نویسنده: بهزاد زمانی مقدم
داروهای هومیوپاتی/ داروهای پرمصرف
|
میازم: |
سوگرایی: |
استعداد ابتلا به بیماری: |
ارتباط با سرما و گرما: |
محدوده‌ی عملکرد:
قلب، عروق خونی، عصب واگ، ریه‌ها و مفاصل. اثر ویژه این دارو بر بخش گردنی نخاع و قاعده مغز است.ویژگیهای ساختاری:
افرادی پرخون و با صورتی متورم و کبود. زبان سفید یا زرد با رشته‌ای قرمز در وسط آن از نکات اختصاصی اوست.تصویر شخصیتی دارو:
شروع همه مشکلاتش ناگهانی است (Bell., Acon.). احتقان از نکات کلیدی اوست به ویژه احتقان قاعده مغز، نخاع، ریه و معده. مننژیت، تشنج و تاری دید. سکته احتقانی، سر داغ، چشمان خون گرفته، در آفتابزدگی صورت برافروخته. سنگینی سر، سرگیجه و تهوع و زدن نبض در تمام بدن. سردرد عصبی شدید؛ سر داغ و صورت برافروخته با ضربانهای شدید شریانی. فشار خون بالا. پنومونی شدید و ناگهانی، در مرحله احتقانی. روماتیسم حاد به همراه تب شدید و نبض تند به همراه ادرار قرمز.عوارض بالینی:
سکته، آسم، مشکلات مغزی، پرش عضلات، تشنج، اریزیپلاز، سردرد، مشکلات قلبی، تب شدید، مننژیت، پنومونی، روماتیسم، آفتابزدگی.مدالیته‌ها:
تشدید:
با حرکت، بیرون آمدن از تختخواب، جابه جایی از مکان گرم به سرد، راست نشستن، پوشیده نبودن و در زمستان.بهبود:
با دراز کشیدن، مالش، ماساژ، بی حرکت نگه داشتن سر.ملاحظات:
- عمدتاً در موارد حاد سردرد شدید، آفتابزدگی، مننژیت، تشنج و روماتیسم حاد مصرف دارد.- داروی خوبی برای فشار بالا، وقتی که به تصویر شخص نزدیک باشد.
- در تب نفاسی یا تب شیردهی یا تب روده‌ای و عفونی مصرف دارد.
منبع مقاله :
زمانی مقدم، بهزاد؛ (1386)، راهنمای درمان هامیوپاتیک، تهران: اطلاعات
