نویسنده: علی شیرازی
«صفورا»، دختر حضرت «شعیب» است. وی و خواهرش (لیا) (1)، به منظور آب دادن گوسفندان پدر خود، در كنار چاه آب مَدْیَن، ایستاده بودند.
چوپان‌ها، گروه گروه، گوسفندهای خویش را آب می‌دادند به فكر آن دو دختر مظلومه نبودند. حضرت موسی (صلی الله علیه و آله و سلم) كه تازه از راه رسیده بود، نگاهش به صفورا و لیا افتاد كه در گوشه‌ای ایستاده بودند و به چاه نزدیك نمی‌شدند.
وی به كنار آن دو آمد و گفت: «كار شما چیست؟»
آنها گفتند: «ما منتظریم تا چوپان‌ها همگی، حیوانات خویش را آب دهند و خارج شوند تا بتوانیم گوسفندان خود را سیراب كنیم. (2) پدر ما قادر به آب دادن گوسفندان نیست، برادری هم برای حل این مشكل نداریم و مجبوریم خودمان كار كنیم... .»
حضرت موسی (علیه السلام) كه حال آنان و عفت صفورا و خواهرش را دید، با موافقت آن دو، گوسفندان شعیب را سیراب كرد. سپس به سایه روی آورد و به درگاه خداوند عرض كرد:
«پروردگارا! هر خیر و نیكی كه بر من بفرستی، من به آن نیازمندم!» (3)
صفورا و خواهرش نیز زودتر به نزد شعیب بازگشتند و جریان را برای پدر بازگو كردند. آن گاه حضرت شعیب علیه اسلام دستور داد كه صفورا برگردد و آن جوان (حضرت موسی (علیه السلام)) را به حضورش بیاورد تا پاداش كارش را به وی بدهد.
صفورا، در حالی كه با نهایت حیا گام بر می‌داشت و پیدا بود كه از سخن گفتن با یك جوان بیگانه شرم دارد، به سراغ حضرت موسی (علیه السلام) آمد و گفت:
«پدرم! از تو دعوت می‌كند تا پاداش آبی را كه از چاه برای گوسفندان ما كشیدی، به تو بدهد.» (4)
حضرت موسی (علیه السلام)، با راهنمایی صفورا و در حالی كه در جلوی او حركت می‌كرد به خانه‌ی شعیب آمد؛ خانه‌ای كه نور نبوت از آن ساطع بود. پیرمردی روحانی كه با موهای سفید در گوشه‌ای نشسته بود، به موسی خوش آمد گفت و اجازه داد تا وی مدّتی در خانه‌ی آنها سكنی گزیند. از آن جا كه نیرومندی موسی (علیه السلام)، در هنگام آب دادن گوسفندان، و پاكدامنی او، هنگام برخورد محجوبانه با دختران شعیب، برای صفورا مسلم شده بود، لذا به پدر پیشنهاد كرد: «این جوان را استخدام كن، او بهترین كسی است كه می‌توانی استخدام كنی، چرا كه او، امتحان نیرومندی و درستكاری خود را پس داده است.» (5)
این دو صفت مهم، صفورا را شیفته‌ی موسی (علیه السلام) می‌كند. شعیب پس از اطمینان از این موضوع، رو به موسی می‌كند و می‌گوید:
«من می‌خواهم یكی از دو دخترم را به همسری تو در آورم!» (6)
و بدین ترتیب، صفورا با حضرت موسی (علیه السلام) ازدواج می‌كند و آن جوان برومند، داماد شعیب می‌شود.
پی‌نوشت‌ها:
1. مجمع البیان، ج7، ص 249.
2. قصص (28) آیه‌ی 23.
3. همان، آیه‌ی 24.
4. همان، آیه‌ی 25.
5. همان، آیه‌ی 26.
6. همان، آیه‌ی 27.
شیرازی، علی؛ (1394)؛ زنان نمونه، قم: مؤسسه بوستان كتاب (مركز چاپ و نشر تبلیغات اسلامی)، چاپ هشتم.
