نگاهی به کاربرد پزشکی کالوفیلوم

این گیاه درختی بزرگ با پهنک برگ وسیع، براق، چرمی مانند، دوک مانند بیضوی، به ابعاد 8-16 سانتی‌متر در 4-8 سانتی‌متر و دارای رگبرگ‌های جانبی متعدد است
يکشنبه، 13 خرداد 1397
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: علی اکبر مظاهری
موارد بیشتر برای شما
نگاهی به کاربرد پزشکی کالوفیلوم
 نگاهی به کاربرد پزشکی کالوفیلوم

نویسندگان: کوهویی لینگ، چوا تانگ کیان، تان چای هون
مترجمان: دکتر حسین حسین‌زاده، دکتر محسن ایمن شهیدی، دکتر رامین رضایی
 

نام علمی (خانواده):

Calophyllum inophllum L. (Guttiferae)

نام انگلیسی:

Indian Laurel, Penaga Laut, Borneo Mahogany

نام فارسی:

ندارد. کالوفیلوم

خصوصیات:

این گیاه درختی بزرگ با پهنک برگ وسیع، براق، چرمی مانند، دوک مانند بیضوی، به ابعاد 8-16 سانتی‌متر در 4-8 سانتی‌متر و دارای رگبرگ‌های جانبی متعدد است. ضد باکتری، ضد سرطان / ضد نئوپلازی، ضد التهاب، ضد پلاکت، ضد جنون، ضد ویروس، محافظ در برابر نور، حلزون کش، و کشنده ماهی. این درخت دارای گل‌های سفید معطر شیرین با گل آذین خوشه‌ای برافراشته است. برگ‌ها تقریباً گرد و به رنگ سبز با طول 2 سانتی‌متر می‌باشند.

منشأ:

این گیاه در افریقا، مناطق گرمسیر و معتدل آسیا، استرالیا و اقیانوسیه یافت می‌شود.

ترکیبات شیمیایی:

اینوفینون، کانوفیلول، کانوفیلیک اسید، کالوفیلولید، اینوفیلولید، اینوفیلام P, C, B و E ژاکاروبین (Jacareubin) (+) - کالانولید A، اینوکالوفیلین‌های A و B، کالوفینون، کالوفیلامین C، اینوفیلین A و مواد دیگر.

بیشتر بخوانید: شلغم سبزی ضد سرطان

 

کاربرد در طب سنتی:

از تمام گیاه به عنوان داروی تام در درمان روماتیسم و بیماری‌های پوستی در هند جنوبی استفاده می‌شود. عصاره‌ی گیاه مسهل و روغن دانه‌ی آن اختصاصی برای درمان روماتیسم و بیماری‌های مختلف پوستی (یعنی جرب، کچلی و درماتیت) است. از پوست درخت برای خون‌ریزی داخلی و قابض استفاده می‌شود. در بوسو، پاپوا گینه نو، شیرابه‌ی برگ‌ها با آب رقیق می‌شود و این محلول به چشم‌های تحریک شده مالیده می‌شود. این صمغ استفراغ‌آور و مسهل است.

آثار دارویی:

ضد باکتری، ضد سرطان / ضد نئوپلازی، ضد التهاب، ضد پلاکت، ضد جنون، ضد ویروس، محافظ در برابر نور، حلزون کش، و کشنده ماهی.

مسمومیت‌زایی:

روغن تصفیه نشده‌ی آن سمی است. اختلاف غلظت پلاسمایی کلسترول در موش‌های صحرایی که روغن این گیاه را مصرف کرده بودند نسبت به گروه کنترل معنی‌دار بود. ضایعات خفیف، موضعی تا شدید و گسترده در کلیه، قلب و کبد موش‌های صحرایی که با روغن دانه‌ی این گیاه تغذیه شده بودند، مشاهده شد.

پی‌نوشت:

برای مشاهده پی‌نوشت‌های این کتاب به منبع مقاله مراجعه شود.

منبع مقاله :
لینگ، کوهویی - تانگ کیان، چوا - چای هون، تان؛ (1392)، راهنمای گیاهان دارویی: مصور و با رویکرد علمی و دارویی، مترجمان: حسین حسین‌زاده - محسن ایمن شهیدی، رامین رضایی، مشهد: بنیاد پژوهشهای آستان قدس رضوی، چاپ اول.
 


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.