قلعه‌های قرون وسطی

قلعه های اولیه از چوب ساخته شده اند. در قرن دهم مردم شروع به ساختن آنها از سنگ کردند. دیوارها می توانستند تا 30 فوت ضخامت داشته باشند. بعضی از قلعه ها در اطراف خود خندق داشتند و یک پل متحرک که اگر می خواستید به داخل یا خارج از قلعه بروید پایین می آمد. حیاط بیرونی، محل بسته‌ای در اطراف قسمت داخلی یک قلعه بود. اگر می خواستید به یک قلعه حمله کنید، باید ابتدا از حیاط بیرونی رد می‌شدید. در دیوارهای یک قلعه سوراخ هایی وجود داشت به طوری که کمان داران می توانستند از میان آنها را به دشمن تیر پرتاب کنند. درها از آهن سنگین ساخته شده بود، بنابراین باز کردن آنها بسیار دشوار بود. بعدها، قلعه ها اغلب دیوارهای گرد داشتند، که زدنِ آنها را برای دشمن دشوار تر می کرد. برخی از قلعه ها در کوه های بلند ساخته شده اند. این باعث میشد که دشمنان حتی سختتر به آنها حمله کنند. قلعه ها همچنین در کنار رودخانه ها، در سواحل دریاچه ها و بر فراز تپه‌ها ساخته شده اند. بعضی از قلعه ها در نزدیکی دریا ساخته شده اند، به طوری که مدافعان می توانستند دشمنان را که توسط قایق آمده اند ببینند.
در دیوارهای یک قلعه سوراخ هایی وجود داشت به طوری که کمان داران می توانستند از میان آنها را به دشمن تیر پرتاب کنند. درها از آهن سنگین ساخته شده بود، بنابراین باز کردن آنها بسیار دشوار بود. بعدها، قلعه ها اغلب دیوارهای گرد داشتند، که زدنِ آنها را برای دشمن دشوار تر می کرد. قلعه ها تاریک و سرد بودند، اما همه می خواستند در آن زندگی کنند، زیرا آنها را از دشمنان محافظت می کرد. اما نگهداری قلعه ها بسیار گران بود و تنها پادشاهان، اربابان و دیگر نجیب زاده ها می توانستند با خانواده هایشان در قلعه زندگی کنند.
آنها بسیار مهم بودند، زیرا اروپا به بسیاری از کشورهای کوچک تقسیم شده بود و ارباب ها اغلب با یکدیگر مبارزه می کردند. یک قلعه به یک ارباب یا پادشاه کمک میکرد تا از زمین اطرافش محافظت کند. مردم در روستاهای اطراف قلعه مواد غذایی را به مردمی که در آنجا زندگی می کردند میرساندند.
یک قلعه دارای تعداد زیادی اتاق یا سالن بود. یک اتاق عمومی برای غذا خوردن و نوشیدن وجود داشت. جشن های بزرگ در اینجا برگزار میشد. این جا مرکز زندگی قلعه بود. قلعه همچنین دارای آشپزخانه بزرگ و بسیاری از اتاق خواب های خصوصی و همچنین حمام برای مردمی بود که در آن زندگی می کردند.
در پایان قرون وسطی - حدود 1500 میلادی - قلعه ها اهمیت خود را از دست دادند. آنها دیگر مانند قبل امنیت نداشتند چون دشمنان شروع به استفاده از توپ برای حمله به قلعه کردند. پادشاهان همچنین شروع به استفاده از یک ارتش بزرگ، به جای چندین ارتش کوچک، برای محافظت از کشورشان کردند.