تجلی نور

بعثت در قرآن

پيام مبعث را مى‏شود در قرآن، در بخشهاى برجسته‏يى جستجو كرد. من دو قسمت از اين پيام عظيم را اشاره مى ‏كنم، كه ببينيد چقدر براى ما مسلمانها مهم است، و چطور در مقابل ما برنامه و راه قرار مى‏دهد:
يكى اين پيام است كه در آياتى از قرآن، به آن اشاره شده است؛ از جمله اين آيه كه مى ‏فرمايد: بسم ‏اللَّه ‏الرحمن ‏الرحيم كتابٌ انزلناه اليك لتخرج الناس من الظلمات الى ‏النور؛ پيام خروج از ظلمت و ورود به نور.
نور و ظلمت، چيزى نيست كه براى انسان در بخشهاى مختلف، قابل اشتباه باشد. اسلام و پيام بعثت، انسانها را از ظلمات جهل، ظلمات عادات زشت، خلقيات بد، فتنه‏هاى ميان افراد بشر، خرافاتى كه بر ذهنهاى انسانها حاكم مى ‏شود، پنجه مى ‏اندازد و آنها را از راه مستقيم منحرف مى ‏كند، ظلمات ظلم و طغيان - اينها همه ظلمات است - خارج مى ‏كند، و به نورى كه مقابل آن است، هدايت و دلالت مى ‏كند.
در آيات متعددى از قرآن، اين مضمون تكرار شده است؛ يعنى يك تحول در زندگى انسان، از لحاظ اجتماعى، از لحاظ هدفگيرى و از لحاظ فردى - از همه جهت.
يك نقطه‏ى برجسته‏ى ديگر، مسأله‏ى اخلاقيات و تزكيه‏ى نفوس است؛ كه آن هم در آياتى از قرآن مورد تأكيد قرار گرفته است، و در حديث نبوى معروف بين همه ‏ى فِرَق اسلامى هم هست كه بُعِثتُ لِاُتَممّ مكارم الاخلاق. ببينيد، در آن جامعه ‏يى كه خلقيات - اخلاق حسنه و مكارم اخلاقى - رايج باشد، انسانها از اخلاق نيكو - از گذشت، برادرى، احسان، عدل. علم و حق‏طلبى - برخوردار باشند، انصاف بين آنها باشد، صفات رذيله در ميان آنها حاكم و رايج نباشد، در چه بهشتى زندگى خواهند كرد!
بيانات مقام معظم رهبری در ديدار با مسؤولين كشور به مناسبت مبعث پيامبر گرامى اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) 7/9/1376

بعثت، مهمترين حادثه در طول عمر بشر

مسأله ‏ى بعثت و پديد آمدن اين حادثه‏ى الهى، مهمترين مسأله‏يى است كه در طول عمر طولانى بشريت، براى او اتفاق افتاده است. در سرنوشت انسان و تاريخ بشر، هيچ حادثه‏يى به قدر اين حادثه مؤثر نبوده و هيچ لطفى از طرف پروردگار عالم، به عظمت اين لطف و فضل براى انسانها، وجود نداشته است. ما افتخار داريم كه با همه‏ى وجود، اين بعثت عظيم را قبول كرديم و به آن ايمان آورديم و اين راه سعادت را شناختيم. اين، خود يك نعمت عظيم الهى است و هر انسان مسلمانى وظيفه دارد كه بعثت نبوى را در زندگى شخصى و دنياى خود تحقق ببخشد و با ايمان و عمل و حركت به سمت هدفهايى كه در بعثت نبىّ اكرم(صلّي ‏اللَّه‏ عليه‏ واله‏ وسلّم) وجود داشته است، خود را به بهشت سعادت الهى و معنوى واصل و نايل بكند. البته، ما نمي‏توانيم در معناى بعثت و حقيقت آن، سخنى بگوييم. اين حقيقت، والاتر از ذهن و بيرون از دسترس عقول قاصر ماست.
مفتخريم كه شعار دين و عمل به قرآن را در زندگى خود پياده كرده ‏ايم‏.
بيانات مقام معظم رهبری در ديدار با قاريان چهل كشور جهان و جمعى از روشن ‏ضميران، در سالروز بعثت رسول ‏اكرم(ص) 4/12/1368

بعثت نبىّ‏ اكرم(صلّى‏ اللَّه‏ عليه‏ واله‏ وسلّم)دليل كمال انسانی

آنچه كه امروز در مسأله‏ى بعثت، براى مسلمانان عالم مطرح مى‏باشد، دو مطلب است:
اول اين كه اين بعثت و سرچشمه، زنده و جوشان است و اين فضل و بركت الهى، براى انسانها در طول تاريخ است و همان‏طور كه خداى متعال مكرر در قرآن كريم وعده فرموده است، ظهور اين حقيقت براى آن است كه بر زندگى بشر غالب بشود و زندگى را به رنگ و شكل خود در بياورد. اين حقيقت، محقق خواهد شد: «ليظهره علي ‏الدّين كلّه».
مسأله‏ى بعثت، يك حقيقتِ طبيعىِ اين عالم و يك حالت قطعى و حتمى براى بشريت است. آن عدل و حقى كه با بعثت خاتم‏الانبياء(ص) در عالم مطرح شد، براى اين نبود كه جمعى از مردم در برهه‏يى از زمان، آن را قبول بكنند و بخش عظيمى از تاريخ بشر و انسانها، آن را نپذيرند؛ بلكه مطرح شد تا عالم و انسان را طبق پيشنهاد خود بسازد و بشريت و همه‏ى وجود را - به تبع بشر - از اين راه به كمال برساند و اين خواهد شد؛ اگر نشود، نقض غرض خواهد بود.
البته، حركت به سمت اين مقصود، حركتى است كه با شرايط و علل و عوامل متناسب با خود، انجام مى‏گيرد و ما به سمت اين حقيقت مى‏رويم و هر قدمى كه بشر بر مى‏دارد - چه خود او بخواهد، چه نخواهد؛ حتّى چه بداند و چه نداند - به حقيقتِ بعثت نزديكتر مى‏شود.
امروز، آنچه كه از شعارها در دنيا مطرح است، همان بعثت الهى است؛ اگر چه غالباً عملى تحت آن شعارها نيست؛ مثل شعار عدالت اجتماعى، آزادگى و آزادى، علم و دانش و ترقى‏خواهى، تعالى سطح زندگى و ديگر شعارهايى كه دولتها و ملتها و صاحبان افكار و مكاتب، آنها را مى‏دهند. نفس اين شعارها در دنيا، به بركت بعثتها و بعثت آخرين (بعثت خاتم) مطرح شده است كه البته به شكل ناقصش، در دست مردم وجود دارد و بعضى به سمت آن حركت مى‏ كنند.
بيانات مقام معظم رهبری در ديدار با قاريان چهل كشور جهان و جمعى از روشن‏ضميران، در سالروز بعثت رسول‏اكرم(ص) 4/12/1368

بعثت نبى ّ‏اكرم، يك حركت عظيم در تاريخ بشر

واقعه‏ى عظيم بعثت، با وجود گذشت قرنهاى متوالى و اظهار نظر متفكران و انديشمندان عالم، همچنان شايسته و در خور تدقيق و تأمل از جوانب مختلف است. بعثت نبىّ ‏اكرم(صلّي ‏اللَّه‏ عليه‏ واله‏ وسلّم) يك حركت عظيم در تاريخ بشر و در راه نجات انسانها و تهذيب نفوس و ارواح و اخلاق بشر و مقابله با مشكلات و مصايبى بود كه بشر در همه‏ى دوران با آن روبه‏رو بوده و هنوز هم هست. همه‏ى اديان، مقابل با شر و فسادند و راه و صراط مستقيمى به سمت اهداف عاليه ايجاد مى‏كنند؛ ولى آيين مقدس اسلام اين خصوصيت را دارد كه يك نسخه‏ى هميشگى است. براى همه‏ى ادوار زندگى بشر، اين نسخه كارساز است.
بيانات مقام معظم رهبری در ديدار با مسؤولان و كارگزاران نظام جمهورى اسلامى 13/11/1370
دعوت به توحيد و «لااله ‏الااللَّه» پيام اصلى بعثت نبىّ‏ اكرم (صلّي ‏اللَّه‏ عليه‏ واله‏ وسلّم)
بعثت نبى‏اكرم در درجه‏ى اول، دعوت به توحيد بود. توحيد صرفا يك نظريه‏ى فلسفى و فكرى نيست؛ بلكه يك روش زندگى براى انسانهاست؛ خدا را در زندگى خود حاكم كردن و دست قدرتهاى گوناگون را از زندگى بشر كوتاه نمودن. «لااله‏ الااللَّه» كه پيام اصلى پيغمبر ما و همه‏ى پيغمبران است، به معناى اين است كه در زندگى و در مسير انسان و در انتخاب روشهاى زندگى، قدرتهاى طاغوتى و شيطانها نبايد دخالت كنند و زندگى انسانها را دستخوش هوسها و تمايلات خود قرار دهند. اگر توحيد با همان معناى واقعى كه اسلام آن را تفسير كرد و همه‏ى پيغمبران، حامل آن پيام بودند، در زندگى جامعه‏ى مسلمان و بشرى تحقق پيدا كند، بشر به سعادت حقيقى و رستگارى دنيوى و اخروى خواهد رسيد و دنياى بشر هم آباد خواهد شد؛ دنيايى در خدمت تكامل و تعالى حقيقى انسان.
دنيا در ديد اسلام، مقدمه و گذرگاه آخرت است. اسلام دنيا را نفى نمى‏كند؛ تمتعات دنيوى را منفور نمى‏شمارد؛ انسان را با همه‏ى استعدادها و غرايز در صحنه‏ى زندگى، فعال مى‏طلبد؛ اما همه‏ى اينها بايد در خدمت تعالى و رفعت روح و بهجت معنوى انسانى قرار گيرد تا زندگى در همين دنيا هم شيرين شود. در چنين دنيايى، ظلم و جهل و درنده‏خويى نيست و اين كار دشوارى است و به مجاهدت احتياج دارد و پيغمبر اين جهاد را از روز اول آغاز كرد.
بيانات مقام معظم رهبری در ديدار مسؤولان و كارگزاران نظام در سالروز عيد سعيد مبعث 02/07/1382

پيامبر(ص) محور اصلى تجمع مسلمانان‏

... نام و ياد و محبت و حرمت و تكريم اين بزرگوار، محور اصلى براى تجمع همه‏ ى آحاد مسلمان در همه‏ ى دوره‏هاى اسلامى است. هيچ نقطه ‏ى ديگرى در مجموعه‏ ى دين وجود ندارد كه اين طور از همه ‏ى جهات - هم جهات عقلى، هم جهات عاطفى، هم جهات روحى و معنوى و اخلاقى - مورد قبول و توافق و تفاهم همه‏ ى فِرَق و آحاد مسلمين باشد. اين، آن نقطه‏ ى مركزى و محورى است.
قرآن و كعبه و فرايض و عقايد، همه مشتركند؛ اما هر كدام از اينها، يك بُعد از شخصيت انسان - مثل اعتقاد، محبت، گرايش روحى، حالت تقليد و تشبّه و تخلق عملى - را به خود متوجه مي‏كند. وانگهى در ميان مسلمانها، غالب اين چيزهايى كه گفته شد، با تفسيرها و ديدگاههاى مختلف مورد توجه است؛ اما آنچه كه همه ‏ى مسلمانها از لحاظ فكر و اعتقاد و - مهمتر از عاطفه و احساس - وحدت و تفاهم، روى او اشتراك دارند، وجود مقدس پيامبر خاتم و نبىّ ‏اكرم حضرت محمّدبن عبداللَّه(صلّى ‏اللَّه ‏عليه‏ واله‏ وسلّم) است. اين نقطه را بايد بزرگ شمرد. اين محبت را بايد روزبه‏ روز بيشتر كرد و اين گرايش معنوى و روحى به آن وجود مقدس را بايد در ذهن مسلمين و در دل آحاد مردم تشديد كرد. ...
بيانات مقام معظم رهبری در ديدار با مسؤولان و كارگزاران نظام جمهورى اسلامى 13/11/1370

اسلام، يك نسخه‏ى شفابخش براى همه‏ى ادوار

وقتى ما در قرآن كريم مى‏خوانيم كه «هوالّذى بعث فى الامّيّين رسولا منهم يتلوا عليهم اياته و يزكّيهم و يعلّمهم الكتاب والحكمة»،(12) اين به آن معنا نيست كه با آمدن دين خاتم و رسول خاتم، همه‏ى نفوس بشر تزكيه خواهند شد، يا تزكيه شده‏اند؛ اين به آن معنا نيست كه بشريت بعد از طلوع قرآن، ديگر روى ظلم و تبعيض و شقاوت و نارساييهاى مسير خود به سمت تكامل را نخواهد ديد. اگر مى‏گوييم كه پيامبر و دين اسلام براى استقرار عدل و نجات مستضعفان و شكستن بتهاى جاندار و بى‏جان، قدم به عرصه‏ى وجود گذاشتند، بدان معنا نيست كه بعد از طلوع اين خورشيد پُرفروغ، ديگر مردم ظلمى نخواهند داشت؛ طاغوتى نخواهند داشت و بتى بر زندگى بشريت حكمرانى نخواهد كرد. واقعيت هم نشان مى‏دهد كه بعد از طلوع اسلام، در اقطار عالم، حتّى در محيط اسلامى - البته با گذشت چند ده سال - بتهايى پيدا شدند، طواغيتى پيدا شدند، ظلمهايى به بشريت شد، و همان ناكاميهايى كه همواره بشر با آن دست‏به‏گريبان بود، باز هم براى بشريت به وجود آمد.
پس، معناى اين‏كه غايت و هدف بعثت، نجات انسان است، چيز ديگرى است؛ معنايش اين است كه آنچه پيامبر و اسلام به مردم دادند، يك نسخه‏ى شفابخش براى همه‏ى ادوار است؛ نسخه‏يى است در مقابل جهل انسانها؛ در مقابل استقرار ظلم؛ در مقابل تبعيض؛ در مقابل پايمال شدن ضعفا به دست اقويا؛ در مقابل همه‏ى دردهايى كه از آغاز خلقت، بشر از آن دردها ناليده است. مثل همه‏ى نسخه‏هاى ديگر، اگر عمل شد، نتيجه خواهد داد؛ اگر متروك شد، يا بد فهميده شد، يا جرأت و گستاخىِ اقدام به آن وجود نداشت، كأن‏لم‏يكن خواهد بود. بهترينِ اطبا اگر صحيحترين نسخه‏ها را به شما بدهند، اما شما نتوانيد آن را بخوانيد، يا بد بخوانيد، يا عمل نكنيد و در نتيجه متروك بماند، چه تأثيرى به حال بيمارى خواهد داشت، و چه عيبى بر آن طبيب حاذق است؟
بيانات مقام معظم رهبری در ديدار با مسؤولان و كارگزاران نظام جمهورى اسلامى 13/11/1370

اسلام و انبعاثِ به بعث نبى‏اكرم، علاج مشكلات مسلمين‏

اكثر بلياتى كه آن روز دست جهالت و عصبيت بر زندگى مردم در جزيرةالعرب حاكم كرده بود، امروز بر زندگى ملتهاى اسلامى حاكم است. فقر و بى‏ سوادى و عقب‏ماندگى علمى و استبداد داخلى و سلطه‏ى قدرتهاى استكبارى و اختلافات داخلى در كشورهاى اسلامى هست. امروز بيش از يك ميليارد مسلمان در دنيا زندگى مى‏كنند كه مى‏توانند در حوادث عالم و مسائل عمده‏ى جهان، يك نظر و حرف تعيين‏كننده داشته باشند؛ اما با اين تشتت، با اين گرفتاريهاى داخلى، با اين مشكلات اوّلى انسانها و ملتها دست به گريبانند و اين كميت عظيم - كه بينشان دانشمندان و علما و شخصيتهاى برجسته هم هستند - يك چيز بى‏خاصيت شده است! چرا؟ اين دردها را چه چيزى مى‏تواند علاج كند؟ اسلام و انبعاثِ به بعث نبىّ‏ اكرم (صلّى ‏اللَّه ‏عليه‏ واله‏ وسلّم).
بيانات مقام معظم رهبری در ديدار با مسؤولين كشور به مناسبت مبعث پيامبر گرامى اسلام(ص) 7/9/1376