Wireless
متداولترین روش اتصال کامپیوترها در یک شبکه استفاده از کابل است. کابل ها علی رغم ساده و ارزان بودن دارای محدودیت هایی نیز هستند. مثلاً می توان دو دفتر یک شرکت را که در دو نقطه از یک شهر واقع هستند، توسط کابل به هم ارتباط داد. به علاوه استفاده از کابل در بسیاری از مواقع دست و پاگیر است. برای غلبه بر این محدودیت ها در بعضی از شبکه ها، از محیط واسطه انتقال رادیویی یا بی سیم استفاده می شود.
تکنولوژی بی سیم به عنوان جایگزین سیستم کابل کشی به سرعت در صنعت نرم افزار و سخت افزار مطرح شده است. دربعضی از شبکه ها، از سیستم بی سیم برای پشتیبانی از شبکه در هنگام آسیب دیدگی کابل ها استفاده می شود.
شبکه هایی که از تکنولوژی بی سیم برای ارتباط استفاده می کنند، شبکه های بی سیم (Wireless) نام دارند. در شبکه های بی سیم از امواج رادیویی به عنوان محیط انتقال استفاده می شود. امواج رادیویی مورد استفاده در شبکه های بی سیم را از نظر فرکانس به کار رفته به سه گروه تقسیم می کنند. امواج رادیویی، مایکروویو و مادون قرمز.
سیستم های مایکروویو به دو صورت مورد استفاده قرار می گیرند: سیستم های زمینی و سیستم های ماهواره ای. سیستم های مایکروویو زمینی از آنتن های بشقابی دو طرفه برای رله امواج استفاده می کنند و باید دارای مجوز باشند. سیستم های ماهواره ای مایکروویو از طیف فرکانس باند کوتاه استفاده کرده و برای رله آن ها از ماهواره ها کمک گرفته می شود. تضعیف در سیستم های رادیویی RF و مایکروویو نیز وجود دارد. در این سیستم ها، تضعیف به اندازه آنتن و فرکانس سیگنال بستگی دارد.
شبکه های رایانه ای سیار از واسطه های عمومی نظیر خطوط تلفنی برای انتقال داده استفاده می کنند. سرعت انتقال داده در این روش بین ۸ تا ۳۶.۶ مگابیت بر ثانیه است. با استفاده از این شبکه ها کاربران می توانند حین سفر به مبادله نامه های الکترونیکی و اطلاعات بپردازند. خطوط تلفنی تنها محیط های انتقال این شبکه ها نیستند.
در این شبکه ها نیز می توان از سیستم های رادیویی نظیر آنچه که در تلفن های سیار و تلفن های ماهواره ای به کار می رود، نیز استفاده کرد. داده ها در شبکه های WLAN همانند شبکه های LAN ارسال می شوند. در شبکه های WLAN یک نقطه مرکزی موسوم به نقطه دسترسی مرکزی یا Central Access Point به کمک تجهیزات فرستنده و گیرنده تمام کامپیوتر های شبکه را بهم متصل میکند. در شبکه های WLAN از مادون قرمز، لیزر و امواج رادیویی برای انتقال داده استفاده می شود. شبکه های نوع سوم یا ELAN با اتصال دو یا چند شبکه LAN به کمک پل های بی سیم ایجاد می شوند. برای فواصل بیشتر می توان از Bridge های بی سیم برد بلند استفاده کرد. برد این پل ها حدود ۵۰ کیلومتر است. در شبکه ای ELAN، داده و صوت با سرعت ۱.۴۴۵ مگابیت بر ثانیه انتقال داده می شوند.
علت مقبولیت شبکه های WLAN: شبکه های Wireless LAN شبکه محلی بدون کابل است که همان مزایا و وضعیت تکنولوژی LAN را دارد.شبکه های محلی بی سیم به جای استفاده از کابل های هم محور، به هم تابیده یا فیبر نوری از فرکانس های رادیویی RF استفاده می کند. شبکه های بی سیم با اتکا به امواج گسترده (Spreed Spectrum) که حساسیت کمتری نسبت به نویز رادیویی و تداخل دارند عمل می کنند. لذا برای انتقال اطلاعات بسیار مناسب می باشند.
اولین فناوری شبکه محلی بی سیم در باند ۹۰۰ مگاهرتز و سرعت پایین (۱ تا ۲ مگابیت برثانیه) متولد شد. علیرغم کمبودها و بخصوص سرعت پایین، آزادی و انعطاف پذیری بی سیم باعث شد این فناوری تازه راه خود را به خرده فروشی ها و انبارهایی که دستگاه های قابل حمل در دست را برای مدیریت و دریافت اطلاعات استفاده می کردند، باز کند.
در سال ۱۹۹۱ شبکه های بی سیم از اقبال عمومی گسترده برخوردار شدند. یک سال بعد شرکت ها به تولید دستگاه های شبکه های بی سیم که در باند ۲/۴ گیگاهرتزی کار می کردند، روی آورند. در ژوئن ۱۹۹۷، IEEE استاندارد ۸۰۲.۱۱ را برای شبکه های محلی بی سیم ارائه داد. استاندارد ۸۰۲.۱۱ از انتقال با نور مادون قرمز و دو نوع انتقال رادیویی با پهنای باند ۲/۴ گیگاهرتز و سرعت انتقال داده ۲ مگابیت بر ثانیه پشتیبانی می کند. در سپتامبر سال ۱۹۹۹ نیز استاندارد IEEE ۸۰۲.۱۱b برای انتقال اطلاعات بصورت بی سیم با سرعت ۱۱ مگابیت برثانیه معرفی گردید.
منبع:http://forum.parsigold.com
/س
تکنولوژی بی سیم به عنوان جایگزین سیستم کابل کشی به سرعت در صنعت نرم افزار و سخت افزار مطرح شده است. دربعضی از شبکه ها، از سیستم بی سیم برای پشتیبانی از شبکه در هنگام آسیب دیدگی کابل ها استفاده می شود.
شبکه هایی که از تکنولوژی بی سیم برای ارتباط استفاده می کنند، شبکه های بی سیم (Wireless) نام دارند. در شبکه های بی سیم از امواج رادیویی به عنوان محیط انتقال استفاده می شود. امواج رادیویی مورد استفاده در شبکه های بی سیم را از نظر فرکانس به کار رفته به سه گروه تقسیم می کنند. امواج رادیویی، مایکروویو و مادون قرمز.
امواج رادیویی (Radio Frequenc)
مایکروویو (Microwave)
سیستم های مایکروویو به دو صورت مورد استفاده قرار می گیرند: سیستم های زمینی و سیستم های ماهواره ای. سیستم های مایکروویو زمینی از آنتن های بشقابی دو طرفه برای رله امواج استفاده می کنند و باید دارای مجوز باشند. سیستم های ماهواره ای مایکروویو از طیف فرکانس باند کوتاه استفاده کرده و برای رله آن ها از ماهواره ها کمک گرفته می شود. تضعیف در سیستم های رادیویی RF و مایکروویو نیز وجود دارد. در این سیستم ها، تضعیف به اندازه آنتن و فرکانس سیگنال بستگی دارد.
مادون قرمز (IR)
انواع شبکه های بی سیم:
شبکه های رایانه ای سیار از واسطه های عمومی نظیر خطوط تلفنی برای انتقال داده استفاده می کنند. سرعت انتقال داده در این روش بین ۸ تا ۳۶.۶ مگابیت بر ثانیه است. با استفاده از این شبکه ها کاربران می توانند حین سفر به مبادله نامه های الکترونیکی و اطلاعات بپردازند. خطوط تلفنی تنها محیط های انتقال این شبکه ها نیستند.
در این شبکه ها نیز می توان از سیستم های رادیویی نظیر آنچه که در تلفن های سیار و تلفن های ماهواره ای به کار می رود، نیز استفاده کرد. داده ها در شبکه های WLAN همانند شبکه های LAN ارسال می شوند. در شبکه های WLAN یک نقطه مرکزی موسوم به نقطه دسترسی مرکزی یا Central Access Point به کمک تجهیزات فرستنده و گیرنده تمام کامپیوتر های شبکه را بهم متصل میکند. در شبکه های WLAN از مادون قرمز، لیزر و امواج رادیویی برای انتقال داده استفاده می شود. شبکه های نوع سوم یا ELAN با اتصال دو یا چند شبکه LAN به کمک پل های بی سیم ایجاد می شوند. برای فواصل بیشتر می توان از Bridge های بی سیم برد بلند استفاده کرد. برد این پل ها حدود ۵۰ کیلومتر است. در شبکه ای ELAN، داده و صوت با سرعت ۱.۴۴۵ مگابیت بر ثانیه انتقال داده می شوند.
علت مقبولیت شبکه های WLAN: شبکه های Wireless LAN شبکه محلی بدون کابل است که همان مزایا و وضعیت تکنولوژی LAN را دارد.شبکه های محلی بی سیم به جای استفاده از کابل های هم محور، به هم تابیده یا فیبر نوری از فرکانس های رادیویی RF استفاده می کند. شبکه های بی سیم با اتکا به امواج گسترده (Spreed Spectrum) که حساسیت کمتری نسبت به نویز رادیویی و تداخل دارند عمل می کنند. لذا برای انتقال اطلاعات بسیار مناسب می باشند.
حرکت از LAN کابلی به بی سیم
اولین فناوری شبکه محلی بی سیم در باند ۹۰۰ مگاهرتز و سرعت پایین (۱ تا ۲ مگابیت برثانیه) متولد شد. علیرغم کمبودها و بخصوص سرعت پایین، آزادی و انعطاف پذیری بی سیم باعث شد این فناوری تازه راه خود را به خرده فروشی ها و انبارهایی که دستگاه های قابل حمل در دست را برای مدیریت و دریافت اطلاعات استفاده می کردند، باز کند.
در سال ۱۹۹۱ شبکه های بی سیم از اقبال عمومی گسترده برخوردار شدند. یک سال بعد شرکت ها به تولید دستگاه های شبکه های بی سیم که در باند ۲/۴ گیگاهرتزی کار می کردند، روی آورند. در ژوئن ۱۹۹۷، IEEE استاندارد ۸۰۲.۱۱ را برای شبکه های محلی بی سیم ارائه داد. استاندارد ۸۰۲.۱۱ از انتقال با نور مادون قرمز و دو نوع انتقال رادیویی با پهنای باند ۲/۴ گیگاهرتز و سرعت انتقال داده ۲ مگابیت بر ثانیه پشتیبانی می کند. در سپتامبر سال ۱۹۹۹ نیز استاندارد IEEE ۸۰۲.۱۱b برای انتقال اطلاعات بصورت بی سیم با سرعت ۱۱ مگابیت برثانیه معرفی گردید.
مزایای شبکه های بی سیم
انعطاف پذیری:
نرخ سرعت بالا
نصب آسان:
نگهداری آسان و ارزان:
منبع:http://forum.parsigold.com
/س