همه انواع قطع رابطه بد نیستند: استراتژی‌های مقابله‌ای برای دست‌یابی به نتایج مثبت

قطع رابطه، مشکلی که نباید از آن ترسید و باید راه کار متناسب با آن را در پیش گرفت
 

چکیده
همه ما در زندگی خود گاهی مجبور‌می‌شویم که رابطه خود را با کسی قطع کنیم. این قطع رابطه ممکن است بر ما اثرمنفی بگذارد و ما را دچار آشفتگی کند. کنار آمدن با این مسئله و حل کردن آن، نیازمند فرا گرفتن تکنیک‌هایی است که ممارست و تمرین بر روی آن‌ها ‌می‌تواند ما را قوی کند و باعث شود که در صورت بروز این مشکل بتوانیم ضمن حفظ خونسردی و تمرکز، خیلی زود این مسئله را حل کنیم و به زندگی عادی خود بازگردیم. این مقاله ما را در حل این قبیل مشکلات یاری می‌کند.

تعداد کلمات 1030/ تخمین زمان مطالعه 6 دقیقه

نوشتن درباره جنبه‌های مثبت از پایان یک رابطه‌ می‌تواند قدرت عجیبی ایجاد کند و احساسات منفی را از بین ببرد.
 

تقریبا هر‌کس یک قطع رابطه یا به هم خوردن رابطه را در رابطه عاشقانه در بعضی از لحظات زندگی خود تجربه‌ می‌کند. (متاسفانه، در اکثر اوقات، احتمال چندین‌ بار تجربه قطع رابطه و به هم خوردن رابطه وجود دارد.) قطع رابطه یا طلاق‌ می‌تواند در ابتدا منجر به نتایج منفی مانند افسردگی بشود. (مونرو، روهد و سیلی، 1999) در حقیقت وقتی درباره چگونگی تاثیر یک قطع رابطه بر آن‌ها پرسیده ‌می‌شود، فهرست فراوانی از نتایج منفی به دست‌ می‌آید مانند تنهایی، انزوا و گوشه‌نشینی، ناراحتی، افسردگی، از خود بریدن و یا احساس این‌که به عنوان یک انسان، چه کسی هستند؟ (لواندووسکی، آرون، باسیس و کوناک، 2006). در حقیقت، تحقیق نشان داده است که احساسات مثبت در پی قطع رابطه ‌می‌توانند به وجود بیایند، به‌ویژه وقتی که اشخاص رابطه قبلی خود را گسترش ندهند و در عوض رشد شخصی پس از قطع رابطه اتفاق بیافتد و به وجود بیاید. نوشته رسا و گویا یا نشر مجله، یک مداخله‌ای است که به دلیل تمرکز بر روی پردازش شناختی و به خاطر فرمت ساده و رکورد موفقیت‌آمیزش مناسب است. بنا‌بر‌این، یک استراتژی مقابله‌ای ایده‌آل، افرادی را که در یک رابطه عاشقانه، قطع شدن و به هم خوردن را تجربه کرده‌اند، تشویق می‌کند که به طور هدفمند بر جنبه‌های مثبت تجربه خود تمرکز کنند و در عین حال احساسات منفی خود را کاهش‌‌دهند و به حداقل ‌برسانند. بررسی نتایج مثبت در متن رویدادهای منفی دیگر، از رشد بدنه ادبیاتِ مبتنی بر روان‌شناسیِ مثبت پیروی ‌می‌کند که عناصر مثبت تجربی که باعث رشد و موفقیت شخصی ‌می‌شوند را بررسی‌می‌کند (سلیگمن و سیکزنت‌میهالی،2000).
در حقیقت، تحقیق نشان داده است که احساسات مثبت در پی قطع رابطه ‌می‌توانند به وجود بیایند، به‌ویژه وقتی که اشخاص رابطه قبلی خود را گسترش ندهند و در عوض رشد شخصی پس از قطع رابطه اتفاق بیافتد و به وجود بیاید. (لواندووسکی و بیزوکو، 2007) نوشته رسا و گویا یا نشر مجله، یک مداخله‌ای است که به دلیل تمرکز بر روی پردازش شناختی و به خاطر فرمت ساده و رکورد موفقیت‌آمیزش مناسب است. (پنی باکر،1997) یک متا‌آنالیز نشان‌می‌دهد که نوشتن در زمینه‌های دیگر، منجر به کاهش نتایج منفی‌می‌شود (اسمیت،1998) علاوه بر آن موجب افزایش رهایی ذهن از مسائل ‌می‌شود. (فراتاریلی، 2006)
 مطابق با این رویکرد، محققان بررسی کرده‌اند که آیا نوشتن مبتنی بر مداخله کردن (نوشتن مداخله جویانه)، برای کسی که سعی دارد با مشکل خود که قطع رابطه عشقی بوده کنار بیاید و آن را حل کند، کار او را تسهیل‌می‌کند یا خیر؟ و این مورد را در تقریبا صد شرکت‌کننده مجرد که تجربه قطع کردن رابطه را در سه ماه گذشته داشته‌اند، در فرآیند آزمایش مورد بررسی قرار دادند. کسانی که در این گروه آزمایشی و تجربی قرار داشتند، در مورد جنبه‌های مثبت قطع کردن رابطه خودشان با کسی دیگر، مطالبی را نوشتند. یک گروه جداگانه در مورد جنبه‌های منفی قطع رابطه نوشتند، در حالی که گروه سوم در مورد یک موضوع سطحی و ظاهری که ربطی به قطع رابطه نداشت، نوشتند. همه گروه‌ها در طول سه روز متوالی به مدت 15 تا 30 دقیقه در خانه خودشان نوشتند بدون این‌که هیچ فیدبک و بازخوردی را از اشخاصی که آزمایش را برگزار کرده بودند دریافت کنند.
 

آن‌ها دریافتند کسانی که نوشته‌های خود را بر جنبه‌های مثبت قطع رابطه خود متمرکز کرده بودند (عواملی که منتهی به قطع رابطه ‌می‌شوند، قطع رابطه واقعی، زمان درست بعد از قطع رابطه)، تجربه‌های خود را در مورد پایان رابطه خودشان با کسی دیگر را، با احساسات مثبت بیشتری گزارش کرده بودند و رشد و افزایش احساسات منفی را تجربه نکرده بودند. احساسات مثبت افزایش‌یافته، شامل احساساتی از قبیل آسایش و راحتی، اعتماد‌به‌نفس و خود‌باوری، قدرت گرفتن و توانمند‌سازی، انرژی، خوشبختی، خوش‌بینی، تسکین و کاهش درد، رضایت و خرسندی، سپاس‌گزار بودن و خردمندی و فرزانگی بودند.
نوشتن در مورد جنبه‌های مثبت در موقع قطع رابطه خیلی موثر بود، به‌ویژه اگر این قطع رابطه متقابل و دوطرفه بوده باشد، در حالی که آن‌هایی که در هنگام نوشتن، منفی، طبیعی یا خنثی بودند، فقط احساسات مثبت آن‌ها رشد کرده بود آن هم فقط اگر قطع رابطه توسط فرد شرکت‌کننده در آزمایش آغاز شده بود. نوشتن به طور برابر بر مردان و زنان موثر بود.
 

این تحقیق نشان‌می‌دهد چگونه یک مداخله ساده مانند نوشتن ‌می‌تواند تاثیر مفید و مثبت بر روی کسانی که با پایان یک رابطه عاشقانه روبه‌رو‌می‌شوند، داشته باشد. مهم‌تر از همه، یافته‌های کنونی نشان ‌می‌دهد که نوشتن درباره جنبه‌های مثبت به هم زدن و قطع کردن یک رابطه، ‌می‌تواند احساسات مثبت را افزایش دهد و ‌می‌تواند بدون افزایش معنادار احساسات منفی، به طور مثبت عمل کند. علاوه بر این، توانایی مثبت نوشتن برای ایجاد رشد و بهبود در احساسات مثبت در کوتاه مدت مهم است، به دلیل پتانسیلی که قطع کردن یک رابطه رمانتیک و عاشقانه در منتهی شدن به مشکلات جدی‌تر دارد (مونرو و همکاران،1999)، این موضوع قطعاً درست است؛ زیرا بسیاری از مردم به طور اتوماتیک و خودکار بر جنبه‌های مثبت بالقوه و محتملِ قطع کردن یک رابطه رمانتیک و عاشقانه، تمرکز نمی‌کنند.
این واقعیت که نوشتن باعث افزایش احساسات منفی نمی‌شود با برخی از کارها و تحقیقات قبلی مغایرت دارد (به عنوان مثال پنه باکر، 1997؛ اسمیت، 1998). این قضیه ممکن است به این دلیل باشد که قطع رابطه در مقایسه با دیگر آسیب‌های روحی، بار منفی کمتر و قطعیت کمتری دارد؛ در نتیجه شرکت‌کنندگان ممکن است در مورد این رویداد راحت‌تر صحبت کنند و ممکن است با اعضای شبکه اجتماعی خود نیز چنین کاری را انجام دهند. توانایی در نوشتن آن هم به صورت روشن، دقیق و مثبت به منظورآسان‌سازیِ مقابله با یک تجربه معمولی منفی، مانند یک قطع رابطه کمک شایانی می‌کند تا بدون افزایش احساسات منفی این مسئله حل شود. کاربرد و اثر بخشی این مداخله در آینده (و شاید سایر مشکلات روزمره مانند از دست دادن یک شغل) نیز امیدوار‌کننده است.
 
برگرفته از سایت: American Psychological Association