راستگرايى افراطى اروپا در برابر اسلام
قاره سبز اين روزها شاهد تحرك دوباره هواداران گرايش هاى افراطى در عرصه هاى نژادى و ملى است. در اين ميان جمعى از راستگرايان افراطى با انديشه راه اندازى موج دوم نحله راست افراطى در پارلمان اروپا قامت راست كرده اند. سرسلسله احزاب سياسى اين طيف از ۴ كشور اروپايى چندى پيش در وين پايتخت اتريش حلقه بستند تا در كانون قانونگذارى اتحاديه اروپا فراكسيونى از تندروهاى راست را تشكيل دهند.
احزاب راستگراى افراطى «آزادى» اتريش به رهبرى هاينس كريستين اشتراخه، جبهه ملى فرانسه به رياست ژان مارى لوپن، ولامس بلانگ بلژيك به رهبرى فرانك فان هكه و «آتا كا»ى بلغارستان به رهبرى فولن سيدورف در وين طرح هاى خود را براى ايجاد حزبى اروپايى و يكپارچه سازى گروه هاى پراكنده نئونازى و فاشيستى اعلام كردند آنها در مانيفست، هدف خود از ايجاد اين حزب را حمايت از قاره اروپا دربرابر مهاجرت، گسترش اسلام و جهانى سازى بيان كردند.
سازمان دهندگان طيف جديد افراطيون خود را با هويتى تازه معرفى مى كنند كه به ادعاى خود نه به راست تعلق دارد و نه به چپ. اشتراخه در كنفرانس خبرى با شركت لوپن در وين گفت: «هدف، گردهم آوردن نيروهاى ميهن پرست اروپاست. ما مى گوييم، ميهن پرستان سراسر اروپا متحد شويد زيرا تنها از اين طريق مى توانيم مشكلاتمان را حل كنيم.» وى در انعكاس ديدگاه هاى اين گروه ها به مبانى طرح حزب جديد اشاره كرد و افزود: «اين حزب بر مبناى سنت هاى مسيحى اروپايى خواهد بود.»
اين رهبران راستگرا در نظر دارند خويشاوندان فكرى خود را از سراسر قاره اروپا حتى كشورهاى غيراتحاديه اروپا نظير روسيه و صربستان به اردوى حزبى خود بكشانند و با بوروكراسى متمركز اتحاديه اروپا نيز مبارزه كنند. فولن سيدورف با وارد آوردن تلنگرى به احساسات ملى گرايانه اروپايى ها گفت: «مهم آن است كه فدراسيونى از اروپايى هاى صادق اروپا داشته باشيم. ما براى ايجاد اروپايى فدرال متشكل از مجموعه سرزمين هاى پدرى مان تلاش مى كنيم. ما كشورهاى فدراليزه مركزگرا نمى خواهيم.»
اين گروه ها درصدد برآمده اند كه اعضايى را از ميان راستگرايان افراطى هلند، قبرس، كرواسى، صربستان، جمهوريخواهان آلمان و نئوفاشيست هاى ايتاليا در خود جذب كنند. حزب جديد افراطيون هنوز رسماً نامگذارى نشده است اما احتمال مى رود كه نام «حزب ميهن پرستى» يا «حزب آزادى» اروپا بر آن نهاده شود. طبق برنامه اعلام شده، براى ايجاد يك حزب در سطح اروپا بايد گروه هايى از ۲۷ عضو اتحاديه در تشكيل آن شركت داشته باشند. حزب جديد براى آن كه بتواند در پارلمان اروپا اعلام موجوديت كند بايد از ۳ كشور ديگر اتحاديه اعضايى بيابد و تعداد كرسى هاى آن در پارلمان بايد به ۲۰ برسد. تشكيلات حزبى راستگرايان در برنامه خود طرح هاى بلندپروازانه اى گنجانده و قصد دارد تعداد كشورهاى عضو در اين فراكسيون را به ۱۰ برساند اما جريان حزبى تندروها ابتدا بايد از سد بتونى مخالفان راستگرايى افراطى بگذرد. حزب آزادى اتريش به عنوان ميزبان و مدعى اصلى اين طرح با پيكان انتقادات احزاب ميهنى در اتريش روبه رو شده است. سوسيال دموكرات هاى اتريش (SPO) در حملاتى ويرانگر به افكار اشتراخه و همفكرانش گفته اند كه ايجاد حزب ملى گرا و پان اروپايى جديد كاملاً بيهوده و مملو از تناقضات است.
حزب آزادى اتريش به عنوان يكى از احزاب مهم راست افراطى در اروپا در سال ۱۹۹۹ حدود ۲۷ درصد آرا را از آن خود كرد و به دولت ائتلافى راه يافت. اما از آن پس هواداران زيادى را از دست داد و اينك براى احياى هويت و جايگاه خود به نيروهايى خارج از اتريش و تحريك احساسات ملى گرايانه در سراسر قاره سبز روى آورده است. با اين حال مخالفان اشتراخه پيشنهاد تأسيس اين حزب را «ضداروپايى» توصيف كرده اند.
در پى شكست هاى پى درپى راستگرايان افراطى در هلند، فرانسه و اتريش احزاب محورى در اين مقوله خود را با يك بحران جدى روبه رو ديده اند و اينك پروژه تازه اى را براى احياى قدرت در كشورهاى خود و در سراسر اروپا تدوين كرده اند كه ترويج افكار ضداسلامى و بدبينى به اتحاديه اروپا از اركان تشكيل دهنده اين بناى جديد است. به باور برخى از كارشناسان تأسيس اين حزب و احتمال قدرت گرفتن برخى از احزاب ملى در كشورهاى اروپايى يادآور ظهور فاشيسم در ايتاليا و نازيسم در آلمان قرن بيستم است كه اين بار در شبكه اى گسترده تر و با اتكا به توان و جذبه ملى گرايان و راست هاى افراطى سراسر قاره تناسخ يافته است و امكان دارد با توجه به اقدامات چند سال اخير مانند رشد كله پوستى ها، چاپ كاريكاتورهاى توهين آميز به پيامبر اسلام (ص) و ممنوعيت ساخت مسجد و مناره دامنه وسيع ترى بيابد.
در شرايطى كه بحث هاى فكرى و سياسى درباره هويت اتحاديه اروپا و نقش سنت ها و ويژگى هاى ملى در زندگى مردمان اروپا اذهان سياستمداران و متفكران اين قاره را به خود مشغول كرده، تلاقى شيوه هاى زندگى و فكرى مردمان سراسر اروپا زمينه ساز برخوردهاى تازه اى شده كه تحولات اجتماعى افراطى نوينى را پديد آورده است. رويارويى اروپاى غربى ليبرال با كشورهايى از شرق اروپا كه ميراث دار كمونيسم هستند و سرگردانى نسل دوم مهاجرانى از دنياى شرق يا آفريقا ميان ادغام در سنت هاى غربى يا حفظ سنت هاى شرقى در كنار تبليغات منفى نحله هاى منسجم ملى گرا عليه مسلمانان ـ كه پس از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ شدت يافته است ـ از جمله عوامل بسترساز براى رشد و نمو جريان هاى راست افراطى است.
افراط گرايى اروپا بويژه زمانى كه به قدرت مى رسيد عمدتاً قوميت ستيزى را وجهه برجسته رويكردهاى خود قرار مى داد و امروز اسلام ستيزى را سرلوحه و الگوى پيشروى خود كرده است. گروه جديدى كه در اروپا اين هدف را به پيش مى برد مدعى است كه مى خواهد با برداشت هاى نو از اسلام مبارزه كند. اين راستگرايان افراطى بشدت با عضويت تركيه مسلمان در «كلوپ مسيحى اتحاديه اروپا» مخالف است و استقلال مسلمانان آلبانيايى تبار كوزوو را برنمى تابد.
به رغم همه تلاش هايى كه در برابر قدرت گرفتن آن صورت گرفت اين حزب توانست منابع مالى خود را از پارلمان تأمين كند و به برخى كميته هاى آن راه يابد. جبهه ملى فرانسه بيشترين عضو (۷ نماينده) در اين گروه داشت و برونو گلنيش از همين حزب فرانسوى رياست گروه ITS را عهده دار شد. معاونت اين گروه برعهده اشلى موت نماينده اى مستقل از انگليس بود كه هم اكنون به جرم كلاهبردارى در زندان به سر مى برد. با عضويت رومانى در اتحاديه اروپا در اول ژانويه ۲۰۰۷، ۵ نماينده حزب رومانى بزرگتر به گروه افزوده شدند. آمدن بلغارستان ۳ نماينده حزب آتاكا را به جمع افراط گرايان ملحق كرد ولامس بلانگ بلژيك هم ۳ نماينده داشت. حزب آلترناتيو سوسيال و حزب سه شعله ايتاليا، حزب آزادى اتريش نيز هر كدام يك نماينده داشتند. يك نماينده مستقل از رومانى را هم بايد به اين جمع افزود. در پى اظهارات نژادپرستانه الساندرا موسولينى نوه بنيتوموسولينى ديكتاتور فاشيست ايتاليا درباره رومانيايى ها، نمايندگان رومانى اين گروه را ترك كردند. وى گفته بود كارگران و مهاجران رومانيايى در ايتاليا دست به جنايت مى زنند و بايد آن كشور را ترك كنند.
ITS تلاش زيادى براى يافتن اعضاى جديد كرد اما نتوانست هواداران و عضوى بيابد و سرانجام ۱۲ نوامبر ۲۰۰۷ عمرش تمام شد.
منشور اين گروه را «ضد مهاجرت، ضد قانون اساسى اتحاديه اروپا و ضد عضويت تركيه در اتحاديه» توصيف كرده اند و برخى تحليلگران عوامل فروپاشى آن را از ميان اين مقوله جست وجو مى كنند. اما الساندرا موسولينى مى گويد كه ITS بيش از آن كه سياسى باشد يك گروه بندى فنى بود و تنها هويت سياسى مى توانست بقاى آن را تضمين كند. امروز كه گروه جديدى از رهبران راست افراطى اروپا درصدد تشكيل آن هستند قرار است بر خاكستر ITS بنا شود و بخش زيادى از اهداف آن را احيا و پيگيرى كند. ايدئولوژى راست افراطى در پارلمان اروپا از احزاب افراطى در كشورهاى مختلف تغذيه مى كند. اين احزاب در اسكانديناوى و مركز اروپا از نفوذ بيشترى نسبت به ساير نواحى برخوردارند و تحت تأثير و يا حمايت همين گروه ها بوده كه گرايش هاى ضداسلامى و ضدمهاجرت در ميان جوامع اروپايى رشد يافته است. مهمترين اين احزاب به شرح زير است:
/خ
احزاب راستگراى افراطى «آزادى» اتريش به رهبرى هاينس كريستين اشتراخه، جبهه ملى فرانسه به رياست ژان مارى لوپن، ولامس بلانگ بلژيك به رهبرى فرانك فان هكه و «آتا كا»ى بلغارستان به رهبرى فولن سيدورف در وين طرح هاى خود را براى ايجاد حزبى اروپايى و يكپارچه سازى گروه هاى پراكنده نئونازى و فاشيستى اعلام كردند آنها در مانيفست، هدف خود از ايجاد اين حزب را حمايت از قاره اروپا دربرابر مهاجرت، گسترش اسلام و جهانى سازى بيان كردند.
سازمان دهندگان طيف جديد افراطيون خود را با هويتى تازه معرفى مى كنند كه به ادعاى خود نه به راست تعلق دارد و نه به چپ. اشتراخه در كنفرانس خبرى با شركت لوپن در وين گفت: «هدف، گردهم آوردن نيروهاى ميهن پرست اروپاست. ما مى گوييم، ميهن پرستان سراسر اروپا متحد شويد زيرا تنها از اين طريق مى توانيم مشكلاتمان را حل كنيم.» وى در انعكاس ديدگاه هاى اين گروه ها به مبانى طرح حزب جديد اشاره كرد و افزود: «اين حزب بر مبناى سنت هاى مسيحى اروپايى خواهد بود.»
اين رهبران راستگرا در نظر دارند خويشاوندان فكرى خود را از سراسر قاره اروپا حتى كشورهاى غيراتحاديه اروپا نظير روسيه و صربستان به اردوى حزبى خود بكشانند و با بوروكراسى متمركز اتحاديه اروپا نيز مبارزه كنند. فولن سيدورف با وارد آوردن تلنگرى به احساسات ملى گرايانه اروپايى ها گفت: «مهم آن است كه فدراسيونى از اروپايى هاى صادق اروپا داشته باشيم. ما براى ايجاد اروپايى فدرال متشكل از مجموعه سرزمين هاى پدرى مان تلاش مى كنيم. ما كشورهاى فدراليزه مركزگرا نمى خواهيم.»
اين گروه ها درصدد برآمده اند كه اعضايى را از ميان راستگرايان افراطى هلند، قبرس، كرواسى، صربستان، جمهوريخواهان آلمان و نئوفاشيست هاى ايتاليا در خود جذب كنند. حزب جديد افراطيون هنوز رسماً نامگذارى نشده است اما احتمال مى رود كه نام «حزب ميهن پرستى» يا «حزب آزادى» اروپا بر آن نهاده شود. طبق برنامه اعلام شده، براى ايجاد يك حزب در سطح اروپا بايد گروه هايى از ۲۷ عضو اتحاديه در تشكيل آن شركت داشته باشند. حزب جديد براى آن كه بتواند در پارلمان اروپا اعلام موجوديت كند بايد از ۳ كشور ديگر اتحاديه اعضايى بيابد و تعداد كرسى هاى آن در پارلمان بايد به ۲۰ برسد. تشكيلات حزبى راستگرايان در برنامه خود طرح هاى بلندپروازانه اى گنجانده و قصد دارد تعداد كشورهاى عضو در اين فراكسيون را به ۱۰ برساند اما جريان حزبى تندروها ابتدا بايد از سد بتونى مخالفان راستگرايى افراطى بگذرد. حزب آزادى اتريش به عنوان ميزبان و مدعى اصلى اين طرح با پيكان انتقادات احزاب ميهنى در اتريش روبه رو شده است. سوسيال دموكرات هاى اتريش (SPO) در حملاتى ويرانگر به افكار اشتراخه و همفكرانش گفته اند كه ايجاد حزب ملى گرا و پان اروپايى جديد كاملاً بيهوده و مملو از تناقضات است.
حزب آزادى اتريش به عنوان يكى از احزاب مهم راست افراطى در اروپا در سال ۱۹۹۹ حدود ۲۷ درصد آرا را از آن خود كرد و به دولت ائتلافى راه يافت. اما از آن پس هواداران زيادى را از دست داد و اينك براى احياى هويت و جايگاه خود به نيروهايى خارج از اتريش و تحريك احساسات ملى گرايانه در سراسر قاره سبز روى آورده است. با اين حال مخالفان اشتراخه پيشنهاد تأسيس اين حزب را «ضداروپايى» توصيف كرده اند.
در پى شكست هاى پى درپى راستگرايان افراطى در هلند، فرانسه و اتريش احزاب محورى در اين مقوله خود را با يك بحران جدى روبه رو ديده اند و اينك پروژه تازه اى را براى احياى قدرت در كشورهاى خود و در سراسر اروپا تدوين كرده اند كه ترويج افكار ضداسلامى و بدبينى به اتحاديه اروپا از اركان تشكيل دهنده اين بناى جديد است. به باور برخى از كارشناسان تأسيس اين حزب و احتمال قدرت گرفتن برخى از احزاب ملى در كشورهاى اروپايى يادآور ظهور فاشيسم در ايتاليا و نازيسم در آلمان قرن بيستم است كه اين بار در شبكه اى گسترده تر و با اتكا به توان و جذبه ملى گرايان و راست هاى افراطى سراسر قاره تناسخ يافته است و امكان دارد با توجه به اقدامات چند سال اخير مانند رشد كله پوستى ها، چاپ كاريكاتورهاى توهين آميز به پيامبر اسلام (ص) و ممنوعيت ساخت مسجد و مناره دامنه وسيع ترى بيابد.
در شرايطى كه بحث هاى فكرى و سياسى درباره هويت اتحاديه اروپا و نقش سنت ها و ويژگى هاى ملى در زندگى مردمان اروپا اذهان سياستمداران و متفكران اين قاره را به خود مشغول كرده، تلاقى شيوه هاى زندگى و فكرى مردمان سراسر اروپا زمينه ساز برخوردهاى تازه اى شده كه تحولات اجتماعى افراطى نوينى را پديد آورده است. رويارويى اروپاى غربى ليبرال با كشورهايى از شرق اروپا كه ميراث دار كمونيسم هستند و سرگردانى نسل دوم مهاجرانى از دنياى شرق يا آفريقا ميان ادغام در سنت هاى غربى يا حفظ سنت هاى شرقى در كنار تبليغات منفى نحله هاى منسجم ملى گرا عليه مسلمانان ـ كه پس از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ شدت يافته است ـ از جمله عوامل بسترساز براى رشد و نمو جريان هاى راست افراطى است.
افراط گرايى اروپا بويژه زمانى كه به قدرت مى رسيد عمدتاً قوميت ستيزى را وجهه برجسته رويكردهاى خود قرار مى داد و امروز اسلام ستيزى را سرلوحه و الگوى پيشروى خود كرده است. گروه جديدى كه در اروپا اين هدف را به پيش مى برد مدعى است كه مى خواهد با برداشت هاى نو از اسلام مبارزه كند. اين راستگرايان افراطى بشدت با عضويت تركيه مسلمان در «كلوپ مسيحى اتحاديه اروپا» مخالف است و استقلال مسلمانان آلبانيايى تبار كوزوو را برنمى تابد.
هويت، سنت، حاكميت
به رغم همه تلاش هايى كه در برابر قدرت گرفتن آن صورت گرفت اين حزب توانست منابع مالى خود را از پارلمان تأمين كند و به برخى كميته هاى آن راه يابد. جبهه ملى فرانسه بيشترين عضو (۷ نماينده) در اين گروه داشت و برونو گلنيش از همين حزب فرانسوى رياست گروه ITS را عهده دار شد. معاونت اين گروه برعهده اشلى موت نماينده اى مستقل از انگليس بود كه هم اكنون به جرم كلاهبردارى در زندان به سر مى برد. با عضويت رومانى در اتحاديه اروپا در اول ژانويه ۲۰۰۷، ۵ نماينده حزب رومانى بزرگتر به گروه افزوده شدند. آمدن بلغارستان ۳ نماينده حزب آتاكا را به جمع افراط گرايان ملحق كرد ولامس بلانگ بلژيك هم ۳ نماينده داشت. حزب آلترناتيو سوسيال و حزب سه شعله ايتاليا، حزب آزادى اتريش نيز هر كدام يك نماينده داشتند. يك نماينده مستقل از رومانى را هم بايد به اين جمع افزود. در پى اظهارات نژادپرستانه الساندرا موسولينى نوه بنيتوموسولينى ديكتاتور فاشيست ايتاليا درباره رومانيايى ها، نمايندگان رومانى اين گروه را ترك كردند. وى گفته بود كارگران و مهاجران رومانيايى در ايتاليا دست به جنايت مى زنند و بايد آن كشور را ترك كنند.
ITS تلاش زيادى براى يافتن اعضاى جديد كرد اما نتوانست هواداران و عضوى بيابد و سرانجام ۱۲ نوامبر ۲۰۰۷ عمرش تمام شد.
منشور اين گروه را «ضد مهاجرت، ضد قانون اساسى اتحاديه اروپا و ضد عضويت تركيه در اتحاديه» توصيف كرده اند و برخى تحليلگران عوامل فروپاشى آن را از ميان اين مقوله جست وجو مى كنند. اما الساندرا موسولينى مى گويد كه ITS بيش از آن كه سياسى باشد يك گروه بندى فنى بود و تنها هويت سياسى مى توانست بقاى آن را تضمين كند. امروز كه گروه جديدى از رهبران راست افراطى اروپا درصدد تشكيل آن هستند قرار است بر خاكستر ITS بنا شود و بخش زيادى از اهداف آن را احيا و پيگيرى كند. ايدئولوژى راست افراطى در پارلمان اروپا از احزاب افراطى در كشورهاى مختلف تغذيه مى كند. اين احزاب در اسكانديناوى و مركز اروپا از نفوذ بيشترى نسبت به ساير نواحى برخوردارند و تحت تأثير و يا حمايت همين گروه ها بوده كه گرايش هاى ضداسلامى و ضدمهاجرت در ميان جوامع اروپايى رشد يافته است. مهمترين اين احزاب به شرح زير است:
اتريش: حزب آزادى
انگليس: حزب ملى بريتانيا
دانمارك: حزب ترقى و حزب مردم
بلژيك: ولامس بلانگ
آلمان: حزب دموكراتيك ملى
ايتاليا: اتحاد ملى و اتحاد شمالى
هلند: فهرست پيم فورتوين
فرانسه: جبهه ملى
/خ
