فراهم سازی این محرکات توسط والدین و یا پرستار کودک، ضروری است؛ توسط هر کدام که می خواهد فراهم شود. این امر باید به صورت مستمر و پیوسته صورت گیرد. مراقبت روزانه خوب در محیط غنی توسط والدین، می تواند محرکات مناسب را برای رشد زبان فراهم آورد. در مورد جیک، او باید از فرصتهای تحریکی مناسب زیادی در مراقبتهای روزانه برخوردار می شد، زیرا پرستار یا مراقب کودک نباید تمام وقت خود را صرف کارهای خانه کند.
زبان و یادگیری می تواند حتی در ساده ترین فعالیتهای روزانه، توأم با یکدیگر انجام بگیرد. به عنوان مثال، زمان صرف غذا، خرید کردن و یا در موقع نگاه کردن تلویزیون، اما باید یک نفر این فرایند را تسهیل کند. چنانچه والدین کودک را برای تماشای باغ وحش ببرند ولی در اطلاعات کودک تغییری ایجاد نکنند یا علاقه مند نباشند درباره موضوعات آنجا صحبت کنند، کودک چیزی از باغ وحش یاد نخواهد گرفت. اگر شما همه وقتتان را بدون صحبت کردن به تماشا کردن بگذرانید و یا مشغول صحبت با دوستان بزرگسالی که پیدا می کنید باشید، کودک شما اطلاعات کمی را از این تجربه کسب خواهد کرد.وقتی کودک در استفاده از کلمات مشکل داشته باشد، آسیب شناس گفتار و زبان در قدم اول به دنبال آن خواهد بود بداند که آیا کودک کلمات را به طور دقیق می داند.خواندن داستان درباره یک میمون با مزه، ممکن است برایتان هیجان انگیز نباشد. اما داستان را درباره رفتارهای بامزه میمونها بخوانید. نگاه کردن به چگونگی علف خوردن فیل یا شنیدن شیهه اسب نیز همین طور.
اما برای یک کودک، یک نوع تجربیات جالب و تعجب برانگیز است. موقعی که یک والد علاقه و اشتیاقش را نشان می دهد، به کودک می گوید: از اینکه با هم داریم این چیزها را نگاه می کنیم، خوشحال هستم. کودک چیزهای جدید را فقط به عنوان سرگرمی تجربه می کند.
طرح سؤالها کار خوبی است. وقتی یک والد برای یادگیری علاقه و ارزش قایل نیست، کودک طوری پرورش می یابد که با اوقات زندگی خود به صورت پیش پا افتاده رفتار می کند.
یکی از ویژگیهای مهم در کودکان دارای مشکلات زبان، ناتوانی در به کار بردن کلمات یا درک صحیح معنای آنهاست. خزانه لغات ما شامل کلماتی است که از آنها استفاده و معانی شان را درک می کنیم. ژانت مثالی از یک کودک مبتلا به اختلال یا تأخیر در زبان است. به عنوان کودک، او ممکن است در صحبت کردن با کنار هم قرار دادن جمله ها مشکل داشته باشد، یا شاید هیچ نشانه ای از مشکل زبان را در قلمرو مشکلات زبان نشان ندهد. فهمیدن و به کار بردن کلمات، بخش مهمی از تحول زبان است. بیشتر کودکان مبتلا به مشکلات زبان، در یادگیری یا درک معنای کلمات مشکل دارند و به همین دلیل جزو اولین زمینه هایی است که آسیب شناس گفتار و زبان در جریان آزمایش باید مورد ارزشیابی قرار دهد.
بعضی کودکان ، به آسانی نادیده گرفته می شوند. نوعا هرچه دانش آموز باهوش تر باشد، دیگران کمتر احتمال دارد فکر کنند وی مشکل دارد. همچنین، اگر دانش آموز در سن بالاتر است یا والد یا معلم به این فکر باشند سرانجام کسی مشکل را پیدا خواهد کرد، اگر در این سن فقط همین یک مشکل وجود داشته باشد عادی است و این شاید به این علت باشد که او فردی بسیار باهوش است و با این حال مشکلاتی هست که در یادگیری و کارهای کلاسی او دخالت می کند. در این قسمت، چگونگی تشخیص و درک مشکل کودکی مثل ژانت را یاد خواهید گرفت و اینکه برای کمک به این قبیل کودکان، چه کارهایی را می توان انجام داد.
خزانه لغات دریافتی، به تمام کلماتی که یک کودک می فهمد، اطلاق می شود. هرچند استفاده کودک از کلمات موضوع دیگری است. خزانه لغت دریافتی احتمالا یکی از زمینه های بسیار مهم مهارت زبان است که باید ارزیابی شود. به هرحال، کودکانی که کلمات را نمی فهمند، نمی توانند صحبت کنند یا کلماتی را بنویسند. اگر آنها معنای لغات را ندانند، نخواهند توانست دستورهای کلامی یا نوشتاری دیگران را انجام دهند. اگر کلمات معنادار نشوند، آنچه را می خوانند، نمی فهمند. اگر کودکی چنین مشکلی داشته باشد، می گوییم این کودکان دچار نقص در خزانه لغت دریافتی یا تأخیر در خزانه لغت دریافتی یا ضعف در فهم خزانه لغت است.
مشکلات خزانه لغت دریافتی می تواند در پیشرفت تحصیلی کودک تأثیر جدی بگذارد و نباید به سادگی از کنار آن گذشت. آن همچنین یکی از زمینه های بحرانی است که لازم است والدین نقش فعال و برجسته ای را در زندگی روزمره بر عهده گیرند.
در فرایند کسب خزانه لغت توسط نوزاد، والدین اغلب بازیهای کلامی را با کتابهای عکس دار انجام می دهند. سؤالهایی می کنند از قبیل می توانی قایق را به من نشان بدهی؟» و «گاو کجاست؟» اینها بسیار سودمند و شادی آور هستند. اما شما باید بدانید در این فرایند، کودکتان یک کار مهم انجام می دهد؛ یعنی اینکه میان لغت، کلمه و شیء یا چیزی که نشانگر آن است، ارتباط برقرار می کند. معمولا کودکان این کار را قبل از اینکه نام تصویر را بگویند، انجام می دهند. در حقیقت، درخواست از کودک برای اشاره به تصویر، روشی مطلوب است تا او را برای گفتن کلمه آماده سازد.
اگر فرزندتان را برای ارزیابی زبان ارجاع دهید، باید انتظار داشته باشید آزمون خزانة لغات دریافتی به او داده شود. برای مشخص کردن کلماتی که فرزند شما درک می کند، احتمالا آسیب شناس گفتار و زبان از کودک می خواهد به یک سری تصاویر چهارتایی اشاره و از بین آنها انتخاب کند.
کودکان مبتلا به مشکلات خزانه لغات دریافتی، اغلب تاحدی کلمه را می شناسند، اما شناخت خیلی خوبی از آن ندارند. برای مثال، ممکن است یک پسر ۶ ساله بداند «بزه حیوانی است در مزرعه، اما وقتی تصویر آن را همراه با گوسفند یا قوچ نشانش بدهید، گیج خواهد شد. او با ابهام بز را شناسایی می کند، اما در تشخیص دقیق آن شک دارد. یک دختر ۱۰ ساله ممکن است درباره فسیل چیزهایی را بداند و سن فسیل را با سن تخته سنگ یکسان برآورد کند. او درباره فسیل اطلاعات مبهمی دارد، اما به طور دقیق روی آن شناخت ندارد. در مورد سنی که در آن از کودک انتظار می رود شناخت واقعی از کلمه ارائه دهد، مطالعاتی توسط محققان بر روی هزاران کودک انجام گرفته است.
خزانه لغات دریافتی نه تنها شامل اسامی اشیا، بلکه دربرگیرنده همه انواع کلمات است. این گروه مشخص از کلمات، باید ارزیابی شوند.
• اسامی یک فرد، مکان یا اشیا مثل میز را می شناساند.
• صفات، کلماتی که برای توصیف مورد استفاده قرار می گیرند؛ از قبیل بلند.
• افعال، کلمات کاربردی از قبیل پریدن
• حروف اضافه، کلماتی که بر موقعیت یا وضعیت اشیا دلالت دارند، مثل زیر.
• قیود، توضیح چگونگی انجام کار؛ از قبیل سریعة
بنابراین، وقتی کودک در استفاده از کلمات مشکل داشته باشد، آسیب شناس گفتار و زبان در قدم اول به دنبال آن خواهد بود بداند که آیا کودک کلمات را به طور دقیق می داند. کاستی (نقص) در خزانه لغات دریافتی، اغلب، قلب مشکلات خزانه لغات بیانی را تشکیل می دهد. شما نمی توانید کلماتی را که معنای آنها را به طور کامل نمی دانید، مورد استفاده قرار دهید یا در گفتارتان به کار ببرید، می توانید؟
منبع: مشکلات گفتاری، زبانی و شنیداری کودکان، پاتریسا هاماگوچی، نادر باقری،علی غنایی، چاپ اول، انتشارات آستان قدس رضوی، مشهد 1390
