چرخه ی زندگی انگور

معروف ترین رقم مور کشت انگور " Vitis vinifera" می باشد. به طور خلاصه، چرخه ی زندگی انگور با باز شدن جوانه ها شروع شده و به دنبال آن گلدهی، تشکیل میوه، بلوغ میوه، برداشت و در آخر خفتگی گیاه اتفاق می افتد.
انگور گیاهی متعلق به جنس Vitis از خانواده ی Vitaceae می باشد. در مجموع، حدود 60 گونه از جنس Vitis وجود دارد که رایج ترین آن ها Vitis viniferaمی باشد. انگور برگریز و یا همیشه سبز می باشد. برگ های این درخت به صورت پنجه ای و لوب دار بوده و به صورت متناوب قرار دارند. درختان کشت شده ی انگور دارای میوه هایی قرمز، سبز و یا بنفش می باشند. در ارقام وحشی، حبه ها کوچک بوده و به رنگ بنفش تیره می باشند. بهترین شرایط جهت رشد درختان انگور آب و هوای مرطوب می باشد.
چرخه ی زندگی درخت انگور بسته به الگوی رشد آن ها تحت مراحل خاصی طبقه بندی می شود. در واقع، مراقبت از انگور بسته به فصل و رشد گیاهان دارد. درک چرخه ی زندگی سالانه ی آن ها جهت مراقبت از گیاهان برای برداشت حداکثر ضروری می باشد. چرخه ی زندگی سالانه ی گیاه انگور بعد از مرحله ی خفتگی در اوایل بهار شروع می شود.
شکست جوانه
تغلیظ شیره بعد از این که گیاهان در هنگام خفتگی هرس شدند، اتفاق افتاده که برای توسعه ی جوانه ها ضروری می باشد. جوانه هایی که به تازگی توسعه یافته اند، در معرض آسیب سرما زدگی قرار دارند، از این رو حفاظت مناسب از آن ها ضروری می باشد. بسته به شرایط محیط، برگ های جدید در طول 3 تا 4 هفته بعد از شکست جوانه در ماه مارس توسعه می یابند. در همین زمان، حداکثر ذخیره سازی غذایی از طریق فتوسنتز انجام می شود.
شروع بیماری سفیدک پودری بر روی برگ ها و ساقه ها را بررسی کنید. در صورت لزوم، اسپری های ضد قارچ را به منظور کنترل این بیماری به کار ببرید. در صورتی که یک شاخه ی اضافی رشد کرد، آن را بدون تحت تاثیر قرار گرفتن درخت حذف کنید. این کار امکان ذخیره ی حداکثر انرژی برای تشکیل خوشه های گل را فراهم می آورد.
گلدهی
توسعه ی خوشه های گل معمولا در 9 تا 10 هفته بعد از شکست جوانه در اواخر مه و اوایل ژوئن اتفاق می افتد. زمان گلدهی ممکن است بر اساس رقم انگور و شرایط اقلیمی منطقه متفاوت باشد. گرده افشانی گل ها به منظور تشکیل حبه ضروری می باشد. بارندگی شدید یا دمای بیش از حد گرم ممکن است مانع از گرده افشانی گیاه گردد. در طول یک تا دو هفته، گل ها گرده افشانی شده و منجر به توسعه ی حبه های کوچک می گردند.
تشکیل میوه
گل های بارور یا گرده افشانی شده به حبه های کوچک توسعه می یابند، در حالی که گل هایی که بارور نیستند، ریزش می کنند. حبه های جوان انگور را باید از سرمازدگی محافظت کرد. جهت جلوگیری از خشک شدن حبه ها باید گیاهان را به طور کامل آبیاری کرد. در این مرحله، سلول ها دستخوش تقسیم شدن قرار گرفته و منجر به بزرگ شدن حبه ها می گردند. تنک کردن برگ ها و شاخه ها به منظور افزایش فضای حبه ها انجام می گیرد. هنگام انجام این کار، مطمئن شوید که میوه ها به طور مستقیم در معرض نور خورشید قرار ندارند، چون این امر ممکن است باعث سوختگی میوه گردد.
مرحله ی رنگ آمیزی
در این مرحله سفت شدن و توسعه ی رنگ حبه ها اتفاق افتاده و می تواند به عنوان مرحله ی رسیدن میوه در نظر گرفته شود. سفت شدن حبه به واسطه ی تجمع قندها می باشد. رنگ حبه به رقم انگور بستگی دارد. برای رنگ آمیزی بهتر حبه ها، بسیاری از پرورش دهندگان تاج گیاه را اصلاح می کنند. رنگ آمیزی معمولا در اواخر جولای، حدود 45 روز بعد از تشکیل میوه صورت می گیرد.
برداشت
بلوغ حبه ها بسته به رقم انگور متفاوت می باشد. به طور سنتی، دوره ی بلوغ 100 روز بعد از توسعه ی گل در نظر گرفته می شود. برداشت بعد از تست سطح اسید و قند حبه ها صورت می گیرد.
چرخه ی زندگی انگور بعد از برداشت میوه در پاییز و در مرحله ی خفتگی گیاه تکمیل می شود. در طول خفتگی، برگ های انگور زرد شده و ریزش پیدا می کنند. هرس مناسب در این مرحله ضروری می باشد. این کار به ذخیره ی حداکثر انرژی برای توسعه ی برگ ها و میوه دهی سال بعد کمک می کند.