یکی از مزایای بزرگ شدن، به دست گرفتن مدیریت خودمان است. زمانی که بالغ می‌شویم، حساب و کتاب‌ها را از خود ما می‌خواهند و آن‌قدر اعتبار پیدا می‌کنیم که مدیر عامل شرکت بزرگی به نام «خویشتن» می‌شویم. این مدیریت، زیر مجموعه‌ها و فعالیت‌های گوناگونی دارد که لازم است بر اساس آیین‌نامه نوشته شده از سوی خداوند، تنظیم و اجرا شود تا به موفقیت تضمینی برسد. در این شماره با یکی از قانون‌های مدیریتی خداوند آشنا می‌شویم.
دیدنی و نادیدنی
چشم، دستگاهی است که در شرکت ما برای مشاهده و نگاه کردن تعبیه شده است. با این وسیله می‌توانیم بر کارهای خودمان و دیگران نظارت کنیم. تا زمانی که این ابزار اهدایی خداوند را در اختیار داریم و تنظیم و کنترل آن به دست ماست، مرکز فرماندهی و سیستم تصمیم‌گیری هم خوب کار می‌کند و می‌توانیم نسبت به نتیجه‌های مثبتی که در انتظار ماست، خوش‌بین باشیم. اما هنگامی که این دستگاه ویروسی شود یا از کنترل ما خارج گردد، آن وقت است که دیگر نمی‌توان راحت بود.
نشانه‌های ویروس
از معروف‌ترین ویروس‌های چشم، دنبال کردن نادیدنی‌هاست. منظور ما موجودات نامرئی نیستند، بلکه چیزهایی هستند که اجازه دیدن آنها به ما داده نشده است. مثلا شما نمی‌توانید به نمایشگر گوشی همراه بغل‌دستی‌تان که در حال نوشتن پیامک است، نگاه بیندازید. یا نمی‌توانید به برگه امتحانی دوست خود در جلسه امتحان نگاه کنید. همچنین به ما اجازه داده نشده که برخی از فیلم‌ها، بلوتوث‌ها، عکس‌ها، صفحه‌های اینترنتی خاص، چهره بعضی از انسان‌ها و مانند آن را نگاه کنیم. در مقابل، چشم‌های پاک و بدون ویروس، به طبیعت و زیبایی‌های آن نگاه می‌کنند، در اختیار صاحبش هستند، دقت در نگاه آنها زیاد است و نسبت به اتفاق‌هایی که در اطراف آنها می‌افتد، نگاه عمیق، عبرت‌آموز و حساب‌شده‌ای دارند.
چرا نباید ببینم؟
ممکن است ذهن شما حساس شده باشد و دنبال دلیل این قانون خدا باشید. دلیلش این است که خداوند از ما می‌خواهد در نهایت آرامش و اطمینان زندگی را پیش ببریم تا اندوخته بیشتر و موفقیت بالاتری از آن به دست آوریم. زمانی که چشم از کنترل خارج و به هر جایی سرک بکشد، دل هم دنبالش راه می‌افتد و از ما تقاضاهایی دارد که خیلی از آنها برای ما ممکن نیست. بعد از آن دعوای حسابی بین دل و فکر ما در می‌گیرد که خود این آرامش، تمرکز و قدرت ذهنی و روانی ما را کاهش می‌دهد. زمانی که بین چند کارمند در یک اداره خرده‌حساب وجود داشته باشد، معلوم است که کارهای آن اداره به خوبی پیش نمی‌رود! چشم‌های دوره‌گرد، نمی‌توانند به سرمایه واقعی برسند.
دروازه‌بانی
نمی‌دانم تاکنون تجربه دروازه‌بانی داشته‌اید یا خیر؟ دست کم دروازه‌بان‌های خوب و بد زیادی را در مسابقات ورزشی مانند فوتبال، فوتسال، هندبال، واترپولو و مانند آن را دیده‌اید. کار این افراد، مراقبت از دروازه است تا توپی وارد این فضا نشود. یک دروازه‌بان با دقت فراوان و تلاش زیاد، از ورود توپ حریف جلوگیری می‌کند تا در برد تیم خودش نقش داشته باشد. ورود توپ تیم مقابل یعنی باخت.
همه ما لازم است دروازه‌بانی را یاد بگیریم؛ اما نه برای مسابقات ورزشی، بلکه برای مسابقات معنوی و رسیدن به سکوی اخلاق و تکامل. اگر نتوانیم دروازه‌بان خوبی برای چشم‌هایمان باشیم و هر توپی که شیطان شلیک می‌کند، وارد این دروازه شود، معلوم است که خیلی ضایع بازنده می‌شویم. یادمان باشد که هر روز توپ‌های زیادی به سمت دل و دیده ما نشانه می‌رود؛ پس روز به روز در این زمینه مهارت بیشتری را به دست آوریم.
دوربین مدار بسته
وارد فروشگاهی می‌شوید که روی برگه‌ای نوشته‌اند: «این فروشگاه مجهز به دوربین مدار بسته می‌باشد». یعنی اینکه ما چهار چشمی مراقب هستیم کسی وسیله‌ای از فروشگاه سرقت نکند و اگر هم این کار را کرد، بعد با هماهنگی با پلیس دستگیر شود. ممکن است برخی گمان کنند که نگاه‌های دزدکی، حساب و کتاب ندارد! این حرف درست نیست. تمام نگاه‌های ما حتی آنهایی که به صورت لحظه‌ای و سریع انجام می‌شود مثل چشمک زدن، اشاره کردن با چشم و ابرو، نگاه با منظور به نامحرم، نگاه به فیلم‌های نامناسب، تصاویر و کلیپ‌هایی که باعث به هم ریختن آرامش غریزی ما می‌شوند، همه با دوربین خدا کنترل می‌شوند. این خبر را خداوند در آیه 19 از سوره غافر به ما داده است. بخوانید: «یَعْلَمُ خائِنَةَ الْأَعْیُنِ وَ ما تُخْفِی الصُّدُورُ؛ [خدا] نگاه‌هاى دزدانه و آنچه را که دل‌ها نهان مى دارند، مى داند.»
مراقب چشم‌هایت باش!
پاک بودن، مقدماتی می‌خواهد که نیاز است در خودمان به وجود آوریم. کسانی که می‌خواهند از مسیر موفقیت با سلامت عبور کنند، لازم است مراقبت ابزارهای اهدایی خداوند باشند. مراقبت از چشم و ندیدن چیزهایی که خداوند از ما خواسته، ما را به پاکی، سلامت، موفقیت و خدایی شدن می‌رساند. این پیامی است که در سی‌امین آیه از سوره نور برای همه دوستان خدا صادر شده است: «قُلْ لِلْمُؤْمِنینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ یَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذلِکَ أَزْکى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبیرٌ بِما یَصْنَعُونَ؛ به مردان با ایمان بگو: «دیده فرو نهند و پاکدامنى ورزند، که این براى آنان پاکیزه تر است، زیرا خدا به آنچه مى کنند آگاه است.» به چشم‌های خود بیاموزیم که هرکس و هر چیز ارزش دیدن ندارد!
نویسنده: ابراهیم اخوی
