اخلاق فناوري اطلاعات چيست؟
نويسنده:حميد شهرياري
از آنجا كه فناوري اطلاعات تحولات سياسي - اجتماعي وسيع و شگرفي را پديد آورده است ، مشكلات اخلاقي جديد و منحصر به فردي دراين حوزه ايجاد شده كه نيازمند رسيدگي است. فناوري اطلاعات نه تنها در شيوه افعال و اقدامات روزمره ما تاثير مي گذارد، بلكه علاوه بر آن تلقي ما از آنها را نيز تغيير داده است.
متخصصان امور رايانه چه مسووليت هاي اخلاقي دارند؟ اگر يك نرم افزار رايانه اي خطا كند چه كسي را بايد سرزنش كرد؟ آيا ايجاد اختلال در برنامه ها كاري غير اخلاقي است؟ آيا كپي برداري از برنامه ها وقتي صاحبان آن اجازه نداده باشند كاري خطا و ناصواب است؟ اينها بخشي از پرسشهايي است كه در حوزه اخلاق فردي و نهادي فناوري اطلاعات مطرح مي شود. در فناوري اطلاعات همچنين پرسشهايي مربوط به سياست هاي دولت مطرح مي شود. مانند اين كه آيا افراد آزاد باشند تا از راههايي چون شبكه اينترنت سخنان خويش را آزادانه مطرح كنند يا محدوديت هايي كه در نشر فيزيكي چون نشر كتاب و روزنامه در سياست هاي دولتي است درباره شبكه ها نيز بايد اجرا شود؟ اين پرسش بيشتر از آن نظر مطرح مي شود كه شايد ما در نشر كتاب و روزنامه كه در محدوده قدرت دولتها صورت مي گيرد سختگيري يا تساهل كمتر يا بيشتري داشته باشيم نسبت به اطلاع رساني از بيرون مرزها كه از طريق اينترنت صورت مي گيرد. با توجه به امكان دسترسي افراد مختلف به اطلاعات موجود در رايانه هايي كه به شبكه متصلند، دولتها بايد چه سياست ها و عملياتي را در خصوص حفظ حريم خصوصي افراد از قبيل بايگاني نامه هاي ارسالي و وارده اشخاص صورت دهند و مسووليت مدني ايشان دراين زمينه چيست؟ مسائلي از اين دست موجب شده است عنوان تحقيقي با نام اخلاق فناوري اطلاعات در اخلاق كاربردي جاي خود را باز كند. اينك توضيح بيشتري درباره برخي زمينه هاي بحث در اين عنوان تحقيقي مي پردازيم.
فرض مقابل اين است كه چنين هويت مجازي مي تواند در پي اهدافي ارزشمند پديد آيد. به ياد بياوريم كه حضرت امير عليه السلام وقتي در صدد اعطاي غذا به مستمندان به اطراف شهر كوفه مي رفت ، روي خود را از فقرا مي پوشاند تا او را نشناسند و هويتشان مخفي بماند. اخفاي هويت از نگاه اسلام گاهي ارزشمند است. امروز فضاي سايبراين امكان را به طور بسيار قطعي تري در اختيار ما قرار داده است.
امروز كسي نمي تواند مانند ديروز يكباره از هويتهاي پنهان نقاب بر كشد. برخي معتقدند بحث از اخلاق فناوري اطلاعات داراي عناصري منحصر به فرد است و همين موضوع در مواجهه با فضاي سايبر يا محيطهاي شبكه اي يا به طور كلي رايانه ما را ملزم مي كند كه توجهي اختصاصي به مسائل آن داشته باشيم. چون گفته هاي ارزشي پيشين يا توصيه هاي گذشته براي اين مباحث كافي نيست ، ما در مواجهه بااين معضلات دچار يك خلا مفهومي هستيم و مفاهيم موجود در نظريات سنتي و نيز اصول حاكم بر آنها براي حل مشكلات اخلاقي اي كه فناوري اطلاعات موجب آن شده ، كافي نيست ؛ براي مثال ، آنچه مفهومي از ملكيت و شي بودن است كه مي توان بارها و بارها آن را دزديد و در عين حال همچنان در دست صاحبش باشد؟ اين مفهوم از ملكيت درك و فهم سنتي از ملك و مالكيت را دچار چالش مي كند. اينجاست كه تامل صرف در باب ارزشها مشكل گشا نيست ، بلكه بايد اين خلا مفهومي را نيز پر و در تعريف آنها نكات جديدي را گوشزد كرد. بايد مفاهيم و اصول اخلاقي را طوري گسترش داد كه موقعيت هاي نوظهور را پوشش دهد.البته ممكن است قائل شويم كه بر خلاف راي ايشان ، مفاهيم تغيير نكرده اند بلكه مصاديق هر مفهوم متعدد و متنوع شده است. يا قول سومي در اينجا ابداع كرد. اينك در صدد نقد آرائ منقول نيستم و بيشتر در صدد آنم كه اصل موضوع و مساله تنقيح شود و راه براي مباحثات بعدي در اين زمينه باز بماند. در بندهاي بعد به طرح يك مساله از مسائل فلسفي كه غالبا در ذير اين بحث مي آيد بسنده مي شود.
اطلاعات موجود در شبكه ها آنقدر وسيع و گسترده شده كه امروزه در صددند برنامه هايي تدوين كنند تا از اين همه اطلاعات چگونه آنها را كه به كار افراد مختلف مي خورد گزينش كنند. اين دنياي جديدي است كه با يك مهبانگ جديد به وجود آمده و در اين انفجار اطلاعات بيش از آنچه در تصور بشر چهل سال قبل مي گنجد اطلاعات جمع آوري شده است. چگونه و چه كساني از اين اقيانوس اطلاعات استفاده كنند؟ اما وقتي اين اطلاعات راجع به اشخاص باشد پرسشهايي جدي و پيچيده در باب حريم خصوصي ايشان پيش مي آيد.
در زمينه تاثيرات فناوري اطلاعات بر حريم خصوصي مقالات و كتب زيادي به نگارش در آمده است. حريم خصوصي چيست و چه حد آن لازم است از سوي افراد ديگر حرمت نهاده شود؟ نهادها چه وظايفي در باب حفظ حريم خصوصي افراد دارند؟ آيا مي توانند اهداف نهادي خود را بر حفظ حريم خصوصي افراد مقدم دارند؟ آيا دولتها مي توانند حريم خصوصي افراد را نقض كنند؟ اگراين حكم استثنايي دارد (كه دارد) ملاك آن چيست و چه كسي در باب مصاديق اين احكام استثنايي و ملاكهاي آن داوري مي كند يا بايد بكند؟ بسياري از افرادي كه دراين موضوع قلم زده اند، اذعان دارند كه اگر افراد بخواهند در جامعه اي خاص زندگي كنند، برخي اطلاعات خصوصي ايشان از قبيل سن ، محل زندگي ، محل تولد و مانند آن براي جريان موثر كارهاي دولتي و نيز ارتباطات روزمره طرفيني در آن جامعه لازم است. اين يكي از قدر متيقن هاي عدم لزوم حفظ حريم خصوصي است ؛ اما نوع اطلاعاتي كه براي اين دو موضوع لازم است و نيز محدوده و گستره آنها بحث انگيز و مورد اختلاف است.
فناوري اطلاعات موجب شده است كه پرسشهاي مطرح دراين زمينه پاسخهايي فوري طلب كند. از آن جهت كه قدرت فناوري در ذخيره سازي اطلاعات و بازيابي آنها فوق العاده است. شايد بعضي وقتها در محاورات خصوصي چيزي را بگوييم كه اميد داشته باشيم شنوندگان آن را به فراموشي بسپارند يا چيزي را بنويسيم كه بعدها از آن پشيمان شده و اميدوار باشيم خوانندگان برگه هاي ما را لابه لاي ديگر برگه هاي متعدد و متفرق بايگاني خويش گم كنند و ديگر به خواندن آنها مبادرت نورزند. ولي فناوري اطلاعات به همه اين امكان را مي دهد كه همه اطلاعات حال و گذشته را به نحوي سامانمند بايگاني و ذخيره كنند و هر وقت آن را لازم داشتند فورا آن را بيابند. ازاين جهت اگر حريم خصوصي شما در زمان و مكاني خاص افشا شود، اميد نداشته باشيد كه كاربران رايانه ها آن را فراموش كنند، چرا كه فناوري اطلاعات اين امكان را سلب كرده است. اين كه شما چه چيزهايي خريده ايد و از كجا آنها را تهيه كرده ايد، پولش را از كجا آورده ايد، چقدر به چه كسي اهدا كرده ايد و از چه كسي چه انتظاراتي داريد و با چه كساني نامه پراكني مي كنيد و مراوده داريد، همه و همه در دنياي سايبر درون بلندگوهايي پخش مي شود كه اولا امكان شنيدن آن براي همه هست و ثانيا هرگز آواي مكرر و باقي آنها خاموش نمي شود و تازه هر روزه با هر عمليات الكترونيكي شما بر حجم آنها اضافه مي شود.
www.mgtsolution.com
مقدمه
متخصصان امور رايانه چه مسووليت هاي اخلاقي دارند؟ اگر يك نرم افزار رايانه اي خطا كند چه كسي را بايد سرزنش كرد؟ آيا ايجاد اختلال در برنامه ها كاري غير اخلاقي است؟ آيا كپي برداري از برنامه ها وقتي صاحبان آن اجازه نداده باشند كاري خطا و ناصواب است؟ اينها بخشي از پرسشهايي است كه در حوزه اخلاق فردي و نهادي فناوري اطلاعات مطرح مي شود. در فناوري اطلاعات همچنين پرسشهايي مربوط به سياست هاي دولت مطرح مي شود. مانند اين كه آيا افراد آزاد باشند تا از راههايي چون شبكه اينترنت سخنان خويش را آزادانه مطرح كنند يا محدوديت هايي كه در نشر فيزيكي چون نشر كتاب و روزنامه در سياست هاي دولتي است درباره شبكه ها نيز بايد اجرا شود؟ اين پرسش بيشتر از آن نظر مطرح مي شود كه شايد ما در نشر كتاب و روزنامه كه در محدوده قدرت دولتها صورت مي گيرد سختگيري يا تساهل كمتر يا بيشتري داشته باشيم نسبت به اطلاع رساني از بيرون مرزها كه از طريق اينترنت صورت مي گيرد. با توجه به امكان دسترسي افراد مختلف به اطلاعات موجود در رايانه هايي كه به شبكه متصلند، دولتها بايد چه سياست ها و عملياتي را در خصوص حفظ حريم خصوصي افراد از قبيل بايگاني نامه هاي ارسالي و وارده اشخاص صورت دهند و مسووليت مدني ايشان دراين زمينه چيست؟ مسائلي از اين دست موجب شده است عنوان تحقيقي با نام اخلاق فناوري اطلاعات در اخلاق كاربردي جاي خود را باز كند. اينك توضيح بيشتري درباره برخي زمينه هاي بحث در اين عنوان تحقيقي مي پردازيم.
2- مطالعات فلسفي در حوزه اخلاق
فرض مقابل اين است كه چنين هويت مجازي مي تواند در پي اهدافي ارزشمند پديد آيد. به ياد بياوريم كه حضرت امير عليه السلام وقتي در صدد اعطاي غذا به مستمندان به اطراف شهر كوفه مي رفت ، روي خود را از فقرا مي پوشاند تا او را نشناسند و هويتشان مخفي بماند. اخفاي هويت از نگاه اسلام گاهي ارزشمند است. امروز فضاي سايبراين امكان را به طور بسيار قطعي تري در اختيار ما قرار داده است.
امروز كسي نمي تواند مانند ديروز يكباره از هويتهاي پنهان نقاب بر كشد. برخي معتقدند بحث از اخلاق فناوري اطلاعات داراي عناصري منحصر به فرد است و همين موضوع در مواجهه با فضاي سايبر يا محيطهاي شبكه اي يا به طور كلي رايانه ما را ملزم مي كند كه توجهي اختصاصي به مسائل آن داشته باشيم. چون گفته هاي ارزشي پيشين يا توصيه هاي گذشته براي اين مباحث كافي نيست ، ما در مواجهه بااين معضلات دچار يك خلا مفهومي هستيم و مفاهيم موجود در نظريات سنتي و نيز اصول حاكم بر آنها براي حل مشكلات اخلاقي اي كه فناوري اطلاعات موجب آن شده ، كافي نيست ؛ براي مثال ، آنچه مفهومي از ملكيت و شي بودن است كه مي توان بارها و بارها آن را دزديد و در عين حال همچنان در دست صاحبش باشد؟ اين مفهوم از ملكيت درك و فهم سنتي از ملك و مالكيت را دچار چالش مي كند. اينجاست كه تامل صرف در باب ارزشها مشكل گشا نيست ، بلكه بايد اين خلا مفهومي را نيز پر و در تعريف آنها نكات جديدي را گوشزد كرد. بايد مفاهيم و اصول اخلاقي را طوري گسترش داد كه موقعيت هاي نوظهور را پوشش دهد.البته ممكن است قائل شويم كه بر خلاف راي ايشان ، مفاهيم تغيير نكرده اند بلكه مصاديق هر مفهوم متعدد و متنوع شده است. يا قول سومي در اينجا ابداع كرد. اينك در صدد نقد آرائ منقول نيستم و بيشتر در صدد آنم كه اصل موضوع و مساله تنقيح شود و راه براي مباحثات بعدي در اين زمينه باز بماند. در بندهاي بعد به طرح يك مساله از مسائل فلسفي كه غالبا در ذير اين بحث مي آيد بسنده مي شود.
3- حريم خصوصي ؛ منطقه بي دفاع
4- حريم خصوصي و فناوري اطلاعات
اطلاعات موجود در شبكه ها آنقدر وسيع و گسترده شده كه امروزه در صددند برنامه هايي تدوين كنند تا از اين همه اطلاعات چگونه آنها را كه به كار افراد مختلف مي خورد گزينش كنند. اين دنياي جديدي است كه با يك مهبانگ جديد به وجود آمده و در اين انفجار اطلاعات بيش از آنچه در تصور بشر چهل سال قبل مي گنجد اطلاعات جمع آوري شده است. چگونه و چه كساني از اين اقيانوس اطلاعات استفاده كنند؟ اما وقتي اين اطلاعات راجع به اشخاص باشد پرسشهايي جدي و پيچيده در باب حريم خصوصي ايشان پيش مي آيد.
در زمينه تاثيرات فناوري اطلاعات بر حريم خصوصي مقالات و كتب زيادي به نگارش در آمده است. حريم خصوصي چيست و چه حد آن لازم است از سوي افراد ديگر حرمت نهاده شود؟ نهادها چه وظايفي در باب حفظ حريم خصوصي افراد دارند؟ آيا مي توانند اهداف نهادي خود را بر حفظ حريم خصوصي افراد مقدم دارند؟ آيا دولتها مي توانند حريم خصوصي افراد را نقض كنند؟ اگراين حكم استثنايي دارد (كه دارد) ملاك آن چيست و چه كسي در باب مصاديق اين احكام استثنايي و ملاكهاي آن داوري مي كند يا بايد بكند؟ بسياري از افرادي كه دراين موضوع قلم زده اند، اذعان دارند كه اگر افراد بخواهند در جامعه اي خاص زندگي كنند، برخي اطلاعات خصوصي ايشان از قبيل سن ، محل زندگي ، محل تولد و مانند آن براي جريان موثر كارهاي دولتي و نيز ارتباطات روزمره طرفيني در آن جامعه لازم است. اين يكي از قدر متيقن هاي عدم لزوم حفظ حريم خصوصي است ؛ اما نوع اطلاعاتي كه براي اين دو موضوع لازم است و نيز محدوده و گستره آنها بحث انگيز و مورد اختلاف است.
فناوري اطلاعات موجب شده است كه پرسشهاي مطرح دراين زمينه پاسخهايي فوري طلب كند. از آن جهت كه قدرت فناوري در ذخيره سازي اطلاعات و بازيابي آنها فوق العاده است. شايد بعضي وقتها در محاورات خصوصي چيزي را بگوييم كه اميد داشته باشيم شنوندگان آن را به فراموشي بسپارند يا چيزي را بنويسيم كه بعدها از آن پشيمان شده و اميدوار باشيم خوانندگان برگه هاي ما را لابه لاي ديگر برگه هاي متعدد و متفرق بايگاني خويش گم كنند و ديگر به خواندن آنها مبادرت نورزند. ولي فناوري اطلاعات به همه اين امكان را مي دهد كه همه اطلاعات حال و گذشته را به نحوي سامانمند بايگاني و ذخيره كنند و هر وقت آن را لازم داشتند فورا آن را بيابند. ازاين جهت اگر حريم خصوصي شما در زمان و مكاني خاص افشا شود، اميد نداشته باشيد كه كاربران رايانه ها آن را فراموش كنند، چرا كه فناوري اطلاعات اين امكان را سلب كرده است. اين كه شما چه چيزهايي خريده ايد و از كجا آنها را تهيه كرده ايد، پولش را از كجا آورده ايد، چقدر به چه كسي اهدا كرده ايد و از چه كسي چه انتظاراتي داريد و با چه كساني نامه پراكني مي كنيد و مراوده داريد، همه و همه در دنياي سايبر درون بلندگوهايي پخش مي شود كه اولا امكان شنيدن آن براي همه هست و ثانيا هرگز آواي مكرر و باقي آنها خاموش نمي شود و تازه هر روزه با هر عمليات الكترونيكي شما بر حجم آنها اضافه مي شود.
www.mgtsolution.com