چکیده
همه ما با کودکانی مواجه شده ایم که ناگهان شروع به جیغ کشیدن، لجبازی و پرخاشگری می کنند. جالب است بدانید که این رفتار نه تنها یک ایراد رفتاری محسوب نمی شود بلکه موجب سلامت حسی کودک می شود چرا که او با این کار احساسات خود را تخلیه کرده و با ذهنی باز به زندگی باز می گردد. این رفتار در کودکان فوائد زیادی دارد.
تعداد کلمات : 1350 / تخمین زمان مطالعه : 6 دقیقه
همه ما با کودکانی مواجه شده ایم که ناگهان شروع به جیغ کشیدن، لجبازی و پرخاشگری می کنند. جالب است بدانید که این رفتار نه تنها یک ایراد رفتاری محسوب نمی شود بلکه موجب سلامت حسی کودک می شود چرا که او با این کار احساسات خود را تخلیه کرده و با ذهنی باز به زندگی باز می گردد. این رفتار در کودکان فوائد زیادی دارد.
تعداد کلمات : 1350 / تخمین زمان مطالعه : 6 دقیقه
.jpg "کودکان پرخاشگر")
نویسنده: Kate Orson
مترجم: سید محمد حسن هاشمی
مترجم: سید محمد حسن هاشمی
شاید باور کردنش سخت باشد اما اوقات تلخی کردن کودکان نشان دهنده ی سلامت حسی آنان است. کنار آمدن با کج خلقی کودکان یکی از دشوارترین مسائل پدران و مادران است. همه ما زمانیکه کودکمان لبخند می زند و هیچ مشکلی ندارد، احساس می کنیم والدینی بی نقص هستیم، اما هنگامیکه کودکمان روی زمین دراز کشیده، پاهایش را به زمین می کوبد و جیغ می کشد، کاملا نا امید و درمانده می شویم. به هر حال باور کنیم یا نه، این کج خلقی ها موجب سلامت حسی کودک می شود. در اینجا به ۱۰ دلیل برای مفید بودن گریه و کج خلقی کودکان اشاره می کنیم.
1. اشک ریختن مفید است
اشک حاوی کریتزول می باشد که هورمون استرس است. هنگامیکه ما گریه می کنیم در واقع هورمون استرس را از بدن خود خارج می کنیم. این کار همچنین به پایین آوردن فشار خون و تقویت احساس ما کمک می کند. اگر دقت کرده باشید وقتی کودک بداخلاقی می کند، هیج جیز سر جایش نیست. او عصبانی و نا امید است و مدام ناله می کند. اما زمانیکه این حالت او تمام می شود، حالش بسیار بهتر از قبل می شود. بنابراین بهتر است زمانی که کودک عصبانیست، مداخله نکنید و اجازه دهید تا احساساتش را تخلیه کند. دکتر دیبورا مک نامارا، مشاور والدین و نویسنده کتاب استراحت- بازی -رشد، معتقد است گریه کردن به کودک آسیب نمی زند بلکه او را از آسیب حفظ می کند.
2. گریه کردن به کودک درس می دهد
یک پرستار می گوید:چند سال پیش زمانی که من یک پرستار کودک بودم، از کودکی ۵ ساله مراقبت می کردم. روزی او مشغول بازی با لگو هایش بود که ناگهان بدلیل گیر کردن در چیدن آنها، عصبانی شد. پس از چند دقیقه بداخلاقی کردن، دوباره نشست و لگویش را ساخت. من موارد بسیاری را دیده ام که کودک پس از خالی کردن احساسات و نا امیدی هایش، موفق می شود ذهنش را خالی کرده و آماده یادگیری موضوعی جدید شود. پتی ویپفلر، پایه گذار موسسه والدین متحد، معتقد است، یادگیری برای کودکان به سادگی نفس کشیدن است اما هنگامی که کودکی نمی تواند تمرکز کند یا به شما گوش کند، معمولاً احساسی در درونش مانع پیشرفت او می شود. تحقیقات نشان می دهد که برای یادگیری، کودک باید شاد و راحت باشد و تخلیه احساساتش بخشی از این فرایند است.
۳. گریه کردن موجب خواب بهتر می شود
مشکلات خواب زمانی بروز می کند که ما تصور می کنیم، بهترین راه مقابله با دراخلاقی کودک این است که از بوجود آمدن آن جلوگیری کنیم. با این کار باعث می شویم تا احساسات نهفته او در زمان استراحت در مغز او فعال شوند . بنابراین کودکان درست مانند بزرگسالان از خواب بیدار می شوند چراکه بدن آنها مضطرب است و مغز هشدار می دهد که باید کار نا تمام را به پایان برساند. اجازه دهید تا کودکتان با کج خلقی و عصبانیت،احساساتش را تخلیه کند تا در طول شب خواب راحتی داشته باشد.
4. نه گفتن، کار درستی است
شاید بداخلاقی کودک به این دلیل باشد که شما به او نه گفته اید. کار درستی انجام داده اید. نه گفتن باعث می شود تا کودک شما محدوده ی رفتار قابل قبول و غیر قابل قبول را بشناسد. گاهی والدین از نه گفتن اجتناب می کنند و نمی خواهند کودک را نا امید کنند اما آنها می توانند در عین ابراز عشق، همدردی و محبت، او را در آغوش بگیرند اما بر سر حرف خود ایستادگی کنند تا کودک محدودیت را بشناسد. نه گفتن به این معناست که شما از آن بخش ناخوشایند و احساسی مادر بودن یا پدر بودن نمی هراسید.گاهی کج خلقی کودکان به اشکال دیگری خود را نشان می دهد. مثلا پرخاشگری، عدم تمایل به انجام کارهای ساده مانند لباس پوشیدن یا مسواک زدن. این ها همه نشانه ی این است که کودک شما در حال تخلیه احساساتش بوده و نتیجه آن کنار امدن با خودش و ماهیت درونش است.
5. کودک با در میان گذاشتن احساسات، احساس امنیت می کند
بد خلقی کودک علیرغم ظاهر آن، در واقع یک نشانه مثبت است. گاهی اوقات، این رفتار برای راضی کردن والدین نیست بلکه به این معناست که کودک «نه» را پذیرفته و اکنون احساس خود را نسبت به این پاسخ. ابراز می کند. شما باید در گفتن «نه» محکم باشید و در عین حال با ناراحتی او ابراز همدردی کنید. شکستن بیسکوییت یا رنگ جورابها بهانه است، او در واقع محبت شما را طلب می کند.
۶. کج خلقی، کودک را به والدین نزدیک تر می کند.
ممکن است باور کردن آن سخت باشد اما انتحان کنید تا نتیجه را ببینید. ممکن است این طور وانمود نکند اما کودک از حضور شما در کنار خود لذت می برد. اجازه دهید عصبانی شود و احساساتش را تخلیه کند، بدون اینکه جلوی او را بگیرید یا مشکل را حل کنید. زیاد با او صحبت نکنید و فقط از کلمات اطمینان بخش و محبت آمیز استفاده کنید. او را در آغوش بگیرید. کودک شما از این کار استقبال خواهد کرد و از آن پس احساس نزدیکی بیشتری به شما خواهد داشت.
7. بد اخلاقی کودک، در دراز مدت به شکل گیری رفتار او کمک خواهد کرد
گاهی کج خلقی کودکان به اشکال دیگری خود را نشان می دهد. مثلا پرخاشگری، عدم تمایل به انجام کارهای ساده مانند لباس پوشیدن یا مسواک زدن. این ها همه نشانه ی این است که کودک شما در حال تخلیه احساساتش بوده و نتیجه آن کنار امدن با خودش و ماهیت درونش است.
1. اشک ریختن مفید است
اشک حاوی کریتزول می باشد که هورمون استرس است. هنگامیکه ما گریه می کنیم در واقع هورمون استرس را از بدن خود خارج می کنیم. این کار همچنین به پایین آوردن فشار خون و تقویت احساس ما کمک می کند. اگر دقت کرده باشید وقتی کودک بداخلاقی می کند، هیج جیز سر جایش نیست. او عصبانی و نا امید است و مدام ناله می کند. اما زمانیکه این حالت او تمام می شود، حالش بسیار بهتر از قبل می شود. بنابراین بهتر است زمانی که کودک عصبانیست، مداخله نکنید و اجازه دهید تا احساساتش را تخلیه کند. دکتر دیبورا مک نامارا، مشاور والدین و نویسنده کتاب استراحت- بازی -رشد، معتقد است گریه کردن به کودک آسیب نمی زند بلکه او را از آسیب حفظ می کند.
2. گریه کردن به کودک درس می دهد
یک پرستار می گوید:چند سال پیش زمانی که من یک پرستار کودک بودم، از کودکی ۵ ساله مراقبت می کردم. روزی او مشغول بازی با لگو هایش بود که ناگهان بدلیل گیر کردن در چیدن آنها، عصبانی شد. پس از چند دقیقه بداخلاقی کردن، دوباره نشست و لگویش را ساخت. من موارد بسیاری را دیده ام که کودک پس از خالی کردن احساسات و نا امیدی هایش، موفق می شود ذهنش را خالی کرده و آماده یادگیری موضوعی جدید شود. پتی ویپفلر، پایه گذار موسسه والدین متحد، معتقد است، یادگیری برای کودکان به سادگی نفس کشیدن است اما هنگامی که کودکی نمی تواند تمرکز کند یا به شما گوش کند، معمولاً احساسی در درونش مانع پیشرفت او می شود. تحقیقات نشان می دهد که برای یادگیری، کودک باید شاد و راحت باشد و تخلیه احساساتش بخشی از این فرایند است.
۳. گریه کردن موجب خواب بهتر می شود
مشکلات خواب زمانی بروز می کند که ما تصور می کنیم، بهترین راه مقابله با دراخلاقی کودک این است که از بوجود آمدن آن جلوگیری کنیم. با این کار باعث می شویم تا احساسات نهفته او در زمان استراحت در مغز او فعال شوند . بنابراین کودکان درست مانند بزرگسالان از خواب بیدار می شوند چراکه بدن آنها مضطرب است و مغز هشدار می دهد که باید کار نا تمام را به پایان برساند. اجازه دهید تا کودکتان با کج خلقی و عصبانیت،احساساتش را تخلیه کند تا در طول شب خواب راحتی داشته باشد.
4. نه گفتن، کار درستی است
شاید بداخلاقی کودک به این دلیل باشد که شما به او نه گفته اید. کار درستی انجام داده اید. نه گفتن باعث می شود تا کودک شما محدوده ی رفتار قابل قبول و غیر قابل قبول را بشناسد. گاهی والدین از نه گفتن اجتناب می کنند و نمی خواهند کودک را نا امید کنند اما آنها می توانند در عین ابراز عشق، همدردی و محبت، او را در آغوش بگیرند اما بر سر حرف خود ایستادگی کنند تا کودک محدودیت را بشناسد. نه گفتن به این معناست که شما از آن بخش ناخوشایند و احساسی مادر بودن یا پدر بودن نمی هراسید.گاهی کج خلقی کودکان به اشکال دیگری خود را نشان می دهد. مثلا پرخاشگری، عدم تمایل به انجام کارهای ساده مانند لباس پوشیدن یا مسواک زدن. این ها همه نشانه ی این است که کودک شما در حال تخلیه احساساتش بوده و نتیجه آن کنار امدن با خودش و ماهیت درونش است.
5. کودک با در میان گذاشتن احساسات، احساس امنیت می کند
بد خلقی کودک علیرغم ظاهر آن، در واقع یک نشانه مثبت است. گاهی اوقات، این رفتار برای راضی کردن والدین نیست بلکه به این معناست که کودک «نه» را پذیرفته و اکنون احساس خود را نسبت به این پاسخ. ابراز می کند. شما باید در گفتن «نه» محکم باشید و در عین حال با ناراحتی او ابراز همدردی کنید. شکستن بیسکوییت یا رنگ جورابها بهانه است، او در واقع محبت شما را طلب می کند.
۶. کج خلقی، کودک را به والدین نزدیک تر می کند.
ممکن است باور کردن آن سخت باشد اما انتحان کنید تا نتیجه را ببینید. ممکن است این طور وانمود نکند اما کودک از حضور شما در کنار خود لذت می برد. اجازه دهید عصبانی شود و احساساتش را تخلیه کند، بدون اینکه جلوی او را بگیرید یا مشکل را حل کنید. زیاد با او صحبت نکنید و فقط از کلمات اطمینان بخش و محبت آمیز استفاده کنید. او را در آغوش بگیرید. کودک شما از این کار استقبال خواهد کرد و از آن پس احساس نزدیکی بیشتری به شما خواهد داشت.
7. بد اخلاقی کودک، در دراز مدت به شکل گیری رفتار او کمک خواهد کرد
گاهی کج خلقی کودکان به اشکال دیگری خود را نشان می دهد. مثلا پرخاشگری، عدم تمایل به انجام کارهای ساده مانند لباس پوشیدن یا مسواک زدن. این ها همه نشانه ی این است که کودک شما در حال تخلیه احساساتش بوده و نتیجه آن کنار امدن با خودش و ماهیت درونش است.
بیشتر بخوانید : تاثیر گریه بر سلامت روان
8. اگر کج خلقی در خانه اتفاق می افتد، در خارج از خانه احتمال بروز آن کم است
گاهی اوقات کودک تصمیم می گیرد که تنها در محیط خانه بد اخلاقی کند چراکه تصور می کند، والدین در داخل منزل ببهتر به حرف های او گوش می دهند. میشل پیت، مشاور والدین و مدیر برنامه ریزی موسسه والدین متحد، معتقد است، هرچه بیشتر به کودک بگویید که در داخل و خارج منزل خود را کنترل کند، تنش بیشتری در درون او جمع می شود. هر چه بیشتر برای گوش دادن به حرفها و غصه های فرزندمان در منزل وقت بگذاریم، تنش و ناراحتی کمتری در بدن آنها جمع شده و در خارج از منزل کمتر به پرخاشگری و کج خلقی می پردازند.
9. کودک کاری را انجام می دهد که اکثر بزرگسالان طریقه انجام آن را فراموش کرده اند
هرچه کودک بزرگتر می شود کمتر گریه می کند. بخشی از ان به دلیل بزرگ شدن و عاقل شدن و طریقه مدیریت احساسات است و بخشی دیگر به این دلیل است که او یاد میگیرد چگونه با محیطی که پذیرای تخلیه ی احساسات او نیست، خود را وفق دهد. گاهی اوقات وقتی ما بزرگسالان هم با کودک خود پرخاشگری می کنیم، به این دلیل است که به کمی گریه نیاز داریم. این کار برای ما بخصوص آقایان بسییار دشوار است. بنابراین به کودک خود اجازه دهید تا با خیال اسوده احساسات خود را تخلیه کند و حال خود را تغییر دهد.
10. تخلیه احساسات برای والدین نیز آرامش بخش است
هنگامی که ما در چنین لحظاتی در کنار کودکمان هستیم، حسی درون ما بیدار می شود. شاید هنگامی که ما کودک بودیم، والدین ما با همدردی به صحبت های ما گوش نداده باشند. ناراحتی های کودک ما خاطراتی از طرز رفتار والدینمان با ما را در درون ما زنده می کند که شاید هیچگاه به آن فکر نمی کردیم. پدر و مادر بودن به ما این امکان را می دهد که با حمایت از کودکمان و گوش دادن به مشکلات او خود را نیز آرام کنیم.
پس از لحظاتی که شنونده مشکلات کودکان هستید، کمی به خود بپردازید. می توانید با یک دوست صحبت کنید، بلند بخندید و یا خودتان هم کمی گریه کنید. آرام و خونسرد ماندن کمی به تمرین نیاز دارد ولی هنگامی که موفق می شویم آن را کنترل کنیم، مثل این است که مغزمان را دوباره برنامه ریزی می کنیم تا والدینی آرام تر و صبورتر باشیم.
گاهی اوقات کودک تصمیم می گیرد که تنها در محیط خانه بد اخلاقی کند چراکه تصور می کند، والدین در داخل منزل ببهتر به حرف های او گوش می دهند. میشل پیت، مشاور والدین و مدیر برنامه ریزی موسسه والدین متحد، معتقد است، هرچه بیشتر به کودک بگویید که در داخل و خارج منزل خود را کنترل کند، تنش بیشتری در درون او جمع می شود. هر چه بیشتر برای گوش دادن به حرفها و غصه های فرزندمان در منزل وقت بگذاریم، تنش و ناراحتی کمتری در بدن آنها جمع شده و در خارج از منزل کمتر به پرخاشگری و کج خلقی می پردازند.
9. کودک کاری را انجام می دهد که اکثر بزرگسالان طریقه انجام آن را فراموش کرده اند
هرچه کودک بزرگتر می شود کمتر گریه می کند. بخشی از ان به دلیل بزرگ شدن و عاقل شدن و طریقه مدیریت احساسات است و بخشی دیگر به این دلیل است که او یاد میگیرد چگونه با محیطی که پذیرای تخلیه ی احساسات او نیست، خود را وفق دهد. گاهی اوقات وقتی ما بزرگسالان هم با کودک خود پرخاشگری می کنیم، به این دلیل است که به کمی گریه نیاز داریم. این کار برای ما بخصوص آقایان بسییار دشوار است. بنابراین به کودک خود اجازه دهید تا با خیال اسوده احساسات خود را تخلیه کند و حال خود را تغییر دهد.
10. تخلیه احساسات برای والدین نیز آرامش بخش است
هنگامی که ما در چنین لحظاتی در کنار کودکمان هستیم، حسی درون ما بیدار می شود. شاید هنگامی که ما کودک بودیم، والدین ما با همدردی به صحبت های ما گوش نداده باشند. ناراحتی های کودک ما خاطراتی از طرز رفتار والدینمان با ما را در درون ما زنده می کند که شاید هیچگاه به آن فکر نمی کردیم. پدر و مادر بودن به ما این امکان را می دهد که با حمایت از کودکمان و گوش دادن به مشکلات او خود را نیز آرام کنیم.
پس از لحظاتی که شنونده مشکلات کودکان هستید، کمی به خود بپردازید. می توانید با یک دوست صحبت کنید، بلند بخندید و یا خودتان هم کمی گریه کنید. آرام و خونسرد ماندن کمی به تمرین نیاز دارد ولی هنگامی که موفق می شویم آن را کنترل کنیم، مثل این است که مغزمان را دوباره برنامه ریزی می کنیم تا والدینی آرام تر و صبورتر باشیم.
برگرفته از سایت: Parents.com
