پرسش:
با پدر و مادر حساس چگونه برخورد کنم؟
پاسخ:
رابطه ما با پدر و مادر، بسیار مهم و سرنوشت ساز است. عبور از دوران پرتلاطم نوجوانی و نزدیک شدن به موفقیت، بدون برخورداری از حمایت بابا و مامان و تکیه بر رضایت آنها از رفتارهای ما، تقریبا نشدنی است. زمانی که ما ویتامین رضایت و دعای والدین برخوردار باشیم، باسرعتی باورنکردنی به سوی آینده‌ای پرافتخار حرکت می‌کنیم و زمانی‌که رفتارهای ما رنجشی را در این دو عزیز ایجاد کند، با توقف‌های پی در پی و سرعت گیرهای مزاحم روبرو هستیم. با توجه به این کلید مهم زندگی، جواب پرسش شما در چند قانون زیر می‌آید:
اعتماد سازی
در ارتباط با پدر و مادر، اصل مهم ایجاد اعتماد در آنها نسبت به رفتارهای ماست. زمانی که از اشکال‌های تکراری و کارهای دور از ارزش‌های خانوادگی و خواست‌های حقیقی آنها دوری کنیم، توانسته‌ایم اعتماد خوبی را در پدر و مادر ایجاد کنیم.
تلاش برای سازگاری
بر خلاف سایر کسانی که با آنها در ارتباطیم، پدر و مادر در پروژه تغییر ما نمی‌گنجند. یعنی هدف ما این نیست که رفتارهای پدر و مادر را عوض کنیم، بلکه قصد داریم سطح تحمل خود را بالاتر برده و قدرت سازگاری خویش را ارتقا دهیم. هر قدر پدر و مادر حساس‌تر باشند، لازم است تمرین بیشتری برای قوی‌تر شدن در برابر سرزنش آنها داشته باشیم تا خدای ناکرده با رفتار نامناسبی، خود و خانواده را دچار مشکل نکنیم.
گفتگو
گفتگو با والدین، راه مناسبی برای کاستن از حساسیت‌های آنهاست. برخی اوقات چون پدر و مادر شما از دلیل کارتان بی‌خبر هستند، احساس نگرانی کرده و سخت‌گیری بیشتری از خود نشان می‌دهند. در این موارد، تلاش والدین بر کنترل و مراقبت بیشتر تنظیم می‌شود که برای شما خوشایند نیست. لازم است با یک گفتگوی منطقی، آنها را نسبت به درستی کار خود مطمئن کرده و آرامش را به والدین خود هدیه کنید.
تلاش برای کاستن از ضعف‌ها
تا زمانی که سوتی‌های ما سر جای خودش باشد، طبیعی است که سیستم حساسیت والدین و ایرادگیری آنها هم فعال خواهد بود. نقطه ضعف‌های خود را شناسایی کنیم و نسبت به برطرف کردن آنها تمام تلاش خود را داشته باشیم. تصور کنید شما در انجام وظایف تحصیلی خود، کم‌کاری می‌کنید و آن را به آخرین زمان ممکن منتقل می‌کنید. در مقابل انتظار دارید که از پدر و مادر خود حتی جمله‌ای نسبت به اشتغال شما به بازی‌های کامپیوتری و نیز تماشای زیاد تلویزیون نداشته باشند. این انتظار با رفتار شما هماهنگ نیست و به همین دلیل جواب مثبتی دریافت نمی‌کنید.
تکیه بر تجربه‌ها
خیلی از حساسیت‌های والدین، ریشه در محبت و تجربه آنها دارد. با توجه به تفاوت سنی بالایی که والدین با ما دارند، به اطمینان می‌توان گفت که آنها با افراد زیادی آشنایی دارند که همین دوره سنی را سپری کرده و با توجه به نوع رفتارشان، امروزه موفق یا شکست‌خورده‌اند. پدر و مادر، علاوه بر تجربه شخصی خودشان، در تجربه‌ای از افراد دیگر اندوخته‌اند و عبرت‌هایی که سراغ دارند، نگران شما و آینده شما هستند.
تغییر واژه‌ها
گاهی یک تغییر ساده در نگاه و حتی واژه‌ها می‌تواند سطح سازگاری ما را با مسائل متفاوت کند. تا زمانی که ذهنیت ما از تذکر‌های والدین، گیر دادن و مچ‌گیری باشد و آن را به پای حساس بودن پدر و مادر بنویسیم، حال خوبی هم از این نوع کارها به سراغ ما نمی‌آید، ولی زمانی که آن را به پای همراهی و انتقال رایگان تجربه بگذاریم، نه تنها توی فاز اعتراض نمی‌رویم، بلکه احساس قدردانی و تشکر به سراغ ما خواهد آمد، و از اینکه پدر و مادری خداوند به ما داده که نسبت به رفتارهای ما بی‌تفاوت نیستند، سپاسگذار خواهیم بود.
با پدر و مادر حساس چگونه برخورد کنم؟
پاسخ:
رابطه ما با پدر و مادر، بسیار مهم و سرنوشت ساز است. عبور از دوران پرتلاطم نوجوانی و نزدیک شدن به موفقیت، بدون برخورداری از حمایت بابا و مامان و تکیه بر رضایت آنها از رفتارهای ما، تقریبا نشدنی است. زمانی که ما ویتامین رضایت و دعای والدین برخوردار باشیم، باسرعتی باورنکردنی به سوی آینده‌ای پرافتخار حرکت می‌کنیم و زمانی‌که رفتارهای ما رنجشی را در این دو عزیز ایجاد کند، با توقف‌های پی در پی و سرعت گیرهای مزاحم روبرو هستیم. با توجه به این کلید مهم زندگی، جواب پرسش شما در چند قانون زیر می‌آید:
اعتماد سازی
در ارتباط با پدر و مادر، اصل مهم ایجاد اعتماد در آنها نسبت به رفتارهای ماست. زمانی که از اشکال‌های تکراری و کارهای دور از ارزش‌های خانوادگی و خواست‌های حقیقی آنها دوری کنیم، توانسته‌ایم اعتماد خوبی را در پدر و مادر ایجاد کنیم.
تلاش برای سازگاری
بر خلاف سایر کسانی که با آنها در ارتباطیم، پدر و مادر در پروژه تغییر ما نمی‌گنجند. یعنی هدف ما این نیست که رفتارهای پدر و مادر را عوض کنیم، بلکه قصد داریم سطح تحمل خود را بالاتر برده و قدرت سازگاری خویش را ارتقا دهیم. هر قدر پدر و مادر حساس‌تر باشند، لازم است تمرین بیشتری برای قوی‌تر شدن در برابر سرزنش آنها داشته باشیم تا خدای ناکرده با رفتار نامناسبی، خود و خانواده را دچار مشکل نکنیم.
گفتگو
گفتگو با والدین، راه مناسبی برای کاستن از حساسیت‌های آنهاست. برخی اوقات چون پدر و مادر شما از دلیل کارتان بی‌خبر هستند، احساس نگرانی کرده و سخت‌گیری بیشتری از خود نشان می‌دهند. در این موارد، تلاش والدین بر کنترل و مراقبت بیشتر تنظیم می‌شود که برای شما خوشایند نیست. لازم است با یک گفتگوی منطقی، آنها را نسبت به درستی کار خود مطمئن کرده و آرامش را به والدین خود هدیه کنید.
تلاش برای کاستن از ضعف‌ها
تا زمانی که سوتی‌های ما سر جای خودش باشد، طبیعی است که سیستم حساسیت والدین و ایرادگیری آنها هم فعال خواهد بود. نقطه ضعف‌های خود را شناسایی کنیم و نسبت به برطرف کردن آنها تمام تلاش خود را داشته باشیم. تصور کنید شما در انجام وظایف تحصیلی خود، کم‌کاری می‌کنید و آن را به آخرین زمان ممکن منتقل می‌کنید. در مقابل انتظار دارید که از پدر و مادر خود حتی جمله‌ای نسبت به اشتغال شما به بازی‌های کامپیوتری و نیز تماشای زیاد تلویزیون نداشته باشند. این انتظار با رفتار شما هماهنگ نیست و به همین دلیل جواب مثبتی دریافت نمی‌کنید.
تکیه بر تجربه‌ها
خیلی از حساسیت‌های والدین، ریشه در محبت و تجربه آنها دارد. با توجه به تفاوت سنی بالایی که والدین با ما دارند، به اطمینان می‌توان گفت که آنها با افراد زیادی آشنایی دارند که همین دوره سنی را سپری کرده و با توجه به نوع رفتارشان، امروزه موفق یا شکست‌خورده‌اند. پدر و مادر، علاوه بر تجربه شخصی خودشان، در تجربه‌ای از افراد دیگر اندوخته‌اند و عبرت‌هایی که سراغ دارند، نگران شما و آینده شما هستند.
تغییر واژه‌ها
گاهی یک تغییر ساده در نگاه و حتی واژه‌ها می‌تواند سطح سازگاری ما را با مسائل متفاوت کند. تا زمانی که ذهنیت ما از تذکر‌های والدین، گیر دادن و مچ‌گیری باشد و آن را به پای حساس بودن پدر و مادر بنویسیم، حال خوبی هم از این نوع کارها به سراغ ما نمی‌آید، ولی زمانی که آن را به پای همراهی و انتقال رایگان تجربه بگذاریم، نه تنها توی فاز اعتراض نمی‌رویم، بلکه احساس قدردانی و تشکر به سراغ ما خواهد آمد، و از اینکه پدر و مادری خداوند به ما داده که نسبت به رفتارهای ما بی‌تفاوت نیستند، سپاسگذار خواهیم بود.
نویسنده: ابراهیم اخوی
