قال رسول اللَّه صلی الله علیه و آله:
«ایاکمْ وَ الدَّینَ فَانَّهُ هَمٌّ بِالَّیلِ وَ ذُلٌّ بِالنَّهارِ»[1]
از قرض بپرهیزید که آن غصه شب و ذلّت روز است.
قال علی علیه السلام:
«کثْرَةُ الدَّینِ تَصیرُ الصَّادِقُ کاذِباً وَ الْمُنْجِزُ مُخْلِفاً»[2]
قرض زیاد، انسان راستگو را دروغگو می نماید و شخص وفادار را بی وفا می کند.
قال الصادق علیه السلام:
«خَفِّفُوا الدَّینَ فَانَّ فی خِفَّةِ الدَّینِ زِیادَةَ الْعُمُرِ»[3]
قرض را کم کنید که کاسته شدن قرض، طولانی بودن عمر را در پی دارد.
امّا به هر حال مشکلات و مصائب دنیوی قابل پیش بینی نمی باشد و گاهی انسان مجبور می شود که گرفتاری های خود را با قرض حلّ نماید. اسلام برای از بین بردن قرض ربوی، قرض الحسنه را در مقابل آن پیشنهاد نموده و ثواب های گسترده ای در قیامت و آثار نیکی در دنیا بر آن مترتب نموده است.
پی نوشت ها:
[1] بحار الانوار- جلد 103- صفحه 141.
[2] غرر الحکم.
[3] بحار الانوار- جلد 103- صفحه 145.
منبع: حوزه نت
