تربیت فرزندان مسئوليت پذير
نویسنده: ريچارد ويزبورد
مترجم: مرتضي اسلام زاده
مترجم: مرتضي اسلام زاده
تقريبا همه پدرها و مادر‌ها، اميدوارند كه فرزندانشان افرادي خوب براي جامعه باشند و البته سعادتمند.
بر اساس تحقيقات، بسياري از والدين را عقيده بر اين است كه: « احساس خوب شخص را به سمت كار خوب هدايت مي‌كند» با اين حال در هدايت انسان‌ها به سمت حس مسئوليت پذيري، عزت نفس نمي‌تواند منجر به وظيفه‌شناسي نسبت به ديگران شود.
در اين مقاله به 10 نكته ضروري براي تغيير وضع افراد پرداخته شده است تا والدين را به سمت پرورش فرزنداني مسئوليت پذير و آشنا به رموز اجتماعي سوق دهد. اين مقاله توسط ريچارد ويزبورد (Richard Weissbourd) فارق‌التحصيل از هاروارد و نويسنده كتاب معروف «والديني كه ما مي‌خواهيم باشيم« نوشته شده است.
1 - به جاي اينكه به كودكان خود بگوييد: «مهم‌ترين چيز اين است كه سعادتمند هستيد»، به آنها بگوييد: «مهم‌ترين چيز اين است كه مهربان هستيد و اينكه در مقابل ديگران احساس مسئوليت داريد».
2 - به كودكان خود بياموزيد كه قدردان ديگران باشند، به‌عنوان مثال: به آنها بياموزيد كه در رفتار خود با فروشنده، پيشخدمت، مربي مهد كودك و...
خود را بالاتر از ايشان ندانند و احترام اين‌گونه افراد را رعايت كنند.
- به كودكان خود بياموزيد در فعاليت‌هاي گروهي و فوق برنامه مدارس شركت كرده و به آنها متذكر شويد كه فعاليت‌هاي گروهي براي چيست.
- به آنها بياموزيد كه نسبت به ديگر دوستان خود احترام قائل شوند و آنها را مورد تمسخر قرار ندهند و شان و اعتبار آنها را به بازي نگيرند.
- به آنها بياموزيد كه در كارهاي منزل مشاركت داشته، مسئوليت‌پذير بوده و براي همسايه‌ها نيز مفيد باشند.
3 - به فرزندان خود بياموزيد كه قدردان والدين خود باشند، البته اين بدان معني نيست كه خود را الگوي ايشان قرار دهيد.
4 - به جاي آنكه خود را الگوي ايشان بدانيد عزت نفس را به آنان بياموزيد و بگذاريد آنها روند طبيعي بلوغ را طي كنند و بر احساسات مخربشان فائق آيند.
5 - اگرچه مهم است كه به فرزندان خود كمك كنيد تا احساساتشان را شكل دهند و ابراز نمايند اما بايد بسيار مراقب باشيد دست گذاشتن روي اين احساسات و توجه بيش از حد به اين حالات عاطفي مي‌تواند منجر به احساساتي شدن بيش از حد آنها و ضربه پذيري عاطفي آنها شود.
6 - هنگامي كه فرزندانتان از خود فضائل و هنر‌هاي خاصي به نمايش در مي‌آورند و يا كارهاي خوبي انجام مي‌دهند آنها را تحسين كنيد و بگوييد كارشان فوق‌العاده بود اما در عين حال از تشويق مداوم آنها بپرهيزيد. هنگامي كه كودكان به‌طور مداوم مورد تشويق قرار مي‌گيرند احساس مي‌كنند كه همواره كارهايشان خوب است. اگر كودكان همواره تشويق شوند و همواره به آنها گفته شود شما فوق‌العاده هستيد يك حس غروركاذب در آنها به وجود مي‌آيد و مي‌خواهند براي هرچيزي از شما امتياز بگيرند.
7 - هرگز پيشرفت‌هاي فرزندانتان را خيلي بزرگ نكنيد، پيشرفت‌هاي خيلي بزرگ مي‌تواند باعث كم شدن ادراك آنها يا كاهش احساس مسئوليتشان نسبت به ديگران شود. همچنين بسيار احتمال دارد از تجربه ديگران استفاده نكنند و تصور كنند به نصيحت ديگران نيازي ندارند. اگر به اين روند كه پيشرفت‌هاي آنها خيلي بزرگ است، ادامه دهيد آنها را به سمت تخريب از درون سوق مي‌دهيد.
8 - به كودكان خود كمك كنيد كه متوجه اعمال خوب و بدشان شوند. مهرباني و نامهرباني را دريابند، عدالت و بي‌عدالتي را بفهمند. در مورد سؤالات فرزندانتان سعي نكنيد كه بلادرنگ پاسخ دهيد بلكه با تامل و تفكر به مسائل اخلاقي و مسائلي كه براي فرزندانتان غير قابل حل است به آنها كمك كنيد.
9 - هرگز در جست و جوي آن نباشيد كه دوست فرزندان خود باشيد، شما مي‌توانيد از راه‌هاي گوناگون به فرزندان خود بسيار نزديك شويد اما اين مهم است كه فرزندان خودشان دوست بيابند و تجربه كسب كنند و البته شما را به‌عنوان يك مرجع براي خود تصور كنند.
10 - دوستان و نزديكان خود را به منزل دعوت كنيد تا بازخورد آنها را نسبت به رفتارتان با فرزندتان ببينيد. هنگامي كه اولين فرزندتان به دنيا آمد ارتباط خود را با حداقل 2 پدرو مادر ديگر گسترش دهيد و از آنها بخواهيد اگر برخورد خوبي با فرزندتان نداريد به شما بگويند.
منبع:همشهری آنلاين
/س
بر اساس تحقيقات، بسياري از والدين را عقيده بر اين است كه: « احساس خوب شخص را به سمت كار خوب هدايت مي‌كند» با اين حال در هدايت انسان‌ها به سمت حس مسئوليت پذيري، عزت نفس نمي‌تواند منجر به وظيفه‌شناسي نسبت به ديگران شود.
در اين مقاله به 10 نكته ضروري براي تغيير وضع افراد پرداخته شده است تا والدين را به سمت پرورش فرزنداني مسئوليت پذير و آشنا به رموز اجتماعي سوق دهد. اين مقاله توسط ريچارد ويزبورد (Richard Weissbourd) فارق‌التحصيل از هاروارد و نويسنده كتاب معروف «والديني كه ما مي‌خواهيم باشيم« نوشته شده است.
1 - به جاي اينكه به كودكان خود بگوييد: «مهم‌ترين چيز اين است كه سعادتمند هستيد»، به آنها بگوييد: «مهم‌ترين چيز اين است كه مهربان هستيد و اينكه در مقابل ديگران احساس مسئوليت داريد».
2 - به كودكان خود بياموزيد كه قدردان ديگران باشند، به‌عنوان مثال: به آنها بياموزيد كه در رفتار خود با فروشنده، پيشخدمت، مربي مهد كودك و...
خود را بالاتر از ايشان ندانند و احترام اين‌گونه افراد را رعايت كنند.
- به كودكان خود بياموزيد در فعاليت‌هاي گروهي و فوق برنامه مدارس شركت كرده و به آنها متذكر شويد كه فعاليت‌هاي گروهي براي چيست.
- به آنها بياموزيد كه نسبت به ديگر دوستان خود احترام قائل شوند و آنها را مورد تمسخر قرار ندهند و شان و اعتبار آنها را به بازي نگيرند.
- به آنها بياموزيد كه در كارهاي منزل مشاركت داشته، مسئوليت‌پذير بوده و براي همسايه‌ها نيز مفيد باشند.
3 - به فرزندان خود بياموزيد كه قدردان والدين خود باشند، البته اين بدان معني نيست كه خود را الگوي ايشان قرار دهيد.
4 - به جاي آنكه خود را الگوي ايشان بدانيد عزت نفس را به آنان بياموزيد و بگذاريد آنها روند طبيعي بلوغ را طي كنند و بر احساسات مخربشان فائق آيند.
5 - اگرچه مهم است كه به فرزندان خود كمك كنيد تا احساساتشان را شكل دهند و ابراز نمايند اما بايد بسيار مراقب باشيد دست گذاشتن روي اين احساسات و توجه بيش از حد به اين حالات عاطفي مي‌تواند منجر به احساساتي شدن بيش از حد آنها و ضربه پذيري عاطفي آنها شود.
6 - هنگامي كه فرزندانتان از خود فضائل و هنر‌هاي خاصي به نمايش در مي‌آورند و يا كارهاي خوبي انجام مي‌دهند آنها را تحسين كنيد و بگوييد كارشان فوق‌العاده بود اما در عين حال از تشويق مداوم آنها بپرهيزيد. هنگامي كه كودكان به‌طور مداوم مورد تشويق قرار مي‌گيرند احساس مي‌كنند كه همواره كارهايشان خوب است. اگر كودكان همواره تشويق شوند و همواره به آنها گفته شود شما فوق‌العاده هستيد يك حس غروركاذب در آنها به وجود مي‌آيد و مي‌خواهند براي هرچيزي از شما امتياز بگيرند.
7 - هرگز پيشرفت‌هاي فرزندانتان را خيلي بزرگ نكنيد، پيشرفت‌هاي خيلي بزرگ مي‌تواند باعث كم شدن ادراك آنها يا كاهش احساس مسئوليتشان نسبت به ديگران شود. همچنين بسيار احتمال دارد از تجربه ديگران استفاده نكنند و تصور كنند به نصيحت ديگران نيازي ندارند. اگر به اين روند كه پيشرفت‌هاي آنها خيلي بزرگ است، ادامه دهيد آنها را به سمت تخريب از درون سوق مي‌دهيد.
8 - به كودكان خود كمك كنيد كه متوجه اعمال خوب و بدشان شوند. مهرباني و نامهرباني را دريابند، عدالت و بي‌عدالتي را بفهمند. در مورد سؤالات فرزندانتان سعي نكنيد كه بلادرنگ پاسخ دهيد بلكه با تامل و تفكر به مسائل اخلاقي و مسائلي كه براي فرزندانتان غير قابل حل است به آنها كمك كنيد.
9 - هرگز در جست و جوي آن نباشيد كه دوست فرزندان خود باشيد، شما مي‌توانيد از راه‌هاي گوناگون به فرزندان خود بسيار نزديك شويد اما اين مهم است كه فرزندان خودشان دوست بيابند و تجربه كسب كنند و البته شما را به‌عنوان يك مرجع براي خود تصور كنند.
10 - دوستان و نزديكان خود را به منزل دعوت كنيد تا بازخورد آنها را نسبت به رفتارتان با فرزندتان ببينيد. هنگامي كه اولين فرزندتان به دنيا آمد ارتباط خود را با حداقل 2 پدرو مادر ديگر گسترش دهيد و از آنها بخواهيد اگر برخورد خوبي با فرزندتان نداريد به شما بگويند.
منبع:همشهری آنلاين
/س
