هشت دلیل کاهش میل جنسی آقایان

در برخی مواقع و به دلایل مختلف، میل جنسی آقایان کاهش می‌یابد، اما خوش‌بختانه با یافتن علت مشکل، در بسیاری از موارد به راحتی می‌توان به درمان آن پرداخت

چکیده
میل جنسی یکی از موهبت‌های الهی است که علاوه بر تولید نسل، موجب تقویت روابط زوجین و صمیمیت میان آن‌ها می‌شود. در برخی مواقع و به دلایل مختلف، این میل، کاهش یافته و ناراحتی‌هایی را برای زوجین به همراه خواهد داشت، اما خوش‌بختانه با یافتن علت مشکل، در بسیاری از موارد به راحتی می‌توان به درمان آن پرداخت. در ادامه هشت علت از عوامل ایجاد بی‌میلی و یا کاهش میل جنسی در مردان را ذکر خواهیم کرد.

تعداد کلمات 1065/ تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

مترجم: سید‌مصطفی سید‌آقامیری

مقدمه

اینکه آقایان گاهی اوقات میل جنسی خود را از دست بدهند کاملاً طبیعی است، زیرا سطح میل جنسی در طول زندگی در نوسان است؛ اما کاهش میل جنسی در یک بازه زمانی طولانی، ممکن است برای برخی افراد، نگران‌کننده باشد. از سوی دیگر در برخی موارد، کاهش میل جنسی ممکن است نشانه یک بیماری و یا مشکل باشد. در ادامه به برخی دلایل احتمالی کاهش میل جنسی خواهیم پرداخت:

کاهش سطح تستسترون

«تستسترون» یکی از هورمون‌های مهم مردانه محسوب می‌شود. در مردان، این هورمون بیشتر در بیضه‌ها تولید می‌شود. تستسترون وظیفه ساخت ماهیچه‌ها و توده‌های استخوانی را بر عهده داشته و بدن را برای تولید اسپرم تحریک می‌کند. سطح تستسترون، یکی از عوامل مؤثر در میل جنسی مردان محسوب می‌شود.
زمانی که سطح تستسترون فرد زیر 300 تا 350 نانوگرم در دسی لیتر (ng/dl) باشد، فرد با کمبود تستسترون روبه‌رو می‌شود. زمانی که این اتفاق بیفتد و سطح تستسترون از میزان نرمال پایین‌تر بیاید، میل جنسی نیز افت خواهد کرد.
کاهش تستسترون یک فرآیند طبیعی است که با افزایش سن اتفاق می‌افتد. با این حال کاهش شدید تستسترون می‌تواند به کاهش شدید میل جنسی منجر شود. اگر این موضوع برای شما اهمیت دارد، پس آن را با پزشک خود در میان بگذارید. مصرف برخی مکمل‌ها و یا ژل‌ها به افزایش سطح تستسترون کمک خواهد کرد.

مصرف برخی داروها

مصرف برخی داروها به کاهش سطح تستسترون و در نتیجه کاهش میل جنسی منجر خواهد شد؛ مثلاً داروهای فشار خون مانند مهارکننده آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین و داروهای مسدود‌کننده بتا، ممکن است مشکلاتی را برای انزال و یا نعوظ ایجاد کنند.
اگر شما نیز با مصرف این داروها با مشکلات جنسی روبه‌رو شده‌اید، حتماً این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید؛ ممکن است پزشک برای رفع مشکل، داروهای شما را تغییر دهد.

سندرم پاهای بی‌قرار (RLS)

در مشکل سندرم پاهای بی‌قرار، پاهای فرد مبتلا، بدون اختیار تکان می‌خورند. یک مطالعه کشف کرد که مردان مبتلا به سندرم پاهای بی‌قرار، به شدت در معرض ابتلا به اختلال نعوظ قرار دارند. اختلال نعوظ زمانی اتفاق می‌افتاد که فرد در هنگام رابطه جنسی نتواند نعوظ پایدار داشته باشد.

افسردگی

افسردگی بر تمام جنبه‌های زندگی فرد تأثیر می‌گذارد. یکی از نشانه‌های فرد افسرده این است که از آن چه پیش از افسردگی لذت می‌برده، پس از ابتلا به افسردگی، دیگر از انجام آن‌ها لذت نخواهد برد. بحث میل جنسی نیز از این قاعده مستثنی نیست و فرد مبتلا به افسردگی، میل جنسی خود را از دست خواهد داد.
هم‌چنین باید توجه داشت که یکی از عوارض داروهای ضد افسردگی، کاهش میل جنسی است؛ خصوصاً در مورد مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRLs). اگر این داروها را مصرف می‌کنید و احساس می‌کنید میل جنسی‌تان کاهش یافته، حتماً این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید. ممکن است پزشک با تغییر دوز دارو و یا نوع آن، این مشکل را تا حد زیادی حل کند.

بیشتر بخوانید: 10 توصیه برای غلبه بر کاهش میل جنسی

بیماری‌های مزمن

اگر به یک درد مزمن مبتلا هستید و از آن رنج می‌برید، دیگر رابطه جنسی، خود به خود از لیست اولویت‌هایتان خارج خواهد شد. بیماری‌های مزمنی، چون سرطان، می‌توانند تعداد اسپرم‌ها را کاهش دهند، زیرا بدن تمام نیروی خود را صرف غلبه بر سرطان می‌نماید.
اگر دچار یک بیماری مزمن شده‌اید، سعی کنید با همسر خود گفتگو کنید و با کمک یکدیگر راه‌هایی را برای افزایش صمیمیت در این دوران، پیدا کنید. ملاقات با یک مشاور و یا درمان‌گر جنسی نیز، به حل مشکل شما کمک خواهد کرد.

مشکلات خواب

یک مطالعه دریافت که سطح تستسترونِ مردانِ مبتلا به آپنه انسدادی خواب (OSA)، کمتر از میزان نرمال است و همین امر به کاهش میل جنسی منجر خواهد شد. در این مطالعه، محققان دریافتند که سطح تستسترونِ نزدیک به نیمی از مردان مبتلا به آپنه انسدادی خواب، در طول شب کمتر می‌شود.
یک مطالعه دیگر نشان داد که سطح تستسترون مردانی که در طول شبانه‌روز خواب کافی ندارند، بسیار پایین است. این مطالعه نتیجه گرفت کاهش سطح تستسترون با داشتن سطح مطلوب خواب، ارتباط دارد؛ البته این ارتباط در مردان بیش از زنان است.

افزایش سن

سطح تستسترون که با میل جنسی مردان ارتباطی تنگاتنگ دارد، در اواخر نوجوانی به حداکثر میزان خود می‌رسد. بنا بر گزارش کلینیک مِیو، مردان در حدود سنین 60 تا 65 سالگی، شاهد یک تغییر فاحش در میل جنسی خود خواهند بود، زیرا در این سن، سطح تستسترون به شدت کاهش می یابد.
ممکن است در سنین بالاتر، ارگاسم، انزال و حتی تحریک، با کندی مواجه شوند. آلت فرد در حالت نعوظ پایداری کامل را نخواهد داشت و به زمان بیشتری برای رسیدن به نعوظ نیاز دارد. خوش‌بختانه برای کمک به حل این مشکلات، داروهای مختلفی در بازار موجود است.

استرس

اگر در موقعیتی قرار گرفته‌اید که به طور پیوسته تحت فشار روانی بالایی قرار دارید، باید بدانید که ممکن است یکی از نتایج آن، کاهش میل جنسی باشد؛ زیرا استرس تعادل هورمونی بدن را تحت تأثیر قرار خواهد داد. هم‌چنین استرس، جریان خون فرد را با مشکل مواجه نموده و در نتیجه فرد را دچار مشکلات نعوظ خواهد کرد.
بنابراین تنها عوامل جسمی و فیزیکی نیستند که موجب کاهش میل جنسی می‌شوند، بلکه عوامل روان‌شناختی همچون استرس و افسردگی که در بالا به آن اشاره شد نیز در این مشکل نقش دارند.

سخن پایانی

درمان مشکل کاهش میل جنسی به تشخیص علت زیربنایی آن بستگی دارد. ممکن است لازم باشد در خوردن داروهای خود تجدید نظر کنید و یا با پیدا کردن هر علت دیگر، به درمان آن بپردازید؛ اما در صورتی که علت مشکل شما جسمی و فیزیکی نباشد، لازم است حتماً به یک مشاور و یا درمان‌گر مراجعه کنید.
هم‌چنین با انجام کارهای مختلفی، می‌توانید میل جنسی خود را بهبود ببخشید که در پایان به چند مورد از آن‌ها اشاره می‌کنیم:
    • انتخاب یک سبک زندگی سالم؛
    • داشتن خواب کافی؛
    • تمرین برای مدیرت استرس؛
    • انتخاب رژیم غذایی سالم.

منبع: www.healthline.com