براستي نانو، يك علم است يا تكنولوژي؟

همانطور كه در تعريف نانو بيان كرديم، نانو تكنولوژيي است كه به وسيله آن ما در خواص مولكولهاي تشكيل دهنده مواد تغيير ايجاد مي نماييم تا بتوانيم از اين مواد بهتر استفاده كنيم.
در نگاه اول اينطور به نظر مي رسد كه نانو يك علم باشد، اينكه ما در خواص مولكولي مواد تغييرات ايجاد مي نماييم ما را بر اين ميدارد تا نانو را به عنوان يك علم نوين در كنار علوم ديگر، همچون علم شيمي بپذيريم. اما آيا اين نظريه درست است كه نانو يك علم نوين مي باشد كه در قرن بيست و يكم موجب پيشرفت بسيار سريع بشر در شناخت اسرار هستي شده است؟
شايد در چند سال گذشته اين مطلب را شنيده باشيد كه هنر مندان عصر جديد بر اين عقيده اند كه دوره خلق آثار تازه به پايان رسيده است و بايد با نگاهي مجدد به آثار هنري كه ديگر هنرمندان خلق نموده اند، هنر ايشان را از زاويه اي ديگر به مردم نشان داد. فكر مي كنم شما نيز برخي از اين آثار هنري مدرن را كه بسيار عجيب هم به نظر مي رسند مشاهده كرده باشيد. دانشمندان نيز به تازگي بر اين باورند كه دوره كشف علوم جديد به پايان رسيده است. شايد موقع آن فرا رسيده، تا از زاويه اي ديگر به علوم مختلف نگاه كنيم. آنها معتقدند ما مي توانيم با تغيير در خواص مولكولي مواد كاراييشان را بهبود دهيم. به همين دليل از نانو بعنوان يك تكنولوژي و يا يك فن آوري نوين نام برده مي شود، نه علمي كه تازه بشر آنرا كشف كرده است. نانو تكنولوژي با نگاهي مجدد به وسايل، سيستم ها و موادي كه تاكنون ساخته شده اند، سعي در برطرف كردن عيوب آنها دارد.
با توجه به مطالب بالا مي توان گفت كه نانو تكنولوژي مهمترين دغدغه بشر در قرن بيست و يكم خواهد بود. نانو تكنولوژي نگاهي تازه به علوم از زواياي مرموز طبيعت مي باشد. اين نگاه تازه به جهان هستي، تمدن بشر را متحول خواهد ساخت به طوريكه شايد بتوان "راه هزار ساله را يك شبه پيمود".