نکوهش مال پرستی

در این مقاله مذمت مال پرستی و وابستگی به مال و ثروت را در آیات و روایات می خوانید.
پنجشنبه، 21 شهريور 1398
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
نکوهش مال پرستی
یکی از منکرات اخلاقی کسب مال پرستی است. احساس وابستگی به مال و ثروت می تواند در افراد کوته نظر و ضعیف النفس اثر نامطلوب بگذارد.

قرآن کریم در مذمت وابستگی به مال می فرماید:

وَ تُحِبُّونَ الْمالَ حُبًّا جَمًّا[1]
مال را دوست می دارید دوست داشتنی بسیار
 
چیست دنیا از خدا غافل بُدن
نی قماش و نقره و فرزند و زن
 
مال را چون بهر دین گشتی حمول
نِعمَ مالٌ صالحٌ گفت آن رسول [صلی الله علیه و آله و سلم]
 
آب در کشتی هلاک کشتی است
لیک در بیرون کشتی پشتی است [2]
                                                                        

پیامدهای مال دوستی

الف) فتنه

امام علی علیه السلام می فرماید:

حُبُّ المال سَبَبُ الفتن[3]
مال دوستی، سبب فتنه هاست.


ب) تباهی آینده

امام علی علیه السلام می فرماید:

حُبُّ المال یفسِدُ المآل[4]
مال دوستی، آینده را تباه می سازد.

و نیز فرمود:

حُبُّ المالُ یقوی الآمال و یفسد الاعمال[5]
مال دوستی، آینده را تباه و آرزوها را گسترش می دهد.


ج) سستی دین

امام علی علیه السلام می فرماید:

حُبُّ المال یوهن الدین[6]
مال دوستی، دین را سست می کند.

ثعلبه یکی از اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بود که همواره در نماز جماعت حضور می یافت. روزی به رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: یا رسول الله از خدا تقاضا کن تا به من ثروتی فراوان دهد. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: مال اندکی که بتوانی شکرگزاری آن را بجا آوری بهتر است از ثروت فراوانی که نتوانی شکر آن را ادا نمایی. او چندین بار دیگر تقاضای خود را تکرار کرد و پاسخ پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم همان بود. او گفت اگر ثروت فراوانی در اختیارم قرار گیرد حق آن را ادا می کنم. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم برای او دعا فرمود. ثعلبه گوسفندی خرید و این گوسفند به قدری زاد و ولد نمود که او را به سرعت به یکی از دامداران بزرگ تبدیل نمود. به طوری که اطراف مدینه ثعلبه را کفاف نداد و به بیابان های دوردست کوچ کرد. و فقط آخر هر هفته در نماز جمعه شرکت می نمود. تا اینکه کثرت دام حتی وی را از شرکت در نماز جمعه هم باز داشت. سپس ماهی یک بار و کم کم سالی یک بار سری به مدینه می زد. هنگامی که آیه زکات نازل شد، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم هیئتی را جهت جمع آوری زکات نزد ثعلبه فرستاد. آنان نامه پیامبر 6 را برای او قرائت کردند. او گفت: از دیگران جمع آوری کنید و در پایان سری به من بزنید، بار دوم که به سراغ وی آمدند از دادن زکات خودداری نمود. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در مورد او فرمود:
وای بر ثعلبه، وای بر ثعلبه.[7] از منابع استفاده می شود که عاقبت ثعلبه جزو منافقین شد.[8]


پی نوشت ها:
[1] . فجر/ 20.
[2] . مولوى.
[3] . میزان الحکمه، ج 11، با ترجمه، ص 151.
[4] . همان.
[5] . همان.
[6] . همان.
[7] . نورالثقلین، ج 2، ص 246.
[8] . نور/ 75.

منبع: حوزه نت


نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.