کسانی که یهودیت را از سر صدق و صفا و با خلوص نیت بپذیرند بنده خدا خوانده خواهند شد

چکیده:
یهودیت به جز دورۀ کوتاهی که در دوران حکومت پادشاهان دین غالب و حاکم بود، با ملت ها و اقوام دیگر ارتباط داشت. سرزمین اسرائیل همیشه چندملیتی یا چندقومی بوده است، از این رو، کتاب مقدس عبرانی غالبا با رابطۀ یهودیان و غیریهودیان در این سرزمین سر و کار دارد. با اینکه با دشمنان بیگانه باید با نیروی نظامی و قوۀ قهریه برخورد کرد

تعدادکلمات: 998 کلمه / تخمین زمان مطالعه: 5 دقیقه

نویسنده: رضا گندمی نصرآبادی

در اینجا به چد نمونه از آیاتی اشاره می شود که خداوند عناوین های نظیر عادلان، نیکوکاران و جز آن را به کار برده است که تمام انسان ها را در بر می گیرد. در مزامیر داوود آمده است:« این دروازه خداوند است که عادلاند و نیکوکاراند از آن داخل خواهد شد»، یا « ای عادلان و نیکوکاران با خداوند شادی نمایید»؛ در این آیات از کاهنان یا اسرائیلیان سخن به میان نیامده، بلکه تمام انسآنها مخاطب قرار گرفه اند.
در کتاب دوم سموئیل نیز تعبیر قانون آدمیان و نه قانون کاهنان و غیره به کار رفته است. در سفر لاویان بیگانگانی را که به فرمان های تورات عمل می کنند هم ردیف یهودیان مادرزاد دانسته است و تورات را قانون همه انسآنها خوانده است. در سفر اعداد نیز بر این نکته تأکید شده: « اگر بیگآنهای در میان شما ساکن است و می خواهد مراسم عید پسح را برای خداوند به جا آورد ، باید از تمامی این دستورات پیروی نمایند.

این قانون برای همه است». در اشعیا نیز آمده است کسانی که یهودیت را از سر صدق و صفا و با خلوص نیت بپذیرند بنده خدا خوانده خواهند شد غریبانی که با خداوند مقترن شده، او را خدمت نهایند و اسم خداوند را دوست داشته، بنده او بشوند‌». در کتاب اشعیای نبی کلمۀ ‌«عهد» به طور مطلق به کار رفته، به گونه ای که یهودیان و تازه یهودیان هر دو را در بر می گیرد: « همه کسانی که سبت را نگاه داشته آن را بی حرمت نسازند و به عهد من متمسک شوند». سنت یهودی تأکید بسیار دارد که از تازه یهودی استقبال کنید، با محبت فراوان با او برخورد کنید، و هرگز به گونه ای با انسان رفتار نکنید که پیش از یهودی شدن با ایشان رفتار می کردید.

یهودیت به جز دورۀ کوتاهی که در دوران حکومت پادشاهان دین غالب و حاکم بود، با ملت ها و اقوام دیگر ارتباط داشت. سرزمین اسرائیل همیشه چندملیتی یا چندقومی بوده است، از این رو، کتاب مقدس عبرانی غالبا با رابطۀ یهودیان و غیریهودیان در این سرزمین سر و کار دارد. با اینکه با دشمنان بیگانه باید با نیروی نظامی و قوۀ قهریه برخورد کرد، از بیگانه صلح جو که خود را در غم و شادی اسرائیل شریک می داند باید استقبال کرد، باید به آنها محبت و از ایشان دفاع کرد. در لاویان گفته شده با غریبه ها به گونه ای رفتار کن که دوست می داشتی در غریبی با تو رفتار کنند. یهودیت نوکیشی را می پذیرد و از نوکیشان به گرمی استقبال می کند. آنها نزد خدا مقامی بس رفیع دارند، مقامی که عقل را بدان راه نیست، زیرا انسان های پرهیزکار و خوب به هر دین و مذهبی که معتقد باشند، با عمل به فرمان های دین خود می توانند رستگار شوند، ولی آنها به اختیار خود دست به انتخاب می زنند، مسئولیت سنگین یهودی شدن را می پذیرند و جزئی از قوم ابراهیم می گردند. در موارد زیر بر مشترک بودن پاره ای از احکام و قوانین برای یهودیان ساکن در اسرائیل و غریبه های تازه یهودی شده تأکید شده است: مراسم عید پسح، تعطیلی روز دهم از ماه هفتم، برخی از احکام طهارت و نجاست، قربانی و هدآیایی که باید تقدیم شود.

بیشتر بخوانید : تاریخچه یهود و بنی اسرائیل

چنان که ملاحظه شد، از کتاب مقدس عبرانی و نیز سیره علمای یهود دیدگاه جهان شمولی یهودیت استفاده می شود. اما کم نیستند حاخام ها و دانشمندانی که با استناد به همین کتاب و برجسته کردن پاره ای از آیات، بر اختصاص داشتن تورات و نیز شریعت یهود به بنی اسرائیل اصرار می ورزند. برای مثال، برخی حاخام ها با استناد به این آیه از سفر تثنیه که می گوید: « موسی برای ما شریعتی امر فرموده که میراث جماعت یعقوب است »، بیگانگان خاصه بت پرستانی را که در پی فراگیری تورات اند، مهدورالدم و واجب القتل دانسته اند، چه آنکه به اعتقاد ایشان تورات و شریعت موسوی ملک طلق بنی اسرائیل است.
روت مادر شوهرش نعومی را ترک نگفت و بدو گفت: « هرجا که روی می آیم و هر جایی که منزل کنی منزل می کنم. قوم تو قوم من و خدای تو خدای من خواهد بود». بوعز، از اقوام شوهر نعومی، با روت ازدواج کرد و ثمره این ازدواج پسرانی به نام عوبید بود که پدربزرگ داوود است و تبار منجی آخرالزمان، مسیح موعود، به او می رسد. بر اساس گزارش فوق، روت با اینکه نسبش به یکی از اسباط دوازده گانۀ بنی اسرائیل نمی رسد اما به سبب ایمان به شریعت به چنان مقامی دست می یازد که دودمان مسیح موعود به او می رسد.

موسی به هنگام خروج از مصر خواستار همراهی خدا با وی شد و خداوند بدو گفت: « خودم پیشاپیش تو می روم و به تو آرامش می بخشم ». به نظر برخی از حاخام ها، این همراهی گرامی بر امتیاز موسی و قوم او بر سایر اقوام روی زمین است. چنان که ملاحظه می کندید، موسی از خدا خواست با بنی اسرائیل همراه شود، نه اقوام بت پرست. به احتمال قوی، این گونه اظهارات و برداشت ها از کتاب مقدس هم زمان با ظهور مسیحیت مطرح شده است، زیرا مسیحیان نیز با مطالعه کتاب مقدس ادعا می کردند لطف الهی از آن آنهاست.

همه نگری در کتاب روت
داستان همه نگری به بهترین صورت ممکن در کتاب روت به تصویر کشیده شده است. داستان از این قرار است که در روزگار حکومت داوران، قحطی سرزمین یهودا را فرا گرفت. الیملک به همراه همسرش نعومی و دو فرزند ذکورش بیت لحم را به مقصد موآب ترک گفت. مدتی از مهاجرت ایشان نگذشته بود که الیملک از دنیا رفت و دو فرزندش زنانی از موآب به نام عرفه و روت اختیار کردند. نعومی پس از فوت فرزندانش عزم خود را برای بازگشت به سرزمین آبا و اجدادی جزم کرد. همین که نعومی به همراه عروس هایش به دروازه بیت لحم رسید از ایشان خواست به زادگاهشان برگردند و همسر اختیار کنند.

روت مادر شوهرش نعومی را ترک نگفت و بدو گفت: « هرجا که روی می آیم و هر جایی که منزل کنی منزل می کنم. قوم تو قوم من و خدای تو خدای من خواهد بود». بوعز، از اقوام شوهر نعومی، با روت ازدواج کرد و ثمره این ازدواج پسرانی به نام عوبید بود که پدربزرگ داوود است و تبار منجی آخرالزمان، مسیح موعود، به او می رسد. بر اساس گزارش فوق، روت با اینکه نسبش به یکی از اسباط دوازده گانۀ بنی اسرائیل نمی رسد اما به سبب ایمان به شریعت به چنان مقامی دست می یازد که دودمان مسیح موعود به او می رسد.

منبع:
رویکرد یهودیت به ادیان دیگر، رضا گندمی نصر آبادی ، انتشاران دانشگاه ومذاهب ، قم 1394 شمسی

بیشتر بخوانید :
ظهور دین یهود
سرزمین مقدس یهود
برگزیدگی و یونانی‌مآبی