روابط زناشویی در دوران بارداری

معمولا زوجین طی بارداری تغییراتی را در روابط بین فردی خود تجربه می کنند که یکی از آنها مربوط به روابط زناشویی است. این روابط در بارداری می تواند تحت تاثیر عواملی قرار گیرد که از آن جمله می توان به شیوه رابطه زناشویی زوجین قبل از بارداری و همچنین مفهوم روابط زناشویی در نظر زوجین، وضعیت سلامت جسمی و روانی و عوارض دوران بارداری، باورها و ویژگی‌های فرهنگی زوجین، نحوه برخورد آنها با تغییرات فیزیکی زنان طی بارداری و در ضمن ترس از صدمه به جنین در زمان نزدیکی اشاره کرد.
 
در بارداری محدودیت هایی جهت نزدیکی وجود دارد که عبارت اند از:

* سابقه سقط یا تهدید به سقط یا زایمان زودرس
* سابقه انقباضات خود به خودی رحمی، خونریزی و یا پارگی زودرس پرده دور جنین
* نارسایی دهانه رحم و همچنین تعداد زایمان های متعد
* چهار تا شش هفته آخر بارداری
* سابقه فشار خون بارداری و برخی موارد دیگر که توسط پزشک یا ماما عنوان شود.
 
به رغم موارد بالا، اگر بارداری طبیعی باشد و پزشک یا ماما مانعی برای نزدیکی زوجین عنوان نکند روابط بلامانع است و در سه ماهه سوم با نظر پزشکی که بارداری را پیگیری می کند نیز می تواند ادامه یابد. هر چند در بارداری به خصوص ماه های آخر باید پوزیشن و وضعیت مناسبی در حین نزدیکی در نظر گرفته شود که به شکم زن باردار فشاری وارد نیاید. آیا میدانید مقاربت در دوران بارداری برای بعضی از خانم ها مضر می باشد برخی وضعیت ها باید شما را نسبت به عدم انجام آمیزش آگاه سازد.شاید بعضی خانم‌ها در حین بارداری به خصوص سه‌ماهه اول با کاهش میل جنسی روبه رو شوند که در برخی متون این مساله را به خستگی و تهوع ناشی از مراحل اولیه رشد جنین و جفت نسبت می دهند. در برخی از خانم ها این مساله درست برعکس اتفاق می افتد و به افزایش تمایلات جنسی زن در سه ماهه اول منجر می شود. به طور کلی اگر منعی برای رابطه جنسی در بارداری نیست تعامل و تماس لازم است و نوازش کردن خانمها در دوران بارداری به آرامش فکری و روانی آنها کمک می کند و موجب می شود فرزند شادتری به دنیا بیاورند و پس از زایمان نیز زودتر به زندگی زناشویی خود باز گردند.
 
بعد از تولد فرزند نیز عموما چند هفته (۴ تا ۶) طول می کشد تا مادران بتوانند در کنار رسیدگی به نوزاد خود را برای رابطه جنسی آماده کنند، به خصوص در اوایل رشد بچه ممکن است زوجین حریم خصوصی نداشته باشند تا احساسات جنسی خود را بروز دهند. توصیه میکنم حتما به حفظ این حریم خصوصی در هر مرحله از زندگی بپردازید تا زندگی جنسی و به دنبال آن سایر نقاط زندگی مشترک را با نشاط در کنار هم طی کنید.
 

آیا میدانید مقاربت در دوران بارداری برای بعضی از خانم ها مضر می باشد برخی وضعیت ها باید شما را نسبت به عدم انجام آمیزش آگاه سازد. اگر سابقه زایمان پیش از موعد دارید. ممکن است پزشک شما را آمیزش جنسی و یا رسیدن به اوج لذت جنسی باز دارد.
 
اوج لذت جنسی باعث انقباضهای خفیف رحمی می شود. مواد شمیایی موجود در ترشحات جنسی مرد (منی) نیز می توانند باعث تحریک انقباضات رحمی شوند. بنابراین شاید بهتر باشد که همسر یک زن باردار از تخلیه ترشحات جنسی خود داخل واژن اجتناب کند.
 
اگر سابقه سقط خود به خودی داشته باشید ممکن است پزشک شما را از رابطه جنسی و رسیدن به اوج لذت بر حذر دارد. با این حال هیچ رابطه ای بین آمیزش جنسی و سقط خود به خودی پیدا نشده است. در صورت وجود موارد زیر از فعالیت جنسی پرهیز کنید: جفت سه راهی یا پایین واقع شدن جفت در رحم، نارسایی دهانه رحم، آغاز پیش از موعد دردهای زایمانی، پاره شدن کیسه آب، درد به هنگام آمیزش جنسی، خونریزی بدون علت از واژن و یا ترشح از آن، وجود ضایعه بهبود نیافته هرپسی در همسر و یا آغاز زایمان.
 
آنچه مسلم است اینست که حفظ ارتباط جنسی در طول بارداری باعث حفظ بیشتر صمیمیت و جلوگیری از بعضی از فشارهای روانی به زوجین میشود. به طور کلی اگر منعی برای رابطه جنسی در بارداری نیست . تعامل و تماس لازم است و نوازش کردن خانمها در دوران بارداری به آرامش فکری و روانی آنها کمک می کند و موجب می شود فرزند شادتری به دنیا بیاورند و پس از زایمان نیز زودتر به زندگی زناشویی خود بازگردند. پس از تولد فرزند نیز عموما چند هفته (۶-۴ هفته طول می کشد تا مادران بتوانند در کنار رسیدگی به نوزاد خود را برای رابطه جنسی آماده کنند.
 
به خصوص در اوایل رشد بچه، ممکن است زوجها حریم خصوصی نداشته باشند تا احساسات جنسی خود را بروز دهند. توصیه میکنم حتما به حفظ این حریم خصوصی در هر مرحله از زندگی بپردازید تا زندگی جنسی و به دنبال آن سایر ابعاد زندگی مشترک را با نشاط در کنار هم طی کنید.
 

منبع: 9 ماه انتظار شیرین، بتول جعفری گلستان، چاپ دوم، نوید حکمت، قم 1396