تفاوت شير مادر و شير خشک و اثرات رواني در کودک

در تغذيه با شير مادر، اين کودک است که تصميم مي گيرد چه زماني مکيدن را رها کند. علاوه بر اين کودکاني که از طريق شير مادر تغذيه مي شوند، پس از خالي شدن سينه، به مادر مي فهمانند که زمان مکيدن پستان ديگر است اما در تغذيه با شير خشک، اين مادر است که مقدار شير را مشخص مي کند و در کنترل آن هرگز کودک نقشي ندارد.
- در هر حال، آنچه مسلم است کودک چه از طريق شير مادر تغذيه شود و چه از طريق شير خشک، لحظه شير دادن، بايستي زمان برقراري ارتباطي عميق و نزديک بين مادر و فرزند باشد. در واقع مادر به کودک آرامش و اطمينان خاطر بخشيده و در روحيات آينده او نقش بسزايي دارد.
شکي نيست زماني که مادر جهت شير دادن نوزاد را در آغوش خود مي گيرد، نه تنها به او شير مي دهد، بلکه بدن خود و بوي خود را نيز در اختيار کودک قرار مي دهد. لمس و تماس انگشتان کوچک نوزاد با پوست مادر در شناختن هر چه سريع تر مادر و بوي او تأثير فراواني دارد. زيرا همان طور که بو کردن در نزد حيوانات وسيله اي جهت شناسايي محسوب مي شود، براي آدمي نيز چنين است.
اما اين امر نبايد موجب محروميت کودکاني که از شير مادر تغذيه نمي شوند، گردد. در آغوش گرفتن کودک به هنگام دادن شيشه، به همان صورتي که معمولاً يک مادر کودکش را به هنگام شير دادن در آغوش مي گيرد، اين ارتباط عاطفي و روحي بين مادر و کودک را برقرار مي سازد.
منبع:کتاب کودک من