توماس کرائمر
چکیده:
ملکه انگلستان، کاترین قبلا با برادر بزرگتر هنری، آرتور، ازدواج کرده بود اما آرتور مدت کوتاهی پس از ازدواج چشم از جهان فروبسته بود و سپس کاترین به همسری هنری درآمده بود.
تعداد کلمات: 1040 کلمه / تخمین زمان مطالعه: 5 دقیقه
ملکه انگلستان، کاترین قبلا با برادر بزرگتر هنری، آرتور، ازدواج کرده بود اما آرتور مدت کوتاهی پس از ازدواج چشم از جهان فروبسته بود و سپس کاترین به همسری هنری درآمده بود.
تعداد کلمات: 1040 کلمه / تخمین زمان مطالعه: 5 دقیقه
نویسنده: تونی لِین
ترجمه: روبرت آسریان
ترجمه: روبرت آسریان
توماس کرانمر در سال ۱۴۸۹ در ناتینگهام شایر به دنیا آمد. وی در دانشگاه کیمبریج مشغول تحصیل شد و در سال ۱۵۱۱ به عضویت هیأت مدیره این دانشگاه در آمد. در دهه ۱۵۲۰، وی جزء گروهی از علمای جوان بود که در مهمانسرای اسب سفید کیمبریج گرد هم می آمدند تا در مورد عهد جدید یونانی منتشر شده از سوی اراسموس به بحث و تبادل نظر بپردازند. در این زمان، مشکلاتی که برای پادشاه انگلستان به وجود آمده بود، باعث شد تاکرانمر در حیات اجتماعی و سیاسی جامعه خود درگیر شود. پادشاه وقت انگلستان، هنری هشتم، برای اینکه خاندان سلطنتی اش استوار بماند نیاز داشت تا وارثی ذکور برای تاج و تختش داشته باشد. هنوز مدت زمان زیادی از جنگ و منازعه برای تصاحب تاج و تخت پادشاهی نگذشته بود و ضرورت داشت که مسئله جانشینی پادشاه انگلستان مبهم نماند. ملکه انگلستان، کاترین فرزندان بسیاری برای هنری به دنیا آورده بود، اما همگی آنان در سنین کودکی چشم از جهان فروبسته بودند و تنها، دختری به نام ماری زنده مانده بود. کاترین قبلا با برادر بزرگتر هنری، آرتور، ازدواج کرده بود اما آرتور مدت کوتاهی پس از ازدواج چشم از جهان فروبسته بود و سپس کاترین به همسری هنری درآمده بود. اما ازدواج وی با هنری، با حکم کتاب مقدس که در لاویان ۲۱ : ۲۰ ازدواج فرد را با همسر برادرش منع کرده بود، تضاد داشت. هنری هشتم نداشتن فرزند ذکور را نتیجه وصلت غیر شرعی خود با کاترین و مجازاتی الهی میدانست در لاویان ۲۱ : ۲۰ دقیقا به این امر اشاره می شود که مجازات چنین عملی، محروم بودن از فرزند خواهد بود. بنابراین خواهان فسخ پیوند زناشویی خود با کاترین بود. قاعدتا نباید در چنین شرایطی مشکل بزرگی به وجود می آمد و پاپ می توانست پیوند زناشویی آنان را فسخ نماید، اما در این زمان، پاپ تحت کنترل امپراتور شارل پنجم قرار داشت که برادرزاده ملکه کاترین بود، بنابراین پاپ با فسخ پیوند زناشویی و طلاق هنری از کاترین مخالفت کرد. در سال ۱۵۲۹، کرانمر به پادشاه پیشنهاد کرد که در دانشگاههای مختلف اروپا موضوع محکوم شدن هنری هشتم به خاطر فسخ پیوند زناشویی اش مورد بحث و بررسی قرار گیرد. هنری هشتم با این پیشنهاد موافقت کرد و کرانمر را مأمور ساخت تا برای تحقق این امر، به دانشگاه های سرتاسر اروپا سفر کند.
بیشتر بخوانید : مسئله کودک آزاری در کلیسا و واکنش واتیکان
در این زمان، مجلس اصلاح دینی انگلستان (۱۵۲۹-۱۵۳۶) قوانینی تصویب کرد که در نتیجه آنها، به تدریج تمامی پیوندها بین کلیسای انگلستان و کلیسای کاتولیک قطع شد. با صدور «قانون تفوق» در سال ۱۵۳۴، پادشاه انگلستان به عنوان «تنها رهبر و بزرگ کلیسای انگلستان در سرتاسر جهان» اعلام شد. در این حین، اسقف اعظم کانتربوری در سال ۱۵۳۲ درگذشت و هنری، کرانمر را که علاقه ای به تصدی این مقام نداشت، أسقف اعظم کانتربوری کرد. کرانمر به دو دلیل، برای تصدی این مقام بسیار مناسب بود. نخست اینکه وی صادقانه اعتقاد داشت که «پادشاه دیندار و خداترس» باید رهبر کلیسای انگلستان باشد و دفاع وی از رهبری کلیسا توسط پادشاه، صرفا تاکتیکی سیاسی نبود و دوم اینکه، دیدگاههای وی به تدریج به سوی پروتستانیسم گرایید. اما این امر در نهایت، باعث شد تا کرانمر با بزرگترین بحران زندگی خود روبه رو شود.
توماس کرانمر در سال ۱۴۸۹ در ناتینگهام شایر به دنیا آمد. وی در دانشگاه کیمبریج مشغول تحصیل شد و در سال ۱۵۱۱ به عضویت هیأت مدیره این دانشگاه در آمد. در دهه ۱۵۲۰، وی جزء گروهی از علمای جوان بود که در مهمانسرای اسب سفید کیمبریج گرد هم می آمدند تا در مورد عهد جدید یونانی منتشر شده از سوی اراسموس به بحث و تبادل نظر بپردازند. در این زمان، مشکلاتی که برای پادشاه انگلستان به وجود آمده بود، باعث شد تاکرانمر در حیات اجتماعی و سیاسی جامعه خود درگیر شود. پادشاه وقت انگلستان، هنری هشتم، برای اینکه خاندان سلطنتی اش استوار بماند نیاز داشت تا وارثی ذکور برای تاج و تختش داشته باشد.
در آخرین سالهای پادشاهی هنری، همواره نبرد قدرت بین کاتولیک های محافظه کار که از کلیسای کاتولیک روم جدا شده بودند و گروهی که خواهان اصلاحات پروتستانی بودند، جریان داشت. کرانمر ابتدا موفقیت های بزرگی کسب کرد؛ بدین معنی که بر اثر تلاش های او، کتاب مقدس به زبان انگلیسی منتشر شد و در تمام کلیساهای انگلستان توزیع گشت. نسخه منتشر شده عمدتا بر ترجمه تیندل مبتنی بود. موفقیت دیگر کرانمر انتشار ده اصل بود که از الهیات لوتری تأثیر گرفته بود. اما در سال ۱۵۳۹ کاتولیک ها عکس العمل نشان داده و شش اصل را منتشر کردند که محتوایی ضد پروتستانی داشت که کرانمر با این بیانیه مخالفت کرد. یک سال پس از آن، متحد و همسنگر او توماس کرامول دستگیر شد و سر از بدنش جدا گردید. دشمنان کرانمر سعی کردند او را نیز از مقامش خلع کنند، اما هنری پادشاه که برای کرانمر احترام زیادی قائل بود، همواره از او حمایت می کرد.
هنگامی که در سال ۱۵۴۷ ادوارد پنجم به جای هنری هشتم بر تخت نشست، فرصت مناسبی برای تعمیق و گسترش اصلاح دینی به وجود آمد و کرانمر در خط مقدم نبردی قرار گرفت که برای تحقق اصلاح دینی شدت گرفته بود. در سال ۱۵۴۹ نخستین نسخه انگلیسی کتاب دعای عمومی منتشر شد. این کتاب دعا، بر اساس تعالیم الهیات پروتستان به نگارش درآمده بود و به گونه ای تنظیم شده بود که بی جهت باعث رنجش خاطر کاتولیک های سنتی نشود. دیدگاهی که در این کتاب دعا در مورد آیین عشای ربانی مطرح شده بود، بسیار شبیه به دیدگاه سنتی کاتولیکی بود. کاتولیکها از این امر سود جسته و مجددا تعبیری سنتی از این آیین ارائه کردند. این برخورد کاتولیکها و نیز توضیحات روشنگرانه متألهین پروتستان و خصوصا بوسر (که بنا به دعوت کرانمر در دانشگاههای آکسفورد و کیمبریج مشغول تدریس بود) باعث شد تا در سال ۱۵۵۲ نسخه تجدیدنظر شده ای از کتاب دعای عمومی منتشر شود. در مجموع، در نسخه جدید تنها تغییراتی جزئی انجام شده بود، اما این تغییرات باعث شد تا نکات مبهم کتاب دعای منتشرشده در سال ۱۵۴۹ روشن شود و نتیجه کار، کتاب دعایی بود که می شد آن را کاملا مبتنی بر الهیات پروتستان دانست. یک عالم الهی برجسته کاتولیک در مورد این کتاب دعا به درستی چنین اظهار نظر می کند: «این کتاب دعا تلاشی نابهنجار برای تغییر مراسم کلیسای کاتولیک نبود، بلکه تنها تلاش مؤثری بود که تاکنون برای یافتن نظامی نیایشی متناسب با آموزه «عادل شمرده شدن تنها بر اساس ایمان» انجام شده است.» بین این نسخه و نسخه تجدیدنظر شده ای که در سال ۱۶۶۲ منتشر شد و به مدت سیصد سال کتاب دعای رسمی کلیسای انگلیکن بوده است، تفاوت هایی بسیار جزئی دیده می شود. یکی از مواردی که الیزابت اول در سال ۱۵۵۹ برای تحریک نکردن بی مورد اتباع ( کاتولیک خود، آن را از این کتاب دعا حذف کرد این عبارت بود: «خداوندا! ما را از استبداد اسقف روم و همه شرارت های نفرت انگیزش رهایی ده..!)
ادامه دارد..
منبع:
تاریخ تفکر مسیحی، تونی لِین، ترجمه روبرت آسریان، چاپ پنجم، فروزان روز، طهران (1396)
توماس کرانمر در سال ۱۴۸۹ در ناتینگهام شایر به دنیا آمد. وی در دانشگاه کیمبریج مشغول تحصیل شد و در سال ۱۵۱۱ به عضویت هیأت مدیره این دانشگاه در آمد. در دهه ۱۵۲۰، وی جزء گروهی از علمای جوان بود که در مهمانسرای اسب سفید کیمبریج گرد هم می آمدند تا در مورد عهد جدید یونانی منتشر شده از سوی اراسموس به بحث و تبادل نظر بپردازند. در این زمان، مشکلاتی که برای پادشاه انگلستان به وجود آمده بود، باعث شد تاکرانمر در حیات اجتماعی و سیاسی جامعه خود درگیر شود. پادشاه وقت انگلستان، هنری هشتم، برای اینکه خاندان سلطنتی اش استوار بماند نیاز داشت تا وارثی ذکور برای تاج و تختش داشته باشد.
در آخرین سالهای پادشاهی هنری، همواره نبرد قدرت بین کاتولیک های محافظه کار که از کلیسای کاتولیک روم جدا شده بودند و گروهی که خواهان اصلاحات پروتستانی بودند، جریان داشت. کرانمر ابتدا موفقیت های بزرگی کسب کرد؛ بدین معنی که بر اثر تلاش های او، کتاب مقدس به زبان انگلیسی منتشر شد و در تمام کلیساهای انگلستان توزیع گشت. نسخه منتشر شده عمدتا بر ترجمه تیندل مبتنی بود. موفقیت دیگر کرانمر انتشار ده اصل بود که از الهیات لوتری تأثیر گرفته بود. اما در سال ۱۵۳۹ کاتولیک ها عکس العمل نشان داده و شش اصل را منتشر کردند که محتوایی ضد پروتستانی داشت که کرانمر با این بیانیه مخالفت کرد. یک سال پس از آن، متحد و همسنگر او توماس کرامول دستگیر شد و سر از بدنش جدا گردید. دشمنان کرانمر سعی کردند او را نیز از مقامش خلع کنند، اما هنری پادشاه که برای کرانمر احترام زیادی قائل بود، همواره از او حمایت می کرد.
هنگامی که در سال ۱۵۴۷ ادوارد پنجم به جای هنری هشتم بر تخت نشست، فرصت مناسبی برای تعمیق و گسترش اصلاح دینی به وجود آمد و کرانمر در خط مقدم نبردی قرار گرفت که برای تحقق اصلاح دینی شدت گرفته بود. در سال ۱۵۴۹ نخستین نسخه انگلیسی کتاب دعای عمومی منتشر شد. این کتاب دعا، بر اساس تعالیم الهیات پروتستان به نگارش درآمده بود و به گونه ای تنظیم شده بود که بی جهت باعث رنجش خاطر کاتولیک های سنتی نشود. دیدگاهی که در این کتاب دعا در مورد آیین عشای ربانی مطرح شده بود، بسیار شبیه به دیدگاه سنتی کاتولیکی بود. کاتولیکها از این امر سود جسته و مجددا تعبیری سنتی از این آیین ارائه کردند. این برخورد کاتولیکها و نیز توضیحات روشنگرانه متألهین پروتستان و خصوصا بوسر (که بنا به دعوت کرانمر در دانشگاههای آکسفورد و کیمبریج مشغول تدریس بود) باعث شد تا در سال ۱۵۵۲ نسخه تجدیدنظر شده ای از کتاب دعای عمومی منتشر شود. در مجموع، در نسخه جدید تنها تغییراتی جزئی انجام شده بود، اما این تغییرات باعث شد تا نکات مبهم کتاب دعای منتشرشده در سال ۱۵۴۹ روشن شود و نتیجه کار، کتاب دعایی بود که می شد آن را کاملا مبتنی بر الهیات پروتستان دانست. یک عالم الهی برجسته کاتولیک در مورد این کتاب دعا به درستی چنین اظهار نظر می کند: «این کتاب دعا تلاشی نابهنجار برای تغییر مراسم کلیسای کاتولیک نبود، بلکه تنها تلاش مؤثری بود که تاکنون برای یافتن نظامی نیایشی متناسب با آموزه «عادل شمرده شدن تنها بر اساس ایمان» انجام شده است.» بین این نسخه و نسخه تجدیدنظر شده ای که در سال ۱۶۶۲ منتشر شد و به مدت سیصد سال کتاب دعای رسمی کلیسای انگلیکن بوده است، تفاوت هایی بسیار جزئی دیده می شود. یکی از مواردی که الیزابت اول در سال ۱۵۵۹ برای تحریک نکردن بی مورد اتباع ( کاتولیک خود، آن را از این کتاب دعا حذف کرد این عبارت بود: «خداوندا! ما را از استبداد اسقف روم و همه شرارت های نفرت انگیزش رهایی ده..!)
ادامه دارد..
منبع:
تاریخ تفکر مسیحی، تونی لِین، ترجمه روبرت آسریان، چاپ پنجم، فروزان روز، طهران (1396)
بیشتر بخوانید :
رویکرد مسیحیان درباره مصلوب شدن عیسی مسیح
مریم و آموزه مادر خدا در مسیحیت
نزدیکی و صمیمیت با خدا از راه رنج
