چکیده :
در تحقیقات سال 2016 که در مرکز توانبخشی و روانشناسی در آمریکا و در میان تمامی جنسیت ها انجام شد بدست آمد که اوج تنهایی دقیقا قبل از دهه 30 است.
تعداد کلمات : 1388 / تخمین زمان مطالعه : 7 دقیقه
در تحقیقات سال 2016 که در مرکز توانبخشی و روانشناسی در آمریکا و در میان تمامی جنسیت ها انجام شد بدست آمد که اوج تنهایی دقیقا قبل از دهه 30 است.
تعداد کلمات : 1388 / تخمین زمان مطالعه : 7 دقیقه
.jpg "چرا اوج تنهایی ما در دهه 30 است؟")
مترجم: سید محمد حسن هاشمی
در سال 2017، تحقیقات گسترده ای روی موضوع تنهایی انجام شد و بدست آمد که 11 درصد از مردان 35 ساله تنهایی را حس می کنند و از این موضوع رنج می برند. نکته بعدی این است که در زمانی که انسان ها با انتقادات سخت مواجه می شوند که آنها را از رسانه های اجتماعی و فضای مجازی دور کنند، اولین راه حل آنها برای حل این مشکل این است که بهتر است به جای ارسال پیامک و یا جستجو در فضای مجازی، به بیرون خانه بروند و روابط اجتماعی خود را قوی کنند.
ممکن است که ترس ما از شکست دلیل تنهایی باشد. 6 سال قبل "نارش ویسا" 20 ساله بود و او در خود، تنهایی را حس می کرد. او اکنون دانشگاه خود را تمام کرده است. او در مدت دانشگاه خود برای خودش در یک آپارتمان یک خوابه زندگی می کرد و به ندرت بیرون می رفت. او مانند بسیاری از 20 ساله های مجرد؛ در خانه غذا می خورد و می خوابید و یا کار می کرد . او شب ها نیز تمامی چراغ ها را خاموش کرده و فقط تلویزیون تماشا می کرد. شاید او خود را یک فرد تنها در نسل خود می یافت اما در حقیقت فاصله بسیار زیادی تا تنهایی داشت. در تحقیقات سال 2016 که در مرکز توانبخشی و روانشناسی در آمریکا و در میان تمامی جنسیت ها انجام شد بدست آمد که اوج تنهایی دقیقا قبل از دهه 30 است.
در سال 2017، تحقیقات گسترده ای روی موضوع تنهایی انجام شد و بدست آمد که 11 درصد از مردان 35 ساله تنهایی را حس می کنند و از این موضوع رنج می برند. شاید برای برخی مشکلاتی از قبیل پول، اشتغال، مسایل رمانیتک خیلی مهم باشد اما برای عده ای تنهایی از همه این ها سخت تر شده و این عده راهی برای برون رفت از آن ندارند. جامعه شناسان به مدت طولانی سه شرایط را برای دوستی در نظر می گیرند: نزدیکی، تعاملات تکراری و غیر برنامه ریزی شده، و تنظیماتی که مردم را تشویق می کند تا از آنها محافظت کنند. افراد دهه 20 نیز مسائل زیادی در این زمینه دارند و بر این باورند که هرچه زودتر باید روابط عاطفی خود را کامل کنند و همیشه به دنبال مورد مناسب برای دوستی و یا ازدواج و حتی نامزدی هستند و تا مرز 30 سالگی نمیتوانند تصمیم درستی بگیرند و در نهایت در دوست یابی شکست می خورند.
آیا تنهایی ریشه در ترس از شکست دارد؟
نکته اول این است که شاید بسیاری از تنهایی رنج می برند، اما اصلا حواسشان به این موضوع نیست. برخی نیز خود می دانند که از این بیماری رنج می برند اما آنقدر مشغول فضای مجازی شده اند و ناخودآگاه حواس خود را پرت می کنند. شاید اگر رسانه ها و فضای مجازی را از بسیاری از انسان بگیریم، خواهیم فهمید که آمار واقعی افرادی که از تنهایی رنج می برند چقدر است. نکته مهم دیگر این است که افرادی که به سن 20 سالگی می رسند، با توجه به تجربیاتی که دارند باید در دهه جدید عمر خود مصمم شوند و شخصیت زندگی خود و شخصیت اجتماعی خود را شکل داده و تصمیم جدی برای زندگی خود بگیرند.
ترس از بسیاری از مشکلات می تواند در بسیاری از امور زندگی انسان تاثیر بگذارد. در صورتی که جوانان به دنبال زندگی افراد دارای نفوذ و یا سلبریتی ها باشند و بخواهند زندگی آنها را با خودشان مقایسه کنند، این امر می تواند به شکست زودهنگام آنها منجر شود. اما در تکمیل این موضوع باید گفت که انسان ها حتی بعد از سن 20 سالگی و حتی بعد از اتمام دانشگاه هم نمی دانند که چطور دوست پیدا کنند. در طول سال های مدرسه، زندگی انسان شاید دائما با زندگی دوستانش در مدرسه مقایسه شود و برخی از این فرصت استفاده می کنند و تجربه کسب می کنند و برخی نیز ناامیدانه به تنهایی های خود ادامه می دهند. هرچند بعد از دانشگاه، یک فرد می تواند افرادی زیادی را به عنوان دوست انتخاب کند، اما روند انتخاب دوست پیچیده شده است. بسیار از جوانان حاضر نیستند تا تلاش جدی را برای دوست یابی انجام دهند. آنها حاضرند هر روز را به تنهایی بگذارند اما تلاشی برای یافتن دوست جدید نکنند.
رس از بسیاری از مشکلات می تواند در بسیاری از امور زندگی انسان تاثیر بگذارد. در صورتی که جوانان به دنبال زندگی افراد دارای نفوذ و یا سلبریتی ها باشند و بخواهند زندگی آنها را با خودشان مقایسه کنند، این امر می تواند به شکست زودهنگام آنها منجر شود. عالیشا پاول، یک دختر 28 ساله در واشنگتن از تنهایی رنج می برد. از زمانی که وی برای کار به شرکت نمی رود، ملاقات کردن با دیگر مردم نیز برای او سخت تر شده است. وی بر این باور است که برای او ارتباط گرفتن با دیگران بسیار سخت بوده و همیشه غم سنگینی را در دل خود دارد. وی حتی بر این باور است که در زمان شادی ها نیز او احساس تنهایی میکند. او می گوید که کسی را میخواهد که مراقب او باشد و در همه شادی ها و غم ها کنار او باشد. وی با اینکه متاهل است و دو فرزند نیز دارد، اما رابطه اجتماعی وی با طبقه اجتماعی به شدت ضربه خورده است و او به ندرت می تواند زمانی را برای گذراندن با دیگران پیدا کند.
نکته بعدی این است که در زمانی که انسان ها با انتقادات سخت مواجه می شوند که آنها را از رسانه های اجتماعی و فضای مجازی دور کنند، اولین راه حل آنها برای حل این مشکل این است که بهتر است به جای ارسال پیامک و یا جستجو در فضای مجازی، به بیرون خانه بروند و روابط اجتماعی خود را قوی کنند. در صورتی که شخصی احساس تنهایی می کند، ابتدا باید برای این موضوع آماده شود و بداند که کجای کار است. اصلا مشکل او تنهایی است یا نه، اصلا مشکل او استفاده زیاد از فضای مجازی هست یا نه؟ در این مورد نیز نباید شتاب زده عمل کرد.
در این هزاره اخیر، همه انسان ها یاد گرفته اند که به خواسته های خود به سرعت جامه عمل بپوشانند. انسان ها برای رفع تنهایی خود و برای ایجاد شادی های زود گذر آسان ترین راه را انتخاب می کنند و سریعا فضای مجازی را انتخاب می کنند و این مهمترین اشتباه بشر است. البته با اینترنت پرسرعت و کم هزینه که تمامی اطلاعات بروز در دسترس هستند و از طرفی تمامی دوستان دور و نزدیکتان در دستان شما هستند، خیلی ها حاضر به ریسک کردن نیستند و حاضرند تنهایی خود را با فضای مجازی سپری کنند. از نتایج دیگر تنهایی این است که رفته رفته انسان را شرمنده می کند به گونه ای که حتی انسان نمیتواند به بقیه بگوید که احساس تنهایی می کند. در صورت شکل گرفتن این چرخه، انسان رفته رفته منزوی تر و ناامید نیز می شود. در صورتی که ما در زندگی خود روی این موضوع متمرکز بشویم که هر چه را هر موقع که خواستیم بدست آوریم، تنها نتیجه ای که از آن حاصل می شود این است که ما هر روز ناامید تر خواهیم شد.
بیشتر بدانید : نگاه به زندگی بعد از 30 سالگی
رهایی از تنهایی نیاز به یک برگشت دارد و آن ساده است و تنها عمل کردن به چند نکته ساده است. شاید خیلی از ما انسان ها مشاوره های زیادی را دریافت می کنیم اما منتهی عمل واقعی به آنها را پشت گوش می اندازیم. شاید راه درمان سریعی برای رهایی از تنهایی وجود ندارد بلکه التیام بخشیدن به احساس انسان نیازمند کاری جدی است و نباید توقع داشت در عرض یک یا چند روز نتیجه دلخواه صورت پذیرد. شما باید به بیرون خانه بروید و پیاده روی کنید و از برخی برای انجام کاری مشترک کمک بگیرید. حتی با آنها ناهار بخورید. شاید آنها به شما نه بگویند اما بالاخره کسانی هستند که با شما ناهار بخورند. در زمانی هم که با شما مخالفت می شود، پروسه را رها نکنید.
این احمقانه است که در زمینه ارتباط گرفتن، اگر فردی با مخالفت روبرو شد، وی کاملا مایوس شده و ادامه روند درمان را رها کند. این افراد باید به راحتی رسانه ها و فضای مجازی را نیز کنار گذاشته و در مواقعی که موفق به ارتباط گیری نمی شوند، سریعا به فضای مجازی مراجعه نکنند. فضای مجازی تنها می تواند در کنار روابط اجتماعی فرد با دیگر افراد موثر واقع شود.
برگرفته از سایت: www.healthline.com
