نانو ربات هاي سه بعدي درلباس سربازان ضدسرطان
كاربردهاي پزشكي بالقوه نانوربات ها از برطرف كردن عوارض جانبي شيمي درماني گرفته تا درمان بيماري آلزايمر، همواره وسيع و بلندپروازانه بوده و طي 10 سال گذشته، پژوهشگران مختلف در زمينه ايجاد سيستم هاي مورد نياز جهت توسعه كار نانوربات هاي فعال و مفيد به عنوان سنسور، سيستم هاي انتقال اطلاعات و تامين سوخت به پيشرفت هاي زيادي دست يافته اند اما براي تحقق ايده دستگاههاي مولكولي كه قادر به سفر درميان سرخرگ ها و شريان هاي حياتي بدن وشناسايي و درمان بيماري ها هنوز بايد كارهاي بسياري انجام شود.
به منظور سرعت بخشيدن به تلاش ها در جهت تحقق اين هدف گروهي ازپژوهشگران به تازگي شيوه مبتكرانه اي را براي ايجاد و توسعه نانوربات ها طراحي كرده اند.
آدريانو كاوالكانتي، بيژن شيرين زاده، رابرت فريتاس و تاد هاگ به عنوان نمايندگان پژوهشگر از موسساتي در ملبورن استراليا و ايالات متحده شيوه هاي جديد خود را به طور شبيه سازي شده در شماره جديد نشريه «نانوتكنولوژي» ارائه كرده اند.آنها اميدوارند كه درست مانند دفعات قبل كه مهندسان توانستند با كمك شبيه سازي سه بعدي تحقيقات و پژوهش هاي خود را در زمينه صنعت نيمه رسانا به طرز چشمگيري سرعت بخشيدند، اين بار نيز نانوربات هاي مجازي، بيومولكول ها وسرخگ هاي مجازي بتوانند روند پيشرفت وتوسعه نانوربات ها را تسريع بخشند.
كاوالكانتي، مديرمركز تحقيقات خودكارسازي و نانوبيوتكنولوژي در دانشگاه «موناش» استراليا اظهارداشت: سخت افزار NCD (طرح تنظيم نانوربات ها) سيستمي است كه با هدف آزمايش نمونه هاي اوليه نانوربات هاي سه بعدي طراحي و پايه ريزي شده است. اين سيستم شبيه ساز نانوالكترونيكي و مكانيكي فوق العاده پيشرفته اطلاعات و داده هاي عددي و فيزيكي را براي ساخت وتكميل نانوربات ها فراهم مي آورد.اين سيستم شبيه سازيNCD نشان مي دهد كه چگونه مي توان يك نانوربات را در داخل بدن انسان كنترل، هدايت و از آن استفاده كرد.
نانوربات ها در شرايط واقعي موظف به جست وجو براي پيداكردن پروتئين در يك محيط مجازي بودند، مصاف براينكه شناسايي و انتقال پروتئين هاي يافت شده به مدخل عضو خاصي از بدن جهت دفع عنصر مخرب از وظايف اين دستگاه بود.
به گزارش ايسنا، پژوهشگران درخصوص چگونگي استفاده نانورباتها از استراتژي ها و شيوه هاي مختلف جهت دستيابي به اين هدف به تجزيه و تحليل پرداختند. به طور مثال، نانوربات ها مي توانند قابليت هاي حسي مختلفي نظير سنسورهاي گرمايي و شيميايي و نيز حركت اين حس گرها را به كار ببرند.
يكي از دشوارترين مراحل براي نانوربات ها حركت در نزديكي يك مولكول زنده و شناسايي و پي بردن به ماهيت آن بود.
پژوهشگران براي نشان دادن قابليت هاي اين سيستم با آزمايشهاي مختلف به موردي برخورد كردند كه نانوربات ها به منظور شناسايي پروتئين ها در رگ هايي با ابعاد و اندازه هاي متغير، شيوه هاي متفاوتي را به كار گرفتند. سرانجام همانطور كه انتظارمي رفت نتايج نشان داد نانوربات ها بهترمي توانند يك هدف مشخص در رگ هاي كوچكتر را شناسايي كنند.
علاوه بر اين به كارگيري سنسورهاي گرمايي و شيميايي در پيشرفت كيفي و كمي كار نانوربات ها تاثير بسياري داشت.
به گفته محققان طرح، برخي اجزاي موجود در نانوربات ها نظير حس گرها، موج گيرها، موتورها و اهرم هاي حركتي همگي به عنوان ابزار و ادوات نانو موجود هستند لذا بايد گام بعدي را برداشت مبني براينكه اين اجزا و ابزارها بايد به صورت اجزاي يك نانوربات سرهم بندي شوند.
كاوالكانتي ضمن اشاره به اينكه علايق و انگيزه هاي مالي و استراتژيك بزرگترين محرك اصلي براي نوآوري و ابتكار به شمار مي آيند، تصريح كرد: به خاطر چنين انگيزه هايي اميدواريم كه نانوربات هاي فعال و كارآمد در آينده اي نه چندان دور براي استفاده آماده شوند.
به منظور سرعت بخشيدن به تلاش ها در جهت تحقق اين هدف گروهي ازپژوهشگران به تازگي شيوه مبتكرانه اي را براي ايجاد و توسعه نانوربات ها طراحي كرده اند.
آدريانو كاوالكانتي، بيژن شيرين زاده، رابرت فريتاس و تاد هاگ به عنوان نمايندگان پژوهشگر از موسساتي در ملبورن استراليا و ايالات متحده شيوه هاي جديد خود را به طور شبيه سازي شده در شماره جديد نشريه «نانوتكنولوژي» ارائه كرده اند.آنها اميدوارند كه درست مانند دفعات قبل كه مهندسان توانستند با كمك شبيه سازي سه بعدي تحقيقات و پژوهش هاي خود را در زمينه صنعت نيمه رسانا به طرز چشمگيري سرعت بخشيدند، اين بار نيز نانوربات هاي مجازي، بيومولكول ها وسرخگ هاي مجازي بتوانند روند پيشرفت وتوسعه نانوربات ها را تسريع بخشند.
كاوالكانتي، مديرمركز تحقيقات خودكارسازي و نانوبيوتكنولوژي در دانشگاه «موناش» استراليا اظهارداشت: سخت افزار NCD (طرح تنظيم نانوربات ها) سيستمي است كه با هدف آزمايش نمونه هاي اوليه نانوربات هاي سه بعدي طراحي و پايه ريزي شده است. اين سيستم شبيه ساز نانوالكترونيكي و مكانيكي فوق العاده پيشرفته اطلاعات و داده هاي عددي و فيزيكي را براي ساخت وتكميل نانوربات ها فراهم مي آورد.اين سيستم شبيه سازيNCD نشان مي دهد كه چگونه مي توان يك نانوربات را در داخل بدن انسان كنترل، هدايت و از آن استفاده كرد.
نانوربات ها در شرايط واقعي موظف به جست وجو براي پيداكردن پروتئين در يك محيط مجازي بودند، مصاف براينكه شناسايي و انتقال پروتئين هاي يافت شده به مدخل عضو خاصي از بدن جهت دفع عنصر مخرب از وظايف اين دستگاه بود.
به گزارش ايسنا، پژوهشگران درخصوص چگونگي استفاده نانورباتها از استراتژي ها و شيوه هاي مختلف جهت دستيابي به اين هدف به تجزيه و تحليل پرداختند. به طور مثال، نانوربات ها مي توانند قابليت هاي حسي مختلفي نظير سنسورهاي گرمايي و شيميايي و نيز حركت اين حس گرها را به كار ببرند.
يكي از دشوارترين مراحل براي نانوربات ها حركت در نزديكي يك مولكول زنده و شناسايي و پي بردن به ماهيت آن بود.
پژوهشگران براي نشان دادن قابليت هاي اين سيستم با آزمايشهاي مختلف به موردي برخورد كردند كه نانوربات ها به منظور شناسايي پروتئين ها در رگ هايي با ابعاد و اندازه هاي متغير، شيوه هاي متفاوتي را به كار گرفتند. سرانجام همانطور كه انتظارمي رفت نتايج نشان داد نانوربات ها بهترمي توانند يك هدف مشخص در رگ هاي كوچكتر را شناسايي كنند.
علاوه بر اين به كارگيري سنسورهاي گرمايي و شيميايي در پيشرفت كيفي و كمي كار نانوربات ها تاثير بسياري داشت.
به گفته محققان طرح، برخي اجزاي موجود در نانوربات ها نظير حس گرها، موج گيرها، موتورها و اهرم هاي حركتي همگي به عنوان ابزار و ادوات نانو موجود هستند لذا بايد گام بعدي را برداشت مبني براينكه اين اجزا و ابزارها بايد به صورت اجزاي يك نانوربات سرهم بندي شوند.
كاوالكانتي ضمن اشاره به اينكه علايق و انگيزه هاي مالي و استراتژيك بزرگترين محرك اصلي براي نوآوري و ابتكار به شمار مي آيند، تصريح كرد: به خاطر چنين انگيزه هايي اميدواريم كه نانوربات هاي فعال و كارآمد در آينده اي نه چندان دور براي استفاده آماده شوند.
