بازهم آبان با شور و حال دوران نوجوانی از راه رسید. آبان همیشه همراه می شود با ریزش برگ های طلایی رنگ درختان و آماده شدن برای رویشی دوباره؛ درست مثل جدا شدن از دوران کودکی و رسیدن به دوران نوجوانی.
اصلاً کودکی و جدا شدن از دوران کودکی به چه معناست؟ چه خوب است اگر کمی درباره ی آن فکر کنیم! واژه ی کودکی به تنهایی معنایی ندارد. کودک یعنی کسی که بزرگ نیست و درحقیقت وقتی می گوییم کودک، انسانی با ابعاد کوچک در ذهن مان شکل می گیرد. کودک چیزی از تجربیات بزرگسالی نمی داند و هنوز با احساسات دوران نوجوانی درگیر نشده است؛ ذهنش به خوبی قادر به درک واقعیت ها نیست و در دوران بازی و شیطنت به سر می برد.
کودکی یعنی دوران معصومیت و این معصوم بودن به تنهایی هیچ معنایی ندارد؛ بی رنگ و خالی است و فقط زمانی که کنار تجربه قرار می گیرد، رنگ پیدا می کند و پرورش می یابد؛ درست مثل الانی که تو در آن واقع شده ای! روزهای دور شدن از کودکی و تجربه ی جدید نوجوانی؛ دورانی که کمی سخت با آن سازگار می شوی؛ چون در مرحله ای قرار گرفته ای که نه کودکی و نه بزرگسال؛ می خواهی خود را بهتر و بیش تر به دیگران و حتی به خودت ثابت کنی و بگویی بزرگ شده ای و از کالبد کودکی بیرون آمده ای.
گاه برای خود نشان دادن به راه های گوناگون پناه می بری؛ از مادر و پدر می خواهی کنارت بنشینند و به حرف هایت گوش دهند؛ دلت می خواهد ساعت ها در اتاق تنها باشی، درحالی که منتظری خانواده سراغت را بگیرند! گاه دیر سر سفره حاضر می شوی و از این که برای سِرو غذا صدایت می کنند لذّت می بری. ثبت نام در کلاس های مختلف فنی، احساس خوبی در تو ایجاد می کند و حس فهمیدن و بزرگی را برایت به ارمغان می آورد. عاشق لحظه هایی هستی که مادر یا پدر در جمع دوستان بگویند: «پسرم یا دخترم! تو باعث افتخار ما هستی و بهترینی.»
مثل درختی هستی که برگ هایش جوانه زده و به سبزی و شکوفایی رسیده است. زیبا و خوش سیما شده ای و به دنبال زیبایی های بیش تر در تلاشی؛ اما یک نکته، یک خطر! مواظب باش...
مواظب باش برای رسیدن به این هدف، اشتباه نکنی. از نعمت زیبایی و توانایی که خداوند در اختیارت قرار داده در راه خودش استفاده کن؛ تو آن قدر مهم و بزرگ شده ای که حتی در تقویم یک روز به اسم تو نام گذاری شده است. روز نوجوان، روزی به یاد زیبایی لحظاتی که یک نوجوان فهمیده از رشادتش بر جای گذاشت و الگویی شد برای تویی که این سن را تجربه می کنی و ما که سال هاست از دوران نوجوانی دور شده ایم. قدر لحظاتت را بدان و این سخن را همیشه به یاد داشته باش: «محبوبترین خلایق نزد خدا، نوجوان خوش سیمایی است که جوانی و زیبایی خود را برای خدا و در راه طاعت او صرف کند. خداوند رحمان به وجود چنین نوجوانی بر فرشتگان می بالد و می فرماید: «این است بنده ی راستین من!»[1] رسول اکرم صلی الله علیه و آله
اصلاً کودکی و جدا شدن از دوران کودکی به چه معناست؟ چه خوب است اگر کمی درباره ی آن فکر کنیم! واژه ی کودکی به تنهایی معنایی ندارد. کودک یعنی کسی که بزرگ نیست و درحقیقت وقتی می گوییم کودک، انسانی با ابعاد کوچک در ذهن مان شکل می گیرد. کودک چیزی از تجربیات بزرگسالی نمی داند و هنوز با احساسات دوران نوجوانی درگیر نشده است؛ ذهنش به خوبی قادر به درک واقعیت ها نیست و در دوران بازی و شیطنت به سر می برد.
کودکی یعنی دوران معصومیت و این معصوم بودن به تنهایی هیچ معنایی ندارد؛ بی رنگ و خالی است و فقط زمانی که کنار تجربه قرار می گیرد، رنگ پیدا می کند و پرورش می یابد؛ درست مثل الانی که تو در آن واقع شده ای! روزهای دور شدن از کودکی و تجربه ی جدید نوجوانی؛ دورانی که کمی سخت با آن سازگار می شوی؛ چون در مرحله ای قرار گرفته ای که نه کودکی و نه بزرگسال؛ می خواهی خود را بهتر و بیش تر به دیگران و حتی به خودت ثابت کنی و بگویی بزرگ شده ای و از کالبد کودکی بیرون آمده ای.
گاه برای خود نشان دادن به راه های گوناگون پناه می بری؛ از مادر و پدر می خواهی کنارت بنشینند و به حرف هایت گوش دهند؛ دلت می خواهد ساعت ها در اتاق تنها باشی، درحالی که منتظری خانواده سراغت را بگیرند! گاه دیر سر سفره حاضر می شوی و از این که برای سِرو غذا صدایت می کنند لذّت می بری. ثبت نام در کلاس های مختلف فنی، احساس خوبی در تو ایجاد می کند و حس فهمیدن و بزرگی را برایت به ارمغان می آورد. عاشق لحظه هایی هستی که مادر یا پدر در جمع دوستان بگویند: «پسرم یا دخترم! تو باعث افتخار ما هستی و بهترینی.»
مثل درختی هستی که برگ هایش جوانه زده و به سبزی و شکوفایی رسیده است. زیبا و خوش سیما شده ای و به دنبال زیبایی های بیش تر در تلاشی؛ اما یک نکته، یک خطر! مواظب باش...
مواظب باش برای رسیدن به این هدف، اشتباه نکنی. از نعمت زیبایی و توانایی که خداوند در اختیارت قرار داده در راه خودش استفاده کن؛ تو آن قدر مهم و بزرگ شده ای که حتی در تقویم یک روز به اسم تو نام گذاری شده است. روز نوجوان، روزی به یاد زیبایی لحظاتی که یک نوجوان فهمیده از رشادتش بر جای گذاشت و الگویی شد برای تویی که این سن را تجربه می کنی و ما که سال هاست از دوران نوجوانی دور شده ایم. قدر لحظاتت را بدان و این سخن را همیشه به یاد داشته باش: «محبوبترین خلایق نزد خدا، نوجوان خوش سیمایی است که جوانی و زیبایی خود را برای خدا و در راه طاعت او صرف کند. خداوند رحمان به وجود چنین نوجوانی بر فرشتگان می بالد و می فرماید: «این است بنده ی راستین من!»[1] رسول اکرم صلی الله علیه و آله
نویسنده: نعیمه جلالی نژاد
پی نوشت:
1. میزان الحکمه، ح۹۰۹۶.
