شاعر: ن- قبادی
کی می‌شود به حال خرابم دعا کنی
نام مرا میان قنوتی صدا کنی
عمری است کوچه گرد دیار محبتم
شاید دلت بسوزد و شاید و عطا کنی
با درد هم نشینم و با غصه هم دمم
شافی تویی شود که مرا هم دوا کنی؟
خواهم که جان دهم به رکابت امیر عشق
آیا شود که حاجت من را روا کنی
سر تا به پای غرق گناه و ضلالتم
آقا تویی که با بدیم خوب تا کنی
ای زائر شکسته دل شهر غصه‌ها
کی می‌شود که قسمت من کربلا کنی
