النوادر راوندي

مؤلف:

سيد جليل ابوالرضاء ضياء الدين فضل الله بن علي بن عبدالله راوندي (م 571[1] يا 573[2] ق).

زندگينامه و اظهار نظرها:

وي از علماي نام آور و بزرگ شيعه در قرن ششم هجري به شمار مي آيد. او در يکي از شهرهاي اطراف کاشان به نام راوند و در خانواده اي علاقه مند به خاندان محمد و آل محمد - صلي الله عليه و آله - به دنيا آمد. از همان کودکي آيين مهرورزي و محبت به اهل بيت - عليهم السلام - را فراگرفت و تشنه چشمه زلال و آب گواراي علوم و معارف خاندان عصمت و طهارت گرديد.
سيد فضل الله راوندي، شخصيتي فاضل، دانشمند، بزرگوار، رئيس مذهب و از برجسته ترين علماي دوران خود به شمار مي رفت. او شخصيتي اديب و توانا بود که ديوان شعري نيز از او به يادگار مانده است. راوندي از مشايخ ابن شهرآشوب، منتخب الدين بن بابويه، شيخ محمد بن حسن طوسي (پدر خواجه نصيرالدين طوسي) و بيشتر علماي بزرگ دوران خود بود. نام او پيوسته در کتابهاي تراجم و علم رجال با احترام ياد مي شود و شخصيت ايشان مورد احترام علماي شيعه است.

استادان:

امام شهيد عبدالواحد بن اسماعيل روياني، سيد ابوالبرکات محمد بن اسماعيل حسيني مشهدي، سيد مرتضي بن سيدداعي حسيني، ابو الحرب بن سيد داعي حسيني، سيد علي بن ابوطالب حسني، شيخ حسين بن محمد بن عبدالوهاب بغدادي، علي بن علي بن عبدالصمد، ابو عبدالله جعفر بن محمد بن علي بن حسين مقري نيشابوري.

شاگردان:

ابن شهرآشوب مازندراني، شيخ منتخب الدين بن بابويه قمي، شيخ محمد بن حسن طوسي، سيدناصرالدين ابوالمعاني محمد بن حسين بن محمد حمداني، شيخ قوام الدين بحراني، شيخ تاج الدين محمد بن محمد سعيدي.

تأليفات:

النوادر، ضوء الشهاب في شرح الشهاب، الأربعين في الأحاديث، التفسير، ديوان اشعار.

معرفي اجمالي کتاب:

مؤلف در اين کتاب مجموعه رواياتي را که از طريق ائمه - عليهم السلام - از حضرت رسول خدا - صلي الله عليه و آله - روايت شده، آورده است. اين روايات شامل موضوعات گوناگوني است؛ مانند صدقه، حسن خلق، جهاد، صفات حسنه، امر به معروف و نهي از منکر و بسياري از مستحبات.
راوندي در آغاز اين کتاب سند خود را در روايات کتاب، که يک سند بيشتر نيست، مي آورد. سپس با اشاره به آن سند، متن روايات را نقل مي کند. وي با اين شيوه خواننده را از خواندن اسناد طولاني و تکراري آسوده ساخته است، بدون آنکه از اعتبار و استناد آن روايات چيزي بکاهد و يا آنها را به روايات مرسل مبدل سازد. کتاب حاضر داراي حجم کمي است.
راوندي روايات کتاب را با اين سند روايت مي کند: ابوالمحاسن عبدالواحد بن اسماعيل بن احمد روياني، از ابوعبدالله محمد بن حسن تميمي بکري حاجي، از ابو محمد سهل بن احمد ديباجي، از ابو علي محمد بن محمد بن اشعث کوفي، از موسي بن اسماعيل بن موسي بن جعفر - عليه السلام - ، از اسماعيل بن موسي بن جعفر - عليه السلام - ، او از پدرش موسي بن جعفر - عليه السلام - و امام هفتم نيز از پدرانش و آنان از حضرت رسول خدا - صلي الله عليه و آله - نقل کرده اند.

وضعيت نشر:

اين کتاب در يک جلد به زبان عربي به همت مؤسسه دارالحديث قم، در سال 1377 ش، منتشر شده است.

پی نوشت:

[1] . مفاخر اسلام، ج 3، ص466.
[2] . گلشن ابرار، ج 1 ص 97.

منبع:کتابشناسي تفصيلي مذاهب اسلامي