ماکروگرافی حشرات

مقدمه

مارک پلونسکی یک پرفسور روانشناسی تجربی است که در زمینه حشرات و عکاسی ار آنها تحقیق می کند. در این مقاله او تجربیات خود در زمینه عکاسی ماکرو از حشرات در در اختیار علاقمندان گذارده است.
من قبلا با اسکن عکس هایی که قبل از 1989 گرفته بودم در سر کلاسهای درسم از آنها استفاده می کردم. در سال 2000 برای گرفتن عکس های خانوادگی و مطالعه بر روی رفتار سگها یک دوربین دیجیتال خریدم. آن دوربین بخاطر فوکوس کند و سایر محدودیتهای موجود به آن خوبی که انتظار داشتم نبود. البته من عکاسی دیجیتال را بخاطر امکان تجربه و دیدن سریع نتیجه دوست دارم. حافظه این دوربین ها مانند یک حلقه فیلم پیوسته است که هیچگاه تمام نمی شود.
همان اوایل که دوربین را خریده بودم، روزی پسر 5 ساله من به دفترم آمد و از من خواست عکس یک حشره را که دیده بود برایش بگیرم و من گرفتم. آن عکس نسبت به استانداردهای امروزی من عکس بسیار بدی شد، ولی به ما این امکان را می داد جزئیات آن حشره را بادقت بیشتری ببینیم. این نقطه شروع علاقه من شد برای این که به عکاسی ماکرو بپردازم و از آن لذت ببرم. با این نوع عکاسی شما می توانید چیزهایی را ببینید که در حالت معمولی قادر به مشاهده آن نخواهید بود. من به عنوان یک محقق، در مورد طبیعت بسیار کنجکاو هستم. من به عکاسی از حشرات ادامه دادم و این یکی از تفریحات من شد. دوربین من برای این منظور خیلی خوب بود. ضمنا همانطور که مهارت من در عکاسی از حشرات بالا می رفت، مهارت من در عکاسی از سایر سوژه‌ها مثلا خانواده و سگها هم بالاتر می‌رفت! اینترنت و تالارهای گفتگو روی وب معلم عکاسی من بوده اند و آرزوی من این است که روزی عکس هایم را در کتابهای آموزشی کودکان و دیگر متون آموزشی ببینم.
من این مقاله را به این دلیل نوشتم که تعداد زیادی از کسانی که عکس های من را در فروم ها و سایر مکانها دیده بودند در مورد روش انداختن عکس ها از من سوال کرده بودند. بیاد داشته باشید که من یک عکاس آماتور خود آموخته هستم که تجربه کردن را بسیار دوست داشته و کنجکاوی سیری ناپذیری دارم. بنابر این امیدوارم این اطلاعات برای شما مفید بوده و موجب لذت بیشتر شما از گرفتن و ایجاد عکس هایی بهتر شود.

روش کار

من بیشتر حشرات را در محیط طبیعی اشان عکاسی می کنم. برای عکاسی آنها را منجمد نمی کنم یا نمی چسبانم و آنها را با سنجاق ثابت نمیکنم. (توضیح: یکی از راههای بیرحمانه عکاسی از حشرات منجمد کردن آنها با اسپری CO2 مایع است-مترجم) من برای این که عکس بهتری بگیرم گاهی اوقات شاخه های علف را جابجا میکنم و در بعضی مواقع نادر نیز حشره را به یک جای جدید منتقل می کنم. بنابر این حشرات در زمان عکاسی کاملا سالم و زنده هستند.
گاهی اوقات حشرات را روی سطوح سفید عکاسی می کنم. این کار این مزیت را دارد که براحتی می توان سطح پشتی را در کامپیوتر حذف تنمود یا تغییر داد و به عکس نمای استودیویی زیباتری بخشید. من هنگام عکاسی از حشرات آنها را در مقابل نور مثبت قرار می دهم تا جزئیات آنها بخوبی پیدا باشد. ضمنا از عکاسی از پرتره حشرات و تمام بدن آنها به همراه یک زمینه صاف و تمیز خوشم می آید.

تجهیزات عکاسی

بعضی از تجهیزات مورد استفاده من در عکاسی را می توانید در اینجا ببینید
- دوربین Canon Powershot G1 (35-103mm zoom) 3Mp که اخیرا مدل بالاتر آن Canon Powershot G3 (35-140mm) 4Mp را خریده ام.
- آداپتور لنز برای اتصال فیلترها به دوربین
- لنزهای کلوز آپ مختلف
- مبدل تله Tiffen Megaplus 2x Zoom
- لنز نرمال سریع Pentax 50mm F1.4 به همراه رینگ کوپل ماکرو برای اتصال معکوس لنز به دوربین
- فلاش Canon 420ex به همراه چند فیلتر مات کننده، براکت پروانه ای و بازوی اتصال خارج از محور دوربین و رابط آن
- سه پایه و ریل فوکوس ماکرو

استفاده از لنزهای کلوز آپ

لنز کلوز آپ دوربین را قادر می سازد تا در فاصله نزدیکتر از حالت عادی فوکوس نماید. این بدان معنی است که تصویر در کادر بزرگتر دیده می شود، چون به آن نزدیکتر شده اید. یک لنز کلوز آپ در واقع یک ذره بین درشتنما است.
لنزهای کلوز آپ را می توان روی هم اضافه نمود. برای این کار باید لنز کلوز آپ قویتر را جلوتر بست. من خودم تا +27دیوپتر را روی هم بسته ام. یک اشکال روی هم بستن لنزها افت کیفیت است، چون درواقع عدسی های بیشتر و در نتیجه انحراف نوری و تصویری بیشتری ایجاد می شود. یک مشکل دیگر این است که هر چه ضریب بزرگنمایی بالا رود عمق میدان کم می شود. با بزرگنمایی های بالا عمق میدان به نازکی یک برگ کاغذ خواهد شد!
یک مشکل عمده دیگر در استفاده از لنزهای کلوز آپ این است که شما مجبورید تا حد زیادی به سوژه مورد عکاسی نزدیک شوید. فاصله از لنز دوربین تا حشره به نام "فاصله کاری" نامیده می شود. یکی از ترفندهایی که من برای افزایش فاصله کاری از آن استفاده میکنم این است که از یک مبدل 2xTC همراه با کلوز آپ ها استفاده می‌کنم. با این کار علاوه بر اینکه با افزایش فاصله کاری احتمال اینکه بتوان عکس را بگیرم بیشتر می شود (چون ممکن است با فاصله کم با حشره باعث فرار آن شویم)، امکان در اختیار داشتن نورپردازی بهتر را هم دارم. یک عیب استفاده از 2xTC این است که کمی بزرگنمایی را کم می کند.
من به تجربه دریافته ام که باید چه ترکیبی از اجزاء اپتیکال را برای کارم انتخاب نمایم، زیرا بعضی ترکیبها با هم خوب کار می کنند و بعضی بد. مثلا من فهمیده ام که استفاده از لنزهای کلوز آپ بعد از یک 2xTC چندان خوب عمل نمیکند.

استفاده از لنز معکوس

هر چند ترکیب کلوز آپهای مختلف به من بزرگنمایی بسیار خوبی می دهد، من زیاد از آنها راضی نیستم. من دریافته ام که اضافه کردن بیش از 2 تا 3 لنز دیگر ارزش ندارد، چون قادر به دستیابی به کیفیت مورد نظرم نیستم. من در جایی دیدم که به استفاده از لنز نرمال برعکس برای ماکرو اشاره شده بود. برای این کار به یک آداپتور لنز به همراه یک رینگ اتصال ماکرو نیاز دارید که در هر دو طرف آن سرپیچ مادگی برای اتصال داخلی به لنز و آداپتور دارد. با این ابزار می توانید لنز نرمال را بصورت معکوس بااستفاده از رزوه مخصوص فیلتر روی لنز دوربینتان متصل نمایید. من ابتدا این روش را با یک لنز Canon 35-80mm F4.5 آزمایش کردم، ولی تصویری که به من می داد دارای یک حاشیه ضخیم دایروی سیاه در اطرافش بود که مزاحم کار بود. بنابر این برای انتخاب لنز مناسب با دوربینم به فروشگاه دوربین رفتم و یک لنز نرمال Pentax 50mm F1.4 را انتخاب نمودم. F1.4 نشاند هنده این است که این لنز یک لنز سریع است (یعنی نور زیادی را از خود عبور میدهد). با دوربین G1 کمی حاشیه تیره در اطراف داشتم ولی با افزایش زوم در دوربین جدیدم G3 دیگر حاشیه و گوشه های تیره ایجاد نمیشود. معمولا مردم می پرسند چه لنز نرمالی را برای استفاده معکوس انتخاب نمایند. توصیه من همان کاری است که خودم کردم، یعنی با دوربینتان به یک فروشگاه بروید و چند لنز را آزمایش نمایید. به عبارت دیگر باید ببینید با توجه به دوربین شما و مشخصات لنزی آن چه لنزی برای شما مناسب است. برای آزمایش لنز می توانید آنرا بصورت معکوس با دست روبروی لنز دوربینتان نگه دارید و عملکرد آنرا ببینید. یک لنز برعکس همانند یک کلوز آپ قوی با دیوپتر +25 عمل می کند. با این لنز فاصله کاری حدود 1.5 تا 1 اینچ می شود. همچنین برای پرهیز از تیره شدن گوشه های تصویر بهتر است زوم حداکثر دوربین استفاده نمایید. من لنز نرمال را با بازترین دیافراگم آن استفاده میکنم و فوکوس آنرا روی بی نهایت قرار می دهم. سپس سایر تنظیمات را با دوربین خودم انجام میدهم.
در قسمت بعدی این مقاله تکنیکهای تنظیم دوربین، نحوه نورپردازی و استفاده از فلاش، سه پایه، روش نزدیک شدن به حشرات و پس پردازش تصاویر روی کامپیوتر را بررسی خواهیم نمود.

تنظیمات دوربین

در اینجا به چند نکته در مورد تنظیمات دوربین برای عکاسی ماکرو از حشرات اشاره می کنم:
1- از فوکوس دستی استفاده نمایید. فوکوس را قفل نموده و به آرامی دوربین را عقب و جلو برده تا بهترین نقطه فوکوس را پیدا نمایید. (یعنی تصویر را با وضوح خوبی روی مانیتور ببینید). این کار به تمرین زیادی نیاز دارد.
2- در مواقعی که احتمال ایجاد گوشه های تیره در عکس وجود دارد از زوم حداکثر دوربینتان استفاده نمایید. (مثل زمانی که از لنز برعکس یا چند مبدل ماکرو پشت سر هم استفاده می نمایید)
3- از دیافراگم کوچک استفاده کنید (اعداد بزرگتر F) تا عمق میدان بیشتری داشته باشید. هر چه بزرگنمایی شما بیشتر باشد عمق میدان کمتری خواهید داشت.
4- استفاده از فلاش اجباری ایده خوبی است. بیشتر عکس های من در F8 (که کوچکترین دیافراگمی است که یک دوربین کامپکت دارد) همراه با فلاش اجباری گرفته شده است.
5- من معمولا از حالت الویت دیافراگم با F8 استفاده می کنم.
6- من ضمنا از مد دستی استفاده زیادی می کنم. من می توانم با F8 سرعت شاتر بالاتری را انتخاب نمایم. ولی بخاطر کمبود نور ممکن است زمینه پشت حشره تاریک بیفتد.

نورپردازی و فلاش

در این مورد نیز چند نکته وجود دارد که باید رعایت گردد: 1- در روزهای روشن و آفتابی عکاسی کنید تا بتوانید سرعت شاتر بالاتری داشته باشید. روزهای ابری روشن بخصوص مناسبتر هستند. (برای پرهیز از سایه های تند آفتاب) 2- اگر می توانید از فلاش خارجی استفاده نمایید، تفاوت فاحشی در عکس هایتان ایجاد خواهد شد. این کار به شما قدرت انعطاف و کنترل بسیاری خواهد داد. 3- اگر از فلاش استفاده می نمایید باید نور آنرا پخش نمایید (مثلا با یک پارچه نازک) یا از نور انعکاسی استفاده نمایید (از یک کاغذ سفید یا منعکس کننده). استفاده از فلاش غیر مستقیم یک راه دیگر استفاده از فلاش است. 4- استفاده از 2xTC بعد از رینگ های کلوز آپ با افزایش فاصله کاری به نورپردازی کمک می کند، زیرا روشن کردن حشره از فاصله دورتر راحت تر است. 5- استفاده از براکت پروانه ای برای فلاش خارجی به شما کنترل بیشتری بر روی نور می دهد. 6- تغییر جبران نوری یا فلاش و نیز تغییر مکان فلاش بانور پخش شده انعطاف پذیری بیشتری برای شما ایجاد می نماید. 7- اگر حشره به شما این فرصت را داد، عکس های دیگری با نورهای مختلف بگیرید.

استفاده از سه پایه لازم است یا نه؟

من بیشتر از 90 درصد عکس هایم را روی دست گرفته ام. یکی از مزایای دوربین من داشتن مانیتور چرخان است. وقتی من از سه پایه استفاده می نمایم، از ریل فوکوس ماکرو استفاده می کنم که اجازه می دهد بدون حرکت دادن سه پایه، دوربین را با دقت بسیار اندکی به عقب و جلو حرکت دهم. از آنجا که عمق میدان در ماکرو بسیار کم است، ترجیح می دهم فوکوس دوربین را قفل نموده و با استفاده از ریل دوربین را به عقب و جلو حرکت دهم.
همانطور که اشاره شد بیشتر عکس هایم را روی دست می گیرم. یعنی در ثابت نگه داشتن دوربین عملکرد خوبی دارم. من این کار را به چند طریق انجام می دهم. معمولا به درخت یا نرده ای که حشره روی آن قرار دارد تکیه می دهم. آرنجم را نزدیک بدنم می گیرم و یا دوربین را روی زانو یا پایم ثابت میکنم. اگر بتوانم لبه دوربین را روی جسمی در دسترس می گذارم تا نلرزد. همچنین گاهی اوقات بند دوربین را دور گردن یا لای دندانم قرار داده و برای ثابت کردن دوربین آنرا به سمت خارج می کشم. ضمنا بعضی اوقات از تک پایه استفاه میکنم.

چگونه به حشره نزدیک شویم

فلسفه عکاسی که جلوتر بحث کردم به این بخش مربوط می شود. برای من عکاسی از حشرات شبیه یک بازی شکار بزرگ است. شما مجبورید برای برنده شدن در این بازی شکار خود را ردگیری و دنبال کنید و رفتارش را بشناسید و کم کم مهارتهای خود را گسترش دهید. من بخصوص از شکار سنجاقک ها بسیار لذت می برم و در این سالها از انواع مختلف آنها عکاسی کرده ام. من برای عکاسی در زمانهای خاصی بیرون نمی روم و اهل سحر خیزی هم نیستم. من زمینی در 15 دقیقه ای یک رودخانه دارم که بین آن و رودخانه زمینهای باتلاقی وجود دارد. وجود آب برای یافتن سنجاقک ها یک عامل اساسی است. در این جا به چند نکته برای نزدیک شدن به حشرات اشاره می شود: 1- آرام حرکت کنید. صبور باشید. حشره را تحت نظر بگیرید تا ببینید رفتارش چگونه است. 2- بعضی از حشرات نسبت به دیگران دارای تحرک بیشتری هستند. 3- آرام حرکت کنید. مواظب باشید تا سایه اتان روی حشره نیفتد. اگر حشره پرواز کرد ثابت بمانید و یکی دو دقیقه صبر کنید، معمولا حشره به حدود جای اولش باز می گردد. 4- با استفاده از ترکیبات مختلف اپتیکی فواصل کاری مختلفی خواهید داشت. امکانات مختلف را برای رسیده به بهترین حالت آزمایش نمایید. 5- وقتی حشره ای یافتید که به شما اجازه نزدیک شدن می دهد، در عکس گرفتن از او دریغ نکنید. کاملا آماده باشید و تمام تنظیمها را دقیق انجام دهید، چون ممکن است بیش از یک عکس نتوانید بگیرید. 6- همانطور که فوکوس و نور را تنظیم می کنید، دنبال زمینه ای تمیز و ساده باشید و توجه بیشتری برای ترکیب بندی انجام دهید.

تاریکخانه دیجیتالی

هر چه بزرگنمایی بیشتر باشد عمق میدان کمتر می شود. برای بهبود این وضعیت کار زیادی نمی توان کرد. من سعی می کنم برای بهتر شدن عمق میدان هر کاری که بتوانم انجام دهم. ضمنا سعی می کنم عکس را طوری بگیرم که فکر کنم نیازی به تغییر در تاریکخانه دیجیتالی (کامپیوتر و نرم افزارهای پردازش تصویر) نخواهم داشت. ولی در واقیعت عکس های کامل و بی نقص بسیار اندکند. وقتی در تاریکخانه دیجیتالی کار میکنم هدف من تغییردادن عکس نیست، بلکه سعی میکنم عکس را نسبت به آنچیزی که دوربین به من می دهد بهبود دهم. بعضی مواقع ممکن است عکس را با اضافه نمودن ابر در آسمان یا حذف اشیا ناخواسته یا به ندرت تغییر پیش زمینه تغییر دهم. همچنین من بر روی تکنیک استفاده از چند عکس برای افزایش عمق میدان کار کرده ام. (شرح این تکنیک قبلا منتشر شده است ) در اینجا به چند نکته برای تاریکخانه دیجیتالی اشاره می کنم: 1- تعداد عکس های زیادی با اندکی تغییر نقطه فوکوس بگیرید. با این کار می توانید با ادغام آنها به عکسی با عمق میدان عالی دست پیدا نمایید. 2- عادت نمایید که بیشتر عکس های بدرد نخور را حذف نمایید. در غیر این صورت بعد از یک مدت در لابلای عکس ها گم خواهید شد و عکس های خوب و بدتان به سختی قابل تفکیک خواهند بود. با افزایش مهارت تان تعداد عکس هایی را که پاک می کنید بیشتر خواهند شد. 3- چرخاندن، برش دادن، تنظیم منحنی ها، اشباع، و کنتراست و نیز شارپ کردن عکس و مات کردن زمینه کارهای اساسی در تارکخانه دیجیتالی هستند. 4- Mask کردن عبارت است مخفی کردن بخشهایی از تصویر، بنابر این بدون تاثیر گذاردن بر نواحی مخفی می توانید بر روی سایر نواحی کار کنید. مثلا معمولا سوژه را ماسک می کنند تا بر روی زمینه عکس کار نمایند. من معمولا با انجام این کار زمینه را کمی مات می کنم تا نویز آن ناحیه را محو نمایم (چون من یک دوربین SLR پیشرفته ندارم دیده شدن نویز در عکس هایم چیزی عادی است). من از ابزار Magic Wand خوشم می آید که با آن می توان بر اساس رنگ نواحی مشابه را انتخاب نمود. من معمولا بااین ابزار ناحیه مورد نظرم را انتخاب نموده و با ابزارهای دیگر ماسک ایجاد شده را تصحیح می کنم. 5- ابزار دیگری که در تاریکخانه دیجیتالی برای من خیلی مفید بود استفاده از تخته گرافیکی بود که بجای موس بتوانم از قلم نوری استفاده نموده و کنترل بیشتری بر روی کارم داشته باشم.
امیدوارم اطلاعات داده شده در این مقاله برای شما مفید بوده باشد.
شکار موفقی داشته باشید!
منبع: http://www.akkasee.com