زنان نمونه
نويسنده: مرضيه سادات هاشمي
مقدمه
در نظام خلقت همانطور که دين اسلام اشاره کرده، خداوند زن و مرد را جداگانه خلق نمود و از روح خود بر آنها دميد.
زرارة بن اعين از امام صادق عليه السلام نقل ميکند که:
« خداوند بعد از آفرينش آدم، حوا را به طور نو ظهور پديد آورد...».[1]
پس معلوم مي شود از نظر خلقت، فرقي بين زن و مرد نبوده و هيچ کدام امتيازي بر ديگري ندارند. و انسانها به واسطه سعي و تلاش خودشان، ميتوانند به مراتب بالاي کمال در زمينههاي علمي و اخلاقي برسند و در اين راه هيچ فرقي ميان زن و مرد نميباشد.
در قرآن مي خوانيم:
«اي مردم ما شما را از يک مرد و زن آفريديم و شما را در قالب تيره ها و قبيله ها قرار داديم تا يکديگر را بشناسيد، ( اينها ملاک امتياز نيست) گرامي ترين شما نزد خداوند با تقواترين شماست...»
ما در اين نوشتار كه در دو فصل مي آيد؛ به دنبال تبيين حضور زنان در حكومت حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف و ذكر نمونه هايي از اين حضور تا به لطف الهي زنان ما به عنوان ياران و منتظران حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف هم به اعتلاي خود بپردازند و هم تربيت كننده نسل منتظر و ياور حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف باشند.
1. زنان در قرآن
الف. آسيه همسر فرعون
اين زن با اينکه در بهترين شرايط مادي و زندگي دنيايي به سر ميبرد با دعوت حضرت موسي، ايمان آورد و تا پاي جان در زير سختترين شکنجهها دست از ايمان و عقيدة خود بر نداشت و به چنان مقام بالايي رسيد که خداوند او را الگوي تمام زنان و مردان مؤمن معرفي ميکند. وي از جمله چهار زني مي باشد که بهشت مشتاق آنهاست.[2]
ب. حضرت مريم
در فضيلت اين بانو همين بس که خداوند سورهاي از قرآن را به نام اين بانو قرار داده است و در جاي جاي قرآن تعبيرهاي زيبايي درباره حضرت مريم آمده است که هر فردي را به شگفتي مي اندازد.
ج. مادر و خواهر حضرت موسي
اين دو زن نقش مهمي در حفظ جان حضرت موسي عليه السلام داشتند به طوري که مادر آن حضرت او را درجعبه اي قير اندود قرار داده و در رود نيل مياندازد و خواهرش او را تا کاخ فرعون تعقيب کرده و سبب بازگرداندن حضرت موسي به آغوش مادرش ميشود.
2. نقش زنان در عرصه هاي گوناگون
عرصه هاي سياسي، ميدان جنگ و نبرد و علمي شاهد حضور و نقش زنان مي باشد.
الف. در عرصه سياسي
نقش زنان مؤمن در حفظ اسلام و دفاع از پيشواي مسلمانان در عصر و زمان خودشان چشمگير و حائز اهيمت است. تاريخ، نمونه زيادي از اين زنان در خود دارد که ما به تعدادي از آنها اشاره مي كنيم.
حضرت زهرا عليها السلام
« عابدتر از فاطمه در دنيا نميتوان يافت»[3]
حضرت فاطمه عليها السلام هم خانهدار خوبي بودند و سنگر خانه را مهمتر از هر چيز ديگر ميدانستند و هم سياستمداري آگاه بودند که به مقتضاي زمان و مصلحت جامعه عمل ميکردند. آن حضرت در خانه همسر خوبي براي علي عليه السلام و مادري موفق در تربيت فرزندان صالح خويش بودند و در بيرون منزل مدافع فداکاري براي مکتب اسلام بودند چنانچه در دفاع از وصي پيامبر آنهم نه به عنوان اينکه اميرالمؤمنين عليه السلام شوهر آن حضرت بود بلکه به عنوان دفاع از امامت و امام زمان خويش خطبه خواندند و فرياد زدند. ايشان شبها به خانه انصار و مهاجران مي رفتند و با آنها حرف ميزدند و فضايل علي عليه السلام را يکي يکي ميشمردند و سفارشهاي پيامبر را در غدير به ياد آنها ميآوردند و با قدرت منطق و استدلال، حقانيت آن حضرت را اثبات ميکردند و عاقبت نيز در راه دفاع از ولايت و امامت به شهادت رسيدند.
حضرت زينب عليها السلام
كربلا ميمرد اگر زينب نبود
شيعه ميپژمرد اگر زينب نبود
حضرت خديجه عليها السلام
بنت الهدي صدر:
در طول مبارزات ملت ايران براي پيروزي انقلاب اسلامي و جنگ تحميلي نيز ما زنان بسياري داشتيم که نقش مهمي را ايفا کردند.
ج. در ميدان جنگ و نبرد
در صدر اسلام عده زيادي از زنان به همراه پيامبر در صحنه نبرد شرکت ميکردند و به مداواي مجروحان و سرپرستي بيماران ميپرداختند و در انتقال آب و حمل غذا و آشپزي و نگهداري وسايل رزمندگان و تهيه دارو و رساندن مهمات به رزمندگان و تعمير تجهيزات آسيب ديده وانتقال مجروحان و شهدا انجام وظيفه ميکردند.
براي نمونه مي‌توان از نسيه دختر کعب مازينه اين بانوي گرامي مادر دو شهيد است و از زنان قهرماني است که در برخي از جنگهاي پيامبر صل الله عليه و آله حضور فعالي براي مداواي مجروحان داشته است. او در جنگ احد پس از شکست مسلمانان با شمشير به دفاع از پيامبر صل الله عليه و آله پرداخت و حضرت رسول نيز در مورد او دعا کردند که خدا او را از اهل بهشت قرار دهد.
فصل دوم: زنان در حکومت امام زمان عليه السلام
وجود 50 زن از ميان 313 نفر از ياران برجسته و فرماندهان آن حضرت مؤيد اين مطلب است.
امام باقر عليه السلام مي فرمايد:
« به خدا سوگند 313 نفر بدون وعده پيشين گرد مي آيند. در ميان آنها 50 نفر زن هستند»
يا در جاي ديگر امام صادق عليه السلام نيز از زنان همراه حضرت مهدي عليه السلام نام برده و مي فرمايد:
« آنان مجروحان را مداوا ميکنند و از بيماران جنگي پرستاري مينمايند چنانچه زنان در زمان پيامبر همراه او بودند....»[4]
اين دو روايت حکايت از آن دارد که وجود زنان در بين ياران حضرت امري حتمي است.
حال جا دارد بر اساس روايات حضور و نقش اين زنان را از نظر زمان و موقعيت بررسي کنيم.
1. زنان عصر ظهور
ام سلمه ضمن حديثي درباره علائم ظهور از پيامبر صل الله عليه و آله روايت کرده است که فرمودند:
« در آن هنگام پناهنده اي به حرم امن الهي پناه مي آورد و مردم همانند کبوتراني که از چهار سمت به يک سو هجوم مي برند به سوي او جمع مي شوند در ميان آنان ، برخي زن مي باشند که بر هر جبار و جبارزاده اي پيروز ميشودند...»[5]
2. رجعت کنندگان
و از نظر اصطلاحي به معناي بازگشت دو گروه مؤمنان محض و کافران محض به همان صورتي که در گذشته بودند به دنيا مي باشند. اولياء الهي و صالحان با ديدن حاکميت دين و عدل در گستره گيتي شادمان شوند و ثمرات ايمان و اعمال صالح خود را ميببينند و به ثواب ياري امام نائل ميشوند. معاندان و دشمنان اهل بيت عليهم السلام نيز بخشي از جزاي اعمال ناشايست خود را در اين دنيا مشاهده کرده و کيفر ميشوند و از ذلت و حقارت، ستمگران متألم ميگردند.
زنان رجعت کننده را مي توان به دوگروه تقسيم کرد:
گروه اول: زنان مؤمنهاي که در زمان قبل از ولادت حضرت عجل الله تعالي فرجه الشريف زندگي مي کردهاند:
در روايتي از امام صادق عليه السلام آمده است:
« همراه مهدي عليه السلام سيزده زن هستند؛ آنان مجروحان را مداوا مي کنند و از بيماران جنگي پرستاري مينمايند، چنان چه زنان در زمان پيامبر اسلام همراه او بودند»
بعد حضرت نام نه نفر از آنها را ذکر ميکنند:
قنواء دختر رشيد.
ام ايمن.
حبابه والبيه كه در زمان امام علي عليه السلام مي زيسته است.
سميه(مادر عمار ياسر) که در ابتداي بعثت رسول اكرم صل الله عليه و آله به شهادت رسيد.
زبيده.
ام خالد احمسيه.
ام سعيد حنفيه.
صيانه ماشطه در زمان حضرت موسي بوده است
ام خالد جهنيه.
ما در اينجا به برخي از آنها اشاره مي كنيم :
ام ايمن
خداوند به برکت مهدي آل محمد صل الله عليه و آله و در هنگام ظهور، او را زنده مي گرداند تا در لشگرگاه امام به خدمت گماشته شود.[6]
سميه
حبابه والبيه
اولين ملاقات وي با اميرالمؤمنين بود که از آن حضرت دليلي بر امامت درخواست کرد.حضرت در حضور وي سنگي را برداشت و بر آن مهر خود را نقش کرد و اثر آن مهر در سنگ جاي گرفت و به او فرمود: پس از من هر که توانست در اين سنگ چنين اثري بر جاي بگذارد او امام است. از اين رو حبابه پس از شهادت هر امامي نزد امام ديگر مي رفت و آنان مهر خود را بر همان سنگ مي زدند و اثر آن نقش مي بست. حبابه، نه ماه پس از شهادت امام رضا عليه السلام زنده بود و پس از او بدرود حيات گفت. روايت شده که وقتي حبابه به خدمت امام زين العابدين رسيد 113 سال از عمرش سپري شده بود و حضرت با انگشت سبابه خود اشاره اي نمود و جواني اش بازگشت.[7]
صيانه ماشطه
وي آرايشگر دختر فرعون بود.
روزي شانه از دستش افتاد و چون همواره ذکر خدا را مي گفت، هنگام برداشتن شانه ناگهان نام خدا را به زبان آورد. دختر فرعون از او پرسيد: منظور از خدا پدرم فرعون است؟ صيانه جواب داد: خير، بلکه خداي من کسي است که پدر تو را آفريده و او را از بين خواهد برد، دختر فرعون اين جريان را به پدرش اطلاع داد و فرعون اين زن را احضار کرد و گفت: که مگر به خدايي من اعتراف نداري؟ زن گفت : هرگز! خداي حقيقي را رها نمي کنم تا تو را بپرستم.
فرعون، عصباني شد و دستور داد تنوري را روشن کردند و بچه هاي اين زن را يکي يکي در آتش انداخته و در مقابل چشمانش سوزاندند تا نوبت به بچه شيرخوار او رسيد اين زن مؤمنه خواست در ظاهر سخني بگويد که ناگهان بچه به سخن آمد و به مادرش گفت: صبر کن تو بر حق هستي مادر صبر کرد و آن بچه را هم در آتش سوزاندند و سپس خودش را نيز در آتش انداختند . اين زن مؤمن و شجاع تا زماني که زنده بود تسليم نشد و در برابر همه مصائب تلخ ايستادگي کرد. حضرت رسول صل الله عليه و آله در شب معراج درمحلي بوي بسيار خوشي به مشامش رسيد، از جبرييل پرسيد: اين بوي خوش بي نظير چيست جبرئيل پاسخ داد: بوي خاکستر جسد سوخته همسر حزبيل و فرزندان او است. خداوند اين زن مؤمنه را به خاطر فداکاري و ايمانش در زمان ظهور حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف زنده خواهد کرد.[8]
گروه دوم
آنها بانوان پرهيزگاري بودند که در طول زندگي خود انتظار ظهور حضرت را ميکشيدند. پس از ظهور به اين زنان گفته ميشود که امام شما ظهور نموده است اگر ميخواهيد به اذن خدا زنده شده و شما هم حاضر باشيد!هر بانويي که خود را با خواستهها و شرايط زندگي در حکومت مهدي آل محمد صل الله عليه و آله تطبيق دهد ممکن است از رحمت خداوند بهره مند شده و در اين گروه قرار بگيرد.
نقش ما در ظهور
پی نوشت ها:
1. علل الشرايع, ج 1, باب 17.
2. رسول اکرم صل الله عليه و آله فرمودند: بهشت مشتاق چهار زن است: مريم دختر عمران, آسيه همسر فرعون, خديجه دخترخويلد و فاطمه سلام الله عليها.
3. الحکم الزاهره, ص 99.
4.اثبات الهداه, ج 3, ص 575.
5. مجمع الزوائد ، ج 7، ص 315.
6. روز نگار زنان, سال 1380.
7. زنان در حکومت امام زمان عليه السلام , محمد جواد طبسي ص 31 و30.
8.خواهران قهرمان, ص 56.
تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله
