سخنرانی امام در مورد نقض حقوق بشر و فساد حقوق بشر و آمریکا:
ما میبینیم که مدعیان دمکراتیک صحبت میکنند، ادعا میکنند لکن مکتبه ای آنها در شرق یک نحو است و در غرب یک نحو؛ در شرق با دیکتاتوری عظیم مردم آن جا مصادف هستند و در غرب هم همین طور. ما میبینیم که بعضی از اشخاص که ادعا میکنند که ما حقوق بشر را ملاحظه میکنیم و جمعیت های حقوق بشر در طول این پنجاه سال که دولت غاصب پهلوی و پسر پهلوی بر این ملت غلبه کرد و بر این ملت ، تمام چیزهای این ملت را برد، در طول این پنجاه سال جوانان ما در حبس ها به سر بردند و چه بسا جوانانی ما داشتیم که در حبس پای آنها را ارّه کردند؛ آنها را روی تابه ها بو دادند و تا این زمان آخر هم اینها در حبس بودند، در شکنجه بودند؛ دژخیمانِ شاهِ سابق آنها را از هستی ساقط کرد، و این مدعیان همراهی با حقوق بشر در این طول مدت ندیدیم که یک صحبتی بکنند، یک استنکاری بکنند. ما دیدیم که، رئیس آمریکا با این شاه بدبخت، با این شاه سابق ظالم بدبخت همراهی میکرد و پشتیبانی میکرد؛ پشتیبانی از دژخیمی که تمام هستی ما را به باد داد. و ندیدیم مدعیان جامعه حقوق بشر استنکار کنند بر رئیس جمهور آمریکا. لکن حالا که این دژخیمان به دام ملت افتادهاند و ملت میخواهد از آنها انتقام بکشد، فریاد «وابشرا»ی اینها بلند شده است! نمیتوانم من جز این بدانم که اینها دستنشانده دژخیمان هستند. اینها دست نشانده ابرقدرتها هستند؛ نه این که اینها برای حقوق بشر [فعالیت] میکنند. من توقع این را داشتم که جامعه حقوق بشر اگر راست میگوید و طرفدار حقوق بشر است به ما اعتراض کنند که اینها را چرا نگاه داشتید؛ این دژخیمان را باید همان روز اوّل کشته باشید! نه این که آنها را ما نگاه داشتیم و در حبس ها الآن هستند اینها به ما اعتراض کنند که چرا این ها را محاکمه کردید! اصلاً معنا ندارد محاکمه مجرم؛ محاکمه مجرم یک امری است که مخالف با حقوق بشر است؟!1
این ها به نظر میآید که قضیه، قضیه انساندوستی نیست. قضایای دیگر در کار است که یک احتمال که شاید از احتمالات دیگر قویتر باشد این است که آنها میدانند که به وسیله این شخص فاسد، چه جرمهایی ارتکاب کردهاند،... غیر از او و رؤسای جمهور اطلاع نداشته باشند. حتی شاید خود دستگاه دولتی هم، نه دولتی ما و نه دولتی آنها، شاید، و این اسراری باشد، این حد جرایم اسراری باشد پیش رئیس جمهور وقت و محمدرضا، آنچه به نظر میرسد آقای کارتر خوف این معنا را دارد، وحشت زده شده الان که چنانچه محاکمه بشود محمدرضا و ما او را محاکمه بکنیم، علاوه بر جرایم خودش که ثابت خواهد شد، جرایم دیگران که رؤسای جمهور وقت بودهاند و خصوصاً آقای کارتر که در اخیر رئیس جمهور بوده، جرایم آنها هم ثابت نخواهد شد. و همانطوری که ما تقاضای محاکمه محمدرضا را کردهایم و میکنیم و محاکمه انشاءالله خواهیم کرد، آن وقت تقاضای محاکمه رؤسای محترم را هم خواهیم کرد. 3
ممکن است که یکی کسی هم از بس هوای نفس دارد با عدالت هم مخالف باشد نخواهد عدالت اصلش در دنیا پیدا بشود. چنانچه حریف ما الآن در آمریکا این طوری است که با عدالت اصلش مخالف است. با حقوق بشر مخالف است. میگوید حقوق بشر! ادعا زیاد است، لکن وقتی که انسان بررسی میکند در حالاتشان، بررسی میکند در برنامههایشان، میبیند که آن قضیه سازمان حقوق بشر و نمیدانم – شورای امنیت و اینها یک چیزهایی است که قدرتمندان درست کردند که این ضعفا را هرکاری میخواهند بکنند. و هر بلایی میخواهند سرشان درآورند. و بعد آنهایی که آن جا نشستهاند به اسم حقوق بشر و چه، وقتی که مطالبشان آن جا برود آنها را محکوم کنند و آنها را حاکم کنند.4
شما میبینید که دنیا الآن بر ضد ما قیام کردهاند. شما ملاحظه کنید برای سرنگونی یک طیاره کره جنوبی چه بساطی درست کردهاند. البته به قتل رساندن و ساقط کردن یک طیارهای که انسان ها در آن هست و اشخاص عادی در آن هست یک جرم نابخشودنی است، لکن آمریکا طرفدار این است، باید دید چی هست این، آمریکا این قدر تبلیغ میکند و نطق میکند رئیس جمهور آمریکا و فاجعه میگوید در دنیا واقع شده است و دنیا باید این را نبخشند. این همان آمریکایی است که این فاجعه را در جاهای دیگر خودش به جا میآورد، و این همان آمریکایی است که عراق را وادار میکند که بدتر از این فاجعهها را در ایران بیاورد، یک کلمه هم حرف نمیزنند، عراق نسبت به ایران و خود عراق، حکومت عراق نسبت به ایران و خود عراق تاکنون چه کرده است؟ چقدر جمعیت از این دو کشور اسلامی را کشته است و چقدر بمباران کرده است این مناطقی که اصلاً مربوط به جنگ نبوده است و دنبالش گفته است که ایران هم فلان جا را زده است، یک دروغی گفته است. رادیوها وقتی نقل میکنند حرف او را، اوّل نقل میکنند که او گفته است که کجا را زدیم، کجا را زدیم، ما هم موارد، جاهایی که جمعیت نظامی هست زدیم. در صورتی که همه رادیوها میدانند که اینها شهرهایی که هیچ ربطی به نظامی ندارد دارند میزنند. پشت هر شکستی صدام حمله کرده است و یک عده بیگناه زن و مرد، بچه و صغیر و کبیر را به خاک و خون کشیده و آمریکا یک کلمه راجع به این حرف نزده است برای این که انسان دوست است ایشان! اما انسان آمریکایی پسند! انسانی که به درد او میخورد و میپسندد! همین عمل اگر آمریکا کرده بود، همان عراقی که الجزایر را، که طیاره الجزایر را، ساقط کرد و عدهای هم از مردم عادی در آن بودند و یکی از وزرای آن جا هم در آن بودند، آمریکا هیچ واکنشی نشان نداد. اما حالا عزا گرفته برای این که یک طیارهای از کره جنوبی ساقط شده است؛ و این عزا برای این است که میخواهد شوروی را محکوم بکند، نه این که آن انسان هایی که آن جا هستند دوست دارد. انسان ها پیش این دو ابرقدرت اصلاً ارزش ندارند. این ها برای انسان الّا آنی که گاو شیرده برای آنها باشد هیچ ارزشی برایش قائل نیستند. 5
شما میدانید که دنیا امروز وضع خاصی پیدا نکرده است. سازمان عفو بینالملل اسم یک مشت از ممالک را ردیف کرده که این ها حقوق بشر را نقض نمودهاند، در میان آنها از آمریکا و فرانسه و شوروی خبری نیست و هیچ اسمی به میان نیامده، در حالی که شوروی در افغانستان و آمریکا در بیروت چه بساطی درست کردهاند، اسم آن را صلاح حال مردم گذاشتهاند؛ صلاح حال مردم به شما چه؟ آن وقت درباره ایران که چند نفری را با آن همه فساد قصاص نموده است، آن قدر هیاهو به راه انداخته و همه رسانههای گروهی، ایران را مورد حمله قرار دادهاند. البته آنها خوب میدانند که انقلاب ایران اگر به همه جا برسد، فاتحه آنها خوانده میشود و دست آنان کوتاه میگردد. معالأسف حکومت های اسلامی یا توجه ندارند، یا توجه دارند ولی برای حکومت چند روزه خود سکوت نموده و با آنان همکاری میکنند. که باید در مقابل آنها بایستیم تا انقلاب و اسلام به همه جا صادر شود. 6
راهبردهای تصریحی:
1- حقوق بشر بهانهای در دست آمریکاست.2- آمریکا در هرجایی که منافعش اقتضا کند از حقوق بشر سوء استفاده میکند.
3- بزرگترین ناقض حقوق بشر در جهان، آمریکاست
.
نتیجه گیری:
1- ادعای حقوق بشر آمریکا و متحدانش همواره عاملی بوده است که برای سرکوب و تحت فشار قرار دادن مخالفان و تسلیم کردن آنان در برابر خواستهای نامشروع خود از آن استفاده کردهاند.2- سازمانهای بینالمللی از جمله عفو بینالملل، آلت دست آمریکا و قدرتهای سلطهگر هستند و براساس منافع آنها، کشورها را ناقض حقوق بشر معرفی میکنند.
پینوشتها:
1. صحیفه امام (رحمهالله)، ج 6، صص 458 و 459.
2. صحیفه امام (رحمهالله)، ج 8، صص 82 و 83.
3. صحیفه امام (رحمهالله)، ج 11، صص 141 و 142.
4. صحیفه امام (رحمهالله)، ج 11، ص 296.
5. صحیفه امام (رحمهالله)، ج 18، صص 105 و 106.
6. صحیفه امام (رحمهالله)، ج 18، ص 196.