شناسنامه کتاب:
عنوان: نگاهی بر زندگانی سیاسی امام جواد علیه‌السلام
موضوع: سیره امام جواد(ع)
زبان: فارسی
تیراژ: 500 نسخه
نویسنده: جعفر مرتضی العاملی
مترجم/مصحح: سید محمد حسینی
ناشر: دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین
محل چاپ : قم
سال چاپ: 1365
تعداد صفحات: 144 صفحه
معرفی کتاب:
در این کتاب، ابتدا مقدمه‌ای از مترجم درباره شناخت عمیق و همه جانبه از تاریخ آمده است و سپس در قسمتی به نام «زمینه» مؤلف محترم، نحوه فعالیت ائمه(ع) را بعد از جنایت‌های حکومت اموی در کربلا، بررسی و جایگاه آنها را در امت روشن کرده است. پس از مباحث مقدماتی، مطالب اصلی کتاب به این صورت تنظیم شده است:فصل اول: زلزله و طوفان در اندیشه‌ها. مؤلف در این فصل، ابتدا در مورد تاریخ تولد و شهادت امام جواد(ع) سخن گفته و سپس مسئله امامت را به عنوان یکی از مهم‌ترین موضوعات در تفکر شیعی و اندیشه اسلامی مطرح کرده است. از آنجا که برخی مسائل ظریف در مسئله امامت به تأمل و دقت بیشتری نیاز دارد و توان درک این مسائل، برای کسانی که بهره فراوانی از علم ندارند، فراهم نیست، هنگام رویارویی با واقعیت‌ها، زلزله‌ای شدید در اندیشه آنها رخ می‌دهد، مثل مسئله امامت امام جواد(ع) که در زمان امامت به سن بلوغ و رشد نرسیده بود.
فصل دوم: امامت در معرض توطئه. مؤلف در این فصل، درباره مفهوم کلی امامت توضیح داده است و اینکه دشمنان اهل بیت(ع) می‌کوشند وجود نص بر امامت ائمه(ع) را انکار و مسئله امامت را محو کنند؛ نخست از راه تهی ساختن آن از محتوای فکری و علمی و در پی شکست این تلاش‌ها از راه ترور شخصیت امام با پراکندن شایعه‌های دروغ و اتهام‌های ناروا و... . مطلب دیگر که اینجا بررسی می‌شود، عنوان «امامت؛ مبارزه‌جویی و عدم سازش است» که در نتیجه فشار شدید و تهدید صریح حکومت، امام به منظور حفظ اهل مکتب و به دست آوردن موقعیت، مجبور به همزیستی با حکومت شد. در پایان این فصل، مأمون را توطئه‌گر زیرک معرفی کرده و پاره‌ای از شواهد تاریخی را در مورد هدف نهایی او که سقوط مذهب شیع بود، توضیح می دهد.
فصل سوم: امام جواد(ع)، رویارویی خطر. با نگاهی دقیق به سیر حوادثی که میان امام جواد(ع) و هیئت حاکمه و در رأس آن مأمون و پس از آن معتصم رخ داد، به میزان اصرار و حرص شدید حکومت به ریشه‌کن کردن امامت پی می‌بریم. این تلاش‌ها و اقدام‌ها گوناگون بوده و آنچه تمام حقیقت را نشان بدهد به دست ما نرسیده و آنچه به دست ما رسیده، در چند عنوان خلاصه می‌شود. بغداد، زندان بزرگ برای امام جواد(ع) بود؛ زیرا مأمون، امام را از مدینه به بغداد آورد تا آن حضرت را نزدیک خود نگاه دارد و به اهدافش برسد. همچنین دخترش را به ازدواج امام(ع) درآورد که این یک توطئه بود و محتوای سیاسی آن بررسی شده است. در این فصل، جریان «باز ابلق» را که مأمون به شکار آن رفته بود، توضیح می‌دهد.
فصل چهارم: شیوه بزدلانه حکومت در برخورد ائمه(ع). در این فصل، نقشه‌های مأمون را برای تحریک و وسوسه امام جواد(ع) که به شکست انجامید، توضیح می‌دهد. سپس به این مطلب اشاره می‌کند که سرتاسر حیات ائمه(ع)، مبارزه و پر از پیام بوده است. پس از آن، شهادت امام جواد(ع) و چگونگی آن را توضیح می‌دهد و گفتار علّامه شیخ محمد حسین مظفر را در این باره می‌نگارد.
تذکر: در پایان، فهرست مطالب و فهرست منابع آمده است.
منبع مقاله : pajuhesh.irc.ir
