معرفی آووکادو و خواص درمانی آن

نام علمی:

Persea Americana Mill، نام فرانسه درخت Avocatier، نام فرانسه میوه Avocat و نام انگلیسی درخت و میوه Avocadopear می‌باشد.

تیره گیاه:

برگ بو Lauraceae

نوع گیاه:

درخت یا درختچه

مشخصات ظاهری:

درختی است همیشه سبز و ناخزان به ارتفاع حدود 8 متر، برگ‌های آن سبز، دمبرگدار، بیضی شکل، سرنیزه‌ای، ضخیم و چرمی و گل‌های آن با دمگل کوتاه، کوچک و سبز رنگ می‌باشند. میوه‌اش به صورت شفت، گوشتدار و گلابی شکل و پوست میوه، سخت و به رنگ قهوه‌ای تیره مایل به سیاه، رنگ گوشت داخل آن سبز رنگ و گوشت مغز آن سبز روشنِ مایل به سفید و در مرکز میوه یک دانه مدور با دو لپه قرار دارد.

رویش جغرافیایی:

در اغلب نواحی گرم و مرطوب کشورها خصوصاً در آمریکا، برزیل و هند روییده و کاشته می‌شود. در ایران نیز در برخی از نواحی استان‌های شمالی به صورت پرورشی کاشته می‌شود که سطح زیر کشت آن کم می‌باشد.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در میوه:

آب، پروتئین، چربی، هیدرات‌های کربن، خاکستر، کلسیم، فسفر، آهن، سدیم، پتاسیم، تیامین، رایبوفلاوین، نیاسین، فیبر، مس و پتاسیم و ویتامین‌های E, C, B6, B5, A در میوه آن تشخیص داده شده است. در ضمن در دانه آن روغن ثابتی شامل اسیدهای اشباع نشده (پالمی‌تیک اسید، استئاریک اسید، آرسیدیک اسید، میریستیک اسید، اولئیک اسید و لینولئیک اسید) نیز مشخص شده است.

بخش مورد استفاده:

میوه. در ضمن برگ و روغن آووکادو نیز خواص داروئی دارند.

نحوه مصرف:

میوه‌ی رسیده مصرف خوراکی داشته و در صنایع غذایی نیز کاربرد دارد. در ضمن از روغن آن در صنعت کرم‌سازی استفاده می‌شود.

خواص درمانی میوه:

نرم کننده و بادشکن، افزاینده میل جنسی و ضد التهابی، دفع کننده انگل و ضد باکتری و تقویت کننده عمومی بدن و تسریع دهنده رشد بچه‌ها می‌باشد. در ضمن برای خستگی و بی‌خوابی، زردی، کم‌خونی، دیابت، نفخ و گاز معده نیز مفید است. در استعمال خارجی از روغن میوه به عنوان ضد آفتاب می‌توان استفاده کرد. آووکادو در رشد و نمو بدن بسیار مؤثر و میوه‌ای مناسب برای دوران نقاهت است.

خواص درمانی برگ:

دم کرده برگ آن قابض و ضد نفخ، تسکین دهنده سرفه و تشدید کننده جریان خون قاعدگی، آنتی اکسیدان و خلط‌آور، محافظ کبد و خواب‌آور، افزاینده فشار خون و ضد اسهال و کاهنده کلسترول می‌باشد.

تذکر:

آووکادو باعث کاهش اثر داروهای ضد انعقادی (مثل وارفاین) می‌شود و این گروه بیماران باید از زیاده‌روی در مصرف آن خودداری کنند.
منبع مقاله :
صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.