چرخه‌ی زندگی یک مرغ

چرخه‌ی زندگی شامل سه مرحله‌ی اصلی است : تخم مرغ، جوجه و مرغ. مرغ‌ها به خاطر گوشت و تخم مرغ خود و یا هر دو، در مزارع محلی و یا تجاری پرورش داده می‌شوند.
مرغ‌ها یکی از گسترده‌ترین حیوانات خانگی و اهلی هستند که روی زمین یافت می‌شوند. تعداد آنها بیشتر از هر پرنده‌ی دیگری روی کره‌ی زمین است. اگرچه به طور سنتی معتقدند که پیدایش مرغ‌های اهلی، به هندوستان برمی‌گردد اما تحقیق اخیر آشکار کرد که از حدود 10000 سال پیش مرغ‌ها، اهلی ویتنام شده‌اند.
مردم مرغ‌ها را به دلایل مختلفی، اهلی کرده‌اند. با وجود این که برخی، مرغ‌ها را به خاطر گوشت‌شان پرورش می‌دهند اما برخی دیگر آنها را به خاطر تخم مرغ‌شان نگه می‌دارند. در واقع، برخی نیز آنها را برای کنترل آفت و علف هرز نگه می‌دارند. تمام این دلایل مختلف برای پرورش مرغ‌ها،‌ موجب افزایش تعداد و جمعیت آنها در کل دنیا شده است.
انواع مختلفی از گونه‌های مرغ در روی کره‌ی زمین موجود هستند نظیر لگورن (خروس کوچک) سفید، قرمز جزیره‌ی رئود، خروس جنگی و غیره. بدون توجه به نوع مرغ‌ها، چرخه‌ی زندگی برای همه‌ی آنها یکسان خواهد بود. چرخه‌ی زندگی مرغ، سه مرحله‌ی متمایز دارد : مرحله‌ی تخم مرغ، جوجه و مرغ. بیایید نگاهی به هر یک از این مراحل بیندازیم.

تخم مرغ :

تخم گذاری :
گونه‌ی ماده، مرغ و گونه‌ی نر خروس نامیده می‌شود. لازم نیست تا دقیقاً لقاح صورت گیرد تا مرغ، تخم بگذارد. اما برای این که تخم مرغ به جوجه تبدیل شود، مرغ باید باردار شود. تخم مرغ‌هایی که ما از سوپر مارکت می‌خریم همان تخم مرغ‌ها هستند اما بارور نشده‌اند. مرغ وقتی به سن بیست هفتگی رسید شروع به تخم گذاری می‌کند. مرغ روزانه یک تخم می‌گذارد و این توانایی و ظرفیت را دارد که در یک سال 300 تخم بگذارد.

شکل گیری تخم مرغ :

فرآیند شکل گیری تخم مرغ تا تخم گذاری، در حدود 25 ساعت طول می‌کشد. این فرآیند با شکل گیری نطفه‌ی تخم، درون بدن مرغ شروع می‌شود. نطفه توسط تخمدان مرغ تحت فرآیندی به نام تخمک گذاری تولید می‌شود. نطفه در این مرحله اوسیت نامیده می‌شود. نطفه یا اوسیت از لوله‌ی رحمی عبور می‌کند که در آن به طور داخلی توسط اسپرم خروس بارور می‌شود. برای تشکیل تخم مرغ، باروری لازم نیست. اگر باروری رخ دهد بعداً منجر به رشد جوجه می‌شود.
همین طور که نطفه به سمت پایین حرکت می‌کند با غشای سفیدی به نام غشای ویتلین و برخی لایه‌های سفیده‌ی تخم مرغ و یا آلبومین پوشانده می‌شود. اینجا است که سفیده‌ی تخم مرغ شروع به رشد می‌کند. نطفه همراه با آلبومین به حرکت خود به سمت پایین لوله‌ی رحمی ادامه می‌دهد که در آنجا روکش سفیده‌ی تخم مرغ و نطفه‌ی تخم مرغ شکل می‌گیرد. به آرامی و به تدریج پوسته‌ی تخم مرغ رشد کرده و بعد از 20 ساعت کاملاً شکل می‌گیرد. پوسته‌ی تخم مرغ رنگدانه‌های خود را که در مرغ تولید شده است، دریافت می‌کند. وقتی پوسته کامل شد، مرغ در مکانی راحت تخم گذاری می‌کند.

جوجه :

بعد از این که مرغ تخم گذاری کرد، در طول بیست و یک روز جوجه درون تخم مرغ رشد خواهد کرد. جوجه‌ی نوزاد از زرده‌ی تخم مرغ برای تغذیه‌ی خود استفاده می‌کند و بزرگ و بزرگ‌تر می‌شود. مرغ دمای لازم برای رشد مناسب جوجه‌های درون تخم مرغ‌ها را با نشستن بر روی آنها و گرم نگهداشتن آنها حفظ می‌کند. او هم چنین تخم مرغ‌ها را با نوک خود برمی‌گرداند. بعد از این که دوره‌ی بیست و یک روزه‌ی نشستن بر روی تخم مرغ‌ها تمام شد، تخم مرغ می‌شکند و جوجه‌ی مرطوب پوسته را شکاف می‌دهد و وارد این دنیا می‌شود. آنها با حالت‌هایی به نام دلتنگی می‌آیند به همین دلیل سریع گریه می‌کنند. جوجه‌ها به محض این که از تخم بیرون آمدند می‌توانند راه بروند. بسیار مهم است که به خاطر داشته باشید تنها تخم مرغ‌های بارور شده به جوجه تبدیل می‌شوند. چون جوجه‌ها همانند والدین خود یعنی مرغ و خروس فاقد دندان هستند، از سنگدان خود برای شکستن غذا به تکه‌های کوچکتر استفاده می‌کنند. به همین خاطر آنها نیاز دارند که از ماده‌ی دانه‌ای به نام سنگ ریزه و شن تغذیه کنند که باید وقتی جوجه به سن یک هفتگی رسید، در غذای او پاشیده شود.

مرغ :

در دوره‌ی 6 ماهه، جوجه‌ها بزرگ می‌شوند. نسبت به جنس جوجه‌، جوجه‌های نر به خروس‌های با پرهای رنگین و جوجه‌های ماده به مرغ تبدیل می‌شوند. بعد از این که خروس و مرغ به بلوغ رسیدند جفت گیری می‌کنند و چرخه‌ی زندگی ادامه می‌یابد.
مرغ‌ها در خانه و یا حتی در مرغ داری‌ها به تعداد زیادی پرورش داده می‌شوند. در برخی موارد آنها فقط به خاطر گوشت و یا فقط به خاطر تخم مرغ پرورش داده می‌شوند در حالی که در بعضی مواقع هم برای تخم مرغ و هم برای گوشت پرورش داده می‌شوند. برخی افراد مرغ‌ها را به عنوان حیوانات خانگی در مزارع خود نگه داری می‌کنند. داشتن مرغ و جوجه در محوطه مزرعه، صرف نظر از این که چرا نگه داری و پرورش می‌شوند، یک سرگرمی و لذت واقعی است. کل چرخه‌ی زندگی در مقابل چشمان شما رخ می‌دهد و تماشای این که چگونه مرغ مادر از جوجه‌های خود مراقبت می‌کند واقعاً دوست داشتنی و عزیز است.