لیست استخوان‌ها در بدن انسان با شکل

استخوان‌ها چارچوب ساختاری را فراهم می‌کنند و از اندام‌های نرم حفاظت می‌کنند. هم چنین آنها اتصال ماهیچه‌ها را تأمین می‌کنند و به ما کمک می‌کنند حرکت کنیم.
تعداد استخوان‌ها در بدن انسان در بدو تولد 300 است. اما وقتی کودک رشد می‌کند، برخی استخوان‌ها به هم دیگر جوش می‌خورند. نتیجه این است که 206 استخوان در بدن انسان بالغ می‌ماند. این تفاوت در تعداد استخوان‌ها به انسان شناسان قانونی در تعیین سن فرد با استفاده از بقایای اسکلتی به ویژه جمجمه کمک می‌کند. استخوان‌های متعددی، سیستم اسکلتی را تشکیل می‌دهند و وظیفه‌ی اصلی سیستم اسکلتی فراهم کردن چارچوبی برای بدن انسان و حفاظت از اندام‌های ظریف است.

لیست استخوان‌ها در بدن انسان :

استخوان‌های جمجمه :

کاسه‌ی سر یا جمجمه‌ی انسان در کل از 8 استخوان تشکیل یافته است. جمجمه جایگاه مغز است و پوشش سخت و محافظی را در اطراف این اندام رئیس و ارباب تشکیل می‌دهد.

استخوان قدامی :

استخوان قدامی پیشانی، سقف گودال مداری (کاسه‌ی چشم) و ریشه‌ی بینی را تشکیل می‌دهد. استخوان قدامی نوزاد از دو بخش تشکیل می‌یابد و توسط شکاف قدامی از هم مجزا می‌شوند. اما این بخش‌ها تا سن هشت سالگی کودک، به هم جوش می‌خورند و یک استخوان واحد را تشکیل می‌دهند.

استخوان‌های آهیانه‌ای :

یک استخوان از هر دو طرف در پشت استخوان قدامی به هم متصل می‌شوند تا کناره‌ها و سقف کاسه‌ی سر را تشکیل دهند. دو استخوان آهیانه‌ای وجود دارد و هر استخوان تقریباً به شکل چهار گوش است.

استخوان موقتی (گیجگاهی) :

در کل دو استخوان موقتی وجود دارد که هر کدام در دو طرف، زیر استخوان آهیانه‌ای قرار گرفته‌اند. استخوان‌های موقتی جنب بخش‌های موقتی مغز قرار گرفته‌اند و هر استخوان شامل 5 بخش است.

استخوان پس سر :

این یک استخوان منفرد است که در پشت و بخش پایینی جمجمه درست پشت استخوان‌های آهیانه‌ای و موقتی قرار گرفته است. استخوان پس سر یک دهانه‌ی بیضی به نام مجرای نخاعی دارد که از طریق آن نخاع وارد جمجمه می‌شود. شریان‌های مهره‌ای، اعصاب نخاعی و رباط‌هایی که جمجمه را به مهره‌ها متصل می‌کنند از این مجرا عبور می‌کنند.

استخوان اسفنوئید :

این یک استخوان واحد است که در پایین جمجمه و جلوی استخوان‌های موقتی و بخش پایینی استخوان پس سر قرار گرفته است. شکل آن شبیه پروانه است و آن یکی از هفت استخوانی است که گودال مداری و یا کاسه‌ی چشم را تشکیل می‌دهند.

استخوان غربالی :

این یک استخوان سبک و اسفنجی است که در بخش جلویی قاعده‌ی جمجمه قرار گرفته است. استخوان غربالی بین دو مدار و در سقف حفره‌ی بینی قرار گرفته است و مغز را از حفره‌ی بینی جدا می‌کند. آن یکی از هفت استخوانی است که گودال مداری را تشکیل می‌دهند و شامل سه بخش است.

استخوان‌های صورت :

فک :

این استخوان فک پایینی است و به استخوان آرواره‌ی تحتانی مشهور است. آن U شکل است و بزرگ‌ترین و قوی‌ترین استخوان صورت است. فک نوزاد شامل دو نیمه است که در همجوشی روانی در طول سال اول به هم جوش می‌خورند. هر نیمه‌ی فک یک بدنه‌ی افقی و یک شاخ عمودی در انتهای خلفی بدن دارد. بخشی از فک که حامل دندان است به زایده حفره‌ای مشهور است.

آرواره‌ :

آرواره و یا استخوان فک فوقانی، دندان‌های فک بالایی را نگه می‌دارد و دیواره‌های گودال مداری را تشکیل می‌دهد. آن هم چنین سقف گودال مداری و دیواره‌های جانبی و کف حفره‌‌ی بینی را تشکیل می‌دهد. فک دقیقاً دو استخوان است که در طول شکاف کام به هم جوش می‌خورند. عدم هم جوشی دو استخوان قبل از تولد می‌تواند منجر به ناهنجاری‌های مادرزادی نظیر شکاف کام (palatoschisis) و شکاف لب (cheiloschisis) شود.

استخوان کامی :

کامی یک استخوان L شکل است که بین آرواره و زایده‌‌ی بال مانند اسفنوئید قرار گرفته است. آن پشت حفره‌ی بینی قرار گرفته است در نتیجه کف و دیواره‌های جانبی آن را تشکیل می‌دهد. هم چنین آن علاوه بر حفره‌ی بینی، سقف دهان و کف مدار را تشکیل می‌دهد.

استخوان گونه :

استخوان گونه به استخوان قوس و گونه و یا استخوان گونه‌ای نیز مشهور است. دو استخوان این چنینی وجود دارند که هر کدام در یک طرف صورت قرار گرفته‌اند و برجستگی گونه را تشکیل می‌دهند. آن یکی از چند استخوانی است که دیواره‌های گودال مداری را تشکیل می‌دهند.

استخوان بینی :

استخوان‌های بینی دو عدد هستند و با هم دیگر پل بینی را تشکیل می‌دهند. اینها دو استخوان مستطیلی و کشیده هستند و اندازه‌ی آنها در افراد مختلف متفاوت است.
ا

ستخوان اشکی :

استخوان اشکی کوچک‌ترین استخوان صورت است و دو استخوان این چنینی وجود دارند که هر کدام بخشی از جداره‌ی میانی گودال مداری را تشکیل می‌دهند. هر استخوان اشکی به استخوان قدامی، استخوان غربالی، آرواره و استخوان صدفه‌‌ی تحتانی بینی، متصل است.

استخوان صدفه‌‌ی تحتانی بینی :

اینها جفت استخوان‌های صورت هستند که از استخوان فک بالا شروع می‌شوند و به طور افقی تا دیواره‌ی جانبی حفره‌ی بینی ادامه می‌یابند. بالای این استخوان‌ها، استخوان صدفه‌‌ی میانی و بالایی بینی قرار گرفته‌اند که از منطقه‌‌ی جمجمه شروع می‌شوند.

استخوان تیغه‌ی بینی :

این یک استخوان واحد، نازک و صاف است که در امتداد خط سهمی جمجمه قرار گرفته است. آن با 6 استخوان مفصل دارد که عبارتند از : غربالی، اسفنوئید، دو استخوان کامی و دو استخوان آرواره.

استخوان‌های گوش میانی :

گوش میانی منطقه‌ای بین پرده‌ی گوش و حلزون آن است. در تمام پستانداران از جمله انسان‌ها، گوش میانی سه استخوان دارد که به استخوانچه‌های شنوایی معروف هستند. اینها استخوان‌های بسیار کوچکی هستند و وظیفه‌‌‌ی آنها انتقال ارتعاشات صوتی از پرده‌ی گوش به گوش داخلی است.

استخوان چکشی (Malleus) :

استخوان چکشی یک استخوان کوچک به شکل چکش است که از یک انتها به پرده‌ی گوش و از طرف دیگر به استخوان سندانی متصل شده است. وظیفه‌ی آن انتقال ارتعاشات صوتی از پرده‌ی گوش به استخوان سندانی است. استخوان چکشی فقط در پستانداران یافت می‌شود.

استخوان سندانی (Incus) :

استخوان سندانی یک استخوان به شکل سندان است که استخوان چکشی را به استخوان رکابی متصل می‌کند. وظیفه‌ی آن انتقال ارتعاشات صوتی از استخوان چکشی به استخوان رکابی است.

استخوان رکابی (Stapes) :

استخوان رکابی یک استخوان کوچک به شکل رکاب است که از یک طرف به استخوان سندانی و از طرف دیگر به پنجره‌ی بیضی متصل می‌شود. پنجره‌ی بیضی چیزی نیست جز یک روزنه به گوش داخلی و با غشا پوشانده شده است. وظیفه‌ی استخوان رکابی انتقال ارتعاشات صوتی از استخوان سندانی به مارپیچ گوش داخلی است. آن کوچک‌ترین استخوان در بدن انسان است.

استخوان‌های کمربند شانه :

شانه از دو استخوان تشکیل یافته است که با هم دیگر اتصال بازو به بدن را ممکن می‌سازند.

کتف :

کتف یک استخوان صاف و مثلثی است که قسمت خلفی کمربند شانه را تشکیل می‌دهد. آن استخوان بازو (بازوی بالایی) را به ترقوه متصل می‌کند. این استخوان عموماً به تیغه‌ی شانه معروف است. دو استخوان این چنینی وجود دارند که هر کدام در یک طرف شانه قرار گرفته‌اند.

ترقوه :

این استخوان عموماً استخوان ترقوه نامیده می‌شود و یک جفت استخوان دراز و کوچک است که کتف را به جناغ سینه وصل می‌کند. به عبارت ساده، این استخوانی است که بازو را به بدن متصل می‌کند. یک واقعیت جالب در مورد ترقوه این است که آن تنها استخوان درازی است که به طور افقی قرار گرفته است.