پرچمدار جهاد

سردار شهید اسلام، حاج حسین خرازی در سال 1336 شمسی در خانواده ای مذهبی و اصیل در اصفهان دیده به جهان گشود.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، با عضویت در کمیته ی دفاع شهری اصفهان، در درگیری با ضد انقلابی منطقه، دستگیری عناصر ساواک و عمال حکومت نظامی شاه خائن، حراست از جایگاه های حساس شهر، نقش مستقیم و فعالی را ایفا می نماید. با شروع جنگ تحمیلی، عازم جبهه های نبرد حق علیه باطل می گردد و در خط مقدم جبهه، به دفاع از میهن اسلامی می پردازد. فرماندهی بر قلب ها، خصلت مهمی بود که حاج حسین از حفظ و حاکمیت ارزش های اسلامی در وجود خود به دست آورده بود و حضوری عاشقانه در صفحه های نبرد، از اواسطوره ای بزرگ ساخته بود. او همیشه با کلام خود که برگرفته از آیات قرآن کریم بود، زمینه ی روحی برای پیروزی در صحنه های نبرد را برای نیروهای تحت امرش فراهم می کرد.
بسیاری از مواقع نیروهای عادی بسیجی با او برخورد می کردند، و بدن این که او را بشناسند، با وی صحبت می شدند و حتی از الگو بودن فرمانده ی لشگر می گفتند.
با شهادت حاج حسین در عملیات کربلای پنج، لشگر امام حسین (علیه السلام) در ماتم و عزا، سیاهپوش گردید. پس از عملیات کربلای پنج، تعدادی از افسران دشمن، اسیر رزمندگان اسلام شدند، یکی از آن ها در بازجویی می گوید: «در جبهه ی ما جشن گرفته اند؛ زیرا به رده¬های مختلف از طریق بی سیم گفته-اند که یکی از فرماندهان بزرگ ایران کشته شده است.»
آری، این خبر مربوط به حاج حسین خرازی، فرمانده ی دلاور لشگر امام حسین (علیه السلام) بود. پس از شهادت این اسوه ی دلاوری، مقام معظم رهبری (مدظله العالی) در پیامی به رزمندگان اسلام، می فرمایند:
«سردار شهید اسلام و پرچمدار جهاد و شهادت، برادر شهید حاج حسین خرازی به لقاء الله پیوست و با ذخیره ای از ایمان و تقوا و جهاد و تلاش شبانه روزی برای خود و نبرد بی امان با دشمنان خدا، در آسمان شهادت پرواز کرد و بر آستان رحمت الهی فرود آمد.»
منبع: کتاب شور عاشقی