه همان سال ترک کردند. سفینه‌ی فضایی که آرمسترانگ و آلدرین را به ماه حمل می‌کرد عقاب نام داشت. در ساعت 4:17:40 ظهر به ساعت شبانه روز غرب در بیستم ماه جولای، مأموریت "فرود بر ماه" انجام شد! در ساعت 56 : 10 شب آرمسترانگ بر روی ماه قدم گذاشت و نمونه‌های آزمایشی جمع آوری کرد و پرچم آمریکا را روی ماه قرار داد. او برخی مدال‌ها را آنجا به یاد مردان فضایی که زندگی خود را در طول مأموریت‌های فضایی از دست دادند، قرار داد. در بیست و چهارم ماه جولای آنها به زمین برگشتند.

سالهای بعد از فرود بر ماه :

او به اداره‌ی تحقیق و تکنولوژی پیشرفته ناسا ملحق شد که در آنجا او روی پژوهشی در مورد هواپیمای کنترل شده با کامپیوتر کار می‌کرد. در سال 1971، او از ناسا استعفا داد و کار کردن در دانشگاه سین سیناتی در اوهیو را آغاز کرد. او به مدت هفت سال به عنوان استاد مهندسی هوا فضا خدمت کرد. او مأموریت دولتی برای بررسی انفجار مخرب و ویرانگر شاتل فضایی چلنجر را سرپرستی کرد. او رئیس تکنولوژی‌های محاسبه هوا نوردی در کارلوتسویل بود. او تمام سیستم‌ها را رهبری می‌کرد. برای مدتی، او با شرکت EDO کار ‌کرد. در سال 2002 بازنشسته شد.

جایزه‌هایی که به او اعطا شد :

نیل آرمسترانگ نشان‌های ویژه‌ی زیادی شامل مدال رئیس جمهوری برای آزادی را دریافت کرد و جایزه‌ی روبرت جی. کولیر در سال 1969 به او اعطا شد. در سال 1970 جایزه‌ی یادگاری روبرت اچ. گاددارد را به دست آورد. مدال افتخاری کنگره‌ی فضایی در سال 1978 به او داده شد. او یکی از 6 دریافت کننده اول این نشان بود. او مدال لانگلی را در سیزدهمین سالگرد آپولو 11 دریافت کرد. مدال رئیس جمهوری آزادی نیز به او اعطا شد. او برنده‌ی افتخاری مدال خدمت برجسته ناسا، مدال خدمت استثنایی ناسا و 17 مدال دیگر از کشورهای مختلف بود. در سال 2011، مدال طلایی کنگره به او و فضا نوردان دیگر ناسا نظیر جان گلن، باز آلدرین و مایک کولینز اعطا شد.

مرگ :

نیل آرمسترانگ در بیست و پنجم ماه آگوست سال 2012 درگذشت. طبق اظهارات خانواده‌اش پیچیدگی‌های عمل جراحی قلب که او پیش‌تر در ماه آگوست تحت آن قرار گرفته بود دلیل مرگ او بود. رئیس جمهور باراک اوباما او را به عنوان یکی از بزرگ‌ترین قهرمان‌های آمریکایی – نه تنها فقط در زمان خودش بلکه در تمام زمان‌ها توصیف کرد. میت رامنی در مورد درگذشت آرمسترانگ گفت: "امروز نیل آرمسترانگ جای خود را در سالن قهرمانان گرفته است. ماه دلتنگ اولین پسر خود از زمین خواهد شد."
آرمسترانگ زندگی آرامی داشت و ترجیح داد از توجه رسانه دور بماند. دنیا او را به عنوان قهرمان فرود بر ماه می‌شناسد. بعد از فرود بر ماه، وقتی که او زمین را دید، آن شبیه یک نقطه کوچک در آسمان بود. با نگاه کردن به آن، او گفته بود: "من ناگهان متوجه آن شدم که آن نخود کوچک، زیبا و آبی زمین است. من انگشت خود را بلند کردم و یک چشم خود را بستم و انگشت من سیاره‌ی زمین را محو کرد. من آن را عظیم احساس نمی‌کردم. من آن را خیلی خیلی ریز حس می‌کردم." این کلمات فروتنی و تواضع او را بازتاب می‌دهد و در مورد نوع فردی که او بود صحبت می‌کند.