معرفی گریپ فروت و خواص درمانی آن

نام علمی درخت:

Citrus paradise Macf.، نام فرانسه‌ی میوه Pamplemousse و نام انگلیسی میوه Grape fruit می‌باشد.

تیره گیاه:

نارنج Rutaceae

نوع گیاه:

درخت

مشخصات ظاهری:

درختی است به ارتفاع حدود 8 متر با ساقه و شاخه‌هایی خاردار، برگ‌های آن به رنگ سبز، چرمی شکل، بیضوی، نوک تیز، موجدار و دارای دمبرگی بالدار می‌باشند. گل‌های آن خوشه‌ای، معطر و سفید رنگ و میوه‌اش درشت و بزرگتر از پرتقال، پوست رسیده آن نازک، رنگ میوه ابتدا سبز و پس از رسیدن زرد رنگ می‌شود. میوه رسیده آن دارای پولپی آبدار به رنگ زرد کمرنگ با طعمی ترش و کمی تلخ است که در بعضی از گونه‌ها میوه‌های آن تو سرخ است.

طبیعت میوه (گریپ فروت):

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن سرد و خشک است.

رویش جغرافیایی:

در اغلب نقاط کشورها بخصوص در آمریکا و در ایران در نواحی جنوبی خصوصاً در شهرستان‌های دزفول، جیرفت و میناب کاشته می‌شود.
ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در میوه: آب، پروتئین، انرژی غذایی، چربی، هیدرات‌های کربن، کلسیم، آهن، سدیم، پتاسیم، تیامین، رایبوفلاوین، نیاسین، فسفر، ویتامین‌های C, B1, A و غیره در آن تشخیص داده شده است.

بیشتر بخوانید: خواص دارویی گریپ فروت

 

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در پوست میوه:

پکتین، نارین گین، اسانس روغنی و غیره در آن تشخیص داده شده است.

بخش مورد استفاده:

میوه (گریپ فروت).

نحوه مصرف:

میوه‌ی رسیده را بیشتر به صورت آبگیری استفاده می‌کنند.

خواص درمانی:

کاهنده کلسترول و تصفیه کننده خون، کاهنده فشار خون قوی و جلوگیری کننده از بروز سرطان پروستات، خارج کننده سنگ کلیه و مثانه و دفع کننده سموم از بدن، فعال کننده کبد و خنک کننده، جلوگیری کننده از بروز تصلب شرائین و تقویت کننده قلب، مانع از پیشرفت عفونت زخم‌های عفونی و ضد تب، تقویت کننده معده و اشتهاآور، پیشگیری کننده از تشکیل سنگ‌های مجاری ادراری و ضد تشنج می‌باشد. در ضمن برای قطع خونریزی بواسیر، اختلالات مفصلی و سرماخوردگی نیز مفید است.

تذکر:

مصرف آن برای افرادی که مبتلا به فشار خون پایین هستند مضر و افرادی که داروهای مهارکننده کانال‌های کلسیمی، داروهای کاهنده چربی خون، داروهای اعصاب و روان، داروهای قلبی، داروهای استروژنی و متادون استفاده می‌کنند باید از مصرف آن خودداری کنند. در ضمن زیاده‌روی در مصرف گریپ فروت سبب ایجاد ناراحتی‌های دستگاه گوارشی نیز می‌شود.
منبع مقاله :
صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.