آیا عدم حضور در مدرسه و صرف تحصیل در منزل برای بسیاری از دانشآموزان آمریکایی مفید بوده است؟
چکیده:
برخلاف روش متدوال تحصیل در مدارس معمولی، اعم از مدارس دولتی یا غیر انتفاعی، روش نوینی از دهه هفتاد میلادی در جهان برای تحصیل دانشآموزان ارایه شد. در این روش دانشآموزان به مدرسه نمیروند در عوض به صورت انفرادی یا گروهی طبق برنامهای منظم زیر نظر والدین تحصیل میکنند. برنامه آموزشی این دانشآموزان زیر نظر اداره آموزش و پرورش ایالتی می-باشد. بیش از دو میلیون نفر در ایالات متحده با این روش آموزشی تحصیل میکنند. نکته جالب این جاست که موفقیت تحصیلی این دانشآموزان به طور متوسط از میزان پیشرفت تحصیلی دانشآموزان مدارس دولتی بیشتر بوده است.
تعداد کلمات : 1929 / تخمین زمان مطالعه : 9 دقیقه
برخلاف روش متدوال تحصیل در مدارس معمولی، اعم از مدارس دولتی یا غیر انتفاعی، روش نوینی از دهه هفتاد میلادی در جهان برای تحصیل دانشآموزان ارایه شد. در این روش دانشآموزان به مدرسه نمیروند در عوض به صورت انفرادی یا گروهی طبق برنامهای منظم زیر نظر والدین تحصیل میکنند. برنامه آموزشی این دانشآموزان زیر نظر اداره آموزش و پرورش ایالتی می-باشد. بیش از دو میلیون نفر در ایالات متحده با این روش آموزشی تحصیل میکنند. نکته جالب این جاست که موفقیت تحصیلی این دانشآموزان به طور متوسط از میزان پیشرفت تحصیلی دانشآموزان مدارس دولتی بیشتر بوده است.
تعداد کلمات : 1929 / تخمین زمان مطالعه : 9 دقیقه
نویسنده: Jamie Martin,
مترجم: حسین باقری
مترجم: حسین باقری
اکثر والدین به جای فرستادن فرزندان خود به یک مدرسه دولتی یا غیر انتفاعی، آنها را از طریق تدریس در منزل آموزش میدهند. بیایید در خصوص نهضت تحصیل در خانه و خصوصیات آن کمی بیشتر بدانیم.
تحصیل در منزل چیست؟
چرا والدین این شیوه را انتخاب میکنند؟ در کدام مناطق جهان این شیوه پرکاربردتر است؟
تحصیل در منزل، نهضتی در حال رشد در سراسر ایالات متحده و جهان است که در آن والدین به جای این که فرزندان خود را به مدارس دولتی یا غیر انتفاعی بفرستند، تصمیم میگیرند که به آنها در منزل فراگیری علوم را بیاموزند. علتهای مختلفی برای این امر ذکر شده است، از جمله نارضایتی از عدم وجود گزینههای مختلف آموزشی، تمایزات متعدد دینی یا فلسفههای آموزشی و عدم امکان پیشرفت لازم و کافی فرزندان در مدارس با ساختار سنتی آموزشی.
نهضت تحصیل در خانه اولین بار در دهه هفتاد میلادی به وسیله نویسندگان و محققان مطرحی همچون جان هالت، دوروثی و ریموند مور پا به عرصه وجود گذاشت. این افراد در خصوص اصلاحات در نظام آموزشی دست به قلم شدند. آنها تحصیل در منزل را به عنوان راهکاری جایگزین ارایه کردند. بر اساس آمار موسسه ملی تحقیقات تحصیلات خانگی، در سال 2012 بیش از دو میلیون کودک در ایالات متحده از طریق این شیوه تحصیل میکردند. هر سال تعداد این دانشآموزان با سرعت 7 تا 15 درصدی افزایش مییابد. در بسیاری از کشورهای جهان و همچنین در همه 50 ایالت آمریکا این شیوه تحصیلی قانونی میباشد.
ملزومات این شیوه آموزشی چیست؟
ملزومات قانونی این شیوه در هر یک از ایالتهای آمریکا نسبت به دیگری متغیر است. در حالی که برخی از آنها هیچ محدودیتی ندارند، برخی دیگر بررسی مکرر اسناد آموزشی یا آزمونهای استاندارد را در بازههای زمانی منظم درخواست میکنند.
بر اساس نظر هالت، نویسنده پرفروشترین کتاب در این زمینه به نام «آن چه که خودت داری را تدریس کن»، مهمترین چیزی که والدین می بایست در این شیوه بدانند این است که «فرزندانتان را دوست داشته باشید، از گروهی بودن آنها، حضور فیزیکی، انرژی، بی فکری و احساسات و علایق آنها لذت ببرید. آنها باید از تمامی صحبتها و سوالات خود لذت ببرند و به همان اندازه از جستجو برای یافتن پاسخ آن سوالات نیز سر ذوق بیایند». برای بیشتر والدینی که فرزندان خود را در منزل تربیت میکنند، تنها شرط لازم، تمایل به انجام آن و تعهد به دوره آموزشی میباشد.
آیا لازم است که والدین مدرک یا پیش زمینه تحصیلی داشته باشند؟نهضت تحصیل در خانه اولین بار در دهه هفتاد میلادی به وسیله نویسندگان و محققان مطرحی همچون جان هالت، دوروثی و ریموند مور پا به عرصه وجود گذاشت. این افراد در خصوص اصلاحات در نظام آموزشی دست به قلم شدند. آنها تحصیل در منزل را به عنوان راهکاری جایگزین ارایه کردند. بر اساس آمار موسسه ملی تحقیقات تحصیلات خانگی، در سال 2012 بیش از دو میلیون کودک در ایالات متحده از طریق این شیوه تحصیل میکردند. هر سال تعداد این دانشآموزان با سرعت 7 تا 15 درصدی افزایش مییابد. در بسیاری از کشورهای جهان و همچنین در همه 50 ایالت آمریکا این شیوه تحصیلی قانونی میباشد.
در بیشتر مناطق آمریکا، نیازی به این امر نیست. بلکه هنگامی که فرزند آنها به سن لازم برای ورود به مدرسه رسید ولی در مدارس سنتی تحصیل ننمود، میتواند تحصیل در منزل را شروع کند. در این زمان، دانشآموز بر طبق ملزومات تحصیلی خاص ایالت محل زندگی خود، تحصیل را آغاز مینماید.
این فرایند برای والدینی که پیش از آن فرزندان خود را به مدارس سنتی میفرستادند و اکنون تصمیم گرفتهاند که تحصیل در منزل را شروع کنند کمی تفاوت میکند. ابتدا میبایست نامهای مبتنی بر انصراف از تحصیل به مدیر مدرسه یا رئیس آموزشی منطقه ارسال کنند. این نامه باید بیانگر توضیحات کامل در خصوص تمایل والدین برای جدایی فرزند از مدرسه و شروع تحصیل در منزل باشد. والدین پس از این اعلام، دستور العملهای ویژه منطقه خود را دنبال میکنند.
آیا در ایالتها به برنامههای تحصیل در منزل بودجهای اختصاص مییابد؟
برنامههای تحت حمایت مالی دولت از ایالتی تا ایالت دیگر بسیار متفاوت است. اکثر خانوادهها خود هزینههای تحصیل در منزل را به عهده میگیرند. در مناطق خاصی، ثبت نام در برنامه تحصیلی ایالتی یکی از گزینههای انتخابی است. در این مورد، ایالت مزبور در قبال پذیرش تعهدِ رعایت شرایط لازم جهت تبعیت از برنامه ارایه شده، حمایتهای مالی خاصی را انجام میدهد.
آیا شبکه ارتباطی بین والدینی که فرزندان خود را در منزل آموزش میدهند وجود دارد؟
در بیشتر ایالتها و مناطق مختلف کشور، والدین به مجموعهای از منابع و شبکههای اجتماعی دسترسی دارند. علاوه بر تشکیل تعاونی، که در آن خانوادهها به صورت گروههایی دور هم جمع میشوند و کلاس درس را تشکیل میدهند، فعالیتهای دسته جمعی نیز مانند سخنرانی، گردشهای علمی، آموزش موسیقی، ورزش و بازیهای گروهی کودکانه برگزار میشود.
چگونه بچههایی با سنین متفاوت را با همدیگر میتوان از این طریق آموزش داد؟
تحصیل در منزل چیست؟
چرا والدین این شیوه را انتخاب میکنند؟ در کدام مناطق جهان این شیوه پرکاربردتر است؟
تحصیل در منزل، نهضتی در حال رشد در سراسر ایالات متحده و جهان است که در آن والدین به جای این که فرزندان خود را به مدارس دولتی یا غیر انتفاعی بفرستند، تصمیم میگیرند که به آنها در منزل فراگیری علوم را بیاموزند. علتهای مختلفی برای این امر ذکر شده است، از جمله نارضایتی از عدم وجود گزینههای مختلف آموزشی، تمایزات متعدد دینی یا فلسفههای آموزشی و عدم امکان پیشرفت لازم و کافی فرزندان در مدارس با ساختار سنتی آموزشی.
نهضت تحصیل در خانه اولین بار در دهه هفتاد میلادی به وسیله نویسندگان و محققان مطرحی همچون جان هالت، دوروثی و ریموند مور پا به عرصه وجود گذاشت. این افراد در خصوص اصلاحات در نظام آموزشی دست به قلم شدند. آنها تحصیل در منزل را به عنوان راهکاری جایگزین ارایه کردند. بر اساس آمار موسسه ملی تحقیقات تحصیلات خانگی، در سال 2012 بیش از دو میلیون کودک در ایالات متحده از طریق این شیوه تحصیل میکردند. هر سال تعداد این دانشآموزان با سرعت 7 تا 15 درصدی افزایش مییابد. در بسیاری از کشورهای جهان و همچنین در همه 50 ایالت آمریکا این شیوه تحصیلی قانونی میباشد.
ملزومات این شیوه آموزشی چیست؟
ملزومات قانونی این شیوه در هر یک از ایالتهای آمریکا نسبت به دیگری متغیر است. در حالی که برخی از آنها هیچ محدودیتی ندارند، برخی دیگر بررسی مکرر اسناد آموزشی یا آزمونهای استاندارد را در بازههای زمانی منظم درخواست میکنند.
بر اساس نظر هالت، نویسنده پرفروشترین کتاب در این زمینه به نام «آن چه که خودت داری را تدریس کن»، مهمترین چیزی که والدین می بایست در این شیوه بدانند این است که «فرزندانتان را دوست داشته باشید، از گروهی بودن آنها، حضور فیزیکی، انرژی، بی فکری و احساسات و علایق آنها لذت ببرید. آنها باید از تمامی صحبتها و سوالات خود لذت ببرند و به همان اندازه از جستجو برای یافتن پاسخ آن سوالات نیز سر ذوق بیایند». برای بیشتر والدینی که فرزندان خود را در منزل تربیت میکنند، تنها شرط لازم، تمایل به انجام آن و تعهد به دوره آموزشی میباشد.
آیا لازم است که والدین مدرک یا پیش زمینه تحصیلی داشته باشند؟نهضت تحصیل در خانه اولین بار در دهه هفتاد میلادی به وسیله نویسندگان و محققان مطرحی همچون جان هالت، دوروثی و ریموند مور پا به عرصه وجود گذاشت. این افراد در خصوص اصلاحات در نظام آموزشی دست به قلم شدند. آنها تحصیل در منزل را به عنوان راهکاری جایگزین ارایه کردند. بر اساس آمار موسسه ملی تحقیقات تحصیلات خانگی، در سال 2012 بیش از دو میلیون کودک در ایالات متحده از طریق این شیوه تحصیل میکردند. هر سال تعداد این دانشآموزان با سرعت 7 تا 15 درصدی افزایش مییابد. در بسیاری از کشورهای جهان و همچنین در همه 50 ایالت آمریکا این شیوه تحصیلی قانونی میباشد.
در بیشتر مناطق آمریکا، نیازی به این امر نیست. بلکه هنگامی که فرزند آنها به سن لازم برای ورود به مدرسه رسید ولی در مدارس سنتی تحصیل ننمود، میتواند تحصیل در منزل را شروع کند. در این زمان، دانشآموز بر طبق ملزومات تحصیلی خاص ایالت محل زندگی خود، تحصیل را آغاز مینماید.
این فرایند برای والدینی که پیش از آن فرزندان خود را به مدارس سنتی میفرستادند و اکنون تصمیم گرفتهاند که تحصیل در منزل را شروع کنند کمی تفاوت میکند. ابتدا میبایست نامهای مبتنی بر انصراف از تحصیل به مدیر مدرسه یا رئیس آموزشی منطقه ارسال کنند. این نامه باید بیانگر توضیحات کامل در خصوص تمایل والدین برای جدایی فرزند از مدرسه و شروع تحصیل در منزل باشد. والدین پس از این اعلام، دستور العملهای ویژه منطقه خود را دنبال میکنند.
آیا در ایالتها به برنامههای تحصیل در منزل بودجهای اختصاص مییابد؟
برنامههای تحت حمایت مالی دولت از ایالتی تا ایالت دیگر بسیار متفاوت است. اکثر خانوادهها خود هزینههای تحصیل در منزل را به عهده میگیرند. در مناطق خاصی، ثبت نام در برنامه تحصیلی ایالتی یکی از گزینههای انتخابی است. در این مورد، ایالت مزبور در قبال پذیرش تعهدِ رعایت شرایط لازم جهت تبعیت از برنامه ارایه شده، حمایتهای مالی خاصی را انجام میدهد.
آیا شبکه ارتباطی بین والدینی که فرزندان خود را در منزل آموزش میدهند وجود دارد؟
در بیشتر ایالتها و مناطق مختلف کشور، والدین به مجموعهای از منابع و شبکههای اجتماعی دسترسی دارند. علاوه بر تشکیل تعاونی، که در آن خانوادهها به صورت گروههایی دور هم جمع میشوند و کلاس درس را تشکیل میدهند، فعالیتهای دسته جمعی نیز مانند سخنرانی، گردشهای علمی، آموزش موسیقی، ورزش و بازیهای گروهی کودکانه برگزار میشود.
چگونه بچههایی با سنین متفاوت را با همدیگر میتوان از این طریق آموزش داد؟
بیشتر بخوانید : مشکلات تحصیلی متداول در بین دانشآموزان
غالبا خانوادهها موضوعات مشخصی را که لزوماً مخصوص رده یا سن خاصی نیست مانند تاریخ، ادبیات و هنر با یکدیگر ادغام می کنند. به عنوان مثال، ممکن است کودکانی با سنین متفاوت در خصوص دوره تاریخی مشخصی مطالعه کنند و سپس به تناسب سن و تواناییهایشان به آنها تکلیف داده شود. برای مطالعه دروس دیگری همچون ریاضی و خواندن، پدر یا مادر خود باید شخصا به صورت انفرادی به ایشان آموزش دهند تا نیازهای فردی دانشآموز مرتفع گردد. در این حین، بسته به سن هر کودک، دانشآموزان میتوانند تکالیف انفرادی خود را انجام داده یا در اتاق دیگر بازی کنند.
اگر یکی از والدین مریض شود تکلیف چیست؟
یکی از بزرگترین مزایای روش تحصیل در منزل انعطاف پذیری آن است. در صورت لزوم این امکان وجود دارد که پدر یا مادر با صدور دستورالعملهای لازم حتی هنگامی که در بستر خود در حال استراحت است اطمینان حاصل نماید که بیشتر جنبههای اساسی کار روزانه فرزند تکمیل شده است. در چنین روزی میتوان فعالیتهای آموزشی را که نیازمند حضور مستقیم والدین است لغو نموده و بر دروسی که نیازمند تلاش فردی است تمرکز نمایند؛ مانند تمرین خوشنویسی یا خواندن در کنار بستر مادر. در خانوادههایی که از نعمت حضور همزمان پدر و مادر بهره میبرند، هر دو نفر میتوانند با توجه به برنامه روزانه خود در این امر یاری رسان باشند.
چه منابع یا برنامههای درسی در این روش استفاده میشود؟ چه موضوعاتی تدریس میشوند؟
سرعت فزاینده افزایش تعداد دانشآموزان محصل در منزل باعث ایجاد تنوعات زیادی در برنامههای آموزشی و منابع شده است. فهرست این موارد بنا به تعدد فلسفههای آموزشی، رویکردهای یادگیری، میزان زمان روزانه اختصاص یافته معلم و مواردی از این دست، دارای گزینههای زیادی میباشد.
نوعاً موضوعاتی که تدریس میشوند موضوعات استانداردی هستند که در برنامه تحصیلی مدارس سنتی یافت میشوند و همچنین موضوعاتی که کودک به آنها علاقهمند است. کِن رابینسون، در پرفروشترین کتابش به نام اجزاء، مینویسد «کلید دستیابی به دگرگونی [آموزشی] در گرو استانداردسازی تحصیل نیست بلکه در شخصی سازی آن است. این امر باعث کشف استعدادهای فردی کودکان و حفظ آنان در محیطی که تمایل به یادگیری دارند و به صورت طبیعی میتوانند به علایق خود پی ببرند میشود». فضای تحصیل در منزل، محیطی طبیعی برای ارایه روش آموزشی ویژه با کمک والدین است. این روش آموزشی با علایق، تواناییها و سبک یادگیری کودک تطابق دارد.
آیا ساعتهای حضور دانشآموزان همانند ساعتهای مدارس سنتی است؟ یا اینکه زمان بندی کلاسها متفاوت است؟
فلسفه آموزشی که یک خانواده در روش تحصیل در منزل انتخاب میکند به طور مشخصی ساختار روزهای تحصیل را تعیین میکند. بسیاری از ما تنها با یک نوع از سبک تحصیل آشنا هستیم – نظام سنتی کتابهای درسی، میزهایی در چند ردیف و آزمونهای استاندارد – اما فلسفههای تحصیلی گوناگون دیگری نیز وجود دارد. این روشها شامل والدورف، مونتسوری، شارلوت میسون، سنتی، تحصیلات رهبری، یادگیری علاقه محور، مطالعه یکانی و سایر موارد است. افراد میتوانند آزادانه ایدههای مزبور را ترکیب نموده و بهترین روش را برای تطبیق با نیازهای فرزند خود انتخاب کنند.
آیا دانشآموزان بر اساس تقویم سالیانه مدارس دولتی تحصیل میکنند؟ آیا این دانشآموزان از دانشآموزانی که در مدارس دولتی تحصیل میکنند پیش یا پس نمیافتند؟
والدین آزادی کاملی در انتخاب ساختار زمان سالیانه تحصیلی فرزندان خود دارند؟ بسیاری از آنها تقویم مدارس سنتی را دنبال میکنند. برخی دیگر سراسر سال تحصیلی مدرسه را انتخاب میکنند و دیگران هفتههای مشخصی را هنگام نیاز به استراحت تعطیل میکنند.
یکی از مزایای تحصیل در منزل این است که دانشآموزان میتوانند بر اساس خلق و خوق و جدول زمانی شخصی خود پیشرفت کنند. تحقیقی که به وسیله موسسه ملی تحقیقات تحصیلات در منزل انجام گرفته است نشان میدهد که میانگین درصدی نمره آزمون استاندارد این دانشآموزان 87 است. این در حالی است که میانگین نمره دانشآموزان مدارس دولتی 50 است. اگرچه این امکان وجود دارد که این دانشآموزان در چندین نمره از سایرین پیش باشند اما در بقیه موارد از آنها عقب هستند.
آیا دانشآموزان محصل در منزل تکلیف شبانه نیز دارند؟ چگونه رتبهگذاری واقعی برای آنان انجام میشود؟
روش تحصیل در منزل، به دلایل متعددی باعث میشود که نیاز به تکالیف سنتی که اغلب به وسیله مدارس، خصوصا مدارس ابتدایی، اعمال میشود مرتفع گردد. چون تعداد دانشآموزان همانند مدارس دولتی نیست که تعداد آنها به 20 نفر یا بیشتر برسد، کار کلاسی روزانه معمولا در زمان کوتاهتری انجام میشود و نیاز به تلاش بیشتر متعاقب را برطرف مینماید.
والدینی که معلم هستند با توجه به تحصیل یک در برابر یک، دائما بر تحصیل فرزندان خود نظارت میکنند. نظارت مستقیم به والدین اجازه میدهد تا کارایی یا نقطه ضعف فرزند خود را به دقت دنبال کنند. در نتیجه، تکالیف مناسب و بجا خواهند بود.
دانشآموزان محصل در منزل، خصوصا هنگامی که بزرگتر شدند، اغلب در کلاسهای سنتی بیشتری شرکت میکنند و تجربه بیشتری در تکمیل تکالیف خانگی معمولی پیدا میکنند. برخی از مدارس دولتی به این دانشآموزان اجازه میدهند تا در کلاسهای مشخصی که انتخاب میکنند شرکت کنند. هم چنان که بزرگتر میشوند میتوانند در کلاسهای اجتماعی موسسات عالی شرکت کنند و مطالعات دانشگاهی خود را زودتر شروع کنند.
اگرچه معمولا در برخی از دروس نیازی به ارایه نمره نمیباشد، بسیاری از خانوادهها آزمونهای نمره محوری برگزار میکنند. برخی از آنها این آزمونها را از طریق برنامههای رایانهای انجام میدهند. محیط تحصیل در منزل به فرزندان این اجازه را میدهد که تا تسلط بر مواد آموزشی مورد نظر، با سرعت متناسب به خود پیشرفت کنند.
جهت ارتقاء به پایه بالاتر یا فارغ التحصیل شدن آیا این دانشآموزان میبایست در آزمونهای استاندارد یا آزمونهای ایالتی شرکت کنند؟ تحصیل در منزل چند سال طول میکشد؟
در بسیاری از ایالتها، شرکت در آزمونهای استاندارد در طوالی منظم برای این افراد ضروری است. اما در بقیه ایالتها این طور نیست. اکثر خانوادهها ترجیح میدهند تا فرزندانشان در این آزمونها شرکت کنند تا از پیشرفت آکادمیک آنان اطمینان حاصل نمایند. سایر والدین بر این باور هستند که نیازی برای این کار تا سنی که بچهها به دبیرستان برسند نمیباشد.
تحصیل در منزل را میتوان تا فارغ التحصیلی و ورود به دانشگاه ادامه داد. خانوادهها میتوانند در تمام طول تحصیلات فرزند خود از این شیوه استفاده کنند یا اینکه تنها به مدت چند سال قبل از ورود کودک به جریان اصلی نظام جاری مدارس در منزل تحصیل کنند. بسیاری از دانشگاهها هم اکنون توجه بیشتری به مقبولیت این شیوه آموزشی دارند. حتی دانشگاههای آیوی لیگ [هشت دانشگاه برتر شرق آمریکا] فارغ التحصیلان تحصیل در منزل را پذیرش و جذب کردهاند.
John Holt
Dorothy
Raymond Moore
Teach Your Own
Ken Robinson
The Element
Waldorf
Montessori
Charlotte Mason
classical
leadership education
interest-led learning
unit study
the National Home Education Research Institute
Ivy League
برگرفته از سایت: www.parents.com