آنجل(فرشته ماهی)
نام عمومي آن «آنجل» است، يكي از اولين و مشهورترين اعضاي دنياي جديد خانواده سيلكيده ها است كه به امريكا وارد شدند، درحقيقت 2 گونه از آنجلها و جود دارد p. scalare & p
altum آنجلها نسبتا تخت بوده و يا ماهيان از پهلو فشرده شده اي هستند كه اندازه بدن آنها تقريبا به 3 اينچ مي رسد. آنها داراي باله هاي پشتي و مخرجي فوق العاده بلندي مي باشند.
يك ماهي آنجل كه به خوبي رشد كرده باشد مي تواند به طول 5 اينچ و ارتفاع 10 – 9 اينچ برسد. جهشي به نام veiltail وجود دارد كه 4 ـ 3 اينچ به طول و عرض ها اضافه مي كند. ماهي آنجل اصلي نقره اي همراه با خطهاي مشكي است.
آناه به ندرت صادر مي شود به اين علت كه در آنجا گونه هايي وجود دارند كه ارزش معقولي را دارا هستند.
دوستان آنجلها: زنده زاها، تتراها، رازبوراها، گورامي ها، Rainbow ، Cry cots ، Plecos و مردارخوارهاي صلح جو
آنجل Gold Pearl نيازمند مخزن به خوبي با گياه پوشيده شده با حداقل 30 گالن آب مي باشند كه آب آن سبك و اندكي اسيدي باشد. سنگ و چوبهاي در آب مانده مي تواند به آب آكواريوم اضافه گردد. اما جايي را براي شناي آزاد آنها در نظر بگيريد.
تركيب مشخص كننده اين گونه، شكاف در شكل پيشاني در بالاي پوزه است.
باله هاي پشتي و مخرجي بلندند و بالغين داراي فيلامنت هاي بلندي مي باشند. شكل اين گونه آن را قادر مي شازد در لابه لاي ساقه هاي هي به خوبي شنا كند درحالي كه رنگش آنرا در ميان گياهان و درزمان استراحت ره خوبي پنهان مي كند. اين آنجل به ندرت وارد كشور ها مي گردد و توسط استخرهاي پرورشي توليد نمي شود.
زيستگاه: بسترهاي حاوي ني سيستم رودخانه Orinoco ، ونزوئلا
اين آنجل يك رگه آنجل است كه داراي طرج مرمري سياه، سفيد و زرد مي باشد.
باله ها نازك و بلند هماره با يك بافت ظريف و به طور طبيعي به سمت عقب بدن گسترش مي يابد.
اين ماهيها آبي به خوبي با گياه پوشيده شده و سبك و كمي اسيدي را دوست دارند كه با سنگ و چوبهاي مانده در آب پوشيده شده باشد. بهتراست كه جفت گيري در تانكهاي گروهي انجام گيرد.
توضيحات بسيار شبيه آنجل سياه است.
توضيحات شبيه Gold pearl است.
در گروه سیچلایدها، آنجل یکی از زیباترین ماهیها بحساب می آید و از طرفداران زیادی برخوردار است. آنجل باله بلند چلگیس، آنجل نیم تنه مشکی، آنجل ببری، آنجل سفید، آنجل مشکی، آنجل باله بلند دودی، آنجل باله بلند سفید هستند، که در ایران تکثیر و پرورش یافته اند و اکثر علاقمندان به این ماهیها برای انتخاب ماهیهای مولد خوب باید تعدادی از آنجلهای جوان، شاداب، سرحال و بدون نقص باله ها و عضو را بصورت گروهی در شرایط عالی نگهداری کنند. و از بین آنهایی که با همدیگر جفت می شوند برای تکثیر و پرورش جدا کنند. برای اینکار باید در روی هر دیواره آکواریوم چندین تکه سنگ به اندازه ارتفاع آکواریوم و به عرض 5 سانتیمتر قرار داده شود. بطوریکه تکه سنگ با دیواره آکواریوم بصورت مورب و زاویه ایی تقریبا 55 بوجود آورد. آنجلها محلهایی که دارای شیب است برای تخمریزی انتخاب می کنند.
ماهیهای آنجل جوان معمولا بین 10 تا 12 ماهگی بالغ می شوند و در آنموقع بین 13 تا 15 سانتیمتر طول خواهند داشت.
در یک گروه معمولا آنجلها برای انتخاب جفت حرکات و رقصهای مخصوصی را انجام می دهند. با سرعت بطرف جفت مورد علاقه شان حرکت می کنند و بنظر می رسد بهمدیگر ضربه وارد می آورند ولی اینطور نیست. ابراز علاقه و دعوت به ازدواج و تمایل یکدیگر را با این حرکات به نمایش می گذارند. ادامه این حرکات رقصها و گردشگهای سریع به چپ و راست بالاخره انتخاب جفت را در برخواهد داشت زمانیکه اعلام قبول ازدواج را نر و ماده با یکدیگر دادند. آنوقت جفت یکدیگر را پذیرفته و حرکات به شکل منظم و دقیق ظاهر می شوند. بطوریکه موازی با همدیگر و در یک ستون و به یک فاصله معین با همدیگر حرکت می کنند. آنها به تمام نقاط آکواریوم سرکشی می کنند تا بالاخره مکان مناسب که معمولا یکی از آن تکه سنگهایی است که به دیواره آکواریوم تکیه داده اید را بعنوان محل تخم گذاری انتخاب و شروع به تمیز کردن آن می نمایند.ماهیهای دیگر چنانچه دخالت کنند با عکس العمل شدید آنها مواجه خواهند شد و گاهی ضربه ایی هم خواهند خورد. آنجلهای جفت شده با لبهای مکنده شان و لرزش های مخصوصی منطقه ای را بر روی تکه سنگ برای تخمهایشان بدقت تمیز می کنند در اینحالت بهتر است بآرامی آنها را به یک آکواریوم آماده که از قبل تدارک دیده اید با همان تکه سنگ انتخاب شده جفت انتقال دهید. (اگر تعدادی تکه سنگ مشابه داشته باشید بهتر است چون موقعی که آنرا خارج می کنید باید یک عدد دیگر برایشان قرار دهید تا از نبودن محل تخمها عصبانی نشوند) گاهی دیده شده است آنجلهایی با همدیگر جفت شده اند و محلهای نامناسبی را انتخاب کرده اند. مثلا شیشه بخاری آکواریوم یا از این قبیل اشیاء که در آنصورت اگر برای اولین بار تخمریزی می کنند باید اجاره بدهید تخمهایشان را در همان محل بریزند. در غیر اینصورت قهر خواهند کرد و مدت طولانی تخمریزی نخواهد کرد. آنجلهای جوان جفت شده اگر خوب تغذیه شوند معمولا بین 8 الی 15 روز یکبار تخمریزی خواهند کرد. آنجلها هم در موقع تخمریزی لوله مخصوصی از بدنشان خارج می شود که معمولا لوله تخمدان ماهی ماده حداکثر تا 2 میلیمتر بیرون می آید و لبه آن گرد و پهن است. و لوله اسپرم ماهی نر حداکثر تا 1 میلیمتر بیرون می آید که لبه آن زوکی شکل و کوچک است. بعد از بیرون آمدن لوله ها، تخمریزی در محلی که از قبل انتخاب و تمیز شده است شروع می شود.
ماهی ماده با نزدیک شدن به صورت زاویه ایی و با لرزش مخصوصی تخمهایش را بصورت زنجیر و ردیفی بر روی تک سنگ می چسبانند.
پشت سر ماهی نر فعالیت می کند و با رها ساختن اسپرم بر روی تخمها آنها را بارور می سازد. بعد از حداکثر 2 ساعت تخمریزی تعداد زیادی تخم بر روی تکه سنگ چسبیده خواهد شد و در آخر، تخمریزی تمام خواهد شد.
بهتر است بآرامی تخمها را با سنگش به آکواریومی که دارای شرایط لازم و از قبل آماده شده است منتقل شوند. و به جای تکه سنگ تخمها که بر می دارید یکعدد تکه سنگ مشابه به جای آن قرار دهید که جفت آنجل از نبودن سنگ تخمها عصبانی نشوند.
آب تخمها باید دارای DH بین 5 تا 8 درجه باشد و دمای 27 درجه سلسیوس مناسب خواهد بود. مقداری داروی متیلن آبی به مقدار 1/0% به آب تخمها اضافه می کنیم تا از هجوم و حمله قارچها به تخمها جلوگیری بعمل آید. معمولا بعد از 48 ساعت تخمها باز و تبدیل به لارو می شوند. و روی سنگ در حالیکه با سر چسبیده به سنگ هستند. دم تکان می دهند و اصطلاحا گفته می شود تخمها باز شده و در مرحله دم تکان دادن هستند. بعد از آن از سنگ جدا می شوند و همه آنها در یک گوشه ایی از آکواریوم تجمع می کنند. همانطوریکه می دانید لاروها همراه با خودشان دارای کیسه زرده ایی در زیر شکمشان هستند که تا سه روز از آن تغذیه می کنند. سنگ تخمها را بآرامی آنها را بخارج بیاورید. در این مرحله بر اثر تجزیه پوسته تخمها مقداری آب آلوده شده است مقداری از آب را با آب مناسب که از قبل آماده ساخته اید تعویض کنید تا علاوه بر تمیزی آب؛ لاروها شاداب شوند و کیسه زرده آنها بخوبی جذب بدنشان بشود. چنانچه آب آلوده باشد لاروها ضعیف و بی حال و سفید خواهند شد و کمرشان خم می شود و کیسه زرده آنها آب می رود و در نهایت تلف خواهند شد. (برای تهیه آب مناسب باید DH آب برای لارو آنجل بین 3 تا 5 درجه باشد و یکهفته آنرا با فیلتر ذغالی فیلتراسیون کنید که در آنصورت آب شفاف و کریستالی خواهد شد و درجه حرارت را روی 27 سلسیوس ثابت نگهدارید و تغییر نداشته باشد.)
بعد از جذب کیسه زرده؛ لاروها خیلی حریص غذا خوردن هستند و از صبح روز چهارم که دارای شنای آزاد شده اند می توانید به آنها غذای زنده و مقوی بدهید بهترین غذای زنده در این مرحله نوزادان میگو هستند. بهمین منظور باید تخم میگوی نمکی را طوری تنظیم کنید که همزمان با نیاز لاروها آنها هم تبدیل به نوزادان میگوی تازه بدنیا آمده شوند تا بخوبی توسط لاروها قابل صید و خوردن باشند. چنانچه از نوزادان میگو که 24 ساعت قبل از تخم درآمده باشند. و آنها را استفاده کنید بدلیل بزرگ بودن نوزادان میگو لاروهای آنجل آنها را نمی توانند صید و مورد مصرف قرار دهند. این موضوع در روزهای اول دارای اهمیت زیادی است. چنانچه لاروها نتوانند غذا بخورند در مدت 48 ساعت آینده تمام آنها بر اثر نخوردن غذا خواهند مرد.
مطلب مهم دیگر که در این مرحله باید دقت کافی بشود. مقدار غذایی که لاروها احتیاج دارند باید به همان اندازه برایشان بریزید. چنانچه اگر اضافه تر از مصرف آنها ریخته شود. نوزادان میگو در آب شیرین بعد از چند ساعت می میرند و در آب تجزیه خواهند شد و خیلی سریع آب آلوده و کثیف می شود و همین امر باعث تلفات لاروها خواهد شد. برای اینکه درصد تلفات به پایین ترین حد ممکن برسد باید اولا به لاروها فضای کافی اختصاص دهید. و به مکان بزرگتری انتقال دهید.
دوما: آلودگی آب را کنترل کنید در صورت مشاهده اولین تلفات خیلی زود آب را با آب سالم و آماده تعویض کنید.
سوما: بهتر است تا 15 روز اول برای آب لاروها داروی متیلن آبی استفاده کنید تا از آلودگی و تلفات لاروها جلوگیری شود.
1- نوک لوله اسپرم نر زوکی شکل شبیه به نوک قلم نی است.
2- لبهای پهن و ضخیمتری نسبت به ماده اش دارد و کمی دهانش بزرگتر است.
3- قوز روی سر نر دارای بر آمدگی بیشتری نسبت به نوع ماده اش دارد.
4- باله زیرین بلندش در محل تلاقی با بدن زاویه باز ایجاد می کند.
ماهی ماده:
1- نوک لوله تخمدان درست شبیه به تخم و لبه آن گرد است.
2- لبهای نازکتر و باریکتری دارد و کمی دهانش کوچکتر است.
3- قوز روی سر ماده دارای برآمدگی کمتری نسبت به نوع نرش است.
4- باله زیرین بلندش در محل تلاقی با بدن زاویه قائمه ایجاد می کند
بهترین روش برای انتخاب یک جفت مولد خوب ، داشتن حداقل 6 آنجل جوان و با کیفیت است . میتوان آنها را از یک تولید کننده یا مغازه آکواریوم مورد اعتماد تهیه کرد. با قرار دادن ماهی ها در یک تانک با فضای کافی با تغییر آب حداقل یک بار در هفته و تنوع غذایی ، در عرض 9 ماه آنها به اندازه کافی خواهند رسید و انتخاب جفت شروع خواهد شد . پس از آن باید آنها را در تانک مخصوص خودشان قرار داد . البته می توان از آنجل هایی با اندازه نسبتاٌ بزرگ تر برای انتخاب جفت نیز استفاده کرد و این عمل اختیاری است وقتی ماهیها جفت مورد نظر خود را انتخاب کردند دائماٌ درکنار هم خواهند بود و شروع به بوسه زدن بر همدیگر و لرزش باله هایشان خواهند کرد .ماهی نر در حالیکه باله های خود را می لرزاند خود را به ماهی ماده نزدیک می کند و به همان حالت به عقب بر می گردد و این عمل را تکرار می کند.تکثیر آنجلها بسیار آسان است و تنها چیزی که آنها نیاز دارند آبی تمیز و سالم با سختی کم و غذای مناسب است.
تمام تانک های پرورش انجل باید دارای بخاری - فیلتر اسفنجی و لوله های 3 اینچی که بطور مایل در آکواریم قرار داده شده و بدون شن ریزه ی کف باشند و گنجایش آنها در حدود 80 لیتر باشد . معمولاٌ تخم ریزی این ماهیها در آبی با PH حدوداٌ 7) و دمایی در حدود c 28 انجام می شود .
غذای آنها : دل گاو چرخ شده ، کرم سفید ، آرتمیا ( میگوی آب شور ) ،میگوی یخ زده و نیز غذای حاضری می باشد .
هر عمل تخم ریزی ماهی دارای اندازه ی بزرگ موجب تولید تعداد چند صد تخم و یا بچه ماهی است و بعد از اولین تخم ریزی آنجل ها هر 10-7 روز یکبار و برای مدت زمان کوتاهی شما صاحب تعداد زیادی بچه ماهی خواهید شد . اکثر والدین تخم ها و یا بچه ها را خواهند خورد و در صورت مشاهده چنین عملی تخم ها از تانک والدین بجای دیگر انتقال داده میشوند و بجای محل تخم ها شیء مشابه محل تخم ریزی والدین قرار داده میشود تا والدین متوجه عدم وجود تخمها نشده و عصبی نشوند .
اگر عجله زیادی برای تکثیر ندارید میتوانید والدین و بچه هایشان را رها کنید تا در صورت تمایل والدین ، بچه هایشان را بزرگ کنند . بزرگ کردن بچه ها توسط والدین منظره جالبی رابوجود خواهد آورد . غالباٌ اگر بچه ها از تانک والدین انتقال داده نشوند والدین آنها دوباره تخم ریزی نخواهند کرد و تا زمانیکه کارهای خود را انجام نداده و تقویت نشوند تخم ریزی نخواهند کرد .
بهتر است هر 2 روز یکبار 25 % آب را عوض کرده و نیز بچه ماهیها را با بچه میگوی آب شور ( آرتمیا) تازه از تخم در آمده چندین بار در روز تغذیه شوند ؛ با این عمل غذاها با باقی ماندن بر کف تانک تلف نمیشوند و نیز نیازی به سیفون کردن کف نمی باشد زیرا سیفون کردن آب تانک حامل بچه ها کار بسیار سختی است که حتی الامکان از این عمل اجتناب کنید .
به محض اینکه والدین تخم گذاشتند لوله PVC را منتقل کرده و در ظرفی دیگر که از آب تانک والدین پر شده قرار دهید . همچنین چندین قطره متیلن بلو ( ضد عفونی کننده ) 1/0 درصد و نیز سنگ هوایی با میزان هوای مناسب که لطمه ای به تخم وارد نکند قرار دهید .
بچه ها در دمای ي 28 در مدت تقریباٌ 2 روز بیرون خواهند آمد و پس از 5-4 روز شروع به شنای آزاد می کنند . تغذیه ی بچه ها پس از شروع شنای آزاد آنها شروع میشود . تا این مدت آنها نیازی به غذا دادن ندارند زیرا از کیسهء زرده ی خود استفاده میکنندبعد از اینکه بچه ها شروع به شنای آزاد کردند آنها را با نوزاد آرتمیا و نیز زرده تخم مرغ تغذیه کرده و نیز هر 2 روزیکبار %25 آب را با آبی که دارای PH و دمای مشابه است و یک روز مانده است تعویض میکنیم .
بچه ها 4 بار در روز غذا داده میشوند که در این صورت رشد آنها بسیار سریع خواهد بود . بعد از گذشت تقریباٌ 3 هفته آنها را در صورت نیاز به تانکی با حجم بیشتر منتقل کرده و به جای تغذیه با آرتمیا میتوانیم از دل گاو ، کرم خاکی ، دافنی و یا آرتمیایی که دارای اندازه بزرگتری است استفاده میکنیم . در تقریباٌ 6 هفتگی آنجل ها به اندازه ای که در بازار عرضه میشوند خواهند رسید .
با داشتن فضای کافی - تغذیه مناسب و تغییر منظم آب ، آنجل ها رشد بسیار خوبی خواهند داشت . و نیز هم زیستی خوبی نیزبا ماهی هایی که بزرگتر از اندازه دهانشان هستند دارند. این ماهی به یک آکواریم با گنجایش حداقل 80 لیتر نیاز دارد تا پتانسیل و زیبایی خود را به نمایش بگذارد .
راههایی برای تشخیص جنسیت این ماهیها وجود دارد ولی باید توجه داشت که برای مثال با انتخاب یک آنجل نر و یک آنجل ماده و قراردادن آن در یک تانک احتمال اینکه تخم ریزی نمایند بسیار کم است . زیرا آنجل ها باید جفت خود را خودشان انتخاب کنند و سپس اقدام به تخم ریزی کنند .
منبع: www.phals.com وhttp://fish-aqu.blogfa.com
altum آنجلها نسبتا تخت بوده و يا ماهيان از پهلو فشرده شده اي هستند كه اندازه بدن آنها تقريبا به 3 اينچ مي رسد. آنها داراي باله هاي پشتي و مخرجي فوق العاده بلندي مي باشند.
يك ماهي آنجل كه به خوبي رشد كرده باشد مي تواند به طول 5 اينچ و ارتفاع 10 – 9 اينچ برسد. جهشي به نام veiltail وجود دارد كه 4 ـ 3 اينچ به طول و عرض ها اضافه مي كند. ماهي آنجل اصلي نقره اي همراه با خطهاي مشكي است.
زيستگاه:
آناه به ندرت صادر مي شود به اين علت كه در آنجا گونه هايي وجود دارند كه ارزش معقولي را دارا هستند.
مراقبت:
تغذيه:
دوستان آنجلها: زنده زاها، تتراها، رازبوراها، گورامي ها، Rainbow ، Cry cots ، Plecos و مردارخوارهاي صلح جو
نژادهاي مختلف ماهي آنجل:
1- Gold pearl
آنجل Gold Pearl نيازمند مخزن به خوبي با گياه پوشيده شده با حداقل 30 گالن آب مي باشند كه آب آن سبك و اندكي اسيدي باشد. سنگ و چوبهاي در آب مانده مي تواند به آب آكواريوم اضافه گردد. اما جايي را براي شناي آزاد آنها در نظر بگيريد.
2ـ آنجل آب شيرين(fresh water)
3ـ آنجل Altum
تركيب مشخص كننده اين گونه، شكاف در شكل پيشاني در بالاي پوزه است.
باله هاي پشتي و مخرجي بلندند و بالغين داراي فيلامنت هاي بلندي مي باشند. شكل اين گونه آن را قادر مي شازد در لابه لاي ساقه هاي هي به خوبي شنا كند درحالي كه رنگش آنرا در ميان گياهان و درزمان استراحت ره خوبي پنهان مي كند. اين آنجل به ندرت وارد كشور ها مي گردد و توسط استخرهاي پرورشي توليد نمي شود.
زيستگاه: بسترهاي حاوي ني سيستم رودخانه Orinoco ، ونزوئلا
4ـ آنجل سياه (black angel fish)
اين آنجل يك رگه آنجل است كه داراي طرج مرمري سياه، سفيد و زرد مي باشد.
باله ها نازك و بلند هماره با يك بافت ظريف و به طور طبيعي به سمت عقب بدن گسترش مي يابد.
اين ماهيها آبي به خوبي با گياه پوشيده شده و سبك و كمي اسيدي را دوست دارند كه با سنگ و چوبهاي مانده در آب پوشيده شده باشد. بهتراست كه جفت گيري در تانكهاي گروهي انجام گيرد.
5ـ آنجل مخطط ( مرمرنما) (Marbled)
توضيحات بسيار شبيه آنجل سياه است.
6ـ آنجل روح صورتي (Pink ghost)
توضيحات شبيه Gold pearl است.
7ـ آنجل پلاتيني (Platinum)
در گروه سیچلایدها، آنجل یکی از زیباترین ماهیها بحساب می آید و از طرفداران زیادی برخوردار است. آنجل باله بلند چلگیس، آنجل نیم تنه مشکی، آنجل ببری، آنجل سفید، آنجل مشکی، آنجل باله بلند دودی، آنجل باله بلند سفید هستند، که در ایران تکثیر و پرورش یافته اند و اکثر علاقمندان به این ماهیها برای انتخاب ماهیهای مولد خوب باید تعدادی از آنجلهای جوان، شاداب، سرحال و بدون نقص باله ها و عضو را بصورت گروهی در شرایط عالی نگهداری کنند. و از بین آنهایی که با همدیگر جفت می شوند برای تکثیر و پرورش جدا کنند. برای اینکار باید در روی هر دیواره آکواریوم چندین تکه سنگ به اندازه ارتفاع آکواریوم و به عرض 5 سانتیمتر قرار داده شود. بطوریکه تکه سنگ با دیواره آکواریوم بصورت مورب و زاویه ایی تقریبا 55 بوجود آورد. آنجلها محلهایی که دارای شیب است برای تخمریزی انتخاب می کنند.
ماهیهای آنجل جوان معمولا بین 10 تا 12 ماهگی بالغ می شوند و در آنموقع بین 13 تا 15 سانتیمتر طول خواهند داشت.
در یک گروه معمولا آنجلها برای انتخاب جفت حرکات و رقصهای مخصوصی را انجام می دهند. با سرعت بطرف جفت مورد علاقه شان حرکت می کنند و بنظر می رسد بهمدیگر ضربه وارد می آورند ولی اینطور نیست. ابراز علاقه و دعوت به ازدواج و تمایل یکدیگر را با این حرکات به نمایش می گذارند. ادامه این حرکات رقصها و گردشگهای سریع به چپ و راست بالاخره انتخاب جفت را در برخواهد داشت زمانیکه اعلام قبول ازدواج را نر و ماده با یکدیگر دادند. آنوقت جفت یکدیگر را پذیرفته و حرکات به شکل منظم و دقیق ظاهر می شوند. بطوریکه موازی با همدیگر و در یک ستون و به یک فاصله معین با همدیگر حرکت می کنند. آنها به تمام نقاط آکواریوم سرکشی می کنند تا بالاخره مکان مناسب که معمولا یکی از آن تکه سنگهایی است که به دیواره آکواریوم تکیه داده اید را بعنوان محل تخم گذاری انتخاب و شروع به تمیز کردن آن می نمایند.ماهیهای دیگر چنانچه دخالت کنند با عکس العمل شدید آنها مواجه خواهند شد و گاهی ضربه ایی هم خواهند خورد. آنجلهای جفت شده با لبهای مکنده شان و لرزش های مخصوصی منطقه ای را بر روی تکه سنگ برای تخمهایشان بدقت تمیز می کنند در اینحالت بهتر است بآرامی آنها را به یک آکواریوم آماده که از قبل تدارک دیده اید با همان تکه سنگ انتخاب شده جفت انتقال دهید. (اگر تعدادی تکه سنگ مشابه داشته باشید بهتر است چون موقعی که آنرا خارج می کنید باید یک عدد دیگر برایشان قرار دهید تا از نبودن محل تخمها عصبانی نشوند) گاهی دیده شده است آنجلهایی با همدیگر جفت شده اند و محلهای نامناسبی را انتخاب کرده اند. مثلا شیشه بخاری آکواریوم یا از این قبیل اشیاء که در آنصورت اگر برای اولین بار تخمریزی می کنند باید اجاره بدهید تخمهایشان را در همان محل بریزند. در غیر اینصورت قهر خواهند کرد و مدت طولانی تخمریزی نخواهد کرد. آنجلهای جوان جفت شده اگر خوب تغذیه شوند معمولا بین 8 الی 15 روز یکبار تخمریزی خواهند کرد. آنجلها هم در موقع تخمریزی لوله مخصوصی از بدنشان خارج می شود که معمولا لوله تخمدان ماهی ماده حداکثر تا 2 میلیمتر بیرون می آید و لبه آن گرد و پهن است. و لوله اسپرم ماهی نر حداکثر تا 1 میلیمتر بیرون می آید که لبه آن زوکی شکل و کوچک است. بعد از بیرون آمدن لوله ها، تخمریزی در محلی که از قبل انتخاب و تمیز شده است شروع می شود.
ماهی ماده با نزدیک شدن به صورت زاویه ایی و با لرزش مخصوصی تخمهایش را بصورت زنجیر و ردیفی بر روی تک سنگ می چسبانند.
پشت سر ماهی نر فعالیت می کند و با رها ساختن اسپرم بر روی تخمها آنها را بارور می سازد. بعد از حداکثر 2 ساعت تخمریزی تعداد زیادی تخم بر روی تکه سنگ چسبیده خواهد شد و در آخر، تخمریزی تمام خواهد شد.
بهتر است بآرامی تخمها را با سنگش به آکواریومی که دارای شرایط لازم و از قبل آماده شده است منتقل شوند. و به جای تکه سنگ تخمها که بر می دارید یکعدد تکه سنگ مشابه به جای آن قرار دهید که جفت آنجل از نبودن سنگ تخمها عصبانی نشوند.
آب تخمها باید دارای DH بین 5 تا 8 درجه باشد و دمای 27 درجه سلسیوس مناسب خواهد بود. مقداری داروی متیلن آبی به مقدار 1/0% به آب تخمها اضافه می کنیم تا از هجوم و حمله قارچها به تخمها جلوگیری بعمل آید. معمولا بعد از 48 ساعت تخمها باز و تبدیل به لارو می شوند. و روی سنگ در حالیکه با سر چسبیده به سنگ هستند. دم تکان می دهند و اصطلاحا گفته می شود تخمها باز شده و در مرحله دم تکان دادن هستند. بعد از آن از سنگ جدا می شوند و همه آنها در یک گوشه ایی از آکواریوم تجمع می کنند. همانطوریکه می دانید لاروها همراه با خودشان دارای کیسه زرده ایی در زیر شکمشان هستند که تا سه روز از آن تغذیه می کنند. سنگ تخمها را بآرامی آنها را بخارج بیاورید. در این مرحله بر اثر تجزیه پوسته تخمها مقداری آب آلوده شده است مقداری از آب را با آب مناسب که از قبل آماده ساخته اید تعویض کنید تا علاوه بر تمیزی آب؛ لاروها شاداب شوند و کیسه زرده آنها بخوبی جذب بدنشان بشود. چنانچه آب آلوده باشد لاروها ضعیف و بی حال و سفید خواهند شد و کمرشان خم می شود و کیسه زرده آنها آب می رود و در نهایت تلف خواهند شد. (برای تهیه آب مناسب باید DH آب برای لارو آنجل بین 3 تا 5 درجه باشد و یکهفته آنرا با فیلتر ذغالی فیلتراسیون کنید که در آنصورت آب شفاف و کریستالی خواهد شد و درجه حرارت را روی 27 سلسیوس ثابت نگهدارید و تغییر نداشته باشد.)
بعد از جذب کیسه زرده؛ لاروها خیلی حریص غذا خوردن هستند و از صبح روز چهارم که دارای شنای آزاد شده اند می توانید به آنها غذای زنده و مقوی بدهید بهترین غذای زنده در این مرحله نوزادان میگو هستند. بهمین منظور باید تخم میگوی نمکی را طوری تنظیم کنید که همزمان با نیاز لاروها آنها هم تبدیل به نوزادان میگوی تازه بدنیا آمده شوند تا بخوبی توسط لاروها قابل صید و خوردن باشند. چنانچه از نوزادان میگو که 24 ساعت قبل از تخم درآمده باشند. و آنها را استفاده کنید بدلیل بزرگ بودن نوزادان میگو لاروهای آنجل آنها را نمی توانند صید و مورد مصرف قرار دهند. این موضوع در روزهای اول دارای اهمیت زیادی است. چنانچه لاروها نتوانند غذا بخورند در مدت 48 ساعت آینده تمام آنها بر اثر نخوردن غذا خواهند مرد.
مطلب مهم دیگر که در این مرحله باید دقت کافی بشود. مقدار غذایی که لاروها احتیاج دارند باید به همان اندازه برایشان بریزید. چنانچه اگر اضافه تر از مصرف آنها ریخته شود. نوزادان میگو در آب شیرین بعد از چند ساعت می میرند و در آب تجزیه خواهند شد و خیلی سریع آب آلوده و کثیف می شود و همین امر باعث تلفات لاروها خواهد شد. برای اینکه درصد تلفات به پایین ترین حد ممکن برسد باید اولا به لاروها فضای کافی اختصاص دهید. و به مکان بزرگتری انتقال دهید.
دوما: آلودگی آب را کنترل کنید در صورت مشاهده اولین تلفات خیلی زود آب را با آب سالم و آماده تعویض کنید.
سوما: بهتر است تا 15 روز اول برای آب لاروها داروی متیلن آبی استفاده کنید تا از آلودگی و تلفات لاروها جلوگیری شود.
طرز تشخیص جنسیت آنجل:
1- نوک لوله اسپرم نر زوکی شکل شبیه به نوک قلم نی است.
2- لبهای پهن و ضخیمتری نسبت به ماده اش دارد و کمی دهانش بزرگتر است.
3- قوز روی سر نر دارای بر آمدگی بیشتری نسبت به نوع ماده اش دارد.
4- باله زیرین بلندش در محل تلاقی با بدن زاویه باز ایجاد می کند.
ماهی ماده:
1- نوک لوله تخمدان درست شبیه به تخم و لبه آن گرد است.
2- لبهای نازکتر و باریکتری دارد و کمی دهانش کوچکتر است.
3- قوز روی سر ماده دارای برآمدگی کمتری نسبت به نوع نرش است.
4- باله زیرین بلندش در محل تلاقی با بدن زاویه قائمه ایجاد می کند
بهترین روش برای انتخاب یک جفت مولد خوب ، داشتن حداقل 6 آنجل جوان و با کیفیت است . میتوان آنها را از یک تولید کننده یا مغازه آکواریوم مورد اعتماد تهیه کرد. با قرار دادن ماهی ها در یک تانک با فضای کافی با تغییر آب حداقل یک بار در هفته و تنوع غذایی ، در عرض 9 ماه آنها به اندازه کافی خواهند رسید و انتخاب جفت شروع خواهد شد . پس از آن باید آنها را در تانک مخصوص خودشان قرار داد . البته می توان از آنجل هایی با اندازه نسبتاٌ بزرگ تر برای انتخاب جفت نیز استفاده کرد و این عمل اختیاری است وقتی ماهیها جفت مورد نظر خود را انتخاب کردند دائماٌ درکنار هم خواهند بود و شروع به بوسه زدن بر همدیگر و لرزش باله هایشان خواهند کرد .ماهی نر در حالیکه باله های خود را می لرزاند خود را به ماهی ماده نزدیک می کند و به همان حالت به عقب بر می گردد و این عمل را تکرار می کند.تکثیر آنجلها بسیار آسان است و تنها چیزی که آنها نیاز دارند آبی تمیز و سالم با سختی کم و غذای مناسب است.
تمام تانک های پرورش انجل باید دارای بخاری - فیلتر اسفنجی و لوله های 3 اینچی که بطور مایل در آکواریم قرار داده شده و بدون شن ریزه ی کف باشند و گنجایش آنها در حدود 80 لیتر باشد . معمولاٌ تخم ریزی این ماهیها در آبی با PH حدوداٌ 7) و دمایی در حدود c 28 انجام می شود .
غذای آنها : دل گاو چرخ شده ، کرم سفید ، آرتمیا ( میگوی آب شور ) ،میگوی یخ زده و نیز غذای حاضری می باشد .
هر عمل تخم ریزی ماهی دارای اندازه ی بزرگ موجب تولید تعداد چند صد تخم و یا بچه ماهی است و بعد از اولین تخم ریزی آنجل ها هر 10-7 روز یکبار و برای مدت زمان کوتاهی شما صاحب تعداد زیادی بچه ماهی خواهید شد . اکثر والدین تخم ها و یا بچه ها را خواهند خورد و در صورت مشاهده چنین عملی تخم ها از تانک والدین بجای دیگر انتقال داده میشوند و بجای محل تخم ها شیء مشابه محل تخم ریزی والدین قرار داده میشود تا والدین متوجه عدم وجود تخمها نشده و عصبی نشوند .
اگر عجله زیادی برای تکثیر ندارید میتوانید والدین و بچه هایشان را رها کنید تا در صورت تمایل والدین ، بچه هایشان را بزرگ کنند . بزرگ کردن بچه ها توسط والدین منظره جالبی رابوجود خواهد آورد . غالباٌ اگر بچه ها از تانک والدین انتقال داده نشوند والدین آنها دوباره تخم ریزی نخواهند کرد و تا زمانیکه کارهای خود را انجام نداده و تقویت نشوند تخم ریزی نخواهند کرد .
بهتر است هر 2 روز یکبار 25 % آب را عوض کرده و نیز بچه ماهیها را با بچه میگوی آب شور ( آرتمیا) تازه از تخم در آمده چندین بار در روز تغذیه شوند ؛ با این عمل غذاها با باقی ماندن بر کف تانک تلف نمیشوند و نیز نیازی به سیفون کردن کف نمی باشد زیرا سیفون کردن آب تانک حامل بچه ها کار بسیار سختی است که حتی الامکان از این عمل اجتناب کنید .
به محض اینکه والدین تخم گذاشتند لوله PVC را منتقل کرده و در ظرفی دیگر که از آب تانک والدین پر شده قرار دهید . همچنین چندین قطره متیلن بلو ( ضد عفونی کننده ) 1/0 درصد و نیز سنگ هوایی با میزان هوای مناسب که لطمه ای به تخم وارد نکند قرار دهید .
بچه ها در دمای ي 28 در مدت تقریباٌ 2 روز بیرون خواهند آمد و پس از 5-4 روز شروع به شنای آزاد می کنند . تغذیه ی بچه ها پس از شروع شنای آزاد آنها شروع میشود . تا این مدت آنها نیازی به غذا دادن ندارند زیرا از کیسهء زرده ی خود استفاده میکنندبعد از اینکه بچه ها شروع به شنای آزاد کردند آنها را با نوزاد آرتمیا و نیز زرده تخم مرغ تغذیه کرده و نیز هر 2 روزیکبار %25 آب را با آبی که دارای PH و دمای مشابه است و یک روز مانده است تعویض میکنیم .
بچه ها 4 بار در روز غذا داده میشوند که در این صورت رشد آنها بسیار سریع خواهد بود . بعد از گذشت تقریباٌ 3 هفته آنها را در صورت نیاز به تانکی با حجم بیشتر منتقل کرده و به جای تغذیه با آرتمیا میتوانیم از دل گاو ، کرم خاکی ، دافنی و یا آرتمیایی که دارای اندازه بزرگتری است استفاده میکنیم . در تقریباٌ 6 هفتگی آنجل ها به اندازه ای که در بازار عرضه میشوند خواهند رسید .
با داشتن فضای کافی - تغذیه مناسب و تغییر منظم آب ، آنجل ها رشد بسیار خوبی خواهند داشت . و نیز هم زیستی خوبی نیزبا ماهی هایی که بزرگتر از اندازه دهانشان هستند دارند. این ماهی به یک آکواریم با گنجایش حداقل 80 لیتر نیاز دارد تا پتانسیل و زیبایی خود را به نمایش بگذارد .
راههایی برای تشخیص جنسیت این ماهیها وجود دارد ولی باید توجه داشت که برای مثال با انتخاب یک آنجل نر و یک آنجل ماده و قراردادن آن در یک تانک احتمال اینکه تخم ریزی نمایند بسیار کم است . زیرا آنجل ها باید جفت خود را خودشان انتخاب کنند و سپس اقدام به تخم ریزی کنند .
منبع: www.phals.com وhttp://fish-aqu.blogfa.com