خوشههای خشم را بچین
نويسنده:مهتاب خسروشاهی
چه کسی میتواند ادعا کند که تا بهحال عصبانی نشده است؟ همه ما بعضی اوقات را به یاد میآوریم که از کوره در رفتهایم و سر عزیزترین کسانمان هم داد کشیدهایم یا حرفی زدهایم که بعدا از آن پشیمان شدهایم.
روانشناسان معتقدند عصبانیت، واکنش طبیعی همه ما در مقابل مسائل ناخوشایند است. این مسائل میتواند ناشی از درگیری با همکاران در محیط کار، درگیری با مشکلات همسر و فرزندان، خانواده، دوست و آشنا و... باشد . گاهی هم میتواند به دلیل مشغول بودن ذهنمان، بدون آنکه کسی ما را آزرده باشد، اتفاق بیفتد .
در همه این حالتها پس از برطرف شدن مشکل یا مشکلات، عصبانیت ما هم از بین میرود همچنین کمی مدارا و همفکری با همسرمان برای رفع عصبانیت او کافی است. اما هیچ فکر کردهاید که اگر همسری دارید که بیدلیل از کوره درمیرود، باید چه برخوردی با او داشته باشید؟
در مواردی عصبانیت به رفتار شاخصی در همسرمان تبدیل میشود و او همیشه بدون وجود مشکلی، عصبانی است. در این شرایط، هرچند نمیتوانیم او را بیمار روانی بدانیم اما بیشک او نیاز به کمک و درمان دارد چون به بیماری «عصبانیت پایدار» مبتلا است. اینجا دیگر با یک مشکل اندکی پیچیدهتر مواجهید .
وقتی کسی عصبانیت یا تنش پایدار دارد که بدون هیچ علت خاصی در بیشتر اوقات عصبانی است و این عصبانیت را با ناآرامی، داد زدن، بهانهگیری، فحاشی، پرتاب کردن اشیا، خودزنی، قهر، اوقات تلخی و... نشان میدهد .
در حالی که در عصبانیت عادی، علتی برای بروز عصبانیت وجود دارد اما در عصبانیت پایدار اغلب دلیلی برای عصبانیت وجود ندارد. مهمتر آنکه این رفتار تهاجمی هر لحظه، حتی در شادترین لحظههای زندگی نیز ممکن است بروز کند !
بنابراین برای رهایی از این اضطراب و مدارا کردن با او باید این 2 نکته را همواره به یاد بسپاریم :
شریک زندگی ما بیمار است و رفتارهای یک بیمار هیچگاه قابل پیشبینی نیست. اما برای درمان او باید سریعا اقدام کنیم .
با او جر و بحث نکنیم و تحمل کنیم تا عصبانیت او فروکش کند. پرهیز از هرگونه مجادله بهویژه در جمع، بهترین راهکار است .
یک راه مناسب این است که هنگام عصبانیت همسرمان با فکر کردن به مسائل مختلف، حواس خود را پرت کنیم تا با او وارد بحث نشویم زیرا با آرامش بیشتر مسائل حل میشوند .
بیتردید، او تلاشاش را چند برابر خواهد کرد. امید دادن و تشویق کردن 2 نیروی قدرتمند برای تلاش و تغییر هستند .
مثلا «تو مرا فراموش کردهای و به خودت بیش از من اهمیت میدهی» و یا «اضطراب و نگرانی مرا نمیبینی و متوجه نیستی که در جمع چقدر مضطرب هستم » یا «تو فرزندانمان را فراموش کردهای، آنها به محبت تو و آرامش نیاز دارند». این عبارتهای خاص در ذهن همسرمان نقش میبندد و هنگامی که قصد تکرار رفتارش را دارد، به یاد این صحبتها میافتد .
روانشناسان اسم این عبارتها را «ضربه ذهنی» گذاشتهاند و عقیده دارند این صحبتها مثل ضربه کارسازی مانع از تکرار رفتارهای نامناسب همسرمان میشود .
باید تا برطرفشدن مشکل، بدون کلافگی و خستگی با او همراه بشویم . فراموش نکنیم یک بیماری ریشهدار، هیچوقت بهسرعت درمان نمیشود و نیاز به گذر زمان و تلاش دارد .
منبع: همشهری آنلاین
معرفي سايت مرتبط با اين مقاله
روانشناسان معتقدند عصبانیت، واکنش طبیعی همه ما در مقابل مسائل ناخوشایند است. این مسائل میتواند ناشی از درگیری با همکاران در محیط کار، درگیری با مشکلات همسر و فرزندان، خانواده، دوست و آشنا و... باشد . گاهی هم میتواند به دلیل مشغول بودن ذهنمان، بدون آنکه کسی ما را آزرده باشد، اتفاق بیفتد .
در همه این حالتها پس از برطرف شدن مشکل یا مشکلات، عصبانیت ما هم از بین میرود همچنین کمی مدارا و همفکری با همسرمان برای رفع عصبانیت او کافی است. اما هیچ فکر کردهاید که اگر همسری دارید که بیدلیل از کوره درمیرود، باید چه برخوردی با او داشته باشید؟
در مواردی عصبانیت به رفتار شاخصی در همسرمان تبدیل میشود و او همیشه بدون وجود مشکلی، عصبانی است. در این شرایط، هرچند نمیتوانیم او را بیمار روانی بدانیم اما بیشک او نیاز به کمک و درمان دارد چون به بیماری «عصبانیت پایدار» مبتلا است. اینجا دیگر با یک مشکل اندکی پیچیدهتر مواجهید .
وقتی کسی عصبانیت یا تنش پایدار دارد که بدون هیچ علت خاصی در بیشتر اوقات عصبانی است و این عصبانیت را با ناآرامی، داد زدن، بهانهگیری، فحاشی، پرتاب کردن اشیا، خودزنی، قهر، اوقات تلخی و... نشان میدهد .
در حالی که در عصبانیت عادی، علتی برای بروز عصبانیت وجود دارد اما در عصبانیت پایدار اغلب دلیلی برای عصبانیت وجود ندارد. مهمتر آنکه این رفتار تهاجمی هر لحظه، حتی در شادترین لحظههای زندگی نیز ممکن است بروز کند !
2 نکته کلیدی
بنابراین برای رهایی از این اضطراب و مدارا کردن با او باید این 2 نکته را همواره به یاد بسپاریم :
شریک زندگی ما بیمار است و رفتارهای یک بیمار هیچگاه قابل پیشبینی نیست. اما برای درمان او باید سریعا اقدام کنیم .
با او جر و بحث نکنیم و تحمل کنیم تا عصبانیت او فروکش کند. پرهیز از هرگونه مجادله بهویژه در جمع، بهترین راهکار است .
درمان این درد
حفظ آرامش
یک راه مناسب این است که هنگام عصبانیت همسرمان با فکر کردن به مسائل مختلف، حواس خود را پرت کنیم تا با او وارد بحث نشویم زیرا با آرامش بیشتر مسائل حل میشوند .
مشکل طرف مقابل را درک کنیم
گوش کنیم
ریشهیابی کنیم
ترس و اضطراب را پنهان نکنیم
مدارا کنیم
امید بدهیم
بیتردید، او تلاشاش را چند برابر خواهد کرد. امید دادن و تشویق کردن 2 نیروی قدرتمند برای تلاش و تغییر هستند .
از عبارتهای خاص استفاده کنیم
مثلا «تو مرا فراموش کردهای و به خودت بیش از من اهمیت میدهی» و یا «اضطراب و نگرانی مرا نمیبینی و متوجه نیستی که در جمع چقدر مضطرب هستم » یا «تو فرزندانمان را فراموش کردهای، آنها به محبت تو و آرامش نیاز دارند». این عبارتهای خاص در ذهن همسرمان نقش میبندد و هنگامی که قصد تکرار رفتارش را دارد، به یاد این صحبتها میافتد .
روانشناسان اسم این عبارتها را «ضربه ذهنی» گذاشتهاند و عقیده دارند این صحبتها مثل ضربه کارسازی مانع از تکرار رفتارهای نامناسب همسرمان میشود .
اعتماد به نفس داشته باشیم
برنامهریزی بلندمدت
باید تا برطرفشدن مشکل، بدون کلافگی و خستگی با او همراه بشویم . فراموش نکنیم یک بیماری ریشهدار، هیچوقت بهسرعت درمان نمیشود و نیاز به گذر زمان و تلاش دارد .
مشاور و روانشناس
منبع: همشهری آنلاین
معرفي سايت مرتبط با اين مقاله
تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله