شب یلدا و دور هم نشینی هایش و شور و هیجان رسم و رسومی که از گذشته های دور تا الان ادامه پیدا کرده، فال حافظ و قصه های دوست داشتنی پدربزرگ، همه وهمه از یک صمیمت و عشق خانوادگی نشئت گرفته.
قدیمی ها بر این باور بودند که در این شب، فرشته ی بدی ها با فرشته ی خوبی ها می جنگد و در این نبرد، که یک سال طول می کشد، بالاخره فرشته ی خوبی ها پیروز می شود و تاریکی را شکست می دهد و این شکست باعث می شود خورشید یک بار دیگر زاده شود.
آن ها شب اول زمستان را شب چله می گفتند و زمستان را به دو بخش تقسیم کرده بودند. چهل روز اول را چله ی بزرگ و چهل روز آخر را چله ی کوچک می نامیدند.
اما این ها فقط باورهای مردم روزگاران قدیم بود و فعلاً به این که تا چه اندازه این باورها صحیح یا اشتباه است کاری نداریم. فقط می خواهیم بگوییم ما امروز می دانیم که این شب، فقط بهانه ای هست برای دور هم جمع شدن های مان و این که به خودمان یادآوری کنیم وقت گذراندن با آدم هایی که دوست شان داریم چقدر لذت بخش است.
یک بار دیگر در این شب از دنیای جدیدی که فضاهای مجازی برای مان رقم زده اند دور شویم، کنار بزرگ ترها جمع شده، مثل گذشته هایی که خبری از تکنولوژی های پیچیده ی امروزی نبود، دور کرسی مادربزرگ بنشینیم و لذت ببریم.
این شب می تواند تمرینی باشد برای خارج شدن از فضاهای مجازی و حداقل برای ساعاتی زندگی کردن در دنیای واقعیِ کنار خانواده و چشیدن طعم واقعی انار و هندوانه، بدون حضور دوستان مجازی.
چقدر خوب است در این شب، مثل گذشته ها از پدربزرگ ها بخواهیم از داستان های واقعی زندگی شان برای مان بگویند؛ از بازی های دوران نوجوانی شان و این که آن روزها چطور خودشان را سرگرم می کردند، چه کتاب هایی می خواندند، چطور بدون وجود امکانات مدرن امروزی خیلی خوب و عالی زندگی می کردند و چطور همیشه روی لب های شان پُر از خنده و هیجان بود.
قدیمی ها بر این باور بودند که در این شب، فرشته ی بدی ها با فرشته ی خوبی ها می جنگد و در این نبرد، که یک سال طول می کشد، بالاخره فرشته ی خوبی ها پیروز می شود و تاریکی را شکست می دهد و این شکست باعث می شود خورشید یک بار دیگر زاده شود.
آن ها شب اول زمستان را شب چله می گفتند و زمستان را به دو بخش تقسیم کرده بودند. چهل روز اول را چله ی بزرگ و چهل روز آخر را چله ی کوچک می نامیدند.
اما این ها فقط باورهای مردم روزگاران قدیم بود و فعلاً به این که تا چه اندازه این باورها صحیح یا اشتباه است کاری نداریم. فقط می خواهیم بگوییم ما امروز می دانیم که این شب، فقط بهانه ای هست برای دور هم جمع شدن های مان و این که به خودمان یادآوری کنیم وقت گذراندن با آدم هایی که دوست شان داریم چقدر لذت بخش است.
یک بار دیگر در این شب از دنیای جدیدی که فضاهای مجازی برای مان رقم زده اند دور شویم، کنار بزرگ ترها جمع شده، مثل گذشته هایی که خبری از تکنولوژی های پیچیده ی امروزی نبود، دور کرسی مادربزرگ بنشینیم و لذت ببریم.
این شب می تواند تمرینی باشد برای خارج شدن از فضاهای مجازی و حداقل برای ساعاتی زندگی کردن در دنیای واقعیِ کنار خانواده و چشیدن طعم واقعی انار و هندوانه، بدون حضور دوستان مجازی.
چقدر خوب است در این شب، مثل گذشته ها از پدربزرگ ها بخواهیم از داستان های واقعی زندگی شان برای مان بگویند؛ از بازی های دوران نوجوانی شان و این که آن روزها چطور خودشان را سرگرم می کردند، چه کتاب هایی می خواندند، چطور بدون وجود امکانات مدرن امروزی خیلی خوب و عالی زندگی می کردند و چطور همیشه روی لب های شان پُر از خنده و هیجان بود.
نویسنده: نعیمه جلالی نژاد
تصویرساز: طاهره امینی
