عوارض رینو پلاستی ( جراحی بینی)
جراحي پلاستيك بيني مانند هر جراحي ديگري ممكن است با عوارض همراه شود. اما درصورت دقت و مهارت جراح و رعايت نکات و دستورات توسط بيمار احتمال اين عوارض به حداقل مي‌رسد.
عوارض جراحي بيني را به دو دسته مي‌توان تقسيم كرد: آن دسته از عوارض بيني كه در عملكرد بيني خود را نمايان مي‌كنند، مانند چسبندگي‌هاي داخل بيني يا تنگ شدن بيش از اندازه سوراخ‌هاي بيني كه موجب مشكل تنفسي مي‌شود.
ديگر، عوارضي كه در ظاهر بيني نمود مي‌يابد كه عمدتا ناشي از برداشتن بيش از اندازه بافت‌هاي بيني است، مانند کوچک شدن بيش از حد بيني، كه نامتناسب با اجزاي صورت جلوه مي‌کند.
کم نيستند شمار بيماراني که پس از جراحي بيني دچار مشکلات تنفسي شده‌اند. اين موضوع اهميت توجه به مسائل داخل بيني در حين جراحي بيني را مي‌رساند. ابعاد جراحي بيني بسيار فراتر از تغييرات در ظاهر بيني است و توجه چندجانبه جراح بيني به تمام اين ابعاد، ميزان بروز عوارض تنفسي را به حداقل مي‌رساند.اختلال در عملکردهاي حياتي بيني عواقب ناگواري در سلامت و زندگي افراد و جامعه برجاي خواهد گذاشت.
تنفس حياتي‌ترين عملکرد زندگي است که نتيجه آن رسيدن اکسيژن به بافت‌هاي بدن است. هنگامي که تنفس از مسير طبيعي خود از راه بيني منحرف شود عوارض آن تمام بافت‌هاي بدن را تحت تاثير قرار خواهد داد.
فردي که تنفس از راه بيني را از دست بدهد نه تنها در زندگي فردي، بلکه در روابط اجتماعي نيز مشکلات زيادي را تجربه خواهد کرد. بي‌حالي، خواب آلودگي، کسالت، بي‌حوصلگي و عصبي بودن ممکن است در اثر اختلال تنفسي بيني پديد آيد. محروميت از تنفس بيني، خشکي مجاري تنفسي و ضعف سيستم دفاعي آن را در پي خواهد داشت.
تنفس مزمن از دهان سبب ايجاد خشكي، زخم و درد در ناحيه حلق مي‌گردد و ممكن است منجر به احساس توده‌اي در گلو شود. گاه التهاب بيني همراه، موجب بسته شدن موقت تخليه سينوس‌هاي اطراف بيني و نيز درد سينوسي، سردرد يا احساس پري، سنگيني و فشار در ناحيه سر و صورت مي‌شود. بسته شدن شيپوراستاش ـ ناشي از گرفتگي بيني ـ مي‌تواند سبب احساس گرفتگي يا پري گوش شود.
سوزش چشم يا اشك‌ريزش ممكن است نشان‌دهنده بسته شدن مجراي اشكي در بخش پاييني بيني باشد. ترشحات مزمن بيني يا خشكي حلق ممكن است سبب پديده تحريكي در حنجره شود كه همراه خشونت صدا، سرفه و احساس نياز مداوم براي صاف كردن گلو است. صداي تودماغي علامتي از گرفتگي راه هوايي بيني‌است. اختلال بويايي، احساس سرماخوردگي طولاني، خرخر و مشکلات تنفسي حين خواب از علائم ديگر اختلال عملکرد بيني است. وجود علائم فوق موجب افت قابل ملاحظه در کيفيت زندگي افراد مي‌شود.
عوارض تنفسي ممکن است از مشکلات مختلفي ناشي شود که عبارتند از:
اقدامات زير توسط جراح بيني احتمال اين عارضه را به حداقل مي‌رساند: حداقل دستکاري‌هاي داخل بيني در حين جراحي و ايجاد حداقل برش در داخل بيني؛ گذاشتن ورقه‌هاي سيليکوني به طور موقت (مدت چند روز تا چند هفته) بين تيغه بيني و بافت‌هاي کناري بيني و اصلاح همزمان انحراف تيغه بيني
پيشگيري از اين عارضه با معاينه دقيق تيغه داخل بيني قبل از جراحي و اصلاح آن در حين عمل است. گاهي جهت يافتن انحراف‌هاي مخفي تيغه بيني لازم است جراح پيش از عمل، به کمک اندوسکوپ به معاينه کامل داخل بيني بپردازد.
در بسياري از جراحي‌هاي بيني با حذف مرحله برداشتن پره‌هاي بيني و اجتناب از برش‌هاي کناري مي‌توان از اين عارضه پيشگيري کرد. حائز اهميت است که بيماران به هيچ وجه به جراح خود براي کوچک کردن پره‌ها و يا سوراخ‌هاي بيني اصرار نکنند.
برداشته شدن بيش از حد اين غضروف‌ها در جراحي منجر به ايجاد چاله‌هاي عميق در دو طرف نوک بيني مي‌شود. اگر ميزان برداشته شدن بافت از اين هم بيشتر باشد، موجب افتادگي پره‌هاي بيني و بسته شدن سوراخ هاي بيني در هنگام دم مي‌شود. در حين جراحي پلاستيک بيني بايد دقت زيادي از جانب جراح اعمال شود تا حمايت ايجاد شده توسط اين غضروف‌ها تضعيف نشود.
منبع: www.pezeshk.us
/خ
عوارض جراحي بيني را به دو دسته مي‌توان تقسيم كرد: آن دسته از عوارض بيني كه در عملكرد بيني خود را نمايان مي‌كنند، مانند چسبندگي‌هاي داخل بيني يا تنگ شدن بيش از اندازه سوراخ‌هاي بيني كه موجب مشكل تنفسي مي‌شود.
ديگر، عوارضي كه در ظاهر بيني نمود مي‌يابد كه عمدتا ناشي از برداشتن بيش از اندازه بافت‌هاي بيني است، مانند کوچک شدن بيش از حد بيني، كه نامتناسب با اجزاي صورت جلوه مي‌کند.
کم نيستند شمار بيماراني که پس از جراحي بيني دچار مشکلات تنفسي شده‌اند. اين موضوع اهميت توجه به مسائل داخل بيني در حين جراحي بيني را مي‌رساند. ابعاد جراحي بيني بسيار فراتر از تغييرات در ظاهر بيني است و توجه چندجانبه جراح بيني به تمام اين ابعاد، ميزان بروز عوارض تنفسي را به حداقل مي‌رساند.اختلال در عملکردهاي حياتي بيني عواقب ناگواري در سلامت و زندگي افراد و جامعه برجاي خواهد گذاشت.
تنفس حياتي‌ترين عملکرد زندگي است که نتيجه آن رسيدن اکسيژن به بافت‌هاي بدن است. هنگامي که تنفس از مسير طبيعي خود از راه بيني منحرف شود عوارض آن تمام بافت‌هاي بدن را تحت تاثير قرار خواهد داد.
فردي که تنفس از راه بيني را از دست بدهد نه تنها در زندگي فردي، بلکه در روابط اجتماعي نيز مشکلات زيادي را تجربه خواهد کرد. بي‌حالي، خواب آلودگي، کسالت، بي‌حوصلگي و عصبي بودن ممکن است در اثر اختلال تنفسي بيني پديد آيد. محروميت از تنفس بيني، خشکي مجاري تنفسي و ضعف سيستم دفاعي آن را در پي خواهد داشت.
تنفس مزمن از دهان سبب ايجاد خشكي، زخم و درد در ناحيه حلق مي‌گردد و ممكن است منجر به احساس توده‌اي در گلو شود. گاه التهاب بيني همراه، موجب بسته شدن موقت تخليه سينوس‌هاي اطراف بيني و نيز درد سينوسي، سردرد يا احساس پري، سنگيني و فشار در ناحيه سر و صورت مي‌شود. بسته شدن شيپوراستاش ـ ناشي از گرفتگي بيني ـ مي‌تواند سبب احساس گرفتگي يا پري گوش شود.
سوزش چشم يا اشك‌ريزش ممكن است نشان‌دهنده بسته شدن مجراي اشكي در بخش پاييني بيني باشد. ترشحات مزمن بيني يا خشكي حلق ممكن است سبب پديده تحريكي در حنجره شود كه همراه خشونت صدا، سرفه و احساس نياز مداوم براي صاف كردن گلو است. صداي تودماغي علامتي از گرفتگي راه هوايي بيني‌است. اختلال بويايي، احساس سرماخوردگي طولاني، خرخر و مشکلات تنفسي حين خواب از علائم ديگر اختلال عملکرد بيني است. وجود علائم فوق موجب افت قابل ملاحظه در کيفيت زندگي افراد مي‌شود.
عوارض تنفسي ممکن است از مشکلات مختلفي ناشي شود که عبارتند از:
۱ - چسبندگي‌هاي داخل بيني:
اقدامات زير توسط جراح بيني احتمال اين عارضه را به حداقل مي‌رساند: حداقل دستکاري‌هاي داخل بيني در حين جراحي و ايجاد حداقل برش در داخل بيني؛ گذاشتن ورقه‌هاي سيليکوني به طور موقت (مدت چند روز تا چند هفته) بين تيغه بيني و بافت‌هاي کناري بيني و اصلاح همزمان انحراف تيغه بيني
۲ - باقي ماندن انحراف تيغه بيني:
پيشگيري از اين عارضه با معاينه دقيق تيغه داخل بيني قبل از جراحي و اصلاح آن در حين عمل است. گاهي جهت يافتن انحراف‌هاي مخفي تيغه بيني لازم است جراح پيش از عمل، به کمک اندوسکوپ به معاينه کامل داخل بيني بپردازد.
۳ - بزرگي شاخک هاي بيني:
۴ - آلرژي بيني:
۵ - تنگي سوراخ‌هاي بيني:
در بسياري از جراحي‌هاي بيني با حذف مرحله برداشتن پره‌هاي بيني و اجتناب از برش‌هاي کناري مي‌توان از اين عارضه پيشگيري کرد. حائز اهميت است که بيماران به هيچ وجه به جراح خود براي کوچک کردن پره‌ها و يا سوراخ‌هاي بيني اصرار نکنند.
۶ - تنگي دريچه داخلي بيني:
برداشته شدن بيش از حد اين غضروف‌ها در جراحي منجر به ايجاد چاله‌هاي عميق در دو طرف نوک بيني مي‌شود. اگر ميزان برداشته شدن بافت از اين هم بيشتر باشد، موجب افتادگي پره‌هاي بيني و بسته شدن سوراخ هاي بيني در هنگام دم مي‌شود. در حين جراحي پلاستيک بيني بايد دقت زيادي از جانب جراح اعمال شود تا حمايت ايجاد شده توسط اين غضروف‌ها تضعيف نشود.
منبع: www.pezeshk.us
/خ
