شايعترين آسيبهاي ورزشي در رشته فوتبال كدامند؟
هر رشته ورزشي نماي ويژه اي از آسيبها را نشان مي دهد . اكثريت آسيبهايفوتباليستها شالم آسيبهاي نسج نرم ( تاندون و عضله ) و مفصلي هستند.كوفتگيها، پيچ خوردگيها( بويژه درمچ پا) و كشيدگي هاي عضلاني 75% كلآسيبها را شامل مي شوند . ايين آسيبها غالبا در اندام تحتاني رخ مي دهند،كه تقريبا 60% يا بيشتر از كل آسيبهاي فوتبال را شامل ميشوند . مفاصلي كهاغلب اوقات درگير مي شوند زانو و مچ پا هستند . البته ورزش فوتبال مصون ازآسيبهاي تنه .سر و اندام فوقاني نيست. آسيب كمر ممكن است در مقايسه باآسيب عضلاني اندام تحتاني بيشتر به دور ماندن ورزشكار از صحنه رقابتهامنتهي شود آسيب صورت مي تواند در اثر برخورد آرنج يا سر بازيكن حريف درنبردهاي هوايي عاض شود. ضربه مغزي در مورد آخر يك خطر محسوب مي شود. برخيآسيبها باعث بروز تغييراتي در قوانين باز ي اجراي آنها توسط داور شده اند.از آن جمله استفاده از آرنجها در ليگ فوتبال انگليسي ( فصل 1994) و تكل ازپشت در جام جهاني 1994) ممنوع اعلام گرديدند.
آسيبهاي غير مستقيم : اين آسيبها از نيروهايي كه در يك ساختار عضلانياسكلتي در طي فعاليت ايجاد مي شوند، ناشي مي گردند. آسيب ممكن است درعضلات تاندونها، رباطها ، مفاصل و استخوانها مشاهده شود. اين نوع از آسيبغالبا در ابتدا يا انتهاي بازي و به خاطر گرم نكردن به ميزان كافي ،انعطاف پذيري ضعيف يا خستگي عارض مي گردد.
آسيبهاي ناشي از استعمال مفرط (Overuse Injuries) : در اثر حركاتمستمر يا مكرر يا در نتيجه قرار گرفتن عضو در معرض فشارهايي زياد پديد ميآيند . اين آسيبها در اثر خطاهاي تمريني شامل گرم كردن ناكافي ، برنامههاي تمريني بسيار شديد ، افزايش ناگهاني در مدت تناوب يا شدت تمرين وبازپروري ناكافي آسيب قبلي هستند. ناهنجاري هاي بيومكانيكي شامل يكسان نبودنطول پاها، عدم انعطاف پذيري نسج نرم ، قرار گيري اندام در وضعيتبيومكانيكي نامناسب و سفتي مفصل ميباشند . مشكلات كفش عبارت از عدم قابليت مناسب در استهلاك نيروي وارده ، محافظت ناكافي يا سايز نامناسب آن هستند.زمين مسابقه ممكن است مسئول بروز آسيبها باشد. به عنوان مثال درصورتي كهزمين ناصاف و يا چمن و كف پوش آن از كيفيت مناسب برخوردار نباشد،شكستگيهاي تنشي( Stress fractures) ( شكستگيهاي ظريف در استخوان قشري ) ازفشارهاي شديد ناشي مي شود و ممكن است در رده آسيبهاي استعمال مفرط قراربگيرد. اين شكستگيها در استخوانهاي كف پا ( متاتارس) . نازك ني ( فيبولا)و درشت ني ( تيبيا) شايعند.
كشيدگيهاي درجه 1 آسيبهاي خفيفي هستند كه در آنها تنها تعداد كمي ازرشته ها آسيب ديده اند و غلاف عضله سالم است. در كشيدگي درجه 2 غلاف عضلهكماكان سالم است ولي آسيب قابل ملاحظه اي به عروق خوني وارد شده است . دركشيدگي درجه 3 غلاف عضله به طور ناكامل پاره شده است، خونريزي وسيع است وقسمت بزرگي از عضله درگير مي باشد. كشيدگي درجه 4 پارگي كامل بطن عضله استو يك فاصله قابل لمس بين دو قسمت پاره شده وجود دارد و ترميم جراحي ضرورتدارد . پيچ خوردگيها و كشيدگيها ميتوانند مزمن يا حاد باشند .
براساس تحقيقات ، آسيبها درمسابقات حدودا سه برابر شايعتر از مشكلاتزمان تمرين ميباشند كه اين مساله چه در مردان و چه در زنان صدق مي كند
عليرغم حفاظتي كه توسط ساق بند حاصل مي شود. نيروي حاصله از يك لگدمستقيم به درشت ني هنوز ميتواند براي ايجاد شكستگي كافي باشد و در مواقعيكه بازيكن مصدوم به خاطر درد ساق پا قادر به تحمل وزن خود نيست ، بايدقويا به شكستگي مشكوك شد.
قلم بند مناسب بايد كل طول درشت ني و همچنين قوزك هاي پا را بپوشاند.
ظهور علائم معمولا بي سرو صداست و به صورت درد پيشرونده در حال دويدنتظاهر مي يابد، ولي معمولا حتي بعد از دوره هاي طولاني مدت استراحت بسرعتبا شروع فعاليت عود مي نمايد. درد معمولا محدود به ناحيه كشاله ران است،ولي اغلب به قسمت پايين شكم انتشار مي يابد و ممكن است تعيين دقيق محل دردبراي بازيكن دشوار باشد ، خم كردن و چرخاندن فعال تنه ( مثلا انجام حركتدراز و نشست ) معمولا درد تيزي بوجود مي آورد . بررسيهاي تشخيصي نظيرراديوگرافي ، اسكن استخواني ، CT اسكن و MRI اغلب منفي هستند.
براساس مطالعات انعطاف پذيري ضعيف كمر ، ران و زانو و ضعف عضلات شكميا نزديك كننده ران ( ادوكتورها ) به آسيبهاي كشاله ران منتهي مي شوند.
براي پيشگيري از اين عارضه بر گرم كردن مطلوب و حركت كششي مناسب عضلاتران و نيز بازي در زمين استاندارد و با كفش مناسب نتاكيد مي گردد. برايدرمان درد مزمن كشاله ران بازيكن بايد مدتي را بنا به صلاحديد پزشك ازرقابت دور باشد و از داروهاي ضدالتهابي استفاده نمايد . با اين وجود درپاره اي موارد نياز به جراحي وجود نخواهد داشت .
سياه شدن زيرناخن پا در فوتباليستها به چه دليل ايجاد مي گردد تو در اين مورد چه اقداماتي بايد انجام پذيرد
اغلب بازيكنان فوتبال ازخونريزي و تشكيل لخته در زير ناخن هاي پا رنج ميبرند اين عارضه معمولا در انگشت شست و در اثر له شدگي مستقيم پا توسطپاي بازيكن حريف و يا در پي توقفها و استارتهاي ناگهاني كه باعث فشرده شدنشست در داخل كفش مي شوند ، رخ مي دهد، در بسياري از بازيكنان به خاطر آسيبمكرر به بستر ناخن شكل ناخن ها تغيير ميكند. اگر چه اين مشكل به ندرت يكمساله جدي است، ولي مي تواند به قدري دردسر آخرين باشد كه بعضي ازبازيكنانحرفه اي مجبور مي شوند صرفا به خاطر اجتناب از عود آن ناخن انگشت شست خودرا براي هميشه بردارند.
اين عارضه مي تواند كاملا دردناك باشد و درمان ابتدايي آن ، رفع فشارخون تجمع يافته در زيرناخن است. در اين موارد پزشك تيم مي تواند با يك متةخاص كه صرفا براي اين منظور ساخته شده خون زيرناخن را تخليه كند. روش هايقديمي تر شامل داخل كردن انتهاي يك سنجاق ته گرد و ايجاد يك منفذ در ناخناست.
عموما حتي در صورتي كه ناخن از بسترش جدا شده بايد آن را دست نخوردهباقي گذاشت . در اين مواقع بايد درصورت لزوم ناخن را درمحل ثابت نمود تابه هنگام رشد ناخن جديد از بستر ناخن محافظت كند.
مهمترين اقدام حفاظتي را اجتناب از اسيبهاي حاد و مزمن سر و گردن ناشياز توپ آموزش تكنيكهاي صحيح سر زدن است . بدين صورت كه سر به جاي آنكهبطور غيرمستقيم ضربه را با كنار يا فرق سر جذب كند، با پيشاني و به طورمستقيم درمقابل انرژي توپ به آن ضربه بزند.
استفاده از توپهاي كوچكتر براي بازيكنان كم سن و سال نيز مي تواند به طور محسوسي خطرات ناشي ازهد زدن را كاهش دهد.
منبع:schoolnet.ir
/خ
آسيبهاي فوتبال از نظر علت پديد آورنده به چند دسته تقسيم مي شوند؟
آسيبهاي غير مستقيم : اين آسيبها از نيروهايي كه در يك ساختار عضلانياسكلتي در طي فعاليت ايجاد مي شوند، ناشي مي گردند. آسيب ممكن است درعضلات تاندونها، رباطها ، مفاصل و استخوانها مشاهده شود. اين نوع از آسيبغالبا در ابتدا يا انتهاي بازي و به خاطر گرم نكردن به ميزان كافي ،انعطاف پذيري ضعيف يا خستگي عارض مي گردد.
آسيبهاي ناشي از استعمال مفرط (Overuse Injuries) : در اثر حركاتمستمر يا مكرر يا در نتيجه قرار گرفتن عضو در معرض فشارهايي زياد پديد ميآيند . اين آسيبها در اثر خطاهاي تمريني شامل گرم كردن ناكافي ، برنامههاي تمريني بسيار شديد ، افزايش ناگهاني در مدت تناوب يا شدت تمرين وبازپروري ناكافي آسيب قبلي هستند. ناهنجاري هاي بيومكانيكي شامل يكسان نبودنطول پاها، عدم انعطاف پذيري نسج نرم ، قرار گيري اندام در وضعيتبيومكانيكي نامناسب و سفتي مفصل ميباشند . مشكلات كفش عبارت از عدم قابليت مناسب در استهلاك نيروي وارده ، محافظت ناكافي يا سايز نامناسب آن هستند.زمين مسابقه ممكن است مسئول بروز آسيبها باشد. به عنوان مثال درصورتي كهزمين ناصاف و يا چمن و كف پوش آن از كيفيت مناسب برخوردار نباشد،شكستگيهاي تنشي( Stress fractures) ( شكستگيهاي ظريف در استخوان قشري ) ازفشارهاي شديد ناشي مي شود و ممكن است در رده آسيبهاي استعمال مفرط قراربگيرد. اين شكستگيها در استخوانهاي كف پا ( متاتارس) . نازك ني ( فيبولا)و درشت ني ( تيبيا) شايعند.
آسيبهاي نسج نرم در فوتبال نام ببريد:
كشيدگيهاي درجه 1 آسيبهاي خفيفي هستند كه در آنها تنها تعداد كمي ازرشته ها آسيب ديده اند و غلاف عضله سالم است. در كشيدگي درجه 2 غلاف عضلهكماكان سالم است ولي آسيب قابل ملاحظه اي به عروق خوني وارد شده است . دركشيدگي درجه 3 غلاف عضله به طور ناكامل پاره شده است، خونريزي وسيع است وقسمت بزرگي از عضله درگير مي باشد. كشيدگي درجه 4 پارگي كامل بطن عضله استو يك فاصله قابل لمس بين دو قسمت پاره شده وجود دارد و ترميم جراحي ضرورتدارد . پيچ خوردگيها و كشيدگيها ميتوانند مزمن يا حاد باشند .
مرده درد يا درد مبهم در فوتبال به چه دليلي ايجاد ميشود؟
كرامپ يا گرفتگي عضلاني چيست ؟
در كرامپ ( گرفتگي) عضلاني ، عضله دچار اسپاسم مي گردد و شل نمي شود .اين مورد اكثرا در حوالي انتهاي بازي يا در وقت اضافه بازي مشاهده مي گردد. عضلاتي كه معمولا درگير ميشوند شامل عضلات پشت ساق پا ( گاستروكنميوس )و چهار سر ههستند . اين مشكل با كشش عضله مبتلا تسكين مي يابد . اين عارضهبه خاطر كاهش ذخاير انرژي و وضعيت هيدراسيون نامناسب در عضله رخ مي دهد.Shin Splint به چه معناست ؟
تفاوت بروز آسيبها در فوتبال با دو و ميداني در چيست؟
براساس تحقيقات ، آسيبها درمسابقات حدودا سه برابر شايعتر از مشكلاتزمان تمرين ميباشند كه اين مساله چه در مردان و چه در زنان صدق مي كند
قلم بند يا ساق بند چه كاربردي در بازيكنان فوتبال دارد ؟
عليرغم حفاظتي كه توسط ساق بند حاصل مي شود. نيروي حاصله از يك لگدمستقيم به درشت ني هنوز ميتواند براي ايجاد شكستگي كافي باشد و در مواقعيكه بازيكن مصدوم به خاطر درد ساق پا قادر به تحمل وزن خود نيست ، بايدقويا به شكستگي مشكوك شد.
قلم بند مناسب بايد كل طول درشت ني و همچنين قوزك هاي پا را بپوشاند.
درد مزمن كشاله ران در فوتباليستها به چه علت ايجاد مي شود؟
ظهور علائم معمولا بي سرو صداست و به صورت درد پيشرونده در حال دويدنتظاهر مي يابد، ولي معمولا حتي بعد از دوره هاي طولاني مدت استراحت بسرعتبا شروع فعاليت عود مي نمايد. درد معمولا محدود به ناحيه كشاله ران است،ولي اغلب به قسمت پايين شكم انتشار مي يابد و ممكن است تعيين دقيق محل دردبراي بازيكن دشوار باشد ، خم كردن و چرخاندن فعال تنه ( مثلا انجام حركتدراز و نشست ) معمولا درد تيزي بوجود مي آورد . بررسيهاي تشخيصي نظيرراديوگرافي ، اسكن استخواني ، CT اسكن و MRI اغلب منفي هستند.
براساس مطالعات انعطاف پذيري ضعيف كمر ، ران و زانو و ضعف عضلات شكميا نزديك كننده ران ( ادوكتورها ) به آسيبهاي كشاله ران منتهي مي شوند.
براي پيشگيري از اين عارضه بر گرم كردن مطلوب و حركت كششي مناسب عضلاتران و نيز بازي در زمين استاندارد و با كفش مناسب نتاكيد مي گردد. برايدرمان درد مزمن كشاله ران بازيكن بايد مدتي را بنا به صلاحديد پزشك ازرقابت دور باشد و از داروهاي ضدالتهابي استفاده نمايد . با اين وجود درپاره اي موارد نياز به جراحي وجود نخواهد داشت .
سياه شدن زيرناخن پا در فوتباليستها به چه دليل ايجاد مي گردد تو در اين مورد چه اقداماتي بايد انجام پذيرد
اغلب بازيكنان فوتبال ازخونريزي و تشكيل لخته در زير ناخن هاي پا رنج ميبرند اين عارضه معمولا در انگشت شست و در اثر له شدگي مستقيم پا توسطپاي بازيكن حريف و يا در پي توقفها و استارتهاي ناگهاني كه باعث فشرده شدنشست در داخل كفش مي شوند ، رخ مي دهد، در بسياري از بازيكنان به خاطر آسيبمكرر به بستر ناخن شكل ناخن ها تغيير ميكند. اگر چه اين مشكل به ندرت يكمساله جدي است، ولي مي تواند به قدري دردسر آخرين باشد كه بعضي ازبازيكنانحرفه اي مجبور مي شوند صرفا به خاطر اجتناب از عود آن ناخن انگشت شست خودرا براي هميشه بردارند.
اين عارضه مي تواند كاملا دردناك باشد و درمان ابتدايي آن ، رفع فشارخون تجمع يافته در زيرناخن است. در اين موارد پزشك تيم مي تواند با يك متةخاص كه صرفا براي اين منظور ساخته شده خون زيرناخن را تخليه كند. روش هايقديمي تر شامل داخل كردن انتهاي يك سنجاق ته گرد و ايجاد يك منفذ در ناخناست.
عموما حتي در صورتي كه ناخن از بسترش جدا شده بايد آن را دست نخوردهباقي گذاشت . در اين مواقع بايد درصورت لزوم ناخن را درمحل ثابت نمود تابه هنگام رشد ناخن جديد از بستر ناخن محافظت كند.
آيا ضربات سر مكرر ميتواند در دراز مدت به بروز عوارضي منجر شود؟
مهمترين اقدام حفاظتي را اجتناب از اسيبهاي حاد و مزمن سر و گردن ناشياز توپ آموزش تكنيكهاي صحيح سر زدن است . بدين صورت كه سر به جاي آنكهبطور غيرمستقيم ضربه را با كنار يا فرق سر جذب كند، با پيشاني و به طورمستقيم درمقابل انرژي توپ به آن ضربه بزند.
استفاده از توپهاي كوچكتر براي بازيكنان كم سن و سال نيز مي تواند به طور محسوسي خطرات ناشي ازهد زدن را كاهش دهد.
منبع:schoolnet.ir
/خ