۱. موز حاوی مواد مغذی خیلی مهمی است
موز یکی از محبوب‌ترین میوه‌های دنیاست. خواستگاه این میوه جنوب‌شرقی آسیاست. ولی حالا در تمام نقاط گرم دنیا کشت میشود. انواع مختلفی از موز وجود دارند. هر کدام از آنها رنگ، اندازه و شکل خود را دارند.معمول‌ترین نوع آن موز زرد است که وقتی هنوز نرسیده سبز است. موز مقدار زیادی فیبر و چندین نوع آنتی اکسیدان دارد. یک عدد موز متوسط (۱۱۸ گرمی) حاوی این مواد است:
پتاسیم: ۹ درصد میزان موردنیاز روزانه؛
ویتامین ب۶: ۳۳ درصد میزان موردنیاز روزانه؛
ویتامین سی: ۱۱ درصد میزان موردنیاز روزانه؛
منیزیم: ۸ درصد میزان موردنیاز روزانه؛
مس: ۱۰ درصد میزان موردنیاز روزانه؛
منگنز: ۱۴ درصد میزان موردنیاز روزانه؛
کربوهیدرات: ۱۴ درصد میزان موردنیاز روزانه؛
فیبر: ۱/۳ گرم؛
پروتئین: ۱/۳ گرم؛
چربی: ۴/۰ گرم.
هر موز تقریبا ۱۰۵ کالری دارد. این میوه فقط حاوی آب و کربوهیدرات است. موز پروتئین خیلی کمی دارد و تقریبا بدون چربی است. کربوهیدرات موز نرسیده (سبز) بیشتر فقط نشاسته است. ولی وقتی موز می‌رسد، نشاستهی آن به قند تبدیل میشود (گلوکز، فروکتوز و ساکاروز).
نتیجه‌گیری
موز فیبر، آنتی‌اکسیدان‌ها و مواد مغذی زیادی دارد. یک موز متوسط، تقریبا ۱۰۵ کالری دارد.
۲. مواد مغذی موز قند خون را تعدیل می‌کنند
فیبری که در موز وجود دارد پرستین نام دارد. همین ماده است که باعث حالت خاص موز میشود. موز نرسیده حاوی نشاستهی مقاوم است. این نشاسته به‌عنوان فیبر محلول عمل می‌کند و هضم نمی‌شود. پرستین و نشاستهی مقاوم در تعدیل سطح قند خون بعد از غذا مؤثرند. آنها خالی‌شدن معده را به‌تعویق می‌اندازند و با این روش موجب کاهش اشتها می‌شوند.به‌علاوه، موز شاخص گلیسمی متوسط تا پایین دارد. این شاخص (از ۰ تا ۱۰۰) نشان می‌دهد که غذاها با چه سرعتی سطح قند خون را بالا می‌برند.
عدد گلیسمی موز نرسیده، تقریبا ۳۰ است. ولی این مقدار در موز رسیده به تقریبا ۶۰ می‌رسد. میزان متوسط برای همه‌ی انواع موز ۵۱ است. این یعنی، موز نمی‌تواند در افراد سالم باعث افزایش شدید قند خون شود. اما این مسئله برای افراد مبتلا به دیابت صدق نمی‌کند. این افراد نباید خیلی از موز رسیده استفاده کنند و یا وقتی موز می‌خورند، باید خیلی مراقب سطح قند خون خود باشند.
نتیجه‌گیری
موز حاوی مواد مغذی است که می‌توانند بعد از وعده‌های غذایی سطح قند خون را تعدیل کند. موز خالی‌شدن معده را به‌تعویق می‌اندازد و اشتها را کم می‌کند.
۳. موز سلامت سیستم گوارشی را بهبود می‌بخشد
مقدار فیبر موجود در رژیم، فواید زیادی برای سلامتی دارد. این فواید شامل سیستم گوارشی هم می‌شوند. یک موز متوسط تقریبا ۳ گرم فیبر دارد. به همین دلیل یکی از منابع خوب فیبر برای بدن شماست.موز اساسا در نوع فیبر دارد:
پرستین: با رسیدن موز کاهش می‌یابد.
نشاسته مقاوم: در موز نرسیده وجود دارد.
نشاستهی مقاوم هضم نمی‌شود و در نهایت به روده‌ی بزرگ می‌رسد و در آنجا به غذای باکتری‌های مفید روده‌ای تبدیل میشود. به‌علاوه، برخی تحقیقات سلولی نشان می‌دهند که پرستین می‌تواند در جلوگیری از ابتلا به سرطان روده بزرگ مؤثر باشد.
نتیجه‌گیری
موز فیبر و نشاستهی مقاوم زیادی دارد. آنها غذای باکتری‌های مفید روده هستند. این مواد می‌توانند از ابتلای افراد به سرطان روده جلوگیری کنند.
۴. موز می‌تواند به کاهش وزن منجر شود
تا حالا تحقیقی در مورد تأثیرات مستقیم موز بر کاهش وزن انجام نشده است، اما موز ویژگی‌هایی دارد که باعث میشود برای کاهش وزن مفید باشند. اول اینکه موز کالری نسبتا کمی دارد. یک موز متوسط کمی بیشتر از ۱۰۰ کالری دارد. باوجوداین، موز خیلی مغذی و سیرکننده است. موز همچنین فیبر زیادی دارد. گرفتن فیبر زیاد از میوه‌ها و سبزیجات همیشه به کاهش وزن و لاغری منجر میشود. به‌علاوه، موز نرسیده سرشار از نشاستهی مقاوم است. به همین دلیل خیلی سیرکننده است و اشتها را کم می‌کند.
نتیجه‌گیری
موز ممکن است به کاهش وزن کمک کند. این میوه کالری کم و مواد مغذی و فیبر زیادی دارد. موز می‌تواند اشتها را کاهش دهد.
۵. موز به سلامت قلب منجر میشود
پتاسیم ماده‌ای معدنی است که برای سلامت قلب مفید است؛ مخصوصا برای کنترل فشار خون. با وجود اهمیت این ماده، بیشتر افراد به اندازه‌ی کافی در رژیم غذایی خود پتاسیم ندارند. موز منبع طبیعیِ غنی از پتاسیم است. یک موز متوسط (۱۱۸ گرم) حاوی ۹ درصد از میزان موردنیاز روزانه‌ی پتاسیم است. رژیم غذایی سرشار از پتاسیم، موجب پایین آمدن فشار خون میشود. افرادی که پتاسیم زیادی مصرف می‌کنند، تقریبا ۲۷ درصد کمتر به بیماری‌های قلبی مبتلا می‌شوند.به‌علاوه، موز حاوی مقدار زیادی منیزیم است. این ماده هم برای سلامتی قلب مفید است.
نتیجه‌گیری
موز منبع طبیعی خوبی برای پتاسیم و منیزیم است. این مواد مغذی برای سلامتی قلب ضروری هستند.
۶. موز حاوی آنتی‌اکسیدان‌های قوی است
میوه‌ها و سبزیجات منابع عالی‌ای از آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی هستند. موز هم از این قاعده مستثنی نیست. این میوه حاوی چندین نوع آنتی‌اکسیدان قوی است. این آنتی‌اکسیدان‌ها دوپامین و کاتچین را شامل می‌شوند که در کاهش خطر بیماری‌های قبلی و گوارشی مؤثرند، اما این باور اشتباه است که دوپامین موز همان مواد خوشحال‌کننده‌ی مغز است.در واقع، دوپامین موجود در موز، از مانعِ خون مغزی عبور نمی‌کند. این ماده فقط یک آنتی‌اکسیدان قوی است که هورمون‌ها و خلق‌وخو را تغییر نمی‌دهد.
نتیجه‌گیری
موز حاوی چندین آنتی‌اکسیدان قوی است. این ماده آسیب‌های ناشی از رادیکال‌های آزاد را کاهش می‌دهد. موز همچنین خطر ابتلا به برخی بیماری‌ها را کاهش می‌دهد.
۷. موز به شما احساس سیری می‌دهد
نشاستهی مقاوم نوعی از کربوهیدرات غیر‌قابل‌هضم است که در موز نرسیده پیدا میشود. این ماده تقریبا مانند فیبر محلول در بدن عمل می‌کند. تقریبا میشود گفت که هر چقدر موز نرسیده‌تر باشد، میزان نشاستهی مقاوم در آن بیشتر است.اما موز رسیده (زرد) نشاستهی مقاوم و فیبر کمتری دارد، اما به‌نسبت مقدار فیبر محلول آن بیشتر است.
تحقیقات نشان داده‌اند، پرستین و نشاستهی مقاوم باعث کاهش اشتها می‌شوند. این مواد بعد از وعده‌های غذایی، احساس سیری را افزایش می‌دهند.
نتیجه‌گیری
موز سرشار از پرستین یا نشاسته مقاوم است. این مقدار به میزان رسیده‌بودن موز بستگی دارد. هر دوی آنها اشتها را کم می‌کنند و شما را سیر نگه می‌دارند.
۸. موز نرسیده حساسیت به انسولین را بهبود می‌بخشد
مقاومت به انسولین یکی از عوامل خطر‌زای اصلی برای خیلی از جدی‌ترین بیماری‌های دنیاست. این بیماری‌ها شامل دیابت نوع ۲ می‌شوند. چندین تحقیق نشان داده‌اند که در فقط ۴ هفته ۱۵ تا ۳۰ گرم نشاسته مقاوم در هر روز، می‌تواند ۳۰ تا ۵۰ درصد حساسیت به انسولین را افزایش دهد. موز نرسیده سرشار از نشاستهی مقاوم است. این میوه می‌تواند حساسیت به انسولین را بهبود ببخشد، اما دلیل این تأثیرات هنوز شناخته‌شده نیست. همه‌ی تحقیقات در این مورد با هم توافق ندارند.
نتیجه‌گیری
موز نرسیده سرشار از نشاستهی مقاوم است. این ماده حساسیت به انسولین را بهبود می‌بخشد، اما باید تحقیقات بیشتری در این مورد انجام شوند.
۹. موز می‌تواند سلامت کلیه را بهبود ببخشد
پتاسیم برای کنترل فشارخون و عملکرد درست کلیه ضروری است. موز یک منبع طبیعی خوب برای پتاسیم است. این میوه به‌ویژه می‌تواند برای بهبودی سلامت کلیه مفید باشد. تحقیق درباره‌ی زنان نشان می‌دهد که در طول ۱۳ سال، آنهایی که ۲ تا۳ بار در هفته موز خورده‌اند، ۳۳ درصد کمتر به بیماری‌های کلیوی مبتلا می‌شوند.تحقیقی دیگر روی کسانی انجام شده که ۴ تا ۶ بار در هفته موز می‌خورند. این تحقیق نشان داده، این افراد در مقایسه با کسانی که موز نمی‌خورند، ۵۰ درصد کمتر به بیماری‌های کلیوی مبتلا می‌شوند.
نتیجه‌گیری
خوردن موز چندین بار در هفته می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های کلیوی را تا ۵۰ درصد کاهش دهد.
۱۰. موز می‌تواند برای ورزش‌کردن مفید باشد
موز به‌عنوان یکی از بهترین خوراکی‌ها برای تغذیه ورزشکاران شناخته شده است. بیشتر به این خاطر که موز مواد معدنی زیادی دارد. همچنین کربوهیدرات‌های آن به‌آسانی هضم می‌شوند.خوردن موز می‌تواند دردها و گرفتگی‌های ماهیچه‌ای ناشی از ورزش را کاهش دهد. تقریبا ۹۵ درصد ورزشکاران به این دردها مبتلا می‌شوند. دلیل گرفتگی ماهیچه‌ها شناخته نشده است. ولی تئوری عمومی اعتقاد دارد دلیل اصلی آن ترکیبی از کم‌آبی و عدم تعادل الکترولیت‌ها است، اما تحقیقات در مورد موز و گرفتگی ماهیچه به نتایج متناقضی رسیده‌اند. برخی می‌گویند موز مفید است و برخی نتایجی را پیدا نکرده‌اند. با وجود این موز مواد مغذی زیادی دارد و برای قبل، حین و بعد از ورزش سنگین عالی است.
نتیجه‌گیری
موز ممکن است در برطرف‌کردن گرفتگی ماهیچه‌ای ناشی از ورزش مؤثر باشد. همچنین موز در ورزش‌های سخت منبع انرژی خوبی است.
۱۱. گنجاندن موز در رژیم غذایی آسان است
موز نه‌تنها بسیار سالم است، بلکه میان‌وعده‌ای در دسترس است. موز را می‌توانید به‌آسانی به ماست، غلات و آب‌میوه‌ی صبحانه اضافه کنید. حتی موقع کیک‌پختن و آشپزی می‌توانید از آن به‌جای شکر استفاده کنید.به‌علاوه، موز به‌ندرت آلوده‌ی حشره‌کش‌ها و مواد آلاینده میشود. بیشتر به‌خاطر اینکه موز لایه‌ی محافظ ضخیمی دارد. خوردن موز خیلی آسان است. معمولا معده را آزار نمی‌دهد و آسان هضم میشود (درواقع موز رسیده جزو غذاهایی است که به‌راحتی هضم می‌شوند). فقط آن را پوست بکنید و بخورید؛ از این آسان‌تر نمی‌شود.
منبع: سایت چطور
----.jpg)
---.jpg)
---.jpg)
