روش شیمیایی محض برای درست کردن کریستال‏های شکر در آشپزخانه‏ی خود

کریستال‏های شکر اساساً مولکول‏های ساکاروز هستند که در نتیجه‏ی کریستالیزاسیون و تبلور شکل می‏گیرند. شما می‏توانید اطلاعات بیشتری را در رابطه با این موضوع در مقاله‏ی زیر بیابید.

کریستال‏های شکر چیست؟

کریستال‏ها را می‏توان به صورت آرایش و ساختمان طبیعی تعریف کرد که ساختار و شکل مشخص و یک ساختار اتمی داخلی مرتب دارند. در صنعت غذایی، رایج‏ترین نوع و شکل کریستال‏های به کار رفته، نمک و شکر است که هر دو به صورت پودر و هم چنین دانه دانه هستند.

واقعیات کریستال شکر :

کریستال‏های شکر اصولاً در آماده سازی و تزیین غذا به کار می‏روند. مواد غذایی شیرین مثل شیرینی، کیک، بستنی و غیره با این کریستال‏ها درست می‏شوند. منبع آن نیشکر است؛ نیشکر گیاهی است که در کشورهای گرمسیری رشد می‏کند. شکری که به طور روزانه توسط ما مورد استفاده قرار می‏گیرد به صورت شیمیایی به عنوان ساکاروز شناخته می‏شود و ترکیب مولکولی آن C12H22O11 است. هم چنین شکر به فرم کریستالی خود در بازار موجود است.

اصول و روش :

• یک فنجان آب، سه فنجان شکر، دستکش بلند فر، ماهی تابه، ظرف شیشه‏ای، رنگ غذا، قاشق همزن، کاغذ، گیره‏ی چسب و مداد.
• ابتدا یک فنجان آب را درون ظرف شیشه‏ای بریزید و شکر را به آرامی به آن اضافه کنید تا این که آب کاملاً اشباع شود و شکر بیشتری نتواند در آن حل شود.
• آب را می‏توان هم به صورت معمولی و هم به صورت آب جوش مورد استفاده قرار داد.
• رنگ غذا را نیز می‏توان به این محلول اضافه کرد؛ دو قطره برای رنگ دادن به این کریستال‏ها کافی است.
• گام بعدی گره زدن یک سر نخ به مداد و سر دیگر آن به گیره‏ی کاغذ است.
• مداد باید به نحوی بالای ظرف قرار گیرد که گیره‏ی کاغذ متصل به سر دیگر نخ، درست به کف ظرف برسد.
• این ظرف باید به مدت 24 ساعت دست نخورده و بدون تکان در جایی نگه داشته شود.
• فرد می‏تواند تشکیل کریستال‏ها و بلورهای رنگی را بر روی گیره‏ی کاغذ و یا هر چیزی که برای غوطه وری در محلول انتخاب کرده است، بعد از 24 ساعت ببیند.

انحلال و حرارت دهی کریستال‏های شکر :

روند افزودن شکر به آب به طور مداوم، منجر به اشباع شدن می‏شود. نقطه‏ی اشباع آب با تغییرات دما تغییر می‏کند. فرد می‏تواند به وسیله‏ی حرارت دادن، شکر بیشتری را در آب حل کند (و یا در آن جای دهد) و می‏تواند به کمک این روند که در آن از آب داغ استفاده می‏شود، محلول را فوق اشباع سازد. وقتی این محلول خنک و سرد می‏شود، فرآیند تبلور و کریستالیزاسیون آغاز می‏شود.

جلوگیری از تشکیل کریستال :

محصولات غذایی مثل آب نبات نباید حاوی شکرهای بلوری و کریستالی باشند چون بافت دانه دانه به آنها می‏دهد. فرد می‏تواند از ایده‏ها و یا فنون مختلفی برای جلوگیری از روند تبلور و کریستالیزاسیون استفاده بکند. اضافه کردن فروکتوز و گلوکوز به آب نبات‏ها، به آنها کمک می‏کند که از روند تبلور جلوگیری بکنند. در نتیجه سرعت روند تشکیل ساکاروز کاهش می‏یابد. یک روش برای شکستن و تجزیه‏ی قند و شکر (ساکاروز)، اضافه کردن اسید به دستور العمل است. آب لیمو را می‏توان برای تجزیه‏ی ساکاروز به گلوکوز و فروکتوز به کار برد و به محلول اضافه کرد.