احترام دوسویه زن و شوهر و در نتیجه، شکل گیری خودپنداره مثبت در آنان، موجب افزایش محبت و دوستی بین ایشان می شود و حس اعتماد به نفس را در آنها زنده خواهد کرد. زمینه تشکیل و اداره یک زندگی سالم و وجود اعضای فعال و بانشاط در خانواده، تنها در چنین وضعیتی فراهم خواهد بود. زن و شوهری که اعتماد به نفس داشته باشند، احساس می کنند دارای چنین توانی هستند و برای اقدام عملی در این زمینه نیز آمادگی دارند.
اعتماد دوسویه
چنان که همه موفقیت‌های افراد در زندگی و ارتباط های اجتماعی بر پایه اعتماد به یکدیگر به دست می آید، همه شکست ها و درگیری های آنان نیز در بی اعتمادی به هم و در نتیجه، ایجاد کینه و عداوت دوسویه ریشه دارد. این واقعیت در زندگی زناشویی نیز حاکم است. اعتماد زن و مرد در زندگی خانوادگی، با احترام به هم و بزرگداشت مقام و جایگاه یکدیگر، آرام آرام بیشتر خواهد شد. البته این خود پایه و اساس زندگی خانوادگی و ارتباط های زناشویی است.بسیاری از موفقیت‌های انسان در زندگی فردی و ارتباطهای اجتماعی، معلول آرامش روحی و روانی و رضایت خاطر اوست. این حالت خوش و بانشاط روحی و روانی در انسان سرچشمه شکل گیری شخصیتی در او می شود که بر زندگی فردی و اجتماعی وی تأثیر خواهد گذاشت. البته نفوس انسانی زمانی به آرامش و سکونت می رسند که به یاد حضرت حق باشند و وجود ممکن و ناقص خود را به آن دریای بی کران و کمال بی نهایت پیوند زنند. این نفوس چنان در مقام قرب آرامش می یابند که تنها به رضای او راضی و در برابر قضای او تسلیم اند. آنان خود را بنده ای بی چیز می دانند که مالک و صاحب هیچ خیر و شری برای خود نیستند؛ دنیا را زیست گاهی مجازی و موقت و زندگی دنیا را غیر حقیقی میدانند و سود و زیان و دارایی و نداری در آن را تنها امتحانی الهی می دانند. به همین دلیل، ملایمات و ناملایمات دنیایی برایشان خرسند کننده یا حزن آور نیست. آنان در هر حال در صراط مستقیم الهی پابرجایند و از افراط و تفریط و هرگونه انحراف به دورند.حاکمیت عشق و دوستی و اکرام و احترام بین اعضای خانواده، به ویژه میان زن و شوهر، موجب ایجاد فضایی عاطفی تر می شود و نشاط و شادابی را میان آنان و فعالیت هایشان افزایش خواهد داد.اگر انسان رضای خاطر و آرامش روحی نداشته باشد، همیشه در اضطراب و نگرانی به سر خواهد برد. بی شک این حالت نیز در همه تصمیم گیری ها و نیات و رفتارهای وی تأثیر منفی خواهد گذاشت. استمرار این حالت ناخوشایند در افراد، آنان را به افسردگی های شدید دچار می کند و گاه چنین افرادی تا سر حد مرگ و خودکشی سقوط می کنند.
یکی از بهترین روش های ایجاد رضایت خاطر و در نتیجه، آرامش روحی و روانی، ایجاد روابطی همراه با احترام دوسویه بین افراد است. زن و شوهر با ایجاد ارتباطی همراه با اکرام و احترام دوسویه در زندگی، می توانند زمینه ساز چنین حالت روحی و روانی برای خود باشند. البته، حاصل آن نیز زندگی ای آرام و بانشاط برای آنان و همه اعضای خانواده خواهد بود؛ چراکه هریک از آنان با پشت گرمی به اینکه نزد دیگری محترم و دارای ارج و قرب لازم است، به فعالیت های خود در جهت محقق ساختن چنین زندگی موفقی سرعت خواهد بخشید.
سرزندگی، شادابی و نشاط از شرایط لازم برای انجام هر کاری است. انسان زمانی در فعالیت های روزمره، به ویژه فعالیتهای فکری و مرتبط با روح و روان موفق است و آن را به طور درست و کامل انجام میدهد که با نشاط و شادابی کافی به آن کار سرگرم باشد.
این مسئله در زندگی زناشویی و ارتباط خانوادگی میان زن و شوهر، تأثیری بیشتر دارد. همه اعضای یک خانواده، با تفاوتهایی، و زن و شوهر با محوریتی که دارند، در چگونگی انجام کارهای مربوط به خانواده نقشی مؤثر دارند. ارتباط بین آنان، هرچه کیفی تر و همراه با شور و نشاط و شادابی باشد، بی شک در کیفیت و کمیت فعالیت های آنان تأثیرگذار است. حاکمیت عشق و دوستی و اکرام و احترام بین اعضای خانواده، به ویژه میان زن و شوهر، موجب ایجاد فضایی عاطفی تر می شود و نشاط و شادابی را میان آنان و فعالیت هایشان افزایش خواهد داد.
پی‌نوشت:
- محمدصادق شجاعی، توکل به خدا «راهی به سوی حرمت خود و سلامت روان»، ص45.
