مصارف روغن بادام تلخ

به هنگام استفاده از روغن بادام تلخ بایستی به شدت مراقب باشید، به این دلیل که حاوی عناصر سمی و دارای خواص سمی است. مصارف آن استعمال غلظت بسیار پایین این روغن بر روی مو و پوست است. جزئیات بیشتر در خصوص مصارف خارجی و داخلی آن را از طریق این مقاله بیابید.
درخت بادامی که بادام شیرین تولید می کند، اغلب دارای گلهای سفید است، در حالی که محصول درختی که گلهای صورتی دارد بادامهایی تلخ می باشد. شما می توانید به آسانی بادام شیرین را از تلخ تشخیص دهید به این سبب که بادام تلخ تا حدودی پهن تر و کوتاه تر از بادام شیرین است. تقریباً تمام بادام های تلخ کمابیش در طبیعت خود سمی می باشند. بادام تلخ در حضور آب، سم سیانید تولید می کند. روغن بادام تلخ حاوی اسید پروسیک (سیانید هیدروژن) و بنزآلدئید است. بسیار به ندرت از آن جهت مصارف داخلی (به میزان و دوز بسیار کم) و تحت نظارت متخصص استفاده می شود. معمولاً، روغن رقیق شده ی آن را به صورت خارجی اعمال کرده و فوائد این بادام در سلامت را نصیب خود می کنند. استفاده از روغن بادام تلخ حتی در برخی کشورها ممنوع می باشد.

مصارف خارجی

روغن بادام تلخ حامل خواص ضد ویروسی، ضد باکتریایی، ضد قارچی، و میکروب کشی است. ترکیبات اصلی آن، یعنی سیانید هیدروژن و بنزآلدئید، بسیار سمی می باشند. آنها به باکتری ها، میکروبها، قارچها و ویروسها اجازه ی رشد بر روی پوست و مو را نمی دهند. بنابراین این روغن به جلوگیری از بروز عفونتهای باکتریایی، ویروسی و قارچی کمک می کند. روغن بادام تلخ در درمان بیماریهای ناشی از میکروبها مفید است. اعمال مقدار بسیار خفیف از روغن بادام تلخ (رقیق شده با آب) بر روی پوست و یا پوست سر کافی است که از آنها در برابر عفونتها محافظت شود. استعمال روغن غلیظ آن می تواند به پوست و موی شما آسیب وارد سازد. اگر می خواهید موهایی سالم و قوی و پوستی درخشان داشته باشید، می توانید از روغن بادام شیرین استفاده کنید.
این روغن همچنین به عنوان داروی بیهوشی عمل می کند. ترکیب سمی آمیگدالین گلیکوزید موجود در این روغن بر روی اعصاب عمل کرده و آنها را بی حس می نماید. آنگاه این اعصاب نسبت به درد و یا هرگونه حس دیگر فاقد حساسیت می شوند. هنگامی که این روغن بر روی ناحیه ای از بدن مالیده می شود، اثری بی حس کنندگی از خود نشان می دهد. اما این روغن را نباید برای بیهوشی کامل به صورت داخلی مصرف نمود. این امر می تواند به مرگ فرد منجر شود.

مصارف داخلی

این روغن خواص تب بری را از خود نشان می دهد. روغن بادام تلخ به پیشگیری و فرونشاندن تب کمک می کند. سمیت و تلخی آن به تحت کنترل در آوردن رشد باکتری ها، تک یاخته ها، ویروس ها و قارچ ها کمک می کند. این کار به کاهش تب کمک می نماید. اما میزان و دوز مصرفِ کمی بیشتر از آن می تواند عوارض جانبی و اثرات سمی به همراه داشته باشد. به اثبات رسیده است که دوز مصرفی بیشتر می تواند کشنده باشد.
دوز بسیار کمی از این روغن می تواند کرم های روده را از بین برده و در نتیجه می تواند به رهایی از مشکلات دستگاه گوارش کمک کند. این روغن به منظور درمان آب گریزی که یک بیماری جدی ناشی از عفونت ایجاد شده توسط ویروس هاری است، مورد استفاده قرار می گیرد. این روغن به قدری سمی است که می تواند رشد ویروس هاری را مهار سازد. از آن به منظور داروی ضد اسپاسم در درمان کزاز، هاری و عفونت های دیگر استفاده می کنند. این روغن تشنج و گرفتگی عضلات را کاهش می دهد.
خواص سمی روغن بادام تلخ از آن ملینی مؤثر می سازد. دوز بسیار پایین و خفیف آن به عنوان مسهل یا ملین عمل می کند. از آنجا که بدن ما مواد سمی را از طریق عرق، ادرار و مدفوع دفع می کند، زمانی که این روغن مصرف می شود، بدن سعی می کند از شر آن خلاص شود. بنابراین، تعداد افزایش یافته ی دفعات ادرار می تواند پس از مصرف این روغن ملاحظه شود. این بدان معنا است که این روغن حامل خواص دیوریتیک یا ادرار آوری است. ادرار مکرر به کاهش وزن کمک می کند. این امر منجر به پایین آمدن فشار خون و آرام شدن بدن می شود.
برخی از مطالعات انجام شده نشان داده اند که خواص سمی روغن بادام تلخ به جلوگیری از رشد سلولهای سرطانی کمک می کند. اما پیش از اجرای عملی این ایده، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. در صنایع غذایی، این روغن جهت طعم بخشیدن به مواد غذایی مانند شیرینی مازیپان پس از حذف و برداشتن کامل عناصر مرگبار آن مورد استفاده قرار می گیرد.
بایستی از استفاده ی روغن بادام تلخ، به عنوان یک درمان خانگی، اجتناب کرد. اگر می خواهید این روغن را جهت مقاصد دارویی استفاده نمایید بایستی آن را تحت نظارت پزشک خود انجام دهید. مواردی وجود دارد که مصرف مقدار کمی از این روغن (به کمی 5ر7 میلی لیتر و یا یک و نیم قاشق چای خوری) منجر به مرگ شده است، بنابراین بایستی آن را با احتیاط زیاد مصرف نمود. برای استفاده آشپزی از این روغن، سیانید موجود در آن بایستی برداشته شده باشد.